ΤΟ
ΧΤΥΠΗΜΑ
Όταν
ακούσεις χτύπημα στην πόρτα του σπιτιού σου
μη
φοβηθείς και ας είναι περασμένη η ώρα.
Προπάντων
μην μπεις στον πειρασμό να στρίψεις το κλειδί
Ποθώντας
τον επισκέπτη να απωθήσεις.
Το
ξέρω το δίλημμα είναι βαρύ για να το απαντήσεις
Σκιάζεσαι
την απόφαση που εκκρεμεί
Γιατί
τα ήσυχα νερά μιας λίμνης θα ταράξει.
Όμως
δεν έχεις ακόμα αντιληφθεί ότι ο επισκέπτης
Που
κρούει επίμονα την πόρτα είσαι εσύ.
Δεν
ξέρεις πόσα χρόνια είσαι στη φυλακή
Η
απραξία τη μνήμη σου έχει χαλάσει.
Έχτισες
τοίχους ολόγυρα γερούς,
Αδιαπέραστους
για μια συνείδηση που κρώζει.
Κωφεύεις,
εθελοτυφλείς και δικαιολογείς
Τη
νεκρωμένη σου ζωή που έχεις σαβανώσει.
Μα
τώρα ήρθε η ώρα της αλήθειας που ζητά
Ότι
στερήθηκε να πάρει πίσω.
Διώξε
το φόβο στο λέει καθαρά
Μπροστά
στο νέο ξεκίνημα μην κάνεις πίσω.
Μαρία Γρατσία,
21-6-2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου