Μια
ξανθιά στο ποτήρι μας
Η
μπίρα, αν και προσφέρει μεθυστικές ηδονές, έχει και αρνητικά στοιχεία καθώς
αφυδατώνει λόγω διουρήσεως, παχαίνει και απορρυθμίζει το ζάχαρο του αίματος.
Από τον Dr. ΣΤΕΦΑΝΟ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ
ΕΝΑ ΚΟΥΤΑΚΙ ΜΠΙΡΑΣ (330ml) περιέχει 137 θερμίδες και λίγο
αλκοόλ (13γρ.). Αν συνηθίζετε να καταναλώνετε σε ποτήρια του 1 λίτρου, τότε
απολαμβάνετε με κάθε ποτήρι 400 θερμίδες και περίπου 40 γρ. καθαρού
οινοπνεύματος. Το πρόβλημα εδώ δεν είναι μόνον η μεγάλη ποσότητα των
υδατανθράκων, αλλά η ποιότητα του ζαχάρου που περιέχει η μπίρα. Τα ζάχαρα της
μπίρας ανήκουν στις μαλτόζες. Η μαλτόζη, δηλαδή η ζάχαρη της βύνης, κυριαρχεί
σε όλες τις μπίρες ακόμα και στις χωρίς αλκοόλ, και προκαλεί την ταχύτερη και
πλέον απότομη αύξηση του ζαχάρου του αίματος. Η ζάχαρη της βύνης έχει τον
υψηλότερο γλυκαιμικό δείκτη όλων των τροφών και των ποτών.
Είναι αληθές ότι η
μακροζωία συνοδεύεται (στατιστικά) από μέτρια κατανάλωσης αλκοόλ. Ανεξάρτητα αν
αυτό προέρχεται από ξανθιά ή σκούρα μπίρα, άσπρο ή κόκκινο κρασί. Αν και
συνίσταται πάντα το αλκοόλ να καταναλώνεται μαζί με το φαγητό και ποτέ «μόνο»
του. Η μέτρια χρήση εκφράζεται με 1 -2 κουτάκια μπίρας, 1 2 δοσομετρητές,
μεζούρες των μπαρ ή 1-2 ποτηράκια κρασί μισογεμάτα πάντα σε 24ωρη βάση.
Ταυτόχρονα συνίσταται να προγραμματίζονται ενδιάμεσα 1 - 2 «στεγνές» ημέρες
μέσα στην εβδομάδα και οι ποσότητες να είναι μειωμένες κατά 50% στις γυναίκες,
που είναι πολύ ευαίσθητες στο αλκοόλ λόγω μικρότερου σωματικού βάρους και
μικρότερης ικανότητας μεταβολισμού του οινοπνεύματος. Δύο ποτήρια του λίτρου
μπίρα ημερησίως υποβαθμίζουν διαχρονικά τον εγκέφαλο (αλκοολική εγκεφαλίτις)
και σαμποτάρουν την ερωτική ικανότητα. Επίσης, διαμορφώνουν «αντιερωτική
δυσμορφία» στο σώμα, λόγω «μαξιμαλικών κοιλιακών τοιχωμάτων». Θυμηθείτε τις
«προπετείς μπιροκοιλιές» των Βαυαρών. Στην πατρίδα τους η μπίρα σερβίρεται σε
ποτήρια του λίτρου, αλλά κι εσείς μην ξεχνιέστε τα 6 κουτάκια της μπίρας των 330ml.
Στη Σουηδία κατάφεραν να
μειώσουν τον αλκοολισμό κατά 70% την τελευταία δεκαετία. Στην Ελλάδα οι
στατιστικές αποκαλύπτουν ότι η κατανάλωση του αλκοόλ αυξήθηκε κατά 50% από το
1984 έως το 2004. Πάνω από το 1/3 της τιμής των αλκοολούχων ποτών παρακρατείται
ως φόρος, ο οποίος... επιστρέφεται στους φορολογούμενους διά την κάλυψη των
εξόδων τους μετά τα τροχαία ατυχήματα που προκαλούν ή των παθήσεων που επιφέρει
το οινόπνευμα. Η συχνότητα εμφάνισης οξέως εμφράγματος ανάλογα με την ημερήσια
λήψη αλκοόλ είναι μεγαλύτερη σε όσους κάνουν κατάχρηση ή απέχουν πλήρως. Ωστόσο,
τα περίεργα των στατιστικών δεν σταματούν εδώ.
Η καθαρή αιθυλική αλκοόλη
σε κρασί είναι συνήθως 12%-14%· Τα κρασιά, ωστόσο, περιέχουν συγκριτικά
λιγότερη αλκοόλη αν αυτή συγκριθεί με τις ποσότητες των ευεργετικών
αντιοξειδωτικών ουσιών τους. Πρακτικά, στο ουίσκι, αυτά τα δύο χαρακτηριστικά
έχουν αντίστροφη αναλογία. Γι' αυτό, το ουίσκι κάνει λιγότερο καλό στη καρδιά
από ότι το κοκκινέλι. Επίσης η υψηλή περιεκτικότητα οινοπνεύματος προκαλεί ή
επιδεινώνει την τάση για υπέρταση. Να θυμάστε, ότι η τέχνη του ευ ζην καi ή
τεχνική του ευ πράττειν είναι «μανθάνειν» και προλαμβάνειν
TV ΕΘΝΟΣ/ΥΓΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου