ΕΥΡΩ Η ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΝΟΜΙΣΜΑ;

Η ανέχεια έδιωξε τον φόβο εξόδου 

από το κοινό νόμισμα.

Του Σπύρου Τριψα

Σε προηγούμενη ανάλυση αναφέραμε ότι ο φόβος εξόδου από το ευρώ και επιστροφής στη δραχμή προκάλεσε μια άνευ προηγουμένου φυγή καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες καταθέσεις, όσες  δεν έφυγαν στο εξωτερικό, φυλάχτηκαν σε σπίτια.

Φαίνεται ότι από εκείνη την εποχή έως σήμερα η φτωχοποίηση του ελληνικού λαού έχει αλλάξει τις αντιλήψεις, σε σημείο που ουδείς ενδιαφέρεται αν θα μείνουμε ή όχι στο ευρώ, αρκεί να μπορεί να ζει στη χώρα του αξιοπρεπώς.

Αυτό έδειξε την περασμένη εβδομάδα δημοσκόπηση της ΜRB για λογαριασμό του ραδιοφωνικού σταθμού Real FM. Ενδεχομένως η απόφαση του Eurogroup για εκταμίευση δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ προς την Ελλάδα θα αλλάξει πάλι τις αντιλήψεις του λαού. Όμως δεν πρέπει να παραγνωρίζεται ότι η σχετική δημοσκόπηση και, κατ' επέκταση, η πεποίθηση του κόσμου ότι πρέπει να τεθούν στην Τρόικα κόκκινες γραμμές, ασχέτως αν μας διώξουν από το ευρώ, έγινε καθ’ όν χρόνον, αναμέναμε τη δόση και οι ενδείξεις ήταν πως ούτως ή άλλως θα την παίρναμε, κάτι το οποίο σημαίνει ότι πράγματι έχουν εξαντληθεί τα όρια του λαού μας.

Σε έναν λαό ο οποίος έχει ποσοστό ανεργίας 25%, άστεγους, μεταξύ των οποίων και πτυχιούχοι, που συνεχώς αυξάνονται και συνεχή ύφεση για έκτη συνεχή χρονιά, με ό,τι και αν αυτό σημαίνει για την εθνική οικονομία και τις κοινωνικές επιπτώσεις, σε αυτόν τον λαό είναι παντελώς αδιάφορο αν το νόμισμα  με το οποίο θα συναλλάσσεται θα είναι η δραχμή, ο Φοίνικας ή οτιδήποτε άλλο.

Όταν κάποιος βρίσκεται σε ανέχεια, δεν είναι δυνατόν να αντιληφθεί ότι μια έξοδος από το ευρώ ενδεχομένως θα του στοιχίσει την αδυναμία να έχει πρόσβαση σε βασικά αγαθά. Διότι απλώς δεν θα υπάρχει δυνατότητα είτε να εισαχθούν αυτά τα αγαθά είτε οι πρώτες ύλες τους, τις οποίες δεν διαθέτει η χώρα, προκειμένου να έχουμε τη σχετική εγχώρια παραγωγή.

Όταν δεν μπορεί να πάρει γάλα για το παιδί του ή είναι άστεγος, οι προβαλλόμενοι κίνδυνοι από μια ελληνική έξοδο από το ευρώ δεν είναι δυνατόν να τον συγκινήσουν. Ας μην ξεχνάμε-για να φέρουμε ένα μικρό παράδειγμα-ότι κάποτε ο κόσμος στην Ελλάδα ήταν ευχαριστημένος διότι έπαιρνε τόκο για τις καταθέσεις του 20% και παραγνώριζε ότι ο πληθωρισμός έτρεχε με 23% και 25%.

Όλα αυτά -με βάση τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης που αναφέραμε- δείχνουν τα εξής:

Πρώτον, ότι είναι ώριμη μια κοινωνική διαφοροποίηση, η οποία μπορεί να σημάνει και έκρηξη στην περίπτωση που τα πράγματα χειροτερεύσουν και τα λεφτά που θα πάρουμε τώρα αποδειχθούν και πάλι ανεπαρκή, οπότε θα ζητηθούν νέες θυσίες.

Δεύτερον, ότι για τη μεταστροφή των λαϊκών πεποιθήσεων και την αποτροπή μιας κοινωνικής έκρηξης, βασική προϋπόθεση είναι  ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση θα διαχειριστεί τα νέα κοινοτικά κονδύλια, κατά πόσον το κράτος-μπαταχτσής θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του και κατά πόσο θα δημιουργηθούν συνθήκες ανάπτυξης...

Πηγή: "Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΥΡΙΟ"