Ο άστεγος και η αδέσποτη

Ο άστεγος και η αδέσποτη

Μια ιστορία με πρωταγωνιστή έναν περήφανο, φιλόζωο άνθρωπο.

Γράφει ο Γιώργος Φρατζεσκάκης

Είναι ένας τύπος που ξεχειμωνιάζει στο εγκαταλελειμμένο οικόπεδο δίπλα στην πολυκατοικία μου, ανάμεσα σε κουφάρια αυτοκινήτων, αγριόχορτα, μπάζα και ένα ρημαγμένο υπόστεγο από τσιμεντόλιθους και ελενίτ. Άστεγος. Όλη μέρα περιφέρεται στη γειτονιά - τον πετυχαίνω έξω από το σούπερ μάρκετ, στις γραμμές του τρένου, στο πάρκο. Το βράδυ σέρνει τα πόδια του στο πρόχειρο κατάλυμα που έχει στήσει απ' ό,τι υλικό βρέθηκε γύρω του.

Απ' την αρχή τον πήρα με στραβό μάτι. Αγριόφατσα. Αργός και αμίλητος. Ο γείτονας που δεν θέλεις να έχεις δίπλα σου. Βοήθησε βέβαια και το γεγονός ότι ο τελευταίος που είχε βρει καταφύγιο σε ένα γκρεμίδι, δίπλα στο προηγούμενο σπίτι μου, εξαφανίστηκε μια μέρα, αφού πρώτα παραβίασε την πόρτα της κουζίνας και μάζεψε από μέσα ό,τι χωρούσε στην αγκαλιά του...

Κι όλα αυτά τα παραπάνω, προτού τα χτυπήσω σήμερα στο πληκτρολόγιο, τα στριφογύρισα μέρες στο μυαλό μου, ξανά και ξανά, ψάχνοντας να βρω μια λογική σ' αυτόν τον παράλογο φόβο και στην αποστροφή απέναντι σε έναν άνθρωπο που ούτε γνωρίζω ούτε και έχω λόγο να εχθρεύομαι.

Το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, αισθάνθηκα τόσο βαθιές ενοχές για τις σκέψεις μου, που αποφάσισα να τον προσεγγίσω. Δεν ήταν εύκολο. Τον συνάντησα στο δρόμο για το «σπίτι» του, να περπατάει χωλαίνοντας παρέα με ένα αδέσποτο, που είχα πετύχει ξανά να αράζει στην πιλοτή μας, πριν από καιρό. Του φώναξα. Δεν μου αποκρίθηκε. Επιτάχυνα το βήμα  μου. Έφτασα δίπλα του και του χειρονόμησα, για να καταλάβει ότι κάτι θέλω να του πω. Έδειξε επιτέλους κάποιο ενδιαφέρον. «Συγγνώμη, σε βλέπω εδώ και μέρες δίπλα και ήθελα να σε ρωτήσω από πού είσαι, μήπως χρειάζεσαι τίποτα...» «Όχι, ρε μόρτη...» -χρόνια είχα να την ακούσω αυτή την έκφραση- «...εντάξει είμαι. Επειδή όμως βλέπω ότι έχεις σκυλί, αν σου περισσεύει τροφή και για τούτην εδώ, που με έχει πάρει από πίσω και δεν ξεκολλάει...» . Του γέμισα μια σακούλα και του είπα, όταν τελειώσει, να μου ζητήσει κι άλλη. Μου απάντησε: «Ντάξει, μη στεναχωριέσαι». Και χώθηκε στα χαλάσματα. Ο νέος μας γείτονας. Περήφανος, ολιγαρκής και φιλόζωος. Πόσους ανθρώπους ξέρετε που να συγκεντρώνουν και τις τρεις αυτές αρετές μαζί;

"Κ" ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