Το τελευταίο διάστημα κυκλοφορούν στο διαδίκτυο κείμενα φαιάς προπαγάνδας που μοναδικό στόχο τους έχουν να πνίξουν κάθε φωνή αντίστασης στα σκληρά δρώμενα εναντίον των πολιτών καλλιεργώντας ένα αίσθημα ομαδικής ευθύνης.
Έτσι στο διαδίκτυο κυκλοφορούν από καιρό σε καιρό διάφορα ηλεκρονικά μηνύματα (e-mails) με στόχο τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης.
Θυμάμαι ακόμα από την εποχή της Νέας Δημοκρατίας ένα κείμενο που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο (αλλά και σαν ηλεκτρονικό μήνυμα αλυσίδα) με τίτλο «ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΑΛΛΑ ΑΛΗΘΙΝΟ» ή «Τα οικονομικά του καφενείου» που καλλιεργούσε τον φόβο μήπως η επιβεβλημένη φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου προκαλέσει την φυγή του από την Ελλάδα. Σήμερα ένα άλλο κείμενο με τίτλο «ΔΙΟΤΙ ΦΤΑΙΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ» μας περνά το μήνυμα ότι ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ο Ελληνικός Λαός συνέπλευσε με την ανομία.
Προσωπικά θα υποστήριζα ότι «οι Υπηρέτες του Άνομου Κράτους» είναι εκείνοι που υπέθαλψαν, καλλιέργησαν και προώθησαν την ανομία και την διαφθορά χάριν του ιδίου τους συμφέροντο, ΕΝΩ ΕΙΧΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΞΗ και να καταστήσουν το Κράτος ευνομούμενο. Σε μια τέτοια πολιτεία σαν την δική μας το μόνο για το οποίο φταίει η πλειοψηφία των σημερινών ελλήνων ψηφοφόρων είναι η ανικανότητα να επιλέξει την ηγεσία του ΩΣΤΕ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΝΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΞΙΟΥΣ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΥΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ και όχι από διεφθαρμένους, διαπλεκόμενους και τσιράκια του ξένου κεφαλαίου.
Θα πρέπει όλοι να προσέξουμε αυτά τα λαμόγια . Ας πρσέξουμε αυτούς που προσπαθούν αφενός μεν να χτυπήσουν ευθέως ή να πλαγιοκοπήσουν τις εύλογες φωνές αντίδρασης του Ελληνικού Λαού και αφετέρου να καταφερθούν, ευκαιρίας δοθείσης, συνολικά κατά των μεγάλων λαϊκών κινητοποιήσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη και να ενισχύσουν - ο καθένας με τον τρόπο του - μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα ανησυχίας ή και πανικού.
Η φαιά προπαγάνδα τους που θέλει, ούτε λίγο ούτε πολύ ως "αντικοινωνικούς" τους αγώνες και ως "δυνάστες του κοινωνικού συνόλου" τους αγωνιζόμενους εντείνεται με φανερούς, πλάγιους ή κρυφούς τρόπους. Και όλα αυτά λες και η κοινωνία είναι κάτι γενικό και αόριστο. Λες και κοινωνία δεν είναι οι αγρότες, οι επαγγελματίες, οι βιοτέχνες, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι... Λες και η έννοια "κοινωνία" περιορίστηκε αίφνης στους μόνους που δεν αντιδρούν σ' αυτή τη σαρωτική αντιλαϊκή πολιτική. Δηλαδή, στους βιομήχανους, στους εφοπλιστές, σε μια μερίδα του πολιτικού κόσμου, στις παραδομένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Μ' άλλα λόγια, θέλουν να μας πείσουν ότι ο "πολίτης" αγρότης, εργάτης, επαγγελματίας, συνταξιούχος "καταδυναστεύεται" από τον εαυτό του και όχι από μια πολιτική που τον οδηγεί στη φτώχεια, στην ανεργία, στο ξεκλήρισμα, στην υποταγή σε επιλογές και επιταγές που εκπορεύονται από τις Βρυξέλλες και πρωτοκολλούνται στη χώρα μας!
Βλέπω κάποιους ανθρώπους γύρω μου να παρασύρονται από την φαιά προπαγάνδα και να τείνουν να αποδεχτούν μια κατάσταση για την οποία δεν φταίνε οι ίδιοι. Το γιατί είναι απλό . Διότι είναι συνηθισμένοι στην κοινωνική αδικία και δεν περιμένουν κάποιον σωτήρα πια. Όμως είναι επικίνδυνο να μας μετατρέψουν ή να εξελιχθούμε σε “ζαλισμένο κοπάδι”. Αυτή η αποδοχή, η γνώση ότι “εμείς θα πληρώσουμε” χωρίς αντίδραση με τρομάζει.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα που ζουν κάτω από απαίσιες συνθήκες, αγχώνονται, ματώνουν καθημερινά μόνο και μόνο για να λάβουν χαρτζιλίκι. Άλλοι δεν έχουν ούτε αυτά και πεθαίνουν καθημερινά από αρρώστιες και χαμηλότατο επίπεδο διαβίωσης, στερούμενοι όλα όσα οι υπόλοιποι θεωρούμε δεδομένα. Άλλοι ψυχορραγούν σε νοσοκομεία, τρώνε ξεροκόμματα λόγω των εξευτελιστικών συντάξεων και νιώθουν πως τόσα χρόνια στέρησης, δουλείας και καταπίεσης δεν ανταμείβονται.
Οι Νέοι μας σπουδάζουν και αγωνίζονται να επιβιώσουν όμως βλέπω και βλέπουν , τα όνειρα τους να βρίσκουν ένα αδιαπέραστο “τοίχο”, το παράλογο μοντέλο εργασίας.
Και η μεσαία τάξη, ο κορμός κάθε κράτους βουλιάζει όλο και περισσότερο κάτω από το βάρος της φορολογίας και των αντιλαϊκών μέτρων με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια νέα τάξη, αυτή των νεόπτωχων.
Και όμως ΟΛΟΙ δεν φταίνε για την κατάντια της χώρας ,γιατί αυτοί δεν συμμετείχαν ποτέ στο μεγάλο φαγοπότι της τελευταίας τριακονταετίας αντιθέτως αυτοί είδαν τα εισοδήματά τους ΟΛΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ και την περιουσία τους να εξατμίζεται..
ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΕ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ. Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.
Διαβάστε παρακάτω δύο άρθρα που έλαβα σήμερα που εξηγούν με σαφήνεια γιατί δεν φταίμε οι απλοί πολίτες για την κατάντια στην οποία βρίσκεται η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ
Εξαιρετικό άρθρο του Γιάννη Κυριακάκη, εκπαιδευτικού, οικονομολόγου από τα Χανιά με στοιχεία για την αντίθεση των δυο κόσμων
ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΤΟΥΣ = Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΜΑΣ
«ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΡΠΑΝΕ ΤΟ ΦΑΪ ΑΠ’ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ κηρύττουν τη λιτότητα.
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάν θυσίες.
Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θα ‘ρθουν.»
Μπέρτολτ Μπρέχτ
Στην ελληνική κοινωνία υπάρχει συσσωρευμένος τεράστιος πλούτος κι εμείς πρέπει πάλι να πληρώσουμε για χρέη που ποτέ δεν δημιουργήσαμε. Τα ταμεία είναι άδεια αλλά και οι τσέπες μας επίσης. Ποιοι έχουν τέλος πάντων τα λεφτά;
Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα :
Τα τελευταία 12 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 60%. Αφού το δικό μας – των εργαζομένων – εισόδημα δεν αυξήθηκε καθόλου, ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΟΛΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ;
30.000 ελληνικές οικογένειες διαθέτουν στα τμήματα private banking των τραπεζών περίπου 50 δις € ενώ άλλα 40 δις έχουν καταθέσει έλληνες πολίτες στο εξωτερικό. Μάλλον δημόσιοι υπάλληλοι θα ‘ναι.
Μόνο οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες είχαν κέρδη: 11,8 δις € το 2009, 10 δις το 2008 και 11,3 δις το 2007. Η Εθνική Τράπεζα την τελευταία πενταετία είχε κέρδη 6,3 δις €. Το 2009 η ΔΕΗ πραγματοποίησε κέρδη 1,1 δις ενώ προέβλεπε ο προϋπολογισμός της 531 εκατ. €.
Ελληνικές επιχειρήσεις (υπολογίζονται 4.000) έχουν επενδύσει σχεδόν 20 δις € στο εξωτερικό, από τα οποία τα 16 δις στα Βαλκάνια.
Την τετραετία 2004 – 2008 χαρίστηκαν πάνω από 9 δις € σε περίπου 50.000 επιχειρήσεις ( τα 5,1 δις από τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών από 35% σε 25% και 3,5 δις από τις δυο ρυθμίσεις περαίωσης ανέλεγκτων χρήσεων.)
Υπάρχουν 10.000 υπεράκτιες (offshore) εταιρείες ελληνικών συμφερόντων που διακινούν γύρω στα 500 δις € και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους 6 δις.
Κάθε χρόνο οι καταναλωτές πληρώνουν και οι επιχειρήσεις εισπράττουν αλλά δεν αποδίδουν περί τα 6 με 6,5 δις € από ΦΠΑ.
Η εισφοροδιαφυγή φτάνει τα 8 δις € ετησίως.
Πάνω από 5.000 επιχειρήσεις οφείλουν 31 δις € στο δημόσιο.
Οι έλληνες εφοπλιστές αγόρασαν το 2009 -χρονιά κρίσης- 164 μεταχειρισμένα πλοία διαθέτοντας 3,16 δις $. Μικρό ποσό για τους εφοπλιστές. Ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει σχεδόν το 20% του παγκόσμιου στόλου και το 40,9% της κοινοτικής ναυτιλίας. Αν και αποτελεί παγκόσμια δύναμη στηρίζεται σημαντικά από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Η Εθνική Τράπεζα τους έχει δανείσει 3,5 δις €, η Πειραιώς 2 δις € κι ακολουθούν οι υπόλοιπες. Με τις δικές μας, τις λαϊκές αποταμιεύσεις – καταθέσεις οι τράπεζες χρηματοδοτούν το «θαύμα» της ελληνικής ναυτιλίας.
Κι επειδή είμαστε παραδοσιακά ναυτική χώρα δεν θα μπορούσε να υστερούμε και σε κότερα, θαλαμηγούς κλπ. Ο Θοδ. και Γιάννα Αγγελοπούλου πούλησαν τη θαλαμηγό τους -που ήταν η καλύτερη στη χώρα- κι αγόρασαν ένα υπερσύγχρονο mega yacht μήκους 85,6 μέτρων κι αξίας 150 εκατομ. $. Ο εφοπλιστής Προκοπίου έχει παραγγείλει θαλαμηγό 106 μέτρων και αξίας πάνω από 100 εκατ.$. Ο Π. Δράγνης έχει κότερο 82 μέτρα. Έχει γραφτεί ότι η θαλαμηγός του Μελισσανίδη κοστίζει 65 εκ., του Κούστα 60 εκ., του Βαφειά το ίδιο κι ακολουθούν άλλοι με ακριβότερα κι άλλοι με φθηνότερα κότερα, όπως Κοπελούζος, Πατέρας, Τσάκος, Αλαφούζος, Δημ. Κωστόπουλος, Ρέστης, Βασιλάκης, Κοντομηνάς, Μαρινόπουλος κλπ. Ο Σπ. Λάτσης νοικιάζει την 117 μέτρων «Τurama», σε μη έχοντες κότερο επιχειρηματίες, αντί 90.000 € τη μέρα !
Μη νομίσετε ότι υστερούμε και στον αέρα. Διακόσια είκοσι ιδιωτικά αεροπλάνα είναι καταγεγραμμένα στα ελληνικά νηολόγια (χώρια όσα είναι σε νηολόγια του εξωτερικού ). Η Μαρ. Λάτση έχει 3 ιδιωτικά τζετ (Boeing 757, Boeing 737 και Gulfstream IV), o Βγενόπουλος 2 (Cesna και Falcon 900), o M.Κυριακού ένα και καλό αξίας 50 εκ., ο Ρέστης ένα των 47 εκ., ο Κόκκαλης, ο Μελισσανίδης, ο Τσακίρης, ο Μαρινάκης, ο Θοδ. κι η Γ. Αγγελοπούλου και πολλοί άλλοι. Τα έξοδα συντήρησης ενός τέτοιου αεροσκάφους φτάνουν το χρόνο 1 με 1,5 εκατ. € !
Ο Λ. Λαυρεντιάδης ξόδεψε το Δεκέμβρη 70 εκ. € κι αγόρασε το 31,3% της Proton Bank αφού πρωτύτερα είχε δώσει 36 εκ. για το 50% του γηπέδου Καραϊσκάκη και άλλα 86 εκ. για να επαναγοράσει τη «Νεοχημική», από την πολυεθνική Carlyle. Έδωσε και κάτι «ψιλά» για ν’ αποκτήσει μερτικό σε κάποια από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ της χώρας (13,53% στον Πήγασο, που ελέγχει ΜEGA και Έθνος, 9,62% στην Ελευθεροτυπία, κι ελέγχει Flash 9.61, Espresso, City Press, Αthens News, Σφήνα, Ισοτιμία κλπ). Ο Β. Ρέστης αγόρασε το πιο αναγνωρίσιμο τουριστικό αξιοθέατο του Μαυροβουνίου, το νησάκι του Αγ. Στεφάνου, ξοδεύοντας 30 εκ. € και σχεδιάζει να επενδύσει 50 εκ. χτίζοντας βίλες σε αυτό.
Έρευνα του Hotels.com (καλοκαίρι 2009) έδειξε πως η ακριβότερη σουϊτα στον κόσμο νοικιάζεται 50.000$ και είναι του Grand Resort στο Λαγονήσι Αττικής!
Σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΤ, από το Μάρτη του 2005 ως τον Οκτώβρη του 2009, είχαν υπαχθεί στον αναπτυξιακό νόμο (Ν. 3290/04) 1790 επενδύσεις ξενοδόχων προϋπολογισμού 5,7 δις € και επιδοτήθηκαν με 2,5 δις €. Δηλαδή το 44% ήταν από δικά μας λεφτά. Τζάμπα επενδυτές μιας και τα υπόλοιπα είναι δανεικά από τις δικές μας καταθέσεις στις τράπεζες.
Πάνω που πήγαν να μας πείσουν πως «δεν υπάρχει σάλιο» και λίγο μετά την ανακοίνωση της επιτήρησης, πληροφορηθήκαμε ότι αγοράζουμε 6 γαλλικές φρεγάτες κόστους 2,5 δις €, για να υπερασπίζουν τα «εθνικά μας δίκαια» ανοιχτά της Σομαλίας και στον Περσικό κόλπο.
Ούτε στα 28 δις € που τέθηκαν στη διάθεση των τραπεζών και τώρα τα χρησιμοποιούν για να δανείσουν το κράτος σαν κοινοί τοκογλύφοι.
Μπορεί να ζούμε όλοι στην ίδια χώρα αλλά είμαστε δυο διαφορετικές χώρες, δυο διαφορετικοί και αντίθετοι κόσμοι. Δυο κόσμοι μέσα στην ίδια χώρα.
Από τη μια ο κόσμος μας: ανεργία, απολύσεις, τρομοκρατία κι εξευτελισμοί στους χώρους δουλειάς, ανασφάλιστη εργασία, μερική απασχόληση, προσωρινή απασχόληση, συντάξεις των 400€ , μισθοί των 700 €, σύνταξη στα 67, δάνεια και κάρτες, τα φροντιστήρια των παιδιών, η βενζίνη στα 1,4 €, ο 14ος μισθός που κόβεται , η κατάργηση των συμβάσεων, ο φόβος κι η αγωνία για το αύριο.
Κι απ’ την άλλη ο κόσμος τους: τραπεζίτες, επενδυτές, golden boys, βιομήχανοι κι εφοπλιστές, πολυτελείς επαύλεις, ιδιωτικά τζετ, θαλαμηγοί, χειροποίητες Bentley και θηριώδη Hummer, διαμάντια και τσάντες Luis Vitton και Hermes, η Μύκονος, το Κολωνάκι και η Εκάλη, σαλέ και σούσι μπαρ, χαριτωμένοι μόδιστροι και «καλλιτεχνάδες διανοούμενοι λινάτσες», όπως λένε κι οι Active Member. Ένας κόσμος σπατάλης, χλιδής , σαπίλας και παρακμής.
Τελικά λεφτά υπάρχουν αλλά όχι για μας. Είναι δικά μας αλλά δεν είναι για μας. Εμείς τα «γεννήσαμε» αλλά δε μας ανήκουν. Φταίμε όμως κι εμείς γιατί όπως λέει κι η παροιμία «αν δεν εγονάτιζε η καμήλα δεν τηνε φορτώνανε». Η επίθεση που δεχόμαστε από ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΕΕ και κεφαλαιοκράτες (διεθνείς και εθνικούς) δε θα σταματήσει ποτέ από μόνη της. Τώρα πρέπει να αναχαιτίσουμε την επίθεση, τώρα να διεκδικήσουμε αναδιανομή του πλούτου, έξοδο από τη ληστρική Ε.Ε. του κεφαλαίου. Για να επιστρέψει πάνω από την Ευρώπη το φάντασμα που κάποτε πλανιόταν, όπως έλεγε ο Μαρξ. Για ν’ αρχίσουν πάλι να τρέμουν οι ξεσαλωμένες, σήμερα, κυρίαρχες τάξεις.
Οικονομολόγος, εκπαιδευτικός
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 21/1/2010
ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΑΛΛΟΥ
Στο σπίτι μου, όπως και στο σπίτι κάθε Ελληνα που σέβεται τον εαυτό του, υπάρχει ένα στερεοφωνικό συγκρότημα.
Από το ένα ηχείο παίζει η κυβέρνηση, που όλο ανακοινώνει εισπρακτικά μέτρα για να καλύψει το έλλειμμα του Δημοσίου, και από το άλλο ηχείο παίζει η αγορά έξω από την Ελλάδα, που όλο ζητάει πίσω τα δανεικά της και τα λεφτά μας για να ζήσουν οι κερδοσκόποι.
Ομολογώ, ότι αυτή η μουσική όχι απλώς δεν μ' αρέσει, αλλά με εξοργίζει. Με εξοργίζει γιατί έχουν πέσει σαν κοράκια μέσα στην τσέπη μου και στην τσέπη 6.000.000 Ελλήνων οι δανειστές και τοκογλύφοι, για να πάρουν πίσω και να κερδίσουν από τη σπατάλη των δικών μου χρημάτων, που έχουν κάνει μερικές τρακοσαριές βουλευτές και το κύκλωμα γύρω απ' αυτούς, σε συνεργασία και υπό τα χειροκροτήματα δεκάδων χιλιάδων συμπολιτών μου, που έχουν μπερδέψει την έννοια του εργαζόμενου με την έννοια του αργόμισθου. «Βάλε το παιδί να παίρνει ένα μισθό», έχει γίνει εθνικό σπορ.
Δεν έχουν περάσει παρά λίγα 24ωρα, που ο Συνήγορος κ. Ρακιντζής έστειλε στη Δικαιοσύνη την υπόθεση της εταιρείας «Τραμ», στην οποία οι 150 εργαζόμενοι του Απριλίου έγιναν 650 τον Σεπτέμβριο, χωρίς να έχει αυξηθεί ο κύκλος εργασιών! Μάλιστα, με μαγικό τρόπο, στην επιχείρηση, που μπαίνει μέσα 30.000.000 ευρώ τον χρόνο, κάτι μέρες πριν να εξαγγελθούν οι εκλογές του Σεπτεμβρίου προσλήφθηκαν 60 άνθρωποι σε ένα 24ωρο! Θαύμα, θαύμα! Από πού πληρώνεται όλο αυτό το κόλπο; Από την τσέπη μας.
Πόσους εργαζόμενους έχει η ΕΡΤ; Περίπου 7.000. Περίπου 6 φορές περισσότερους από το BBC! Θα μου πεις, τι είναι το BBC μπροστά στην ΕΡΤ. Δίκιο. Αλλά το βρετανικό Δημόσιο δεν έχει λεφτά, ενώ το ελληνικό έχει: τα δικά μας. Για την ακρίβεια, τα μελλοντικά δικά μας. Γιατί το Δημόσιο έχει υποθηκεύσει τις δικές μας εισφορές για τα επόμενα χρόνια, προκειμένου να κάνει τα κομματικά του ρουσφέτια.
Γιατί το βρετανικό δεν έχει, ενώ το ελληνικό έχει; Γιατί το βρετανικό Κοινοβούλιο ελέγχει τι ξοδεύει ο Βρετανός πολίτης. Οι βουλευτές του είναι ξεφτιλισμένοι, αλλά τους έχουν από κοντά οι ψηφοφόροι, που σαν γνήσιοι φραγκοφονιάδες δεν επιτρέπουν σπατάλες με τα λεφτά τους.
Αντιθέτως, οι Ελληνες ψηφοφόροι είναι large. Είναι κιμπάρηδες. Αντί να ελέγχουν τον βουλευτή τού χώνουν κι ένα ντενεκέ λάδι να του βρίσκεται για «το παιδί, που θα βάλει πόδι στο Δημόσιο, να του βρίσκεται ένας μισθός, μια σιγουριά».
Οχτακόσιους τέσσερις εργαζόμενους είχε η Βουλή το 2007. Σήμερα έχει 1.581 χωρίς να διπλασιαστεί ο αριθμός των βουλευτών αντιστοίχως! Πώς διάβολο διπλασιάστηκαν, χωρίς καν να περάσουν από ΑΣΕΠ και γιατί παίρνουν 16 αντί για 14 μισθούς, με αφορολόγητα έσοδα, δεν το ξέρει ακόμα κανένας πολίτης. Γιατί, για να το μάθει, πρέπει να κατέβει στο οδόφραγμα, να βουτήξει τον βουλευτή από τα πέτα και να του πει «γιατί ρε παίζεις με τα λεφτά μου;». Πού τέτοια τύχη.
Πενήντα κάτι ολυμπιακά και μη αθλήματα χρηματοδοτούνται από τον κρατικό κορβανά, με 25 ομοσπονδίες και κάτι δεκάδες σωματεία, που δεν τα ξέρει ούτε η μάνα τους. Πώς γίνεται όλο ετούτο; Οι κρατικοί διαχειριστές των χρημάτων μας μοιράζουν λεφτά σε τύπους του ημιυποκόσμου για να κάνουν τα κομματικά τους παιχνίδια τζάμπα. Σάμπως αυτοί πληρώνουν; Πληρώνει ο μαλάκας. Πήγε ποτέ κανείς φυλακή; Ούτε γι' αστείο.
Οι στρατιωτικοί παίρνουν, λέει, «πάγια οδοιπορικά»! Πάγια; Από πού; Αν δεν ταξιδεύουν γιατί να πάρουν οδοιπορικά; Επειδή οι βαρκάρηδες της Μυκόνου παίρνουν τραβαγιάτικα επιβατών, εις ανάμνησιν των διαδρομών που έκαναν πλοίο - λιμάνι, όταν το λιμάνι δεν είχε ντόκο! Τα παίρνουν, όμως, ακόμα και το πληρώνεις στο εισιτήριο του πλοίου, κορόιδο!
Πόσες χιλιάδες «βάλε το παιδί να παίρνει ένα μισθό» πληρώνουμε σε ένα αντιπαραγωγικό, νεο-οθωμανικό αλισβερίσι, που χρεώνει το Δημόσιο κάθε χρόνο, μαζί με «επιδόματα απουσίας επιδόματος», μέχρι χρεοκοπίας;
Τι ακριβώς προσθέτει η αντιπροεδρία του κ. Πάγκαλου, που θα κοστίζει στον φορολογούμενο 227.000 ευρώ το 2009, 1.123.000 ευρώ το 2010 και 1.015.000 ευρώ για κάθε χρόνο μέχρι το 2014, και 20 υπαλλήλους;
Πώς κατάφερε και φέσωσε με 660.000.000 ευρώ το ΙΚΑ η παλιά Ολυμπιακή; Από πού βγαίνουν τα 600 εκατ. ευρώ έλλειμμα του κλάδου σύνταξης του ΟΤΕ μετά τις εθελούσιες και ποιος θα πληρώσει τα 85 εκατ. ευρώ της πλουσιοπάροχης εθελούσιας στον ΟΛΠ; Αυτός που καλείται να πληρώσει την κομματική φαυλότητα, χωρίς οι κομματικοί φαύλοι να επιβαρυνθούν από τα μέτρα λιτότητας.
Να πληρώσουμε όλοι για το έλλειμμα του Δημοσίου; Μωρέ τι μας λες. Να πληρώσουν αυτοί που το δημιούργησαν. Εχουν ονοματεπώνυμα. + Δ/σεις Ρηγίλλης (πρωτίστως...) & Ιπποκράτους (ιστορικά...)
Πηγή: Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου