Η κατάρρευση του σοβιετικού καθεστώτος πριν 20 χρόνια σήμανε το τέλος μιας εποχής και αποτελεί ίσως ένα από τα πλέον σημαντικά γεγονότα που σημάδεψαν και σημαδεύουν ακόμα και σήμερα την εξελικτική πορεία των γεγονότων που βιώνουμε.
Αν η ΕΣΣΔ δεν είχε καταρρεύσει πολλές μεταβολές στον παγκόσμιο πολιτικό χάρτι δεν θα συνέβαιναν και ο κόσμος θα ήταν διαφορετικός.
Με την ευκαιρία της επετείου αυτής σας παρουσιάζουμε τα παρακάτω τρία ενδιαφέροντα άρθρα που αλιεύσαμε πρόσφατα..
Τα λάθη που οδήγησαν στην κατάρρευση
ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΓΟΥΛΗ
goulis@ekdotiki.gr
Δύο δεκαετίες μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα που δρομολόγησε πρακτικά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, ο τότε ηγέτης του πάλαι ποτέ αντίπαλου δέους των ΗΠΑ, Μιχαΐλ Γκορμπατσόφ, αναγνωρίζει ότι οι εξελίξεις μπορεί να ήταν διαφορετικές αν δεν έκανε διαδοχικά λάθη και κατηγορεί τους σημερινούς κυβερνώντες ότι ασκούν εξουσία με τρόπο που παραπέμπει στο κομμουνιστικό παρελθόν.
Ο 80χρονος πλέον Γκορμπατσόφ επανέφερε στη μνήμη του όσα συνέβησαν πριν από 20 χρόνια και σε συνεντεύξεις του σε διεθνή ΜΜΕ, μεταξύ των οποίων η βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» και το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ», παραδέχεται για πρώτη φορά ότι δεν εκτίμησε σωστά την κατάσταση τους μήνες που προηγήθηκαν του πραξικοπήματος της 19ης Αυγούστου του 1991. Ο βραβευθείς με Νομπέλ Ειρήνης υποστηρίζει ότι επέλεξε το σωστό δρόμο με την περεστρόικα, αλλά καθυστέρησε στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, ειδικότερα όσον αφορά τη μετάβαση εξουσιών στις δημοκρατίες που αποτελούσαν την ΕΣΣΔ.
Ο Γκορμπατσόφ δήλωσε ότι ήταν λάθος του η ανάκληση της παραίτησης που υπέβαλε στο Πολίτμπιρο τον Απρίλιο του '91, καθώς έπρεπε τότε να εγκαταλείψει το Κομμουνιστικό Κόμμα και να προχωρήσει στην ίδρυση ενός άλλου για να προωθήσει δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις.
Οι διακοπές
Παράλληλα, αναγνώρισε ότι δεν ήταν σωστή η κίνησή του να πάει διακοπές στη Μαύρη Θάλασσα εν μέσω της αβεβαιότητας που επικρατούσε στη χώρα, καθώς ο ίδιος βρέθηκε μακριά από τη Μόσχα όταν εκδηλώθηκε το πραξικόπημα των αμετανόητων στο κόμμα και απομονώθηκε στο θέρετρο τις κρίσιμες ώρες, κατά τις οποίες ο Γέλτσιν ανέλαβε πρωτοβουλίες και με τη συσπείρωση των πολιτών γύρω του κατάφερε να αποτρέψει το κίνημα.
Ο Γκορμπατσόφ απονέμει τα εύσημα στον Γέλτσιν για τη στάση του, αλλά μέχρις εκεί. Οπως υποστηρίζει, η υπογραφή της συνθήκης στις 20 Αυγούστου από τους ηγέτες των 12 δημοκρατιών της ΕΣΣΔ για πολιτική και οικονομική αυτονομία παραπέμφθηκε για αργότερα, δίνοντας την ευκαιρία στον Γέλτσιν να «σπρώξει» στο βάραθρο την ΕΣΣΔ. Ο Γιέλτσιν, με τη συνεργασία Ουκρανών και Λευκορώσων, κήρυξε το τέλος της Σοβιετικής Ενωσης το Δεκέμβριο του '91 και ακολούθησε, όπως υποστηρίζει, μια «μαύρη» περίοδος για τη Ρωσία. «Πιθανότατα παραήμουν δημοκρατικός με τον Γέλτσιν», δήλωσε ο Γκορμπατσόφ, προσθέτοντας ότι θα ήταν καλύτερα αν λίγα χρόνια νωρίτερα τον διόριζε πρέσβη στη Βρετανία ή σε κάποια πρώην βρετανική αποικία.
Οσα έγιναν στο παρελθόν δεν είναι τα μοναδικά που απασχολούν τον 80χρονο. Σε συνέντευξη Τύπου χτες, ο Γκορμπατσόφ επέκρινε δριμύτατα τη σημερινή ηγεσία της Μόσχας, λέγοντας ότι ο σημερινός πρωθυπουργός, Βλαντιμίρ Πούτιν, ενήργησε όπως έπρεπε στην αρχή της ανάληψης της εξουσίας, αλλά στη συνέχεια έχασε τον προσανατολισμό του.
«Κακό αντίγραφο»
Χαρακτήρισε την «Ενωμένη Ρωσία», το κόμμα του πρωθυπουργού, ως ένα κακό αντίγραφο του Κομμουνιστικού Κόμματος την εποχή της ΕΣΣΔ και ζήτησε να επανέλθει σε ισχύ η εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη των κυβερνητών, καθώς και ανεξάρτητων βουλευτών. Η απουσία δημοκρατικών διαδικασιών έχει αρνητικές επιπτώσεις στη βελτίωση του πολιτικού κόσμου και την ανάδειξη των καλύτερων στην εξουσία, υποστηρίζει ο Γκορμπατσόφ, επαναλαμβάνοντας την κριτική του στον Πούτιν με μια παραπομπή στην εποχή του Στάλιν. Οι σημερινοί ηγέτες εφηύραν άχρηστες οργανώσεις, δήλωσε ο 80χρονος, με αφορμή τη σύσταση του Λαϊκού Μετώπου, κάτω από το οποίο στεγάζονται ομάδες υποστηρικτών του Πούτιν, καλώντας ειρωνικά τους συνεργάτες του πρωθυπουργού να εφεύρουν κι έναν κατάλληλο τίτλο όπως «Τα 10 χτυπήματα του Πούτιν». Μια σαφής παραπομπή στον όρο «Τα 10 χτυπήματα του Στάλιν» που καθιέρωσε η σοβιετική προπαγάνδα για τις επιθέσεις των ρωσικών στρατευμάτων στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=9&artid=106992
Πριν από 20 χρόνια έπεσε η ΕΣΣΔ
Σήμερα, πολλοί Ρώσοι θέλουν να επιστρέψουν στο κομμουνιστικό παρελθόν
The New York Times
Ο Γενάντι Βερετέλνι τραυματίστηκε σοβαρά όταν, πριν από είκοσι χρόνια, στάθηκε άοπλος μπροστά στα τεθωρακισμένα οχήματα που προήλαυναν στο κέντρο της Μόσχας. Εκείνες τις ημέρες του 1991 οι Ρώσοι κατέκλυσαν τους δρόμους για να στηρίξουν τον μέλλοντα πρόεδρο Μπόρις Ν. Γέλτσιν και να απαιτήσουν Δημοκρατία. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν χαρακτήριζε την κατάρρευση της ΕΣΣΔ τη «μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή του αιώνα».
Οι δημοσκοπήσεις που γίνονται σήμερα δείχνουν ότι η ρωσική κοινή γνώμη προσεγγίζει την άποψη Πούτιν και μόνο λίγοι πιστεύουν ότι τα γεγονότα του 1991 αποτελούν νίκη της Δημοκρατίας. Οι χαοτικές αλλαγές σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο της δεκαετίας που ακολούθησε δυσφήμησαν πραγματικά την έννοια της Δημοκρατίας. Πολλοί καλωσόρισαν τη σταθερότητα που έφερε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, παρότι απώλεσαν κάποιες από τις δημοκρατικές ελευθερίες τους.
Ο Βερετέλνι, λίγες ημέρες πριν από την επέτειο των είκοσι ετών από εκείνες τις ημέρες του 1991, επισκέφθηκε το σπίτι της Λιούμπα Κομάρ, της μητέρας ενός νεαρού βετεράνου του πολέμου στο Αφγανιστάν. Ο γιος της, Ντμίτρι Κομάρ, είναι από τους τρεις νεκρούς εκείνων των ημερών. Ο Βερετέλνι τραυματίστηκε προσπαθώντας να απομακρύνει το άψυχο σώμα του νεαρού που κρεμόταν από ένα τεθωρακισμένο, το οποίο προσπαθούσε να απομακρύνει οδόφραγμα στη μέση του δρόμου.
«Είδα αυτόν τον τύπο να κρέμεται και άπλωσα τα χέρια μου για να τον αρπάξω, να τον κατεβάσω. Με πυροβόλησαν στον ώμο. Σκέφτηκα ότι κάποιος άλλος θα κατέβαζε τον νεκρό, αλλά αυτό δεν έγινε. Το τεθωρακισμένο συνέχισε να κινείται μέχρι που το σώμα έπεσε στην άσφαλτο».
Τα άρματα μάχης και τα θωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού εγκατέλειψαν το κέντρο της Μόσχας. Στις 25 Δεκεμβρίου ο τότε πρόεδρος Μιχαήλ Γκορμπατσόφ εγκατέλειπε την εξουσία. Η ΕΣΣΔ είχε καταρρεύσει. Εκτοτε ο Βερετέλνι έκανε ένα σωρό δουλειές: ηλεκτρολόγος, αστυνομικός επιθεωρητής, μικροεπιχειρηματίας.
Η κυρία Κομάρ ζει για να θυμάται τον γιο της. Μάλιστα δεν παύει να επαναλαμβάνει την άποψη του Βερετέλνι. «Εάν ο γιος μου έβλεπε πού θα κατέληγε η χώρα, δεν θα βρισκόταν τότε στα οδοφράγματα».
Η ίδια ομολογεί ότι τα τελευταία χρόνια δεν πάει καν να ψηφίσει. «Τα καταφέρνουν και χωρίς εμένα. Διαλέγουν όποιον θέλουν. Γιατί να ψηφίσω;», διερωτάται δυνατά.
Οπως και άλλοι, η κυρία Κομάρ κατέληξε να μισεί τον Γέλτσιν, λόγω της πολιτικής του αδυναμίας, και τάσσεται υπέρ του Πούτιν. Αυτό που θα ήθελε περισσότερο από όλα είναι να μπορούσε να γυρίσει τους δείκτες του ρολογιού πίσω.
«Ενιωθα πιο άνετα στην ΕΣΣΔ», εξηγεί. «Πάντα υπήρχε ψωμί, πάντα υπήρχε δουλειά. Ναι, σήμερα μπορείς να ταξιδέψεις όπου θέλεις. Χρειάζεσαι, όμως, χρήματα ή πρέπει να δανειστείς. Αν δεν έχεις χρήματα, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα», λέει.
Και δεν είναι η μόνη που θέλει να επιστρέψει στο παρελθόν. Σύμφωνα με δημοσκόπηση, το ίδιο κάνει και το 20% των συμπατριωτών της και ανάμεσά τους ο ίδιος ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. «Πολλοί λένε ότι η κατάρρευση της ΕΣΣΔ ήταν αναπόφευκτη. Εγώ πιστεύω ότι μπορούσε να επιβιώσει», δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου την Τετάρτη.
Ομολογουμένως την επιστροφή της ΕΣΣΔ ονειρεύονται κυρίως άτομα που ευνοήθηκαν από το Κόμμα, ηλικιωμένοι και κάτοικοι μικρών χωριών και πόλεων. Πολλοί είναι και αυτοί που οραματίζονται μια ενδιάμεση κατάσταση, μια ιδιότυπη Δημοκρατία με ισχυρή κεντρική κυβέρνηση. Χαρακτηριστικά, το 53% θεωρεί πιο σημαντική την «τάξη» από τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το 10% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι οι ημέρες του 1991 ήταν ημέρες δόξας για τη Δημοκρατία, το 39% τις θεωρεί τραγωδία. Το ανάλογο ποσοστό προ δεκαετίας ήταν 25%.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_20/08/2011_453295
«Εμείς στηρίξαμε την ΕΣΣΔ»
Πρέσβης των ΗΠΑ στη Μόσχα ενώ διαλυόταν το σοβιετικό καθεστώς, ο Τζακ Μάτλοκ γράφει για τους μύθους της εποχής εκείνης
Είκοσι χρόνια πριν, η Σοβιετική Ενωση γινόταν φύλλο και φτερό, ξαφνικά και απρόβλεπτα. Η κατάρρευση της υπερδύναμης δεν είχε προβλεφθεί ούτε από τους εχθρούς της, πράγμα που δεν εμπόδισε να ερμηνεύσουν το γεγονός κατά βούληση και να θριαμβολογήσουν δημιουργώντας μύθους.
Αυτούς τους μύθους διαλύει ο Τζακ Φ. Μάτλοκ, επισημαίνοντας τις παρενέργειές τους, στο ρηξικέλευθο βιβλίο του «Αυταπάτες υπερδύναμης» («Superpower illusions», εκδ. Yale University Press, 2010). Ο συγγραφέας δεν είναι τυχαίο πρόσωπο. Πρέσβης των ΗΠΑ στη Μόσχα κατά την επίμαχη περίοδο (1987-1991), χειρίστηκε τις σχέσεις με τις σοβιετικές αρχές στα κρίσιμα χρόνια των ανατροπών, έχοντας προϋπηρεσία σε νευραλγικούς τομείς των αμερικανοσοβιετικών υποθέσεων από την αρχή της δεκαετίας του '60.
Στο βιβλίο υποστηρίζει ότι Αμερική και Ρωσία έχουν θεμελιακά παρεξηγήσει πώς και γιατί ο ψυχρός πόλεμος τελείωσε και εξηγεί πως αυτή η βαθιά παρανόηση βοήθησε στην ανάπτυξη λανθασμένων πολιτικών μέχρι σήμερα. «Οι τρέχοντες μπελάδες μας προέρχονται κατευθείαν από τη διαστρεβλωμένη άποψη που έχουμε για την ιστορία» γράφει.
Οταν πέθανε ο Ρόναλντ Ρέιγκαν, το «Economist» τον περιέγραψε ως τον «άνθρωπο» που νίκησε τον κομμουνισμό». Το 1992, ο Μπους ο πρεσβύτερος κόμπαζε ότι «Εμείς κερδίσαμε τον ψυχρό πόλεμο!» «Αυτό το μικρό δείγμα των μυρίων διαστρεβλώσεων για το τέλος του ψυχρού πολέμου αποδεικνύει ότι η κατασκευή τού μύθου ξεκίνησε σχεδόν αμέσως μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενωσης, και δεν άφησε ανεπηρέαστους ούτε τους πιο υψηλόβαθμους ηγέτες μας και τους πιο φερέγγυους διαμορφωτές της κοινής γνώμης». Βέβαια, και πολλοί Ρώσοι πιστεύουν ότι οι δυτικοί ανέτρεψαν το σοβιετικό καθεστώς και ότι ο Γκορμπατσόφ ήταν πράκτορας των Αμερικανών.
Ο Μάτλοκ είναι κατηγορηματικός: «Ο Γκορμπατσόφ με την ομιλία του στον ΟΗΕ, 7 Δεκεμβρίου 1988, σήμανε το ιδεολογικό τέλος του ψυχρού πολέμου. Σε συνεργασία με τον Μπους τον πρεσβύτερο και ευρωπαίους ηγέτες, ενήργησε για να τελειώσει ο διαχωρισμός της Ευρώπης και ο ανταγωνισμός των εξοπλισμών. Ο Γκορμπατσόφ υπονόμευσε το Κομμουνιστικό Κόμμα... Τέλη 1991, η Σοβιετική Ενωση διασπάστηκε σε δεκαπέντε κράτη. Οι περισσότεροι νομίζουν ότι ο ψυχρός πόλεμος τελείωσε με τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, αλλά στην πραγματικότητα τελείωσε πριν το Κομμουνιστικό Κόμμα χάσει τον έλεγχο. Η κομμουνιστική κυριαρχία δεν θα τελείωνε όπως τελείωσε, εάν ο ψυχρός πόλεμος εξακολουθούσε να διχάζει "Ανατολή" και "Δύση". Και η Σοβιετική Ενωση δεν θα είχε καταρρεύσει, εάν το Κομμουνιστικό Κόμμα μπορούσε να κρατήσει τη χώρα ενιαία με τη δύναμή του».
Ο Μάτλοκ συνδέει τις παρερμηνείες με τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν έκτοτε.
«Περιμέναμε ότι το τέλος του ψυχρού πολέμου θα έφερνε έναν ασφαλέστερο, ειρηνικότερο κόσμο, αλλά δεν τον έφερε. Οι λανθασμένες ερμηνείες καλλιέργησαν συμπεριφορές και αποφάσεις που μας στέρησαν πολλά οφέλη τα οποία το τέλος του ψυχρού πολέμου υποσχόταν».
«Ούτε ο Ρέιγκαν ούτε ο Μπους ο πρεσβύτερος προσπάθησαν να καταστρέψουν τη Σοβιετική Ενωση. Ποτέ δεν έθεσαν την "αλλαγή καθεστώτος" σαν στόχο της πολιτικής τους. Γνώριζαν ότι ένας τέτοιος στόχος θα ισχυροποιούσε τις αυταρχικές τάσεις. Ο Γκορμπατσόφ δεν είχε πρόθεση να αποδυναμώσει τη Σοβιετική Ενωση, παρά μόνο να βελτιώσει τον τρόπο διακυβέρνησής της».
«Ο Μπους ζήτησε από το ουκρανικό Κοινοβούλιο να αποδεχτεί το σύμφωνο ένωσης που προωθούσε ο Γκορμπατσόφ. Εγώ ο ίδιος ζήτησα από τους εκπροσώπους των βαλτικών χωρών να μην προσφύγουν σε βίαιες ενέργειες, γιατί, αν αντιδρούσε στρατιωτικά η Μόσχα, δεν θα μπορούσαμε να συντρέξουμε. Ομως, η βοήθεια από τον Μπους στη Σοβιετική Ενωση δεν μπορούσε να εμποδίσει την αποσύνθεσή της, γιατί στο εσωτερικό της παίζονταν πολλά συμφέροντα και ατομικές φιλοδοξίες».
«Εμείς», αποκαλύπτει ο Μάτλοκ, «προειδοποιήσαμε τον Γκορμπατσόφ για το επικείμενο πραξικόπημα της 19ης Αυγούστου. Εγώ του έδωσα λεπτομερή αναφορά, με ονόματα, και αυτός γέλασε... Ο Γέλτσιν αποφάσισε ότι ο καλύτερος τρόπος για να απομακρύνει τον Γκορμπατσόφ ήταν να καταστρέψει τη Σοβιετική Ενωση... Η πίεση έξω από αυτή δεν έχει καμία σχέση με την κατάρρευση. Οι σοβιετικοί ηγέτες το έκαναν μόνοι τους. Οποια πίεση υπήρχε από το εξωτερικό αποσκοπούσε στο να κρατήσει ενωμένη όσο γινόταν περισσότερο την ΕΣΣΔ. Η εξαφάνισή της ως δομημένου μοντέρνου κράτους ήταν ήττα για τις ΗΠΑ και την πολιτική τής Δύσης. Η αμερικανική κυβέρνηση προσπάθησε ματαίως να υποστηρίξει τις προσπάθειες του Γκορμπατσόφ να εντάξει 12 σοβιετικές δημοκρατίες σε μία εκούσια δημοκρατική ομοσπονδία».
Και μετά τον Ψυχρό Πόλεμο τι;
Στην αρχή του 21ου αιώνα, ο γιος Μπους και οι σύμβουλοί του εκτιμούσαν ότι οι ΗΠΑ είχαν «κερδίσει» τον ψυχρό πόλεμο με στρατιωτική και οικονομική ανωτερότητα. Οτι απλώς θα ζητούσαν «αλλαγή καθεστώτος» και οι άλλες κυβερνήσεις θα έπεφταν, ότι θα μπορούσαν να δημιουργήσουν αμερικανικού τύπου δημοκρατίες κατέχοντας άλλες χώρες.
Από λανθασμένη αφετηρία η αμερικανική πολιτική εκτροχιάζεται: επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς, πόλεμος στο Ιράκ, αλόγιστη υποστήριξη του Ισραήλ, επικράτηση στρατιωτικών αντί διπλωματικών λύσεων, βασανιστήρια κ.λπ. Πολιτικές που, κατά τον Μάτλοκ, θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο την υπόσταση των ΗΠΑ. *
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=196636
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου