Η ηθική κατάπτωση του Ισραήλ

Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Η ηθική κατάπτωση του Ισραήλ

Καίτε Κόλλβιτς, "Ο θάνατος και η γυναίκα"

Σίγουρα, ο στόλος που απέπλευσε την Τουρκία πριν λίγες μέρες κατάφερε να εξοργίσει ακόμα κι εμένα. Εκατοντάδες ακτιβιστές που υποστήριζαν την Χαμάς προκαλώντας το Ισραήλ κατάφωρα. Ούτε μια επικριτική λέξη κατά της κυβέρνησης της Χαμάς, ούτε λέξη για τον Τζιλάντ Σαλίτ ούτε λέξη για για ειρήνη. Παρ’ όλα αυτά, ένα κυρίαρχο κράτος όπως το Ισραήλ δεν μπορεί να αντιμετωπίζει κάθε πράξη διαμαρτυρίας, όσο ακραία ή προκλητική κι αν είναι, σαν τρομοκρατική ενέργεια, που πρέπει να καταλήξει σε αιματοχυσία. Αντί να χρησιμοποιήσουν τα πλοία για να ανοίξει μια συζήτηση εντός της χώρας σχετικά με την αποτελεσματικότητα της πολιτικής του αποκλεισμού της Γάζας, καθώς και τις ηθικές και πολιτικές συνέπειές της για το Ισραήλ, όλοι οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης επέλεξαν να εστιαστούν σε μια χούφτα ακτιβιστές, αποδίδοντάς τους τον τίτλο της ζωτικής απειλής για την ασφάλεια του Ισραήλ. Από το σημείο αυτό μέχρι την αχρείαστη αιματοχυσία, ο δρόμος ήταν σύντομος.

Το σφάλμα δεν ήταν ούτε των στρατιωτών ούτε των διοικητών τους ούτε των επικεφαλής των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων. Η ισραηλινή κοινωνία στο σύνολό της είναι υπεύθυνη για το ζοφερό αποτέλεσμα της εφόδου στα πλοία διαμαρτυρίας. Η ριζοσπαστικοποίηση της ισραηλινής κοινωνίας αποδίδει καρπούς. Το μήνυμα προς τους στρατιώτες και η αστυνομία είναι κρυστάλλινο: όταν οι Άραβες συμμετέχουν σε κάποια δραστηριότητα, το χέρι αμέσως στην σκανδάλη!

Το τίμημα της ατυχούς επιχείρησης θα το πληρώσουν, πρώτα απ’ όλα, οι οικογένειες όσων βρήκαν τον θάνατο στη θάλασσα. Οι επόμενοι που θα καταβάλουν το τίμημα είναι εκείνοι οι κάτοικοι του Ισραήλ που επιθυμούν ολόψυχα την ειρήνη και το τέλος της σύγκρουσης, αυτοί που θέλουν σταματήσουν τον κύκλο της αιματοχυσίας και να ζήσουν σε μια πιο εχέφρονα χώρα.

Οι εχθροί της ειρήνης και οι εξτρεμιστές, και στις δύο πλευρές, μπορούν, ξανά, να βρουν ευκαιρίες για να αντιπαρατεθούν ο ένας στον άλλο, βαθαίνοντας το μίσος και την εχθρότητα μεταξύ Εβραίων και Αράβων, τόσο μέσα στο Ισραήλ όσο και έξω από αυτό. Για ακόμα μια φορά, οι μετριοπαθείς και των δύο πλευρών φιμώνονται και η φωνή της λογικής πνίγεται από τις φωνές του πάθους και του μίσους. Χωρίς μια δυνατή πατριωτική φωνή διαμαρτυρίας από τον ισραηλινό λαό, που θα καλεί τους ηγέτες του να αλλάξουν πορεία, θα βρεθούμε όλοι σε μια παρηκμασμένη, ηθικά και πολιτικά, χώρα που σιγά σιγά φτάνει στον βυθό.

του Γιαρίβ Οπενχάιμερ

μετάφραση: Στρ. Μπουλαλάκης

Πηγή:

http://enthemata.wordpress.com/2010/06/06/oppenheimer/#more-751

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΤΟ: