Κίμωλος η μικρή των Δυτικών Κυκλάδων

Κίμωλος η μικρή των Δυτικών Κυκλάδων

Σε τούτη την ακρογωνιά του Αιγαίου θα ξεχάσεις τον χρόνο, θα βιώσεις την αυθεντική κυκλαδίτικη φιλοξενία, θα βάλεις στην καθημερινότητα σου ρυθμούς που έχεις λησμονήσει, θα ζήσεις την κάθε στιγμή των διακοπών σου.

Γράφει ο  Θοδωρής Αθανασιάδης  

Φίλε μου εδώ το μυστικό κρύβεται σε απλά πράγματα, που μάλιστα δεν χρειάζεται καν να τα ψάξεις, αφού θα τα συναντάς σε κάθε σου βήμα. Ένα χαμόγελο από καρδιάς, χαλαρό περπάτημα σε ασβεστωμένες γειτονιές, βουτιές σε νερά διάφανα, εξερευνήσεις σε θαλασσο-σπηλιές και το βράδυ με την παρέα με ουζάκι και μεζέδες, πλάι στο κύμα.

Καλός ο τουρισμός δεν λέω... Κρατά τη νεολαία στο νησί, δίνει δουλειές, αλλά εμείς εδώ θέλουμε ο επισκέπτης να μπει στους δικούς μας ρυθμούς και γι’ αυτούς να αγαπήσει το νησί μας και όχι να φέρει μαζί του τις συνήθειες της πόλης.

Πατώντας το πόδι σου στην Ψάθη αυτό θα πρέπει να το γνωρίζεις και να το αποδεχτείς, αλλιώς δεν θα αντέξεις ούτε μέρα στην Κίμωλο...».

Αυτές τις λίγες κουβέντες πήρα ως απάντηση στην ερώτηση μου για το πως πάει η τουριστική κίνηση από τον ιδιοκτήτη της ταβέρνας, περιμένοντας να μου σερβίρει τα καλούδια του.

Οι επόμενες μέρες κύλησαν ακριβώς όπως πρέπει σ' έναν τόπο τόσο διαφορετικό και μοναδικό όπως είναι η Κίμωλος.

Πρώτες συστάσεις

Η έκταση της Κιμώλου μόλις που αγγίζει τα 38 τ.χλμ., ενώ το μήκος της ακτογραμμής της φθάνει τα 40 χλμ. Το έδαφος της είναι τραχύ και ορεινό, δεν λείπουν όμως οι μικροσκοπικές εύφορες κοιλάδες που καλλιεργούνται εδώ και εκατοντάδες χρόνια από τους ντόπιους.

Σε γενικές γραμμές το οδικό δίκτυο του νησιού είναι σε καλή κατάσταση και θα σας μεταφέρει σε αρκετές παραλίες. Βέβαια υπάρχουν αρκετοί χωματόδρομοι όπου αν έχετε κατάλληλο όχημα και ελαστικά που αντέχουν στις κοφτερές πέτρες, αξίζει να τους δοκιμάσετε.

Φυσικά το πιο σίγουρο μέσον για περιπλανήσεις σ' ένα τέτοιο μεσογειακό γεωφυσικό ανάγλυφο είναι τα... πόδια. Σε αυτό τον τομέα γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια από τη δημοτική αρχή με σκοπό να καθαριστούν και να σημαδευτούν τα κυριότερα μονοπάτια που οδηγούν σε εξαίσιες τοποθεσίες.

Στο νησί θα βρείτε τα πάντα που θα διευκολύνουν την παραμονή σας, όπως ποιοτικά καταλύματα, παραδοσιακές ταβέρνες, καφέ με κάποια από αυτά να σερβίρουν τις βραδινές ώρες και ποτό μετά... μουσικής.

Αλλά μέχρι εκεί! Αν ψάχνετε για ξέφρενη νυχτερινή ζωή και στέκια όπου συχνάζουν celebrities μάλλον έχετε μπερδέψει την Κίμωλο με κάποιο άλλο νησί!

Το σημαντικότερο αγαθό που προσφέρει άλλωστε στον επισκέπτη είναι η χαλάρωση, η ησυχία, και η γνωριμία με έναν αυθεντικό τρόπο ζωής, που πλέον εκλείπει από τα περισσότερα νησιά -πιο τουριστικά γαρ- της χώρας.

Η ζωή στην Ψάθη

 Η Ψάθη θα σας καλωσορίσει στην Κίμωλο, θα σας αγκαλιάσει με την απλότητα της και θα σας αφομοιώσει στον κόσμο

Το ανοιχτό πλεούμενο, τύπου φερι-μπότ, μανουβράρει στο μικροσκοπικό λιμάνι της Ψάθης και αποβιβάζει οχήματα και επιβάτες. Σε λίγα λεπτά η αποβάθρα έχει αδειάσει λες και όλοι ξέρουν για πού τραβούν.

Οι ψαράδες που τακτοποιούν τα δίχτυα τους θα σας καλωσορίσουν εγκάρδια στην προκυμαία, λες και κάποιος δικός τους άνθρωπος γύρισε στο νησί!

Πάντως αν έρχεστε για πρώτη φορά στην Κίμωλο, σταθείτε για λίγο στην Ψάθη και βουτήξτε στη λαχταριστή απάνεμη ακρογιαλιά.

Στη συνέχεια, έτσι όπως είστε με το μαγιό σας, καθίστε στα παραπλήσια παραδοσιακά ταβερνάκια του μόλου ή της παραλίας, πιείτε ουζάκι και δοκιμάστε κιμωλιώτικες γεύσεις. Κάπως έτσι, απλά, θα γίνει το μικρό θαύμα που θα αλλάξει τη διάθεση σας και θα σας ανανεώσει.

Η Κίμωλος θα σας αγκαλιάσει με μιας, θα σας αφομοιώσει στον κόσμο της και θα βαλθεί από εδώ και στο εξής να σας αποκαλύψει ένα προς ένα τα μικρά μυστικά της.

Ίχνη του Μεσαίωνα στο Χωριό: κατοικίες οκτώ αιώνων!

  Το Χωριό της Κιμώλου με τα ασβεστωμένα σοκάκια του και τις λευκές γειτονιές του μοιάζει με μικρή νησιωτική ζωγραφιά.

Το Χωριό, η πρωτεύουσα του νησιού που βρίσκεται λίγο ψηλότερα από το λιμάνι, είναι σκαρφαλωμένο στη ράχη του υψώματος που φέρει το όνομα Ξαπλοβούνι και θα σας φέρει σε αυτό σύντομος αλλά ανηφορικός δρόμος (1.200 μ.). Παλαιότερα το οικιστικό σύμπλεγμα της νησιώτικης πολιτείας της Κιμώλου βρισκόταν μέσα στο Κάστρο, το οποίο αποτελούσε τόπο κατοικίας των ντόπιων, του Βενετσιάνου διοικητή, αλλά και φρούριο μαζί, αφού οι εξωτερικοί τοίχοι των σπιτιών, κτισμένοι με τοπική πέτρα (σιδερόπετρα), ήταν γεροδεμένοι και ψηλοί. Από τον 12ο έως τον 16ο αιώνα το Κάστρο που χωριζόταν σε δύο γειτονίες, το Μέσα και το Έξω, στέγαζε με ασφάλεια τους νησιώτες και τους προστάτευε από τις πειρατικές επιδρομές. Συνολικά εδώ βρίσκονταν 123 κατοικίες, οι περισσότερες διώροφες και κάθε μία από αυτές φιλοξενούσε δύο οικογένειες. Αυτά είναι και σήμερα τα παλιότερα σπίτια της Κιμώλου. Πολλά από αυτά κυρίως στο Μέσα Κάστρο είναι σωρός ερειπίων, άλλα έχουν επισκευαστεί, ενώ λίγα είναι αυτά που κατοικούνται αδιάλειπτα εδώ και 8 αιώνες!

Από τον 17ο και κυρίως τον 18ο αιώνα η πειρατεία άρχισε να εκλείπει. Έτσι οι κάτοικοι, νιώθοντας πλέον μεγαλύτερη ασφάλεια, ξεθάρρεψαν, βγήκαν από τη σιγουριά του Κάστρου και άρχισαν να κτίζουν περιμετρικά το Χωριό τους, όπως το λένε, όπου σήμερα ζουν περίπου 800 μόνιμοι κάτοικοι. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι συνταξιούχοι ναυτικοί, ενώ οι νεότεροι ασχολούνται με τον πρωτογενή τομέα. Αρκετοί είναι οικοδόμοι και παράλληλα όλοι τους λίγο ή πολύ καταπιάνονται με τον τουρισμό. Ένας σχετικά μεγάλος αριθμός, επίσης, δουλεύει στα λατομεία όπου εξάγεται ο πολύτιμος μπετονίτης και η γνωστή από τα αρχαία χρόνια «κιμωλία γη» (καολινίτης).

Περιήγηση και πανοραμική θέα

 Παναγία Οδηγήτρια

Σήμερα, βέβαια, ο ανυποψίαστος επισκέπτης δύσκολα θα διακρίνει πού αρχίζει το ένα οικιστικό σύμπλεγμα και πού τελειώνει το άλλο, αφού τα παλιά ασβεστωμένα σπίτια, τα στενά καλντερίμια και οι μικρές πλατείες του νέου οικισμού με τις ολάνθιστες βουκαμβίλιες συνυπάρχουν αρμονικά.

Σε κάθε περίπτωση αξίζει να επισκεφθείτε τις εκκλησίες του Χριστού, τους Ταξιάρχες, την Παναγιά του Κονόμου, την Παναγία την Οδηγήτρια και τον Παντοκράτορα. Όσο για το απογευματάκι, όταν η κάψα του ήλιου θα δώσει τη θέση της στη δροσερή πελαγίσια αύρα, ανηφορίστε μέχρι το Ξαπλοβούνι, το ψηλότερο σημείο του Χωριού όπου δεσπόζουν, άλλοι ερειπωμένοι και άλλοι σε καλύτερη κατάσταση, οι παραδοσιακοί ανεμόμυλοι, αλλά και τα πέτρινα αλώνια που όλο και πιο σπάνια πια χρησιμοποιούνται από τους ντόπιους.

Η θέα από αυτό το σημείο είναι περιφερειακή προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Σε ελάχιστη απόσταση ξεχωρίζουν η Πολύαιγος και η Μήλος και στο σύθαμπο του αιγαιοπελαγίτικου ορίζοντα η Πάρος, το όρος Ζας της Νάξου και η Σίφνος.

Μύθος και Ιστορία

ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ το νησί αναφερόταν σαν Εχινούσα, ονομασία που ίσως οφείλεται στην ύπαρξη της οχιά» (έχιδνα). Ακόμη και σήμερα εδώ, στη γειτονική Μήλο και στην Πολύαιγο ζει η περίφημη κόκκινη οχιά της Μήλου -«Microvipera schweizeri»- ένα σπάνιο είδος το οποίο κατατάσσεται από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα στην «κόκκινη» λίστα με τα απειλούμενα προς εξαφάνιση είδη.

Ανασκαφές και ευρήματα στην Κίμωλο μαρτυρούν την ύπαρξη ανθρώπινης δραστηριότητας ήδη από τα Νεολιθικά χρόνια. Δραστηριότητα που μάλλον συνεχίστηκε αδιάλειπτα από τη Μυκηναϊκή Εποχή στην Αρχαϊκή, στους Κλασικούς Χρόνους έως στα Ελληνιστικά και Ρωμαϊκά χρόνια.

Ανασκαφές στη θέση Ελληνικό, αλλά και στον όρμο Ψάθη έχουν φέρει στο φως ίχνη οικισμού, τάφων αλλά και λιμανιών. Η Εχινούσα λόγω της γειτνίασης της με την αρχαία πόλη της Μήλου βρέθηκε και αυτή στο επίκεντρο πολεμικών συγκρούσεων με κορύφωση αυτήν του Πελοποννησιακού Πολέμου όπου οι Αθηναίοι κατέλαβαν και κατέστρεψαν και τα δύο νησιά.

Τη μεγαλύτερη ανάπτυξη της γνώρισε κυρίως από τον 3ο π.Χ. αιώνα με τη συστηματοποίηση της εξόρυξης και την εμπορία της «κιμωλίας γης», ένα υλικό με πολλές χρήσεις στην υφαντουργία (χρησιμοποιούνταν ως λευκαντικό μάλλινων νημάτων), στον σωματικό καθαρισμό (σύμφωνα με τον ιατροφιλόσοφο Διοσκουρίδη) αλλά και στην παρασκευή φαρμάκων. Στη χρησιμότητα της αναφέρονται επίσης οι αρχαίοι συγγραφείς Αριστοφάνης, Θεόφραστος, Στράβωνας και Πλίνιος.

Ενετοί και Τούρκοι

 Νάξος και Κίμωλος

Οι Ενετοί, εκμεταλλευόμενοι την παρακμή του Βυζαντίου και την αδυναμία του να υπερασπιστεί τα νησιωτικά σύνορα, κατέλαβαν το σύνολο σχεδόν των Κυκλάδων και μαζί τους την Κίμωλο. Εκείνη την εποχή αναφερόταν στους ναυτικούς χάρτες ως Αρζιαντιέρα, λέξη με μάλλον λατινική προέλευση (αρτζέντό = ασήμι) όχι φυσικά λόγω της ύπαρξης ασημιού στο υπέδαφος, αλλά πιθανόν από το ασημί χρώμα των βρόχινων αργιλικών πετρωμάτων τα οποία υπάρχουν σε αφθονία στις ακτές.

Με την έλευση των Ενετών αρχίζει η τρομακτική περίοδος της πειρατείας που ταλάνισε όλη τη θαλασσινή Ελλάδα για πολλούς αιώνες. Από τη μανία των κουρσάρων δεν ξέφυγε η μικρούλα Αρζιαντιέρα. Έτσι το 1638 την καταλαμβάνουν και πυρπολούν το Χωριό της. Όσοι επέζησαν έφυγαν πανικόβλητοι για τα γειτονικά νησιά και κυρίως προς τη Σίφνο, ενώ η Κίμωλος σχεδόν ερημώθηκε.

Την εποχή της Τουρκοκρατίας οι νησιώτες, που είχαν επιστρέψει και πάλι στον γενέθλιο τόπο τους, αναζήτησαν την τύχη τους στη θάλασσα και έγιναν περιζήτητοι ναυτικοί. Μάλιστα πληρώνοντας τους ανάλογους φόρους στον σουλτάνο, είχαν την προστασία του τούρκικου στόλου απολαμβάνοντας μια σχετική ασυλία.

Παραλίες για όλα τα γούστα

Χρησιμοποιώντας τον ασφάλτινο δρόμο νοτιοδυτικά από το λιμανάκι της Ψάθης, εύκολα θα προσεγγίσετε τις παραλίες Αλυκή, Μπονάτσα, Καλαμίτσι και Φυκιάδα που αναπτύσσονται διαδοχικά. Σε όλες θα βρείτε ταβερνάκια, λίγα ενοικιαζόμενα δωμάτια και απάνεμα νερά αφού η παρουσία της αντικρινής Μήλου δεν επιτρέπει την ανάπτυξη ισχυρών ανέμων. Σε αυτές τις ακτές που είναι και οι πλέον δημοφιλείς, συχνάζουν συνήθως οικογένειες καθώς έχουν άμμο, τα νερά είναι ασφαλή, ρηχά και οι αποστάσεις μικρές.

Χωμάτινο παρακλάδι από το ύψος της παραλίας Καλαμίτσι θα σας φέρει στο ακρογιάλι Δέκας που μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν η αγαπημένη των κατασκηνωτών και των γυμνιστών. Παραμένει και σήμερα ανοργάνωτη και δημοφιλής στους νέους.

Σε ελάχιστη απόσταση αναπτύσσεται η επίσης μοναχική ακρογιαλιά Ελληνικά που οφείλει το όνομα της στους μυκηναϊκούς τάφους που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη. Αξίζει επίσης να εξερευνήσετε τη θαλάσσια περιοχή της Μαυροσπηλιάς με τα άγρια ηφαιστειακά βράχια και τον πανέμορφο βυθό.

Ήσυχες και αγαπημένες

 Γούπα

Ξεκινώντας με κατεύθυνση βορειοανατολική (ο δρόμος είναι ασφάλτινος) θα συναντήσετε τη λιλιπούτεια βοτσαλιά Γούπα. Εδώ πάνω στα ηφαιστειακά βράχια θα δείτε σκαλισμένα τα «σύρματα», δηλαδή τις αποθήκες όπου οι ψαράδες φυλάσσουν ακόμα τις βάρκες τους.

