Νίσπιτας : Για τσοι ρουφιάνους

Για τσοι ρουφιάνους

 Στίχοι του Νίσπιτα αφιερωμένοι σε ένα αγαπητό φίλο του που όπως φαίνεται αντιμετωπίζει πρόβλημα....... από τι άλλο παρά ........από τους ρουφιάνους .

Από ρουφιάνο άθρωπο,

ο Θιός να σε γλυτώνει

γιατί σου κάνει τη ζημιά,

κι ύστερα καμαρώνει

Από ρουφιάνο άθρωπο,

την ήπαθα μια μέρα

κι εδά όντε παντήξομε,

κάνει τα μούτρα πέρα

Από ρουφιάνο άθρωπο,

μια μέρα την παθαίνεις

μα σα δεν πάθεις μια και δυο,

ποτέ σου δε μαθαίνεις

Από ρουφιάνο άθρωπο,

ν’ απέχεις στη ζωή σου

ετσά ΄χεις την αναπαγή,

και σώνεις την τιμή σου

Η ρουφιανιά εγίνηκε,

χούι και το βαστούμε

και ως εσυνηθίσαμε,

τ’ αντέτι το κρατούμε

Μπελί ΄ναι και το κάτεχε,

ποτέ μην το ξεχάσεις

πως με ρουφιάνο άθρωπο,

ποτέ σου να μην κάτσεις

Ήθελα και να μάθαινα,

πόσους ρουφιάνους έχω

πόσες βολές την ήπαθα,

μόνο για να κατέχω

Τη ρουφιανιά ανέ βρεθεί,

άθρωπος να ζηλέψει

πέψε τονε στο διάολο,

στο πύρος να κονέψει

Όσα βαστάς για μυστικά,

τα λένε οι ρουφιάνοι

κατέχουνε συχνά – πυκνά,

ο λόγος τως πως πιάνει

Ρουφιάνος ότι και να πει,

δε δα τόνε πιστέψω

όρκό ΄καμα τα λόγια ντου,

στο διάολο να πέψω

Να μην απλοθαρρεύεσαι,

πάντα να το προσέχεις

πως με ρουφιάνο άθρωπο,

κουβέντες να μην έχεις

Μια κοινωνία είμαστε,

μ’ όλους τσοι λαοπλάνους

όπου δα δεις τσοι μπιστικούς,

δα δεις και τσοι ρουφιάνους

Σα δεις ρουφιάνο να ΄ρχεται,

που θέλει να μιλήσει

χίλιες κουβέντες δα σου πει,

να σε παραπλανήσει

Να ΄χεις τ’ αμέντε σου σαφή,

και πάντα να θυμάσαι

από ρουφιάνο άθρωπο,

αλάργ’ – αλάργο να ΄σαι

Θε μου και πώς δα σου το πω,

και πώς δα μαρτυρήσω

από ρουφιάνο άθρωπο,

βλέπε με μη γραντίσω

Το μυστικό απού ΄κρυβα,

εμάθα ντο οι ρουφιάνοι

κι εδά με ρουφιανεύουνε,

κι ο τόπος δε με βάνει

facebook/Μιχάλης Χουρδάκης Νίσπιτας