Κρίνοντας και σχολιάζοντας για να μην μας πουν στο τέλος και μακάκες... !!!!

Κρίνοντας και σχολιάζοντας για να μην μας πουν στο τέλος και μακάκες...

Μνημόνια,    πτωχεύσεις,    κοινωνικές προβοκάτσιες πολιτικές δολοφονίες, τρομοκρατικά κτυπήματα... Αυτά κι άλλα πολλά είναι τα "δώρα" που μάς ετοιμάζουν.

Πίσω από τα «σκιάχτρα» που μας ψευτοκυβερνούν, βρίσκονται μεγάλες διεθνείς αντιδραστικές δυνάμεις, τεράστια οικονομικά συμφέροντα, που θέλουν να συρρικνώσουν τις εργατικές, μισθολογικές και κοινωνικές κατακτήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη... Με τη σειρά τους, φυσικά... Ένας - ένας... Βήμα - βήμα... Εμείς είμαστε οι πρώτοι... Είμαστε ο «μπούσουλας»... Δεν έχουν σκοπό να αφήσουν το σχέδιο τους να ναυαγήσει, τόσο εύκολα ...

Χρόνια ολόκληρα καλόπιαναν και αποκοίμιζαν τους Ευρωπαίους εργαζόμενους, μοιράζοντάς τους μικρό τμήμα του πλούτου που αποκόμιζαν από την υπερεκμετάλλευση του τρίτου κόσμου... Τώρα, όμως, που με τις αναδυόμενες έως και ανεπτυγμένες οικονομίες (Κίνας, Ινδίας, Βραζιλίας κ.λ.π.) μειώνονται τα μερίδια τους πάνω στον πλούτο της τριτοκοσμικής υπερεκμετάλλευσης, μειώνουν και τα «καλοπιάσματα» τους προς αυτούς, για να μην χάσουν, οι ίδιοι, ούτε 10 σεντς από τα προβλεπόμενα...

Αν οι ευρωπαίοι εργαζόμενοι - και ιδιαίτερα αυτοί του νότου - δεν το καταλάβουν αυτό έγκαιρα και δεν αντιδράσουν ομαδικά, τότε θα μας γυρίσουν όλους δεκαετίες πίσω...

Πριν από εκατόν πενήντα χρόνια, ο Καρλ Μαρξ έγραφε στο «Κεφάλαιο» «.. .μαζί με την κεφαλαιοκρατική παραγωγή σχηματίζεται και μια τελείως καινούργια δύναμη, το πιστωτικό σύστημα, που στις αρχές του εισχωρεί λαθραία, σαν μετριόφρων βοηθός της συσσώρευσης, αλλά στο τέλος μετατρέπεται σε ένα τεράστιο μηχανισμό για τη συγκεντροποίηση και γιγάντωση των κεφαλαίων».

Πράγματι, μέχρι το τέλος του δέκατου ένατου αιώνα ο ρόλος των τραπεζών εξακολουθούσε να είναι αυτός του υπηρέτη του εμπορίου, του μετριόφρονος βοηθού της συσσώρευσης, όπως έγραφε και ο Μαρξ. Τα χρόνια όμως περνούσαν και ο καπιταλισμός αναπτυσσόταν και ωρίμαζε. Εξαπλωνόταν πέραν της Ευρώπης και κατακτούσε τον κόσμο ολόκληρο -και μαζί του το τραπεζικό-πιστωτικό σύστημα αναπτυσσόταν και υποδούλωνε τα πάντα με τη μέθοδο του τοκογλυφικού δανεισμού...

Από επίσημα στοιχεία της Credit Suisse: Το 8.7% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 84.8% του παγκόσμιου πλούτου.

«Συσσώρευση του πλούτου στον ένα πόλο», έγραφε ο Μαρξ, πολλά χρόνια πίσω «σημαίνει,  ταυτόχρονα,   συσσώρευση   της αθλιότητας στον αντίθετο πόλο...»

Μεγάλες αλήθειας, που όμως αποκρύβονται...

Συνήθως οι ισχυροί του χρήματος προτιμούν ένα δημοκρατικό καθεστώς που μπορεί και προσφέρει στο λαό την αυταπάτη της δημοκρατίας, ενώ, στην πράξη, όλοι οι μοχλοί εξουσίας και ο έλεγχος της διακυβέρνησης του κράτους παραμένει στα χέρια τους. Φροντίζουν να ελέγχουν τους βουλευτές με χίλια δυο αόρατα νήματα. Είναι ιδιόκτητες των τραπεζών και των μονοπωλίων κι έτσι ασκούν τεράστια πίεση σε οποιαδήποτε κυβέρνηση. Έχουν στην κατοχή τους τα μαζικά μέσα ενημέρωσης και ελέγχουν την κοινή γνώμη. Τέλος μπορούν να ασκούν εξουσία στηριζόμενοι στους συμβιβασμένους ηγέτες του εργατικού κινήματος οι οποίοι δεν έχουν την πρόθεση να πάνε τους αγώνες και τις διεκδικήσεις πέρα από τα όρια του συστήματος.

... Όταν όμως οι καταστάσεις ζορίζουν, όταν το «σύστημα» τους κινδυνεύει, δεν έχουν κανένα ενδοιασμό να καταφύγουν στο φασισμό και στην αντιδημοκρατική εκτροπή γενικότερα.

Από άρθρο του Φώτη  Σιμάτου

στο περιοδικό «ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΦΤΕΡΑ»