Γ. Λεονταρίτη : Η... "εθνική ενότητα"...

ΜΕ ΤΟ ΦΑΚΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Η... "εθνική ενότητα"...

του Γ. Λεονταρίτη

 

Ποτέ στη μακραίωνα ιστορία αυτού του τόπου η έκκληση για «εθνική ενότητα» δεν ήταν τόσο απατηλή όσο σήμερα. Υποτίθεται ότι αυτή η «ενότητα» αποτελεί ευγενικό κίνητρο, ώστε οι πολίτες να παραμερίζουν τις κομματικές τους σκοπιμότητες και προτιμήσεις  χάριν ενός υψηλού στόχου, που πάντα αφορά τη σωτηρία της  πατρίδας. Η αλήθεια είναι ότι αυτός  ο όρος έχει «κακοπάθει» από τα πολύ παλιά χρόνια, διότι ο καθένας τον χρησιμοποιούσε ανάλογα με τα συμφέροντα του. Για «εθνική ενότητα» έκαναν λόγο οι βασιλόφρονες  οπαδοί του Λαϊκού Κόμματος, αρκεί να μην ξαναπατούσε το πόδι του στην Ελλάδα ο Ελευθέριος  Βενιζέλος. Την ίδια έκκληση απηύθυναν οι Βενιζελικοί, αρκεί να έφευγε από τη χώρα μας ο βασιλεύς  Κωνσταντίνος. Εθνική ενότητα υποσχέθηκε ο βασιλεύς  Γεώργιος Β' παρέχοντας αμνηστία στους  κινηματίες του 1935, αλλά έναν χρόνο αργότερα θα έδινε το «πράσινο φως» στον Μεταξά για να κηρύξει τη δικτατορία του. Στην Κατοχή, το ΚΚΕ διαβεβαίωνε ότι «κάνει τα πάντα για να επιτύχει την ενότητα όλων των Ελλήνων και τη δημιουργία πανεθνικής  κυβέρνησης». Κυβέρνηση εθνικής  ενώσεως σχημάτισε το 1944 ο Γεώργιος  Παπανδρέου, με συμμετοχή και των κομμουνιστών. Αλλά το ΚΚΕ έσπασε αυτήν την ενότητα για το θέμα της  αποστράτευσης των αντάρτικων σωμάτων και της δημιουργίας  νέου εθνικού Στρατού. Την ενότητα όλων των Ελλήνων ζητούσαν ο Πλαστήρας και ο Παπάγος. Και δεν υπήρξε έκτοτε κανένα εκλογικό πρόγραμμα που να μην είχε σε περίοπτη θέση και αξιολόγηση την «εθνική ομοψυχία» και ενότητα. Ακόμα και ο Γεώργιος  Παπαδόπουλος  εδικαιολόγησε τη δικτατορία του με επιχείρημα ότι είχε στόχο να αποτρέψει αιματοχυσία και να εξασφαλίσει την πολύπαθη «ενότητα». Και όλοι θυμούνται  βέβαια, ότι ο Κων. Καραμανλής, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, σχημάτισε κυβέρνηση στην οποία εντάχθηκαν πολιτικοί από το μεγαλύτερο ιδεολογικό φάσμα, με το ίδιο πάντοτε όραμα. Ποτέ άλλοτε όμως αυτός  ο όρος δεν χρησιμοποιήθηκε με τόση υποκρισία και ποτέ δεν τον επικαλέσθηκε κανείς για να καλύψει μια πολιτική υποδουλώσεως  σε ξένα κέντρα κατοχής, με στόχο να διαλύσουν την Ελλάδα. Κι αυτό συμβαίνει τώρα. Από την υποκρισία στην ωμότητα και από την ωμότητα πάλι στην υποκρισία. Αυτή είναι η πολιτική της συγκυβέρνησης, κατά διαταγήν των ξένων αφεντικών της.

