R.Ι.Ρ. ΠαΣοΚ
Με δημοσκοπήσεις να το δείχνουν στο 3,8%, το άλλοτε κραταιό
κίνημα αργοσβήνει. Το πρόβλημα είναι στα πρόσωπα ή στις θέσεις;
Γράφει η Λώρη Κέζα
Θα λέγαμε «ΖΩΗ ΣΕ ΛΟΓΟΥ ΜΑΣ» αλλά δεν πέθανε άνθρωπος, έσβησε
ένα κόμμα. Πάει το ΠαΣοΚ, άκλαυτο πάει -
κατά το «άντρα μου πάει, πεθαίνει ο γένο, πεθαίνει ο γένο» (φωνή Φαραντούρη,
για αυξημένο δράμα). Υπάρχει δημοσκόπηση των αρχών Μαρτίου η οποία για τις
ευρωεκλογές προβλέπει έβδομη θέση με ποσοστό 3,8%. Κάποιος υπερβολικά
αισιόδοξος, που έβλεπε το κραταιό κόμμα να συρρικνώνεται, θα μπορούσε πριν από
έναν χρόνο να μιλήσει για αναστροφή και ανανέωση. Στο κάτω κάτω, το ΠαΣοΚ στην
πρόσφατη ιστορία του ήταν κόμμα του 43%· Δεν μπορεί τώρα να τρώει μούντζες από
το πανελλήνιο ή μήπως μπορεί; Το βέβαιον είναι ότι έχει προβλήματα τόσο στα
πρόσωπα όσο και στις θέσεις.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, αυτός που «έχει εκκρεμότητες» με το
κόμμα, διαχώρισε τη θέση του από την πολιτική του κόμματος του - τουλάχιστον σε
ό,τι αφορά τη ρύθμιση υπέρ των τραπεζών. Είτε το θέλει είτε όχι η επιλογή του
λειτουργεί ως νεύμα στον σκληρό πυρήνα του κόμματος. Άλλοι περιφέρονται ως η
ελιά, εκείνος παραμένει το κουκούτσι. Οι φημολογίες περί ίδρυσης νέου, δικού
του κόμματος, δεν ευσταθούν, εν τούτοις η σχετική παραφιλολογία είναι σε βάρος
της Χαριλάου Τρικούπη. Δεν διεγράφη, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος είχε διαγράψει
τον Κώστα Σημίτη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Η σύγκρουση του Βαγγέλη
Βενιζέλου με τον
Γιώργο Παπανδρέου θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί ως ένα ακόμη εσωκομματικό
πρόβλημα της νεότερης εποχής. Αν είχαμε τέτοια οπτική, θα χρησιμοποιούσαμε ως
αφετηρία το απόγευμα εκείνο, όταν ο Σημίτης προσκάλεσε στο σπίτι του τον
Παπανδρέου για να τον ανακηρύξει νέο αρχηγό του πριγκιπάτου. Έκτοτε κυκλοφορούν
πολλά στελέχη πέριξ των τριών αρχηγών που δεν μπορούν να κρύψουν τη δυσανεξία
τους για έναν από τους τρεις. Υπάρχει λόγος: το ΠαΣοΚ της νέας εποχής είναι
παράταξη των προσώπων και της συγκυρίας, δεν είναι παράταξη με ξεκάθαρο
πολιτικό προσανατολισμό.
Η αντιπάθεια που
εκφράζεται πλέον με
κάθε τρόπο δεν εκκινεί από ιδεολογική διαφοροποίηση. Ο Βενιζέλος με τον
Παπανδρέου έχουν τα προσωπικά τους, εξου και ο ένας καταλογίζει στον άλλον
υποκρισία. Αν μιλούσαν για απόψεις, θα έμεναν στην ακρισία ή στην κακοκρισία. Η
υποκρισία είναι γνώρισμα χαρακτήρα που είναι αδιάφορο όταν γίνεται συζήτηση για
την επιδότηση των τραπεζών. Για τον ίδιο λόγο, την προσωπική αντιπάθεια,
διίστανται οι απόψεις τους για τη συνεργασία με άλλα οχήματα της
Κεντροαριστεράς. Ο ένας θέλει να καταποντιστεί απορροφημένος από ευρύτερο
σχήμα, ο άλλος δεν αποτρέπει τον καταποντισμό.
Θα ήταν, πάντως, άδικο να καταλογιστεί ο θάνατος του ΠαΣοΚ
στον Γιώργο Παπανδρέου και στη διαφοροποίηση του κατά την ψήφιση του
πολυνομοσχεδίου. Το κόμμα αργοπέθαινε μη έχοντας αποδεχτεί τις ευθύνες για την
καταστροφή της χώρας. Αυτοί που κατέστρεψαν την οικονομία προθυμοποιούνται να
τη σώσουν, εκείνοι που νομοθέτησαν τη φαυλότητα παριστάνουν τους ηθικούς,
εκείνοι που πριμοδότησαν το ρουσφέτι, την τεμπελιά, την αναξιοκρατία τώρα
προασπίζονται την αξιοκρατία. Υπάρχουν και οι άλλοι, οι καθαροί, οι ιδεαλιστές,
οι ονειροπόλοι που αναδύονται από τα βάθη του αγνού ΠαΣοΚ και θέλουν με άλλα
σχήματα να ξαναμπούν στην πολιτική. Ξαναμπαίνουν αγκαλιά με τον Βαγγέλη.
Η στήριξη της
κυβέρνησης, η
διάσωση με τη συνταγή της τρόικας, είναι μια «υπεύθυνη στάση» - το λέει και το
ξαναλέει ο Βενιζέλος. Το πρόβλημα είναι ότι μόνος του το λέει, μόνος του το
ακούει, δεν έχει άλλους στο πλευρό του. Οι παλαιοί του σύντροφοι που έγιναν
νέοι συνεργάτες υπό τη φυλλωσιά της Ελιάς έχουν εκφραστεί αρνητικά για την
πολιτική του Σαμαρά, που είναι και η πολιτική Βενιζέλου. Τα ιστορικά στελέχη
έχουν λουφάξει στις φωλιές τους και περιμένουν να δηλώσουν το αρχηγικό «πάρων» μόλις
καταγραφεί η αποτυχία των ευρωεκλογών. Οι τοπικές οργανώσεις δεν υπάρχουν πια,
ο συνδικαλισμός παραπαίει, τα μέλη έχουν πάει στα σπίτια τους. Οι ψηφοφόροι
σκορπίστηκαν και όλα δείχνουν ότι το σκόρπισμα δεν ήταν ευκαιριακό. Ο Γιώργος
Παπανδρέου με τη στάση του στη Βουλή έβαλε το τελευταίο καρφί στο φέρετρο.
"BHmagazino"·
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου