Οι Σαμαράς - Βενιζέλος έπαιξαν
εσπευσμένα το προεδρικό χαρτί έχοντας εξασφαλισμένα τα «180 ναι», όπως
έλεγαν; Οι εξελίξεις, μετά την επίσπευση κατέδειξαν πως όχι. Το γνώριζαν
αυτό, μεθοδεύοντας εκβιαστικά πλαίσια και πλαστά διλήμματα; Η απάντηση
είναι θέμα φαντασίας. Ετσι κι αλλιώς, από την περασμένη Δευτέρα
ξετυλίγεται μια τακτική που οριοθετείται από το «βλέποντας και
κάνοντας». Κάτω από το διάτρητο λάβαρο του 2012 «χωρίς εμάς το χάος»...
Με δεδομένη την κρισιμότητα της
περιόδου, πρόκειται για επιλογή προορισμένη να εμπλουτίσει τον ορισμό
του τυχοδιωκτισμού (με πολιτικούς όρους). Αλλά και θόλωσης, τουλάχιστον,
της έννοιας «δημοκρατία». Αφού στην ουσία δεν αποδέχονται την ύψιστη
έκφανσή της, που είναι η φυσιολογική παράδοση της εξουσίας μέσα από
εκλογές, κάτω από καθαρό ουρανό.
Η αλληλοδιαδοχή των κυβερνήσεων, όταν και
όπως αποφασίζει ο λαός ελεύθερα και χωρίς τρομοκρατία. Θέλοντας και μη,
σε τελευταία ανάλυση, διακινούν την ιδέα ότι «αφεντικά» της Βουλής
είναι οι αγορές, οι δανειστές, τα χρηματιστήρια... Ομως, είτε
καταφέρουν, στις συγκεκριμένες συνθήκες, να εκλέξουν Πρόεδρο είτε όχι,
αυτός που χάνει είναι ο τόπος και οι άνθρωποί του.
Στην πρώτη περίπτωση το
μοναδικό προσωπικό και κομματικό κέρδος τους συνίσταται στην αποφυγή
των εκλογών. Ουδέν έτερον, αν εξαιρέσουμε μια βραχύβια, μάλλον, παράταση
της εξουσίας. Ας πάει και το παλιάμπελο για την απόλαυσή της!
Αυτό που ονομάζουν οι ίδιοι αστάθεια, θα
εξακολουθεί και μετά την 29η Δεκεμβρίου, αφού η πολιτική ρευστότητα
παραμένει. Μάλιστα, ενισχυμένη. Τόσο από τον εκβιασμό των πολιτικών
εξελίξεων όσο και από την ακατάσχετη προεκλογική κινδυνολογία και τα νέα
ερείπια, τα οποία συσσωρεύονται επί των παλαιών.
Εκτός των άλλων, επειδή
ακριβώς η μήτρα της χρεοκοπίας του πολιτικού συστήματος και της
καθολικής κρίσης είναι η πολιτική που ασκείται. Ταυτισμένη με τους
φορείς οι οποίοι την προσωποποιούν. Για να αφήσουμε, εδώ, τον
καθοριστικό παράγοντα των κυοφορούμενων κοινωνικών εκρήξεων από τη
μονιμοποίηση και επέκταση του τυραννικού καθεστώτος της λιτότητας για τη
συντριπτική πλειονότητα των πολιτών.
Στην περίπτωση που δεν εκλεγεί Πρόεδρος,
είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού ότι πρώτος στόχος είναι η ανατροπή της
δεδομένης, πλέον, εκλογικής πρωτιάς του ΣΥΡΙΖΑ. Δεύτερη γραμμή άμυνας
φαίνεται να έχει τεθεί η μη αυτοδυναμία. Η απομόνωσή του από πιθανές
συνεργασίες και συμμάχους, με δεύτερες εκλογές ή κάπως διαφορετικά.
Τέλος πάντων, πάλι, βλέποντας και κάνοντας. Τόσο υπεύθυνα για το παρόν
και το μέλλον...
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=28326&subid=2&pubid=64108489
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου