Νυν Νυν το μηδέν και Αιέν ο κόσμος ο μικρός, ο Μέγας

Ύψος υπεράνω της θάλασσας 75 μέτρα… 

Ένας βράχος αναδυθείς από το βυθό της θάλασσας, όπως μαρτυρούν τα κοχύλια απολιθωμένα στο βράχο που ίσταται επιβλητικός, χρόνια τώρα, ακρίτας φρουρός… στην ακρονότια αυτή εσχατιά του ελληνισμού…
Μοναδικό φαινόμενο ομορφιάς της φύσης… 

Η πανσέληνος του Δεκέμβρη… 

Στο δυτικό βάθος, ο Ήλιος να βυθίζεται στον ορίζοντα, ζωγραφίζοντας με χρυσοκύανες και λευκές πινελιές το περίβλημα του σύμπαντος… Από την άλλη, την ανατολική πλευρά του ορίζοντα να αναδύεται ένα ολόγιομο φεγγάρι, αφήνοντας μελανόχρυση αντιφεγγιά στο πέλαγος…
Αυτές οι απίστευτες εικόνες από ζωή.. τρυπώνουν μέσα μου… 

Η έννοια του χρόνου... πόσο ακόμη μπορεί να αλλάξει… Από τη γη στην αιωνιότητα… Δοξασία στο Θεό και τον άνθρωπο…

Ηλιοβασίλεμα ... και φεγγαρογέννεση… ένα τέλος μια αρχή… Κι’ όμως η θλίψη να’ ναι διάχυτη στην εικόνα της φύσης... τα πάντα γύρω μοναχικά και σιωπηλά… οι καρδιές των ανθρώπων κλειδαμπαρωμένες στην αποξένωση... το σκοτάδι να μας βυθίζει...

Παλεύοντας στην αμφιλύκη της μοναξιάς μου, αναζητώ τα όνειρα που κάναμε για ένα καλύτερο αύριο... για μια καλύτερη ζωή... και ο Ελύτης παρόν να αποτυπώνει…

Νυν το περίβλημα της Γης και η Εξουσία
Αιέν η βρώση της Ψυχής και η πεμπτουσία Νυν της Σελήνης το μελάγχρωμα το ανίατο
Αιέν το χρυσοκύανο του Γαλαξία σελάγισμα Νυν των λαών το αμάλγαμα και ο μαύρος Αριθμός
Αιέν της Δίκης το άγαλμα και ο μέγας Οφθαλμός Νυν η ταπείνωση των Θεών Νυν η σποδός του Άνθρωπου
Νυν Νυν το μηδέν και Αιέν ο κόσμος ο μικρός, ο Μέγας

Βασίλης Γεωργαλλάς

Ακρωτήρι Κάβο Γκρέκο, 28/12/2012

http://volida-volida.blogspot.gr/2012/12/blog-post_31.html