ΔΩΣΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΝΘΡΩΠΕ
Ο λόγος που μοιράζομαι σήμερα μαζί σου αυτή την ιστορία είναι γιατί - και μετά από όσα έγιναν χθες στην περιοχή των Τεμπών και τις τόσες ζωές που χάθηκαν τόσο ξαφνικά και άδικα - θέλω να σου θυμίσω να δώσεις σημασία...
Το σκάφανδρο και η πεταλούδα είναι ο τίτλος μιας ταινίας που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα τον Νοέμβριο του 2007 και η ταινία είναι βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Ζαν-Ντομινίκ Μπομπί.
Ο Ζαν-Ντομινίκ Μπομπί, θα μπορούσε κανείς να πει, πως βρισκόταν στον κορυφή του κόσμου και τα είχε όλα, ως αρχισυντάκτης του γαλλικού περιοδικού Elle, μέχρι που έπαθε εγκεφαλικό και έμεινε παράλυτος.
Το εγκεφαλικό, στην κυριολεξία τον άφησε ακινητοποιημένο. Δεν μπορούσε να κουνήσει κανένα μυ στο σώμα του, με εξαίρεση το αριστερό του βλέφαρο.
Η κατάσταση αυτή έχει και όνομα στην ιατρική. Ονομάζεται "σύνδρομο εγκλεισμού" ή "ψευδοκώμα". Το μυαλό του συνέχιζε να λειτουργεί άψογα, το σώμα του όμως ήταν σα να είναι εγκλωβισμένο μέσα σε ένα σκάφανδρο.
Ο Ζαν-Ντομινίκ Μπομπί συνεργάστηκε με μία θεραπεύτρια για την αποκατάστασή του η οποία, μεταξύ άλλων, του δίδαξε μια μέθοδο επικοινωνίας που του επέτρεπε να σχηματίζει λέξεις ανοιγοκλείνοντας το αριστερό βλέφαρό του. Τον μοναδικό μυ που μπορούσε να κουνήσει σε όλο του το σώμα.
Με μέσο την επικοινωνία αυτή έγραψε ένα βιβλίο για την εμπειρία του, την ιστορία του, και την ουσιαστική σημασία της ζωής. Για να το "γράψει" χρειάστηκε παραπάνω από διακόσιους χιλιάδες βλεφαρισμούς, αλλά κατόρθωσε να ολοκληρώσει αυτό το βιβλίο.
Το βιβλίο κυκλοφόρησε με τον αγγλικό τίτλο: The Diving Bell and the Butterfly: A Memoir of Life in Death, και στα Ελληνικά το 1998 από τις Εκδόσεις Ψυχογιός, με τίτλο παρόμοιο με αυτόν της ταινίας: Το σκάφανδρο και η πεταλούδα.
Ο Ζαν-Ντομινίκ Μπομπί δεν κατάφερε να αποκαταστήσει την υγεία του και πέθανε λίγο μετά την κυκλοφορία του βιβλίου του.
Και θέλησα να μοιραστώ μαζί σου σήμερα αυτή την ιστορία γιατί θέλω να θυμίσω σε όλους μας (και σε μένα επίσης) πως η ζωή είναι πολύ εύθραυστη και πολύ πολύτιμη για να την σπαταλάμε.
Υπάρχουν άνθρωποι που σήμερα θα ξυπνήσουν, θα πάνε στο μπάνιο, θα ντυθούν, θα πάρουν το πρωινό τους και θα σκοτωθούν σε ένα τροχαίο καθ' οδόν για την δουλειά τους ή την διασκέδασή τους, ή μέσα σε ένα τραίνο.
Το ξέρω, δεν είναι καθόλου ευχάριστο αυτό που σου λέω, αλλά έτσι είναι η ζωή και το ξέρεις πολύ καλά.
Κι ο λόγος που μοιράζομαι σήμερα μαζί σου αυτή την ιστορία είναι γιατί θέλω να σου θυμίσω πως ΕΣΥ, ΝΑΙ ΕΣΥ... ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΓΡΑΦΩ ΣΗΜΕΡΑ, είσαι ένα εξαιρετικό ανθρώπινο πλάσμα με μια τεράστια εσωτερική μεγαλοφυΐα που περιμένει να εκφραστεί επάνω στο χαρτί, αλλά και στην ίδια την ζωή.
Κι ένας ακόμη λόγος που μοιράζομαι σήμερα μαζί σου αυτή την ιστορία είναι γιατί θέλω να σε εμπνεύσω να δώσεις την υπόσχεση στον εαυτό σου να ζήσεις με τον τρόπο που μοιάζει να είναι ο σωστός ΓΙΑ ΣΕΝΑ, για την ψυχή σου, που σου δίνει χαρά, γαλήνη, και πλημμυρίζει εσένα, ό,τι κάνεις και όσους έχεις γύρω σου, με αγάπη.
Ο λόγος που μοιράζομαι σήμερα μαζί σου αυτή την ιστορία είναι γιατί - και μετά από όσα έγιναν χθες στην περιοχή των Τεμπών και τις τόσες ζωές που χάθηκαν τόσο ξαφνικά και άδικα - θέλω να σου θυμίσω να δώσεις σημασία...
Δώσε προσοχή και σημασία στα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΜΙΚΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ που σου φέρνει η κάθε μέρα, γιατί ΞΕΡΩ πως ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ βιώνεις τουλάχιστον ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ.
Αν μου επιτρέπεις λοιπόν, σήμερα, θέλω να σε προτρέψω να είσαι ευγνώμων για την κάθε στιγμή σου.
Να έχεις μέσα σου την καρδιά και το πνεύμα του ατρόμητου, όσον αφορά τους στόχους, τα θέλω, τα όνειρα και τις φιλοδοξίες σου.
Να σταματήσεις να σπαταλάς τον χρόνο και την ενέργειά σου σε όσους και σε ό,τι είναι αδιανόητα επουσιώδη για σένα.
Ο Πλάτωνας με τον "γνώθι σαυτόν" θέλησε να μας υπενθυμίσει πως μέσα μας έχουμε τεράστια αποθέματα από ικανότητες που πρέπει να γνωρίσουμε και από αυτά τα αποθέματα να αντλήσουμε για να εκφράσουμε μια ζωή δημιουργική και ουσιαστική.
Αν το νιώθεις... Κλείσε τα μάτια για ένα λεπτό και κάνε μια προσευχή για τις ψυχές που μας αποχαιρέτισαν χθες, για τις οικογένειες και τους δικούς τους ανθρώπους, για τους διασώστες, τους γιατρούς και όσους βρίσκονται εκεί και βοηθούν.
Ακόμη και γι’ αυτόν τον ένα άνθρωπο που λένε πως από δικό του λάθος προκλήθηκε αυτή η τραγωδία. Είμαι σίγουρη πως κανείς μας δεν θα ήθελε να είναι στην θέση του και από ό,τι ακούγεται δεν είναι και ο μοναδικός «φταίχτης» για όλο αυτό.
Στην Θεσσαλονίκη σήμερα ο καιρός είναι γκρίζος, μουντός, κρύος και υγρός. Είναι πένθιμος...
Αυτή την στιγμή όμως ήθελα να μοιραστώ μαζί σου όσα έχω στην ψυχή και στην σκέψη μου με αφορμή όσα έγιναν μόλις λίγες ώρες πριν.
Απόσπασμα από κείμενο της Μαρίας Γούσιου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου