Από την Αγιάσο στην Αμερική

Από την Αγιάσο στην Αμερική

της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ  ΧΤΕΝΕΛΗ 

(kxteneli@hol.gr)

Πρόσφατα, ταξίδεψα στην Αμερική και συνάντησα, μετά από χρόνια, τους συγγενείς μου που ζουν εκεί.  Από όλες τις ιστορίες που άκουσα, θέλω να μοιραστώ μαζί σας αυτή που με συγκίνησε περισσότερο. Την ιστορία της Ρίτας που μου διηγήθηκε η εξαδέλφη μου, η Ελένη.

Το 1960 ο Θείος Παναγιώτης και η Θεία Μαριάνθη αποφασίζουν να εγκαταλείψουν τον τόπο καταγωγής μας, την όμορφη Αγιάσο, και να μεταναστεύσουν στην Αμερική.

Παρόλο που ο θείος είχε καλή δουλειά, ήταν οδηγός του νοσοκομειακού αυτοκινήτου του σανατόριου της πόλης -η ορεινή Αγιάσος φημίζεται για το κλίμα της-, πήραν την απόφαση αυτή για να έχουν τα παιδιά τους ένα καλύτερο μέλλον. Πίσω τους, εκτός από την οικογένεια, άφησαν και τη Ρίτα, το κυνηγόσκυλο του θείου.

Τα πράγματα στην Αμερική δεν ήταν εύκολα. Ο θείος έπαθε ένα ατύχημα με το που έφτασε και δεν εργαζόταν κανονικά, έτσι τα χρήματα που έβγαζε ήταν πολύ λίγα. Ζούσαν σε ένα φθηνό δωμάτιο και τα παιδιά περπατούσαν πάνω από δύο ώρες καθημερινά για το σχολείο. Μέσα σε όλα αυτά φτάνει και το γράμμα της γιαγιάς Ελένης που έλεγε ότι η Ρίτα κάθε φορά που βλέπει το νοσοκομειακό, τρέχει πίσω του μέχρι που πέφτει ξέπνοη στο δρόμο. «Τη μάθανε, γιε μου, κι απ' τα άλλα χωριά και μας τη φέρνουν πίσω μια με αυτοκίνητο και μια φορτωμένη στα γαϊδούρια. Θα πεθάνει το σκυλί, γιε μου».

Τότε ο θείος έβγαζε μόλις 60 δολάρια τη βδομάδα. Δούλεψαν όλοι, στερήθηκαν τα πάντα και μόλις κατάφεραν να μαζέψουν τα 500 δολάρια που χρειάζονταν, η γιαγιά Ελένη με τις βράκες πήρε το πλοίο από τη Μυτιλήνη, μαζί με τη Ρίτα, για τον Πειραιά. Της αγόρασε το εισιτήριο της και η Ρίτα βρέθηκε στα αμπάρια του υπερωκεάνιου «Αννα Μαρία» και ένα μήνα σχεδόν μετά, έφτασε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ακόμα θυμούνται το σκυλί -αν είναι δυνατόν- να δακρύζει.

 Στην Αμερική, η πανευτυχής πλέον Ρίτα, ανακάλυψε το νέο της δρομολόγιο. Το πρωί πήγαινε το θείο στη δουλειά και μετά γύρναγε για να συνοδέψει τα παιδιά στο σχολείο. Όλοι την ξέρανε. Η Ρίτα έζησε πολλά χρόνια. Δεν έμαθε ποτέ αγγλικά. Γάβγιζε μόνο αγιασώτικα. 

Από το "Ε" της  "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ"