Μπονσάι ή Σεκόγια; Μινιατούρα ή γίγαντας;

Μπονσάι ή Σεκόγια; Μινιατούρα ή γίγαντας;

Γράφει η Άσπα
Είδαμε πρόσφατα με τις κόρες μου το Karate Kid, μία από τις αγαπημένες ταινίες των νεανικών μου χρόνων. Υπάρχει μια σκηνή στην οποία ο κύριος Μιγιάγκι, ο δάσκαλος του Καράτε, περιποιείται τα Μπονσάι του. Εξηγώντας στα κορίτσια τι είναι Μπονσάι θυμήθηκα μια σύγκριση που έκανε ο Zig Ziglar σε ομιλία του, μεταξύ του μικροσκοπικού αυτού δέντρου και της γιγάντιας σεκόγιας.

Το Μπονσάι δεν είναι φυτό, είναι δέντρο. Όταν είναι ακόμα μικρό, το βγάζουν από το έδαφος και παρεμβαίνουν στις ρίζες του, παρεμποδίζοντας έτσι την ανάπτυξή του. Εφαρμόζοντας μία ακόμα σειρά τεχνικών, το δέντρο εξελίσσεται  σε αυτή την πανέμορφη – ομολογουμένως – αιωνόβια μινιατούρα.

Στην Καλιφόρνια από την άλλη συναντάμε κάποια άλλα δέντρα που ονομάζονται Σεκόγιες. Είναι πανύψηλα – αιωνόβια και αυτά – δέντρα. Η αρχαιότερη και πιο ογκώδης από όλες τις σεκόγιες, αλλά και όλα τα δέντρα του κόσμου, είναι ο Στρατηγός Σέρμαν (General Sherman) με περίμετρο κορμού 31 μέτρα και ύψος 83 μέτρα.

Μπονσάι και Στρατηγός Σέρμαν. Μινιατούρα και Γίγαντας. Κι όμως, κάποτε είχαν το ίδιο μέγεθος. Όταν ήταν σπόροι, ζύγισαν τα ίδια πάνω-κάτω γραμμάρια. Το ένα μεγάλωσε σε γλάστρα, το άλλο αναπτύχθηκε στο πλούσιο έδαφος της Καλιφόρνιας.

Μπορεί αν φύτευες σπόρους ενός οποιουδήποτε δέντρου στην Καλιφόρνια, να μη γινόταν γιγάντιο. Αλλά σίγουρα χωρίς παρέμβαση στο ριζικό του σύστημα, δε θα γινόταν Μπονσάι. Μπορεί αν φύτευες τους σπόρους της Σεκόγιας στη γλάστρα να μη γινόταν Μπονσάι, καθώς υπάρχουν συγκεκριμένα είδη δέντρων που καλλιεργούνται με αυτό τον τρόπο. Είναι όμως γεγονός ότι το περιβάλλον στο οποίο αναπτύσσεται το κάθε δέντρο έχει απόλυτη σχέση με την ανάπτυξή του και με το αν θα τα καταφέρει να φτάσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του.

Όταν τα παιδιά μας έρχονται στη ζωή είναι σαν να έχουμε στα χέρια μας έναν σπόρο. Δεν ξέρουμε τι είδους σπόρος είναι. Δεν ξέρουμε τι δέντρο θα γίνει όταν μεγαλώσει. Και δεν έχει καμία σημασία. Είναι καθήκον μας όμως να φυτέψουμε τον σπόρο σε εύφορο έδαφος, να τον ποτίζουμε, να του ρίχνουμε λίπασμα και να κάνουμε τα πάντα ώστε να μπορέσει να φτάσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του.

Και αν μέχρι σήμερα παραμελήσαμε να είμαστε οι καλοί καλλιεργητές που έπρεπε να είμαστε ως γονείς, αύριο είναι μία καινούργια μέρα. Ας ποτίσουμε τους σπόρους μας – τα παιδιά μας – με αυτοεκτίμηση, καλοσύνη, ευγνωμοσύνη, αγάπη. Ας απομακρύνουμε τα ζιζάνια του φόβου, της ζήλιας, της αρνητικότητας, της κακίας. Ας αναπτυχθούμε και εμείς, ώστε να γίνουμε το καλύτερο παράδειγμα προς μίμηση.

Και ας δούμε τα παιδιά μας να αναπτύσσονται και να γίνονται τα μοναδικά δέντρα που μόνο εκείνα μπορούν να γίνουν.

http://www.aspaonline.gr/2015/03/18/bonsai-sequoia-miniatoura-gigantas/