Πάση θυσία «τιμωρία»;
Τα στοιχεία της περασμένης βδομάδας από τη Eurostat
για το τελευταίο τετράμηνο του 2014 είναι κάτι παραπάνω από
αποκαλυπτικά για την Ελλάδα που παρέδωσε ο Σαμαράς. Το ΑΕΠ της χώρας
είχε πάρει πάλι την κατιούσα. Ενώ στην ανιούσα επανήλθε η ανεργία.
Το αποτέλεσμα θα μπορούσε
να σχολιαστεί ποικιλοτρόπως και να αποδοθεί σε μια σειρά από αιτίες.
Εδώ ας μείνουμε στο «πρώτο κινούν», που γυρίζει και τον τροχό των
εξελίξεων. Αυτό είναι το «πρόγραμμα». Το ίδιο και απαράλλακτο που
απαιτούν τώρα οι εταίροι-δανειστές να εφαρμόσει η νέα κυβέρνηση. Πέραν
των άλλων, ο παραλογισμός, ακόμη και με όρους δημοσιονομικής λιτότητας,
όπως επιβάλλεται από την ολιγαρχία της Ευρωζώνης, είναι αυταπόδεικτος.
Ταυτοχρόνως δεν είναι εξωφρενική
η απαίτηση των «θεσμών» να συνεχίσει η νέα ελληνική κυβέρνηση τα
μνημόνια και τις «μεταρρυθμίσεις». Διότι το επίδικο δεν έχει σχέση με
την κοινωνία και την οικονομία της χώρας μας. Το μέγιστο είναι η
επιχωμάτωση των ρηγμάτων που έχουν υποστεί τα τείχη της ευρω-λιτότητας, η
ήττα κάθε πραγματικά εναλλακτικής πορείας, η επιβεβαίωση των πολιτικών
της κυρίαρχης ευρωπαϊκής ελίτ. Πάση θυσία! Ακόμη και με «πιστωτικό
γεγονός» για να μείνουμε μόνο στα χρηματοδοτικά. Είτε ως άμεση απειλή
και ωμό εκβιασμό και ενδεχομένως ως «τελική λύση».
Στο παρελθόν η «κόκκινη γραμμή»
ήταν η εξασφάλιση των δυνατοτήτων της Ελλάδας ν' αποπληρώνει τα χρέη
της, με οποιοδήποτε κόστος για την οικονομία και την κοινωνία της. Τώρα
έχει χαραχθεί αλλού: η Ελλάδα, ως εναλλακτικό παράδειγμα, πρέπει να
καταστραφεί! Φαίνεται ότι το τελευταίο είναι το νέο στοιχείο στο
«ελληνικό πρόβλημα» στο πλαίσιο της Ευρωζώνης. Με φύλλο συκής
τεχνοκρατικά κριτήρια. Τουλάχιστον αυτό πιστοποιείται καθημερινά από τον
νέο... Κάτωνα του Βερολίνου, που προσωποποιεί καθ' όλα ο Β. Σόιμπλε.
Ο «ενάρετος» Ρωμαίος
ύπατος δεν τελείωνε μόνο τους λόγους του με τη φράση «η Καρχηδόνα
πρέπει να καταστραφεί». Τον διακατείχε και μια έμμονη ιδέα: η επίδραση
του «ελληνικού υποδείγματος» έπρεπε να ξεριζωθεί. Εταξε σκοπό του να
εξαλείψει το ελληνότροπο σκέπτεσθαι, που θεωρούσε ως τη μεγαλύτερη
απειλή για την παρακμή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας... Το ζήτημα με τους
σημερινούς Κάτωνες της Ευρωζώνης και την πελατεία τους είναι ότι δεν
εκπροσωπούν τους πληβείους, αλλά τους πατρικίους. Τις ολιγαρχίες και όχι
τους λαούς.
Εστω κι αν οι γερμανοκρατούμενοι
ευρωπαϊκοί «θεσμοί» τιμωρήσουν, σε αυτή τη φάση, τους αντάρτες Ελληνες,
δεν θα έχουν κερδίσει τον πόλεμο. Μια προσωρινή κατάπαυση του πυρός θα
καταγράψουν...
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=28326&subid=2&pubid=64152239
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου