Ο Νοέμβρης της ντροπής…

ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΚΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Ο Νοέμβρης της ντροπής…

 

Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ

Ο Νοέμβρης του 2012 θα παραμείνει στην νεωτέρα Ιστορία ως ο «Νοέμβρης της ντροπής» και της καταρρακώσεως του κύρους του Κοινοβουλίου. Σηματοδοτεί το τέλος της Μεταπολιτεύσεως και την εγκαθίδρυση της μνημονιακής χούντας. Την απεμπόληση της εθνικής κυριαρχίας και την απροκάλυπτη γερμανική κατοχή. 

Οι 153 βουλευτές που είπαν «ναι» στην κατοχή και στην εξαθλίωση του λαού, μαζί με τους άλλους υποκριτές της ΔΗΜΑΡ, όχι μόνον θα αισχύνονται σ' όλη τους τη ζωή για τον ρόλο που έπαιξαν, αλλά ευθύνονται και για τον ευτελισμό των δημοκρατικών θεσμών. Κατ' αρχάς, ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχει πραγματική πλειοψηφία για να πάρει τέτοιες αποφάσεις. Ανέσυρε από τον πάτο των εκλογικών αποτελεσμάτων τα ράκη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ για να σχηματίσει μια κυβέρνηση «καρνάβαλο»-σαλάτα «ιδεολογιών» και αντιλήψεων. Και ισχυρίσθηκε ότι… «αυτό ήταν το νόημα της ψήφου του ελληνικού λαού»!

Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ έπληξαν θανάσιμα και εξευτέλισαν τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Έφεραν, κατά διαταγήν των Γερμανών και των τραπεζιτών, για ψήφιση το ογκώδες επαίσχυντο νομοσχέδιο της διαλύσεως της Ελλάδος, μέσα σ' ένα μόνο άρθρο! Και οι ευρωλάγνοι το ψήφισαν, χωρίς να το… διαβάσουν! Αυτό το πολυσέλιδο κατασκεύασμα, όχι για να το μελετήσει κανείς, αλλά απλώς μια ανάγνωση να κάνει, χρειαζόταν εβδομάδες. Και το ψήφισαν ανέμελα, επειδή αυτό διέταξαν οι ξένοι πάτρονες, όπως και τον προϋπολογισμό.

Ο κ. Σαμαράς επέλεξε να βάλει ταφόπλακα όχι μόνο στη χώρα, αλλά και στην προσωπική πολιτική του πορεία. Αν γύριζε το βλέμμα του πίσω στον χρόνο, στην οικογενειακή του ρίζα, θα έβλεπε το θλιμμένο πρόσωπο της Πηνελόπης Δέλτα. Αυτής της υπέροχης Ελληνίδας, που αντικρίζοντας τους Γερμανούς να μπαίνουν στην Ελλάδα το 1941, αυτοκτόνησε. Εάν ήταν ποτέ δυνατόν να ερχόταν πάλι στη ζωή, σίγουρα θα αυτοκτονούσε για… δεύτερη φορά βλέποντας τον δισέγγονό της βυθισμένο… «στα μυστικά του βάλτου» των μνημονιακών σκοπιμοτήτων…

Η δικτατορία της αισχρής «τρόικας» κατήργησε τη Βουλή την Τετάρτη. Και βρέθηκαν βουλευτές να χειροκροτήσουν γι' αυτό το γεγονός… Χειροκρότησαν το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα! Τους τρεις αρχηγούς της συγκυβέρνησης θα τους καταδιώκουν τα ίδια τους τα λόγια. Διότι άλλα υπόσχονταν προεκλογικά και τα τελείως αντίθετα έπραξαν μετεκλογικά. Ακολούθησαν τη μέθοδο του Μινχάουζεν Γιωργάκη Παπανδρέου, και ανεδείχθησαν σε πολιτικούς «παπατζήδες». Ο Βενιζέλος τώρα προσπαθεί να μαζέψει τα ερείπια του αμαρτωλού ΠΑΣΟΚ. Τον αποδοκίμασαν ακόμα και οι δικοί του. Όσο για τον Φώτη Κουβέλη, τον αρλεκίνο της ψευδοαριστεράς, με τις απίθανες πιρουέτες, που βρήκε διέξοδο με το «παρών», θα μείνει στα χρονικά σαν δεύτερος Αριστείδης Δημητράτος. Για τους αγνοούντες την κομμουνιστική Ιστορία, ο Αριστείδης Δημητράτος, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, κατέληξε υπουργός Εργασίας στις κυβερνήσεις του Ιωάννη Μεταξά και αργότερα του Κων. Καραμανλή! Είχε ο Κουβέλης μπροστά του το αντισυνταγματικό νομοσχέδιο, με το οποίο κατεδαφίζεται η χώρα, και αυτός παρουσιάσθηκε να αγωνίζεται για το… επίδομα γάμου των 30 ευρώ! Τον ενδιέφερε ο γάμος, ενώ ο ίδιος επήρε… διαζύγιο με την Αριστερά! Σκιά σκιάς του παλιού εαυτού του, χαίρεται τώρα τα εύσημα των μνημονιακών. Αυτών που δεν λένε λέξη για το τι πληρώνουμε στη Μόργκαν Στάνλεϊ. Αυτών που δεν τολμούν να πουν τίποτε για την επόμενη φορολογική θύελλα που θ' ακολουθήσει. Διότι τα Μνημόνια δεν έχουν τέλος. Αυτών που βγάλανε την Ελλάδα στο σφυρί. Αυτών που παρέδωσαν την εθνική ανεξαρτησία μας.

Ο Σαμαράς έγινε αντίγραφο του Προέδρου Χούβερ της Αμερικής, που στο «κραχ» του 1929 εδήλωνε ότι θα… ξεπεραστεί η κρίση και έγινε αντικείμενο χλευασμών των κατεστραμμένων πολιτών. Έλεγε ότι… «Η ευημερία είναι στην επόμενη γωνία»! Και οι άνθρωποι ρωτούσαν: «Πού είναι αυτή η γωνία;». Τα ίδια μας λέει ο Σαμαράς. Κι όπως ο Χούβερ ανάγκασε τους ξεσπιτωμένους νοικοκύρηδες να μένουν σε χαρτόκουτα μέσα στο Σέντραλ Παρκ, στα «Χούβερβιλ» όπως τα ονόμαζαν, το ίδιο θα κάνει και ο πρωθυπουργός μας. Και οι άστεγοι με δάκρυα στα μάτια τραγουδούσαν ένα αυτοσχέδιο τραγούδι πόνου: «Κανείς δεν σε ξέρει όταν είσαι άστεγος»! Ο άνθρωπος των τραπεζιτών, ο κομπογιαννίτης ολετήρας της οικονομίας, κ. Στουρνάρας, που μας οδηγεί με την πολιτική του στα «Χούβερβιλ» (αυτός που διαλύει τα ασφαλιστικά ταμεία) να καταλάβει ότι οφείλει να παραιτηθεί. Δεν έχει ψηφισθεί από κανέναν για να κατεδαφίσει το σύμπαν.

Οι μνημονιακοί μετέτρεψαν την ανάπηρη δημοκρατία μας σε κενό γράμμα. Διότι οι ξένοι αποφασίζουν για μας. Μέσα σ' αυτό το άρρωστο περιβάλλον διαπράττεται κάθε είδους ασχημία και αυθαιρεσία. Το πολιτικό σύστημα καταρρέει, διότι έχει σαπίσει. Συνηθίζουν πολλοί να παρομοιάζουν τη σημερινή κατάσταση στη χώρα μας, με τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Είναι ακόμα χειρότερη. Η περίοδος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, δηλαδή η περίοδος από το 1918 έως το 1933, ήταν καθοριστικής σημασίας για την επέλαση του ναζισμού στη Γερμανία. Το καθεστώς, βεβαίως, μπορεί να μη μας αρέσει, αλλά η Γερμανία τότε έγινε μεγάλη, επικίνδυνη δύναμη και είδαμε τι ακολούθησε. Η Ελλάδα, που έχει τα γνωρίσματα της Βαϊμάρης, με τον δρόμο που ακολουθεί κατάντησε αδύναμη αποικία της Γερμανίας. Και καλύτερα να μην τρέφουμε αυταπάτες: Με αυτήν τη συγκυβέρνηση και με τον Στουρνάρα, τίποτε δεν θα μείνει όρθιο στη χώρα. Αλλά αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η σωτηρία των χωρών του Νότου είναι η έξοδος από το «γκέτο» της Ευρωζώνης και η επιστροφή στα εθνικά νομίσματα. Έχουμε πετρέλαια έξω από την Κρήτη, με τα οποία μπορούμε ανέτως να πληρώσουμε το χρέος. Αλλαγή εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής χρειάζεται. Και κυρίως ανθρώπους που δεν θα σκύβουν τη μέση και δεν θα εκλιπαρούν τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε. Θέλουμε πολιτικούς με εθνική συνείδηση. Και δεν πρέπει να μείνουμε άβουλοι προσμένοντας κάποιο θαύμα.

Με την ψήφιση των μέτρων απ' αυτούς που δεν διάβασαν το «νομοσχέδιο της ντροπής» σηματοδοτείται το ξεκίνημα Εθνικής Αντιστάσεως. Αυτομάτως, σχηματίσθηκαν δύο μέτωπα: Εκείνο των πατριωτών αντιμνημονιακών και το άλλο των μνημονιακών προσκυνημένων, δωσίλογων. «Ενδιάμεση λύση» με… «παρών» και άλλα τέτοια φτηνά σοφίσματα, δεν υφίσταται. Ο καθένας ας επιλέξει ποιον θα υπηρετήσει: Τον λαό ή τους γερμανούς κατακτητές;

Εδώ χρειάζεται μια επισήμανση: Μπροστά στον ένα και συγκεκριμένο σκοπό, την ανατροπή της κυβέρνησης και τη μονομερή διαγραφή του χρέους, όλα τα αντιμνημονιακά κόμματα πρέπει να αφήσουν στην άκρη τις επιμέρους διαφορές των και να συσπειρωθούν σ' αυτήν την προσπάθεια. Το ΚΚΕ όμως αντιγράφει την ανεδαφική γραμμή που ακολουθούσε στη Βαϊμάρη ο βουλευτής του Κ.Κ. Βίλχελμ Πικ, για τον οποίο υπήρχε μόνον ένας δρόμος: «Επανάσταση, άρα ανατροπή του καπιταλισμού και απομάκρυνση όλων εκείνων που στηρίζουν το καθεστώς…». Περίμενε την ημέρα που, υπό την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, εργαζόμενοι και άνεργοι θα διέλυαν «το Κοινοβούλιο των επιχειρηματιών και φασιστών» και στη θέση του τα γερμανικά σοβιέτ θα εγκαθίδρυαν τη «δικτατορία του προλεταριάτου»! Κάτι τέτοιο περίπου λέει και η Αλέκα Παπαρήγα. Αλλά τώρα έχουμε ξενική κατοχή. Ας σκεφτεί ότι στην προηγούμενη κατοχή (1941-1944) ο γραμματέας του ΚΚΕ Γιώργης Σιάντος δεν περίμενε να ανατραπεί πρώτα ο καπιταλισμός. Προχώρησε με άλλα κόμματα και ξεχωριστές προσωπικότητες στον σχηματισμό του ΕΑΜ. Το ίδιο πρέπει να γίνει και τώρα. Τα υπόλοιπα τα βρίσκουν μετά, όταν απελευθερωθούμε από την «τρόικα» και τους βαστάζους της. 

Τις πρώτες πρωινές ώρες μετά την ψηφοφορία, ο Αντ. Σαμαράς, πανηγυρίζοντας, ισχυρίστηκε ότι: «Η Ελλάδα έκανε ένα μεγάλο βήμα». Έγινε στον γκρεμό. Η φωνή του Μακρυγιάννη από το βάθος του χρόνου έρχεται εξαιρετικά επίκαιρη: «Οι δανειστές μας ζητούν τα χρήματά τους, λεπτό δεν τους δίνομεν από αυτά. Κάνουν επέβασιν εις τα πράματά μας. Και ποτές δεν βρίσκομεν ίσιον δρόμον. Πώς θα σωθούμεν εμείς μ' αυτά και να σχηματιστούμεν εις την κοινωνίαν του κόσμου ως άνθρωποι; Ο Θεός ας κάμη το έλεός του να μας γλυτώσει από τον μεγάλον γκρεμόν όπου τρέχομεν να τζακιστούμεν…». Ο μεγάλος πατριδοφύλακας καλά το είπε: Ο Θεός ας μας γλιτώσει από τον μεγάλο γκρεμό που μας έριξαν Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και η γελοιογραφία της Αριστεράς…

http://www.paron.gr/