Αγγελική Δαμίγου : Αικατερίνη η Μεγαλομάρτυς

Η Αγία Αικατερίνη έργο του Στέλιου Πεδιαδίτη

Αικατερίνη η Μεγαλομάρτυς

Γράφει η Αγγελική Δαμίγου

Η Αγία Αικατερίνη την μνήμη της οποίας γιορτάζουμε στις 25 Νοεμβρίου στολίζει σαν ουρανόφωτος αστέρας τη μαρτυρική φάλαγγα του 4ου μ.Χ. αιώνα.

Λέγεται ότι γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια, Κατά την κυπριακή όμως παράδοση καταγόταν από τη Σαλαμίνα της Κύπρου. Ο πατέρας της ήταν ο Βασιλίσκος Κώνστας.

Εκπληκτικά όμορφη και με ωραίο παράστημα. Αλλά η μεγαλύτερη ομορφιά της βρισκόταν στη γεμάτη αγάπη ψυχή της που ήταν δοσμένη με όλο το νεανικό της πάθος, στον Χριστό και στη θεία διδασκαλία του.

Σπούδασε φιλολογία, φιλοσοφία κι απέκτησε ευρύτατες θεολογικές γνώσεις. Προικισμένη με ρητορική ικανότητα, ευφυής και τολμηρή, συζητούσε με τους πιο σοφούς θεολόγους και συχνά τους αποστόμωνε.

Στην ψυχή της έκαιγε σαν φλόγα την Άγια Πίστη και ήταν πάντα έτοιμη για τα υψηλότερα και αγιότερα έργα της αυταπάρνησης. Ο λαός τη λάτρεψε γιατί ήταν η προσωποποίηση της αγάπης προς το συνάνθρωπο. Είχε πάντα στο νου της τα λόγια του Χριστού «Εάν βοηθήσεις έναν από τους αδελφούς μου, τον ελάχιστον, εμένα βοηθάς».

Η Αικατερίνη από τα 18 της χρόνια κινούμενη από θεία χάρη έγινε ένας επίγειος άγγελος.

Όταν στην αρχή του 4ου αιώνα επί των αυτοκρατόρων Μαξιμιανού και Μαξεντίου διώκονταν σκληρά οι Χριστιανοί, η Αικατερίνη, έφηβος τότε παρουσιάστηκε στον έπαρχο και τον επέπληξε για τη σκληρή συμπεριφορά του απέναντι στους Χριστιανούς. Δεν δίστασε μάλιστα να του μιλήσει για την παντοδυναμία του θεού και για το σωτήρα Χριστό. Ο έπαρχος, στην αρχή, έμεινε κατάπληκτος από την ομορφιά της και την ευγένεια της ψυχής της. Όταν πληροφορήθηκε ότι αυτό το νεαρό κορίτσι ήταν φιλόσοφος νόμισε ότι θα μπορούσε εύκολα να την αποσπάσει από τη χριστιανική θρησκεία αν την προσκαλούσε να συζητήσει δημόσια με τους πιο διάσημους εθνικούς φιλοσόφους και ρήτορες της Αλεξάνδρειας.

Η Αικατερίνη δέχτηκε την πρόσκληση για δημόσια συζήτηση. Στις συζητήσεις αυτές ήταν τόσο δυνατή η χάρη των λόγων της και η πειθώ της, τα γεμάτα αλήθεια και θεικό παλμό λόγια της - εμπνευσμένα και από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος - ώστε πολλοί από τους αντιφρονούντες φιλοσόφους, ομολόγησαν τη θεότητα του Χριστού και ανακήρυξαν την αλήθεια της μπροστά στον κατάπληκτο έπαρχο.

Μια νεαρή κοπέλα είχε διδάξει τη μεγάλη αλήθεια ατούς πολέμιους αυτής της αλήθειας. Είχε κατακεραυνώσει τις αθεϊστικές γνώσεις και φιλοσοφίες τους και είχε μεταβάλλει τη ρητορική τους δεινότητα σε  αφωνία. Τότε ο έπαρχος την απείλησε ότι αν δεν άλλαζε θρησκεία θα περνούσε από βασανιστήρια.

Εκμεταλλευόμενος τελικά την εξουσία του και τυφλωμένος από αγανάκτηση διέταξε να μαστιγώσουν την Αικατερίνη και να την φυλακίσουν. Η φήμη όμως της Αγίας που είχε κατεξευτελίσει τους διαπρεπείς φιλοσόφους στις δημόσιες συζητήσεις είχαν αναστατώσει το λαό.

Τότε αποφάσισαν η γυναίκα του έπαρχου και ο στρατηγός Πορφυρίωνας, να επισκεφτούν την Αικατερίνη στο κελί της να της μιλήσουν σαν γονείς, να τη νουθετήσουν να εγκαταλείψει την πίστη της και να χαρεί τη ζωή της όπως όλα τα νέα κορίτσια. Η Αικατερίνη τους άκουσε με σεβασμό. Και ύστερα τους μίλησε. Αλλά, πώς τους μίλησε! Με τόση πειθώ, με τόση γλυκύτητα, με τόση φλόγα ψυχής, που και οι δύο επισκέπτες δέχτηκαν τη χριστιανική ομολογία Η ψυχή τους βγήκε από το κελί εντελώς αλλαγμένη.

Απελπισμένος εντελώς ο έπαρχος διέταξε να την αποκεφαλίσουν.

Η εκλεκτή παρθένα άκουσε την προσταγή αυτή με χαρά και αγαλλίαση. Θα δεχόταν το μαρτυρικό στεφάνι στο άνθος της ηλικίας της.

Το τίμιο λείψανο της, όπως αναφέρει η παράδοση, το παρέλαβαν άγγελοι και το τοποθέτησαν σε άβατη περιοχή του όρους Σινά σε μια από τις κορυφές του. Εκεί έμεινε για πολλά χρόνια ανέπαφο. Ούτε τα άγρια πετεινά του ουρανού δεν το άγγιξαν. Σήμερα το λείψανο της σώζεται στο φερώνυμο μοναστήρι της του θεοβάδιστου Όρους, που αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα μνημεία της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας. Το έκτισε στη μνήμη της ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός.

Αγγελική Δαμίγου – Το συναξάρι των Αγίων