Η Ανάσταση δεν θα έλθει μόνη της

Η Ανάσταση δεν θα έλθει μόνη της

Πέντε χρόνια τώρα, η χώρα ολόκληρη ζει μόνιμα έναν Γολγοθά. Δεν υπάρχει οικογένεια που να μην έχει περιέλθει, μέρα με την ημέρα, σε κατάσταση «επί ξύλου κρεμάμενη»... Δεν υπάρχει σπίτι που να μην περνάει τη σταύρωσή του... Δεν μιλάμε για τους προύχοντες, τις γνωστές 200 οικογένειες που κατοικούν στις Εκάλες, στις Μυκόνους και στα σαλέ των Άλπεων, όπου πάνε με τα τζετ τους, κινούνται με πολυτελή κότερα και γεύονται μόνιμα τον μόσχο τον σιτευτό που παράγει η χώρα και ο λαός της. Μιλάμε για εκείνους τους πολίτες που πυκνώνουν τις ουρές στα συσσίτια, κάτι που είχε να γίνει από τη δεκαετία του '50. Μιλάμε για εκείνους για τους οποίους δεν υπάρχει μεροκάματο. Μιλάμε για εκείνους που αναγκάσθηκαν να κλείσουν το μαγαζί που έστησαν με κόπο και ιδρώτα πολύ, και τώρα νιώθουν οι αποτυχημένοι της ζωής. Μιλάμε για τον παππού και τη γιαγιά που δεν μπορούν να βοηθήσουν τα εγγόνια τους, ούτε καν να τα φιλέψουν κάτι... Μιλάμε για τη νέα γενιά, για τα παιδιά που ονειρεύονταν, αλλά τώρα βλέπουν να υποχωρεί το έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Αποδείχθηκε ότι ήταν ψεύτικος ο κόσμος που μας έφτιαξαν από τον δικό μας μόχθο και το «παρών» μας σε κάθε προσκλητήριο της πατρίδας.

Δεν φταίνε μόνο εκείνοι που τους εμπιστευθήκαμε και τους παραδώσαμε τα κλειδιά. Φταίμε κι εμείς, που ποτέ δεν τους ελέγξαμε. Μας πλάνεψαν και μας ξεστράτισαν με την Κίρκη της καλοπέρασης. Γίναμε έρμαιό της. Τσιμπήσαμε. Και σήμερα έχουμε πέσει στην παγίδα που μας παρέσυραν για να μη μιλάμε, να κλείνουμε τα μάτια στα όργια που γίνονταν. Στην κραιπάλη της αρπαχτής. Ακόμη και την Άμυνα της πατρίδας μας υπονόμευσαν και άφησαν τους γείτονές μας να μας χορεύουν στο ταψί...

Ανάσταση λέει το ημερολόγιο. Τυπικά, θα τη γιορτάσουμε όλοι. Κάποιοι στα συσσίτια, άλλοι στη ζητιανιά, όχι μόνο για ένα πιάτο φαΐ αλλά και για δουλειά, για να ξαναχαμογελάσουν. Γιατί θέλουν να ζήσουν...

Η Ανάσταση δεν χαρίζεται...

Αν δεν αντισταθείς, αν δεν παλέψεις, μην περιμένεις να έρθει η εξουσία να σε βοηθήσει. Να σου δώσει χέρι να πιαστείς. Πάντα θα θέλει να σου πάρει... Αν δεν τα βάλεις με τους «Γραμματείς και τους Φαρισαίους», που και σήμερα είναι γύρω μας, Ανάσταση δεν θα έρθει.

Μπορούμε να φέρουμε την Ανάσταση στον τόπο μας. Να την επιβάλουμε... Από εμάς εξαρτάται. Με μπροστάρη τη νέα γενιά, που δεν πρέπει να απελπίζεται, γιατί έχει τη δύναμη να τα αλλάξει όλα. Όπως το κάνει πάντα. Να γίνουμε αφεντικά στη γη μας.

Η Ανάσταση είναι μπροστά μας...

Του Μ. Κουρή /"ΤΟ ΠΑΡΟΝ"