Ιδανική για βουτιές από τα βράχια είναι η ακτή Καράς. Απέναντι από την Πολύαιγο βρίσκεται η απλωτή ακρογιάλια Ζαχαριάς και αμέσως μετά η παραλία Κλίμα με τα άφθονα αρμυρίκια. Και οι δύο παρουσιάζουν μικρή κίνηση, συνήθως από ψαράδες που ελλιμενίζουν τις βάρκες τους.

Λίγο βορειότερα ξεχωρίζει το απάνεμο λιμανάκι του Αγίου Μηνά, το ασφαλέστατο αγκυροβόλιο του νησιού.

Ολόγυρα θα δείτε τις σκουριασμένες εγκαταστάσεις όπου γινόταν παλιά η μεταφορά του μπετονίτη, που εξορυσσόταν από τα κοντινά λατομεία.

Από εδώ ακολουθώντας τον χωμάτινο δρόμο θα προσεγγίσετε τα Ιαματικά Λουτρά, τα οποία όταν ολοκληρωθούν οι εργασίες ανάδειξης τους, σίγουρα θα αποτελούν σημαντικό πόλο έλξης επισκεπτών. Η καλύτερη αμμουδιά για μπάνιο είναι τα Πράσα.

Για πεζοπόρους

Από το Χωριό ακολουθώντας έναν στενό χωμάτινο δρόμο που διατρέχει ωστόσο μια πανέμορφη ενδοχώρα, δουλεμένη εδώ και αιώνες από τα ανθρώπινα χέρια, θα συναντήσετε παντού πεζούλες, περιβόλια και ξεχασμένους αμπελώνες μέχρι να καταλήξετε μετά από 5 χλμ. στον όρμο Μοναστήρια (υπάρχουν ταμπέλες). Η παραλία είναι αμμουδερή, ενώ σε αρκετά σημεία τη σκιάζουν μεγάλα αρμυρίκια. Αν φυσά δυνατό μελτέμι, καλύτερα να μην την επιλέξετε για το μπάνιο σας αφού σχηματίζονται μεγάλα κύματα. Πίσω από την παραλία Μοναστήρια (με πρόσβαση μόνο από μονοπάτι) θα βρείτε και την ερημική ακρογιαλιά Σούφι (3 5 λεπτά), όπου θα ευχαριστηθείτε το μπάνιο σας ινκόγκνιτο.

Με πρόσβαση από τη θάλασσα

Η πολυσχιδής ακτή της Κιμώλου και της αντικρινής Πολυαίγου ευνοεί τον σχηματισμό πολυάριθμων μικρών ακρογιαλιών. Αναφορά θα πρέπει να γίνει στη θαλασσοσπηλιά της Γερακιάς με τα γαλαζοπράσινα νερά που βρίσκεται στο βόρειο άκρο του νησιού. Σε μικρή απόσταση βρίσκεται επίσης η παραλία Αγιόκλημα όπου κοντά στην ακροθαλασσιά αναβλύζει θερμό ιαματικό νερό.

Καιρού επιτρέποντος, εκδρομικά σκάφη φεύγουν καθημερινά από την Ψάθη και πραγματοποιούν τον γύρο του νησιού ή μονοήμερες εκδρομές στην Πολύαιγο όπου θα βρείτε απίθανες παραλίες, όλες κρυμμένες πίσω από ηφαιστειακούς βράχους.

Γεωλογία, Φύση και Μουσεία

ΣΚΙΑΔΙ, ΠΟΛΥΑΙΓΟΣ, Αρχαιολογικό και Λαογραφικό Μουσείο είναι τέσσερα σημεία που αξίζει να επισκεφτείτε στη διάρκεια διαμονής σας στο μικρό κυκλαδονήσι, συνδυάζοντας διακοπές και γνώση.

Ένα γεωλογικό θαύμα

Από το ύψος της εκκλησίας του Αγίου Ευσταθίου στο Χωριό, θα ακολουθήσετε τον αγροτικό δρόμο που φεύγει με κατεύθυνση βορειοδυτική για τις παρυφές του βουνού Σκλάβος. Στη συνέχεια θα περπατήσετε σε στενό, αλλά σημαδεμένο μονοπάτι με τελική κατάληξη το περίφημο Σκιάδι, έναν από τους πιο σπάνιους γεωλογικούς σχηματισμούς του ελλαδικού χώρου. Πρόκειται για ένα πέτρινο «μανιτάρι» μεγάλων διαστάσεων που μάλιστα είναι ορατό από αρκετά μακριά. Το χαρακτηριστικό του σχήμα οφείλεται στο μαλακό πέτρωμα που υπάρχει στη βάση του βράχου το οποίο με την πάροδο των αιώνων σμιλεύεται από τις ριπές του αέρα. Το διαβρωτικό αυτό φαινόμενο, γνωστό στους γεωλόγους, ονομάζεται «απορρίνιση». Πριν ξεκινήσετε για το Σκιάδι να έχετε εφοδιαστεί με νερό, με ένα καλό ζευγάρι παπούτσια, να φοράτε καπέλο και βέβαια να ρωτήσετε τους ντόπιους για τις λεπτομέρειες της διαδρομής.

Το μυστικό της Πολυαίγου

Το νησί της Πολυαίγου που απέχει μόλις 1,5 χιλιόμετρο από τις νοτιοανατολικές ακτές της Κιμώλου είναι έρημο. Αν και λίγα ευρήματα μαρτυρούν την κατοίκηση του κατά τα Νεολιθικά χρόνια, σήμερα τα μόνα κτίσματα εδώ σε αυτόν τον ιδιόμορφο βράχο είναι ο ναός της Παναγίας (κτίσμα του 1622), ο φάρος του Μάσκουλα (1898) και κάποιες πέτρινες κατασκευές παλιότερου ποιμενικού οικισμού.

Μπορεί η Πολύαιγος να είναι ακατοίκητη, όμως μετά από πολύχρονες επιτόπιες έρευνες της επιστημονικής ομάδας της ΜΟm/Εταιρείας για τη Μελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας προέκυψε ότι «κατοικείται» από τους πλέον υγιείς και πολυάριθμους πληθυσμούς μεσογειακής φώκιας. Ταυτόχρονα το θαλάσσιο και το χερσαίο περιβάλλον της θεωρείται από τους ειδικούδ το καλύτερο διατηρημένο νησιώτικο οικοσύστημα της Μεσογείου.

Η ευρύτερη θαλάσσια περιοχή μαζί με μεγάλο μέρος των ακτών της Κιμώλου έχει ενταχθεί στο δίκτυο «Natura 2000», ενώ το 2003 ανακηρύχτηκε περιοχή «ιδιαίτερου φυσικού κάλλους» και εντάχθηκε με 26 ακόμη νησιά του Αιγαίου σε ειδικό πλαίσιο προστασίας. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια γίνονται σημαντικές προσπάθειες για την ανακήρυξη της σε Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο, με σκοπό να προστατευθεί η σπάνια βιοποικιλότητά της και παράλληλα να δοθούν κίνητρα για την αειφόρο οικοτουριστική ανάπτυξη. Πρόκειται για έναν στόχο που εν μέρει έχει ήδη επιτευχθεί τόσο στο Θαλάσσιο Πάρκο Βορείων Σποράδων όσο και σε αυτό της Ζακύνθου. Πληροφορίες: www.mom.gr

Αρχαιολογικό Μουσείο

Είναι μικρό, αλλά με σημαντικά εκθέματα από τις ανασκαφέw στο νησί και κυρίως από τον χώρο των Ελληνικών. Το κτίριο του βρίσκεται απέναντι από τον Μητροπολιτικό Ναό της Παναγίας της Οδηγήτριας και διαθέτει τρείς αίθουσες.  

Λαογραφικό Μουσείο

Όμορφο παραδοσιακό διώροφο κτίριο της οικογένειας Χριστουλάκη μέσα στο Κάστρο. Εδώ με ιδιωτική πρωτοβουλία και πολύ μεράκι έχουν συγκεντρωθεί παλιά σημαντικά αντικείμενα που διευκόλυναν την καθημερινή ζωή των νησιωτών, της νοικοκυράς, του αγρότη του κτηνοτρόφου. Οι χώροι είναι διαμορφωμένοι με την απλότητα και τη λειτουργικότητα ενός κιμωλιάτικου σπιτικού, όπως αυτό ήταν διαμορφωμένο μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα.  

ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ/29.05.2016