Επάγγελμα Ξεναγός
Όταν ήμουν
μικρή διάβασα ένα παραμύθι για τον Δία που ερωτεύτηκε αυτή την όμορφη νέα, την
Ευρώπη , και σαν αρχηγός των θεών, μεταμορφώθηκε σε ταύρο και η Ευρώπη που
θαύμασε την ομορφιά του ταύρου ανέβηκε στην πλάτη του, και έτσι ο Δίας βρήκε
την ευκαιρία να την κλέψει και να την πάει στην Κρήτη. Έτσι πήρε το όνομα της η
Ευρώπη. Και εγώ που δεν ήμουν εκεί, έμεινα να ονειρεύομαι, να αναρωτιέμαι.
Έμεινα όμως
εκεί κολλημένη να προσπαθώ να θαυμάσω τα ανεξήγητα, να εξηγώ την Ελλάδα, την
Ευρώπη, να αφουγκράζομαι την ιστορία ,να ονειρεύομαι τους μύθους και τη ζωή και
έτσι ταξιδεύοντας μαζί με τους ταξιδιώτες έγινα ξεναγός.
Ξεναγός που σημαίνει όχι μόνον επάγγελμα, αλλά έμπνευση, φαντασία, παραμύθι, χρώματα θάλασσας, μυρωδιές βουνού, γεύσεις, που σημαίνει ταξίδι ζωής μέσα από το παρελθόν το παρόν και το μέλλον .
Ποιός άλλος εκτός από τους διπλωματούχους ξεναγούς της Ελλάδας μπορεί να περάσει μέσα από τα μάτια των επισκεπτών της χώρας μας και του νησιού μας, την λάμψη του αιώνιου παρελθόντος, την δύναμη της μυθικής αφήγησης, την πραγματικότητα της καθημερινότητας μας;
Ποιος μπορεί να μετατρέψει ένα αρχαίο θέατρο από μια απλή επίσκεψη σε μια ζωντανή εικόνα ενός αρχαίου δράματος, ένα Ασκληπιείο σε ένα ζωντανό νοσοκομείο με την θρησκευτικότητα του και το ανθρώπινο πρόσωπο του, ένα άχρωμο γλυπτό σε πλαστικότητα και χρώμα έκφρασης, ποιος άλλος από έναν Έλληνα ξεναγό μπορεί να μεταδώσει και να βγάλει στο φώς την αξία της ανθρώπινης ύπαρξης όπου μιλά για τη φύση του έρωτα, την ιδανική πολιτεία, την αρχή των ηθικών εννοιών, έτσι όπως ορίστηκαν από τον Σωκράτη και από τον Πλάτωνα;
Ποιος άλλος εκτός από έναν Έλληνα ξεναγό καταφέρνει να μετατρέψει την ανεπάρκεια σε βούληση, την ασχήμια σε ομορφιά, το λάθος σε λύση, την κακή πρακτική σε χαμόγελο;
Ο συγκερασμός της γνώσης, της δράσης, της έκφρασης , του οράματος, την ίδια εκείνη στιγμή μιας ξενάγησης είναι αυτό που χαρακτηρίζει την μοναδικότητα , που χαρακτηρίζει το πρωτότυπο από το αντίγραφο , την αυθεντικότητα στην δουλειά ενός ξεναγού.
Μια εκδρομή με τους ξεναγούς μας δεν είναι μια απλή τυπική πράξη της εξήγησης ενός αρχαιολογικού χώρου αλλά «μύηση» στον πολιτισμό, στην γλώσσα μας, στην κουζίνα μας στην μουσική μας και σε τόσα άλλα που διαμορφώνουν την ομορφιά του τόπου μας και την σχέση εμπιστοσύνης και φιλίας μεταξύ « ξένου» και Έλληνα. Είναι μια προσπάθεια για την διαμόρφωση θετικής άποψης για την Χώρα μας, όχι μέσα από μια έγχρωμη αφίσα αλλά μέσα από μια γεμάτη χρώματα και εικόνες ζωντανή σχέση φιλοξενούμενου και ξεναγού.
Ο διπλωματούχος ξεναγός , ο πρεσβευτής της Ελλάδας στους επισκέπτες μας, ο κρίκος που συνδέει τον επισκέπτη με την ιστορία ,τον πολιτισμό μας με τις συνήθειες μας αυτός που μιλάει για έναν κόσμο, που δεν είναι άμεσα αντιληπτός και αυτονόητος , πλήττεται και απαξιώνεται με τρόπο ανάξιο και παρορμητικό.
Αυτός ο κλάδος των εργαζομένων στον τουρισμό που αντανακλά ο,τι καλό έχει να προσφέρει αυτός ο τόπος σε επαγγελματική συνέπεια, κατάρτιση ,παιδεία , φαντασία, ταλέντο ,που είναι η πρόσοψη αλλά και το περιεχόμενο της τουριστικής μας εμφάνισης και που η αναγνώριση της αξίας του είναι πραγματική ανάγκη, βάλλεται από την ανεργία από την έλλειψη τουριστικής και πολιτικής βούλησης από συμφέροντα μικρομεσαία και απ, όσους ανεξέλεγκτα «βαφτίζονται » ξεναγοί.
Παρακαλούμε την πολιτεία που επιμένει να αγνοεί αυτούς τους προικισμένους επαγγελματίες που είναι οι ξεναγοί, οι πιο καταρτισμένοι στην Ευρώπη και που καλύπτουν 27 διαφορετικές γλώσσες να μην συνεχίσει να συμπεριφέρεται σαν να μην υπάρχουν.
Γιατί υπάρχουν και συνεχίζουν να εργάζονται με κοινό μέτρο την προσφορά τους στο Τουρισμό και συνεχίζουν να παράγουν φρέσκιες ιδέες που προκύπτουν από γνώση και εμπειρία και να παίζουν ένα δυνατό κοινωνικό-πολιτιστικό διεθνή ρόλο και αποτελούν παράδειγμα σύγχρονων εργαζομένων που αντιλαμβάνονται τον επαγγελματισμό σαν ποιοτική αναμέτρηση .
Και εγώ συνεχίζω να ονειρεύομαι μύθους και ιστορίες, τόπους, νησιά και χρώματα, φως από αρχαίες πολιτείες και κάστρα ,έρωτες θεών και ανθρώπων, και να αισθάνομαι τυχερή που κατάλαβα, εργάστηκα συνταξίδεψα και« ανακατεύτηκα» όχι μόνον με τους επισκέπτες αλλά και με αυτούς τους φωτισμένους, μαχόμενους επαγγελματίες του τόπου μας , τους ξεναγούς.
Μώρου Ισμήνη
Ξεναγός που σημαίνει όχι μόνον επάγγελμα, αλλά έμπνευση, φαντασία, παραμύθι, χρώματα θάλασσας, μυρωδιές βουνού, γεύσεις, που σημαίνει ταξίδι ζωής μέσα από το παρελθόν το παρόν και το μέλλον .
Ποιός άλλος εκτός από τους διπλωματούχους ξεναγούς της Ελλάδας μπορεί να περάσει μέσα από τα μάτια των επισκεπτών της χώρας μας και του νησιού μας, την λάμψη του αιώνιου παρελθόντος, την δύναμη της μυθικής αφήγησης, την πραγματικότητα της καθημερινότητας μας;
Ποιος μπορεί να μετατρέψει ένα αρχαίο θέατρο από μια απλή επίσκεψη σε μια ζωντανή εικόνα ενός αρχαίου δράματος, ένα Ασκληπιείο σε ένα ζωντανό νοσοκομείο με την θρησκευτικότητα του και το ανθρώπινο πρόσωπο του, ένα άχρωμο γλυπτό σε πλαστικότητα και χρώμα έκφρασης, ποιος άλλος από έναν Έλληνα ξεναγό μπορεί να μεταδώσει και να βγάλει στο φώς την αξία της ανθρώπινης ύπαρξης όπου μιλά για τη φύση του έρωτα, την ιδανική πολιτεία, την αρχή των ηθικών εννοιών, έτσι όπως ορίστηκαν από τον Σωκράτη και από τον Πλάτωνα;
Ποιος άλλος εκτός από έναν Έλληνα ξεναγό καταφέρνει να μετατρέψει την ανεπάρκεια σε βούληση, την ασχήμια σε ομορφιά, το λάθος σε λύση, την κακή πρακτική σε χαμόγελο;
Ο συγκερασμός της γνώσης, της δράσης, της έκφρασης , του οράματος, την ίδια εκείνη στιγμή μιας ξενάγησης είναι αυτό που χαρακτηρίζει την μοναδικότητα , που χαρακτηρίζει το πρωτότυπο από το αντίγραφο , την αυθεντικότητα στην δουλειά ενός ξεναγού.
