IN MEMORIAM : ΛΑΚΗΣ ΠΑΠΠΑΣ

IN MEMORIAM : ΛΑΚΗΣ ΠΑΠΠΑΣ

1938-2014

“Από παιδί έχω κάνει πολλές δουλειές και το τραγούδι προέκυψε τυχαία. Όμως είδα ότι είναι κάτι που με εκφράζει και με τονώνει ψυχικά και έτσι νομίζω ότι δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο. Τελικά είναι τρόπος ζωής.”

Αυτή ήταν η απάντηση του Λάκη Παππά, του τροβαδούρου των μπουάτ του '60 όταν τον ρώτησαν κάποτε πως βρέθηκε στον χώρο του τραγουδιού. Σήμερα  26. Μαρτίου 2014 το πρωί σε ηλικία 76 ετών έφυγε από κοντά μας  αυτός ο ερμηνευτής των πιο αισθαντικών τραγουδιών του Νέου Κύματος. Τραγουδιών που συνόδευαν και θα συνοδεύουν για πάντα εμάς, την γενιά που ερωτεύτηκε με τα τραγούδια του,  αλλά και τα νέα παιδιά που τόσο αγαπούσε και τόσο τον αγαπούσαν .

Γεννημένος στην Πρέβεζα το 1938 ο Λάκης Παππάς ήρθε στην Αθήνα  στη δεκαετία του '50 για να σπουδάσει κιθάρα, καταφέρνοντας μερικά χρόνια αργότερα να σταθεί δίπλα σε σπουδαίους δημιουργός και στη συνέχεια να χαρακτηριστεί ως ένας από τους βασικούς εκπροσώπους του το Νέου Κύματος.

Έκανε την πρώτη του καλλιτεχνική εμφάνιση το 1959, ενώ αναδείχθηκε στον καλλιτεχνικό χώρο με την «Οδό Ονείρων» του Μάνου Χατζιδάκι -ο οποίος και ήταν από τους πρώτους που διέγνωσαν το ταλέντο του στην κιθάρα και την ερμηνεία, τον «Ματωμένο Γάμο» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα πάλι σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι και το «Παραμύθι χωρίς όνομα» σε στίχους του Ιάκωβου Καμπανέλλη (μουσική: Μάνος Χατζιδάκις).

«Μη κουραστείς να μ' αγαπάς», «'Ήταν καμάρι της Αυγής» «Μανούλα μου», Ο Έκτορας κι η Ανδρομάχη», «Πάει κι αυτή η Κυριακή», «Έλα μαζί μου», «Ρίχνω την καρδιά μου στο πηγάδι» , «Τώρα νυφούλα μου εσύ», «Στην ποταμιά σωπαίνει το κανόνι»  ήταν μερικές από τις μεγάλες του επιτυχίες.

 Τα τραγούδια που ερμήνευσε έχουν γράψει ξεχωριστό κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. Τραγούδια που ανεξάρτητα από τις εποχές έχουν πάντα κάτι να σου πουν. Πάντα κάτι να σου μαρτυρήσουν για όσα ξέχασες στην πορεία να εκτιμήσεις όπως τους άξιζε, να σου υπενθυμίσουν πως είναι να αγαπάς με πάθος και αυταπάρνηση, πως γίνεται να αγωνίζεσαι για έναν σκοπό και να παραμένεις με βήμα σταθερό στην τροχιά των αξιών που επέλεξες να ακολουθήσεις στη ζωή.

Ο Λάκης Παππάς υπήρξε ένας απλός, λιτός άνθρωπος αλλά και ένας από τους πλέον καταξιωμένους ερμηνευτές των έργων του Μάνου Χατζιδάκη, Μίκη Θεοδωράκη, κ.α και από τους αυθεντικότερους τραγουδιστές του «Νέου Κύματος» της εποχής των μπουάτ. Έργα που ακούραστος εξακολούθησε να υπηρετεί μέχρι το τέλος της ζωής του.

Ψάχνοντας για βιογραφικά του σημειώματα στο διαδίκτυο ανακάλυψα ένα κείμενο της  κας Κατερίνας Μενεγάτου που αναρτήθηκε πριν δύο χρόνια στον ιστότοπο  exelixeis.gr  που ίσως είναι και το πλέον αντιπροσωπευτικό για τον άνθρωπο και καλλιτέχνη Λάκη Παππά.

"Η εκφραστική λυρική φωνή του έχει χαραχθεί στη μνήμη και την καρδιά μου από όταν ήμουν μικρή. Ήταν τα τραγούδια που ερμήνευε, το διάλλειμα μου τις ώρες του διαβάσματος στο σχολείο και ευχάριστη ανάπαυλα τα Σαββατοκύριακα της εφηβείας μου.

Στην πρώτη μου δημοσιογραφική εμπειρία σε καθημερινή πολιτική εφημερίδα από το τηλέφωνο άκουσα την ιδιαίτερη φωνή του να με προτρέπει να ασχοληθώ με ένα ρεπορτάζ για τη διάσωση ενός πάρκου σε γειτονιά της Πατησίων που ήθελε ο δήμος στη θέση του να χτίσει κτήριο και να στεγάσει υπηρεσίες του. 

Περνώντας τα χρόνια και εντελώς τυχαία σε διακοπές στην Πάργα πηγαίνω μαζί με την παρέα μου, τρία στο σύνολο μας άτομα να τον παρακολουθήσουμε σε ένα καλοκαιρινό κέντρο ψυχαγωγίας που τραγουδούσε. Η ώρα όταν πήγαμε ήταν περασμένα μεσάνυχτα. Οι πέντε παρέες που συναντήσαμε εκεί φύγανε σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο Λάκης με ένα μόνο διάλλειμα μας κράτησε συντροφιά με την κιθάρα και την αισθαντική φωνή του ως τα ξημερώματα σχεδόν και ας είχε ξεκινήσει από νωρίς το βράδυ το μουσικό του πρόγραμμα. Έπαιζε και τραγουδούσε δίνοντας τον καλύτερο εαυτό του -για τρία μόνο άτομα- που τον ξενυχτούσαν χωρίς να καταλαβαίνουν –λόγω νεότητας- πόσο πολύ τον ταλαιπωρούσαν με το να παραμένουν στο κέντρο μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

 

Αρκετά χρόνια μετά, τον συνάντησα προς μεγάλη μου έκπληξη στην πρώτη σε ζωή μπυραρία της Αθήνας. Περισσότερο ως τόπο συνάντησης κοινών φίλων από τα παλιά παρά τόπο για να απολαύσεις το ποτό σου για τους περισσότερους θαμώνες της μεταξύ των οποίων και η υποφαινόμενη, (αν και διαθέτει ιδανικό περιβάλλον για να απολαύσει κανείς εδέσματα, εκλεκτές μπύρες και ποτό).

Εκεί μου δόθηκε η ευκαιρία να τον γνωρίσω περισσότερο ως καλλιτέχνη και κυρίως ως άνθρωπο.

Σεμνός με πηγαίο και διακριτικό χιούμορ που μαζί με την ευρύτητα πνεύματος, την ψυχική καλλιέργεια, τη βαθειά μουσική παιδεία και τις σπάνιες ευαισθησίες που διαθέτει συνθέτουν μια προσωπικότητα η οποία δεν μπορεί παρά να σε κερδίσει από την πρώτη στιγμή.

Πρόθυμος να βοηθήσει και να υποστηρίξει με όλες του τις δυνάμεις την τέχνη που υπηρετεί χρόνια, τις αξίες που έμεινε προσηλωμένος σε αυτές όλα τα χρόνια της ζωής του παρά το όποιο κόστος είχε για τον ίδιο. Πολλές φορές όμως ήταν και πηγή αστείρευτης χαράς και ικανοποίησης, να αισθάνεται ότι δεν πρόδωσε αυτά που πίστεψε όπως εκμυστηρεύεται στους φίλους του.

Έτοιμος πάντα να συντρέξει τους αδύναμους, να ενδιαφερθεί για τα κοινά, προσφέροντας προβληματισμούς, αλλά και σοφία γέννημα από τις εμπειρίες της ζωής. Ανοικτός να ακούσει τους άλλους, να συστήσει, να προτείνει δρόμους…, να συμβουλεύσει, όπως οι γονείς τα παιδιά τους.

Από τις πιο συγκινητικές στιγμές του είναι όταν τα νέα παιδιά του θέτουν απορίες τους για τη μουσική, το τραγούδι και του ζητούν να τους τις λύσει και να τους μάθει τρόπους να εκτελούν καλύτερα τα μουσικά κομμάτια και να τα ερμηνεύουν. Τις ώρες εκείνες μπορείς να παρομοιάσεις το Λάκη Παππά με παιδί που του προσφέρουν το δώρο της απόλυτης επιθυμίας του!

 

Καταπληκτικός μίμος, πολιτικών, μουσικών και απλών καθημερινών ανθρώπων. «Δένει» με ιστορίες από τα παλιά, προσθέτοντας στοιχεία της σύγχρονης εποχής στις ενότητες των τραγουδιών που αποδίδει προσφέροντας γνώσεις για την προέλευση και το βίο των τραγουδιών στην ιστορία του τόπου σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον μουσικό πρόγραμμα.

Ο Λάκης μπορεί να μην είναι πλέον τόσο νέος, όπως τότε που τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε για τις αξέχαστες ερμηνείες των τραγουδιών του και το ήθος που εξέπεμπε- διατηρεί ,όμως, ακόμα άσβεστη τη φλόγα του πάθος του για τη μουσική που ανεβάζει το επίπεδο της ποιότητας στον άνθρωπο". 

Έχοντας γνωρίσει από κοντά τον Λάκη Παππά, όχι μόνο από τις μπουάτ που σύχναζα όταν ήμουν νέος αλλά και αργότερα εξαιτίας των παιδιών μου που ήταν και συμμαθητές των εγγονών του δεν μπορώ παρά να επιβεβαιώσω τα όσα αναφέρει η κα. Μενεγάτου για τον άνθρωπο Λάκη Παππά.

Καλό ταξίδι Λάκη. Θα σε θυμόμαστε πάντα σαν  τον καλόκαρδο καλλιτέχνη και άνθρωπο με την ζεστή φωνή που συνόδευε τις ρομαντικές βραδιές μας με τα υπέροχα  τραγούδια σου στα χρόνια της εφηβείας μας και όχι μόνο..

exelixeis.gr

camerastyloonline.wordpress.com

enikos.gr