Οι Γερμανοί δεν έχουν σκοπό να βοηθήσουν τη χώρα μας. Το αντίθετο συμβαίνει. Με σειρά πρωτοφανών μέτρων, την κατεδαφίζουν. Στόχος  τους είναι η εξαθλίωση του πληθυσμού και η μετατροπή της  Ελλάδας σε γερμανική αποικία. Σαμαράς, Βενιζέλος και Στουρνάρας  το γνωρίζουν αυτό άριστα και λένε τόσα ψεύδη στον λαό, ώστε έχουν χάσει τον λογαριασμό για το τι είπαν και τι δεν είπαν. Οι ξένοι πάτρωνες ζητούν διαρκώς νέα «χαράτσια» και η συγκυβέρνηση δεν ξέρει πια πώς να τα βαφτίσει. Διακηρύσσει η αμαρτωλή σύμπραξη των δύο αρχηγών ότι «δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα» και την ίδια στιγμή η μισητή «τρόικα» τους διαψεύδει. Σαμαράς και Βενιζέλος προχωρούν και σε μεθόδους  που δεν είχαν εφαρμοστεί ούτε επί τουρκοκρατίας. Αρπάζουν την πρώτη κατοικία των πολιτών και ψάχνουν να τη «βαφτίσουν» με άλλο όνομα. Προσπαθούν να μας ξεγελάσουν για το ποιοι θεωρούνται «αναξιοπαθούντες», οι οποίοι δήθεν θα εξαιρεθούν από τη ληστοκρατία. Σαμαράς και Βενιζέλος, λοιπόν, κάνουν κατάχρηση της  έκκλησης για «εθνική ενότητα». Αλλά πώς  την εννοούν; Να υποκύψει αδιαμαρτύρητα ο λαός στην υποδούλωση που απαιτούν οι ξένοι και στην αποδοχή όλων των βάρβαρων μέτρων που μας  εγύρισαν στον εργασιακό Μεσαίωνα. Τέτοια ενότητα να μην την ονειρεύονται! Αντίθετα, ο λαός  ξεπέρασε τις διαχωριστικές  γραμμές των κομμάτων, αδιαφορεί για εκείνα που χωρίζουν τις  παρατάξεις, και οι πολίτες πραγματοποιούν το δικό τους μέτωπο, κατά του πολιτικού συστήματος. Ενός  συστήματος  που έχει σαπίσει και απαξιώνεται κατά τον πλέον εμφανή τρόπο από τις μάζες των εξαγριωμένων.

Όταν κυνηγούν έναν δυστυχή υπάλληλο για χρέος  στην τράπεζα πεντακοσίων ευρώ και οι μεγαλοκαρχαρίες  που κρύβονται στη λίστα Λαγκάρντ και στα υπόγεια της  Ζήμενς  μένουν στο απυρόβλητο, ποιον σεβασμό να έχει ο κατατρεγμένος σ' αυτό το σύστημα; Όταν οι υπουργοί και οι βουλευτές  αμείβονται πάντα αδρά και με άνεση ψηφίζουν απολύσεις  και τρελές  φορολογίες γιατί να τους  σεβαστεί ο λαός; Όταν με άκρατο κυνισμό ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης  διακηρύσσει τον φόβο του μην του κλέψουν οι «τροϊκανοί» τη... «δόξα» για τις απολύσεις  που εκείνος  αποφάσισε, χωρίς  ξένη υπόδειξη, ποια εκτίμηση μπορούν να τρέφουν οι πολίτες  για τέτοιους  πολιτικούς; Κατόπιν όλων αυτών, να μην απορούν γιατί η Χρυσή Αυγή εξακολουθεί να παραμένει τρίτο κόμμα και η δύναμη της  θα αυξάνεται συνεχώς  με αυτή την πολιτική της  εθνικής  υποτέλειας και εξαχρείωσης. Διότι το σάπιο πολιτικό σύστημα είναι που δίνει φτερά στο κόμμα του έγκλειστου Μιχαλολιάκου. Να μη διαμαρτύρονται γι'  αυτήν την άνοδο του ακραίου κόμματος, διότι οι πολίτες όταν αδικούνται, όταν διώκονται ανηλεώς  από παρανοϊκά φορολογικά «χαράτσια», όταν φτάσουν στο τελευταίο σκαλί της  αντοχής  και της  υπομονής, μπορούν να αντιδράσουν με τρόπο απρόβλεπτο, χωρίς να αποκλείεται και η αιματοχυσία. Εκεί μας οδηγεί η συγκυβέρνηση Νέας  Δημοκρατίας - ΠΑΣΟΚ. Οι βουλευτές αυτών των δύο κομμάτων, όπως και το τσίρκο της  ΔΗΜΑΡ, τρέμουν τις εκλογές. Οι περισσότεροι εξ αυτών θεωρούν σίγουρο ότι δεν θα ξαναδούν βουλευτική έδρα και θα χάσουν τον παχυλό βουλευτικό μισθό. Γι' αυτό βρίσκουν διάφορες  πονηρές  προφάσεις, προκειμένου να δικαιολογήσουν την «ανάγκη» να μη στηθούν οι κάλπες. Τους  καθησυχάζει ο κ. Σαμαράς  με τη δήλωση ότι: «Εκλογές  θα γίνουν το 2016»! Πλανάται ο πρωθυπουργός, και το γνωρίζει. Γνωρίζει ότι πραγματικός  πρωθυπουργός  δεν είναι αυτός  αλλά η «τρόικα». Κι ακόμα αντιλαμβάνεται ότι, εφόσον η «τρόικα» κατευθύνει την πολιτική στην Ελλάδα και εκείνος  δεν μπορεί να την ελέγξει, η πτώση του θα έλθει αναπόφευκτα. Θα προσπαθήσουν μάλιστα οι ξένοι πάτρωνες να κατασκευάσουν κυβερνητικά εξαμβλώματα ανακατεύοντας  πρόσωπα από διάφορα κόμματα, για να δώσουν την ψευδαίσθηση «αλλαγής». Καλύτερα να μην προχωρήσουν σε τέτοιες αλχημείες, διότι θα εξαγριώσουν περισσότερο τον κόσμο. Δεν θέλουμε άλλους Παπαδήμους. Αρκετά έβλαψε εκείνος. Ο πρόεδρο του Eurogroup, ο Ντάισελμπλουμ, πιέζει για περισσότερα μέτρα. Μέρκελ, Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ, Τόμσεν, όλοι αυτοί οι κακοί δαίμονες, επείγονται να κατεδαφίσουν όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και άλλες χώρες  του Νότου. Το φάντασμα του Δ' Ράιχ πλανάται πάνω από την Ευρώπη. Εάν θέλουμε να απελευθερωθούμε από τη νέα Κατοχή, οφείλουμε να κάνουμε πράξη την αντιμνημονιακή ενότητα.

Μια ενότητα που θα στηρίζεται στην κατά μέτωπον αντιπαράθεση προς το Βερολίνο. Πρώτα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ισχυρή πλειοψηφία κανείς δεν μπορεί να εξασφαλίσει. Στις  προηγούμενες  εκλογές, η «τρόικα» επέβαλε τη συμπόρευση και τη συνεργασία των μνημονιακών δυνάμεων Νέας  Δημοκρατίας - ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, προκειμένου να περάσει την αισχρή πολιτική της.  Στις  προσεχείς εκλογές ΣΥΡΙΖΑ, Ανεξάρτητοι  Έλληνες και ΚΚΕ να καθίσουν γύρω από ένα τραπέζι και να συναποφασίσουν για το πώς θα ανασύρουν το τόπο από τον βυθό του αμοραλισμού και της  διαφθοράς. Να συντάξουν ένα σχέδιο ελάχιστο, με βασικά σημεία την κατάργηση των Μνημονίων και των παρανοϊκών φορολογικών μέτρων που εψήφισαν άρρωστοι εγκέφαλοι. Και, πάνω  απ' όλα, να υπάρξει χάραξη καινούργιας  οικονομικής  πολιτικής, χωρίς να αποκλείεται η αποχώρηση μας  από την Ευρωζώνη και η επιστροφή στη δραχμή.  Θα πρέπει αμέσως να καταγγελθεί ο ρόλος της Γερμανίας. Να γίνει σαφές ότι είναι εχθρική χώρα και ότι ο ρόλος της είναι καθαρά ιμπεριαλιστικός. Να γίνει κάτι ανάλογο με τα «πέντε σημεία της ΕΔΑ», που το 1966 απετέλεσαν ρεαλιστική διέξοδο από την τότε πολιτική κρίση. Η πρόταση εκείνη αποτέλεσε στροφή στρατηγικού χαρακτήρα στην πολιτική της ΕΔΑ, που μετακινήθηκε από την άγονη λογική της αδιάλλακτης «κατά μέτωπο» σύγκρουσης στην κατεύθυνση της επιδίωξης συνεννόησης ευρύτερων μη φιλοδικιατορικών δυνάμεων, με βάση κοινά αποδεκτούς συμβιβασμούς, που θα μετέθεταν τη διαμορφωμένη διαχωριστική γραμμή, ώστε να μη μείνουν έξω κύκλοι της Κεντροδεξιάς. Μπορεί σήμερα το ΚΚΕ να ξεφύγει από την άγονη γραμμή της αντιπαράθεσης με τις άλλες αντιμνημονιακές δυνάμεις, ώστε με κοινά αποδεκτούς συμβιβασμούς να μπορέσουμε να διώξουμε την «τρόικα» και να αντιμετωπίσουμε τον γερμανό δυνάστη; Μπορούν να συνεννοηθούν στα ελάχιστα σημεία τα τρία αντιμνημονιακά  κόμματα, για να δώσουμε ελπίδα ζωής στον λαό; Εάν αυτή η προσπάθεια αποτύχει, οι ψηφοφόροι δεν θα δώσουν συγχωροχάρτι σε κανέναν και θα στραφούν προς  τα άκρα, με ότι αυτό συνεπάγεται. ΣΥΡΙΖΑ, Ανεξάρτητοι Έλληνες και ΚΚΕ πρέπει να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των δεινοπαθούντων πολιτών. Την κάλπικη «εθνική ενότητα», που μεταχειρίζονται χάριν των ξένων οι Σαμαράς - Βενιζέλος, ο λαός την απορρίπτει και θέλει την αντιμνημονιακή ενότητα, που από τη φύση της είναι εθνική, αφού στρέφεται κατά των γερμανών κατακτητών. Να ξεκαθαρίσουμε ότι η συνεργασία για έναν τέτοιο μεγάλο σκοπό δεν σημαίνει εξαφάνιση των ιδιαίτερων διαφορών μεταξύ των κομμάτων ούτε συγχώνευση. Μωρός θα είναι όποιος μείνει πεισματικά αγκιστρωμένος στην απομόνωση του, παίζοντας έτσι το παιχνίδι της Μέρκελ. Τα τρία κόμματα θα τα ενώσει όχι ο πρόσκαιρος υπολογισμός των αριθμών που θα απαρτίζουν μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά η ειλικρινής συμφωνία επάνω σε ένα ελάχιστο πρόγραμμα για εθνική απελευθέρωση. Διότι η Γερμανία σήμερα ευημερεί σε βάρος όλων των χωρών του Νότου. Κι έχουμε εκχωρήσει την εθνική μας κυριαρχία, με το πονηρό δόγμα ότι: Πρώτα έρχεται το συμφέρον των πιστωτών και κατόπιν των ελλήνων πολιτών. Φτάσαμε στην εξαχρείωση να πληρώνουμε τριπλούς και τετραπλούς φόρους, να εφαρμόζουν τους απάνθρωπους πλειστηριασμούς, να κλέβουν τα σπίτια των ανθρώπων, χάριν της... Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Ο περίφημος δημοσιονομικός  στόχος  αποτελεί την καρμανιόλα στην οποία οδηγείται ο λαός  επειδή εξωθεσμικά κέντρα θέλουν τον έλεγχο της πολιτικής μας  ζωής. Και οι ξένοι ηγεμόνες βρίσκουν εδώ ντόπιους  ευρωλάγνους  πρόθυμους συνεργάτες, που παραδίνουν τα πάντα. Και δεν αισχύνονται οι μνημονιακοί βουλευτές που ψηφίζουν, χάριν κομματικών συμφερόντων, τέτοια μέτρα που επινοούν νοσηροί εγκέφαλοι.

Το Eurogroup  και το Βερολίνο, επειδή φοβούνται μήπως έλθει μια κυβέρνηση Τσίπρα -Καμμένου, έχουν επιδοθεί σε ραδιουργίες, ώστε να έχουν έτοιμο -χωρίς  εκλογές- ένα συνονθύλευμα Νεοδημοκρατών, Πασόκων, ΔΗΜΑΡ, με μετακινήσει προσώπων και αναπαλαίωση πολιτικών ερειπίων. Η φίλη της  Μέρκελ, η κυρία Μπακογιάννη, ανέλαβε προξενήτρα με τον ανεμόμυλο του Κουβέλη, προκειμένου να εξασφαλισθεί ο μαγικός αριθμός  της  πλειοψηφίας.  Τέτοιες  μεθοδολογίες εκφαυλίζουν το πολίτευμα. Η αντιδημοκρατική θεωρία της  εν λευκώ «αντιπροσωπευτικής  εντολής» δεν είναι δυνατόν να επιζήσει. Η εντολή θα βγει μέσα από τις κάλπες, που θα στηθούν πολύ νωρίτερα από το 2016, παρά τις  αντίθετες  διαβεβαιώσεις  του κ. Σαμαρά. Οι αντιλαϊκές βλέψεις  με τα αισχρά «χαράτσια» εξαπολύθηκαν από σκοτεινές  δυνάμεις  με ηθική αναλγησία και πώρωση. Είναι μια επίθεση του Βερολίνου, με ντόπιους  πραιτοριανούς.  Κάποτε διορίζοντο πρωθυπουργοί εκείνοι τους  οποίους  επέλεγε ο παλάτι. Σήμερα τους πρωθυπουργούς διορίζουν οι Βρυξέλλες  και το Βερολίνο. Τον καιρό που ήταν νεαρός ο Γεώργιος  ο Α' επηρεαζόταν άσχημα από τις  συμβουλές  του Σπόνεκ. Σήμερα επηρεάζονται άσχημα από τις  «συμβουλές» της Μέρκελ ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος. Η Κίρκη της  Ευρωζώνης δημιουργεί έφεση προς ανωμάλους καταστάσεις  στους  εγχώριους ευρωλάγνους, που διέπονται από ηθική καταρράκωση, παραβιάζουν υποσχέσεις  και προγράμματα τα οποία διεκήρυξαν ενώπιον του λαού, για να μαζέψουν φόρους  άδικους, πρωτόγνωρους και απάνθρωπους. Τέτοιο κατάντημα δημοσίων ανδρών ουδέποτε κατά το παρελθόν παρατηρήθηκε. Ειδική έκφραση της  ανωμαλίας  αποτελεί τα τελευταία χρόνια η δημιουργία ενός  δεύτερου πόλου ασκήσεως  ουσιαστικής πολιτικής  εξουσίας, από ξένους -της  «τρόικας»-, με φερέφωνα δικούς  μας οσφυοκάμπτες  πολιτικούς, που σιτίζονται από την καμαρίλα των Βρυξελλών και της  γερμανικής καγκελαρίας. Κι αυτοί οι πολιτικοί μας ζητούν υποκριτικά... «εθνική ενότητα», προκειμένου να ρημάξουν τελείως  τη χώρα μας  οι «τροϊκανοί». Ουδείς  όμως  δικαιούται, με οιανδήποτε ταχυδακτυλουργία, να αμφισβητεί ότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού θέλει την κατάργηση των Μνημονίων και τον τερματισμό της   ξενοκρατίας. Όποιος αμφισβητεί αυτό το γεγονός  δεν έχει παρά να βαδίσει σε εκλογές. Ο λαός θα αναλάβει να τον διαφωτίσει...

"ΤΟ ΠΑΡΟΝ"