Μια εκδρομή με τους ξεναγούς μας δεν είναι μια απλή τυπική πράξη της εξήγησης ενός αρχαιολογικού χώρου αλλά «μύηση» στον πολιτισμό, στην γλώσσα μας, στην κουζίνα μας στην μουσική μας και σε τόσα άλλα που διαμορφώνουν την ομορφιά του τόπου μας και την σχέση εμπιστοσύνης και φιλίας μεταξύ « ξένου» και Έλληνα. Είναι μια προσπάθεια για την διαμόρφωση θετικής άποψης για την Χώρα μας, όχι μέσα από μια έγχρωμη αφίσα αλλά μέσα από μια γεμάτη χρώματα και εικόνες ζωντανή σχέση φιλοξενούμενου και ξεναγού.
Ο διπλωματούχος ξεναγός , ο πρεσβευτής της Ελλάδας στους επισκέπτες μας, ο κρίκος που συνδέει τον επισκέπτη με την ιστορία ,τον πολιτισμό μας με τις συνήθειες μας αυτός που μιλάει για έναν κόσμο, που δεν είναι άμεσα αντιληπτός και αυτονόητος , πλήττεται και απαξιώνεται με τρόπο ανάξιο και παρορμητικό.
Αυτός ο κλάδος των εργαζομένων στον τουρισμό που αντανακλά ο,τι καλό έχει να προσφέρει αυτός ο τόπος σε επαγγελματική συνέπεια, κατάρτιση ,παιδεία , φαντασία, ταλέντο ,που είναι η πρόσοψη αλλά και το περιεχόμενο της τουριστικής μας εμφάνισης και που η αναγνώριση της αξίας του είναι πραγματική ανάγκη, βάλλεται από την ανεργία από την έλλειψη τουριστικής και πολιτικής βούλησης από συμφέροντα μικρομεσαία και απ, όσους ανεξέλεγκτα «βαφτίζονται » ξεναγοί.
Παρακαλούμε την πολιτεία που επιμένει να αγνοεί αυτούς τους προικισμένους επαγγελματίες που είναι οι ξεναγοί, οι πιο καταρτισμένοι στην Ευρώπη και που καλύπτουν 27 διαφορετικές γλώσσες να μην συνεχίσει να συμπεριφέρεται σαν να μην υπάρχουν.
Γιατί υπάρχουν και συνεχίζουν να εργάζονται με κοινό μέτρο την προσφορά τους στο Τουρισμό και συνεχίζουν να παράγουν φρέσκιες ιδέες που προκύπτουν από γνώση και εμπειρία και να παίζουν ένα δυνατό κοινωνικό-πολιτιστικό διεθνή ρόλο και αποτελούν παράδειγμα σύγχρονων εργαζομένων που αντιλαμβάνονται τον επαγγελματισμό σαν ποιοτική αναμέτρηση .
Και εγώ συνεχίζω να ονειρεύομαι μύθους και ιστορίες, τόπους, νησιά και χρώματα, φως από αρχαίες πολιτείες και κάστρα ,έρωτες θεών και ανθρώπων, και να αισθάνομαι τυχερή που κατάλαβα, εργάστηκα συνταξίδεψα και« ανακατεύτηκα» όχι μόνον με τους επισκέπτες αλλά και με αυτούς τους φωτισμένους, μαχόμενους επαγγελματίες του τόπου μας , τους ξεναγούς.
Μώρου Ισμήνη
http://www.mykerkyra.gr/news/item1919
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου