Κοσμάς Βίδος : Κόντρα στην πίεση

Κόντρα στην πίεση!

Από το «κατά φαντασίαν ασθενείς» ας κρατήσουμε μόνο τη φαντασία και ας υποδεχθούμε την άνοιξη με ηρεμία

Κοσμάς Βίδος kvidos@tovima.gr, kosmasvidos@gmail.com

«ΤΑ ΧΕΙΡΟΚΙΝΗΤΑ ΠΙΕΣΟΜΕΤΡΑ παραμένουν πιο αξιόπιστα από τα ηλεκτρονικά» αποφάνθηκε η Ελένη. Ο Στέλιος, πάλι, εξακολούθησε να υποστηρίζει το ηλεκτρονικό πιεσόμετρο του, το οποίο «κρατάει στη μνήμη του τις μετρήσεις των δυο τελευταίων μηνών». «Γιατί δεν τις σημειώνεις σε ένα χαρτί όπως εγώ;». «Τα χαρτιά τα χάνω. Βολεύει να τις έχω στη συσκευή». Και όταν έχει αϋπνίες, ενεργοποιεί τη φωτεινή οθόνη και τις «ξεφυλλίζει»: μεγάλη 13,2 και μικρή 8,5, μεγάλη 144··· Τώρα, δεν χρειάζεται να μετράει πρόβατα, μετράει τους παλμούς της καρδιάς του. Αν κοιμάται κιόλας; Θα σας γελάσω. Τελευταίως, πάντως, καταγράφω και εγώ συστηματικά την πίεση μου εν όψει της επικείμενης επίσκεψης στον καρδιολόγο. Πρωί, , μεσημέρι και βράδυ κάθομαι ακίνητος, αγέλαστος και αμίλητος, με το πιεσόμετρο στο μπράτσο, και μετράω τα «μπιμ-μπιμ» που κάνει ξεφουσκώνοντας. Νόμιζα ότι ήμουν από τους λίγους που ασχολούνται με το «σπορ», όταν όμως εκείνο το βράδυ, μετά το δείπνο, η κουβέντα πήγε (δεν θυμάμαι πως) στα πιεσόμετρα, συνειδητοποίησα ότι άπαντες διέθεταν τη συσκευή. Και ότι τη χρησιμοποιούσαν  καθημερινά. Κακά τα ψέματα, πίεση στο γραφείο, πίεση στο σπίτι, πίεση με τους λογαριασμούς, πίεση με τα παιδιά, πίεση με το ένα, πίεση με το άλλο, έρχεται η αρτηριακή πίεση και καρφώνεται στο μη περαιτέρω!

Βεβαίως, ο σκοπός δεν είναι να τη μετράς για να αναδειχθείς στον απόλυτο ρέκορντμαν της παρέας («τα μάθατε, 20 την έφτασε τη μεγάλη, το θηρίο!»), αλλά να βρεις τρόπο να τη ρίξεις. Το συζητήσαμε και αυτό: Ανταλλάξαμε εμπειρίες για υπερτάσεις (και ύπουλες υποτάσεις), κολπικές μαρμαρυγές, φτερουγίσματα κ.τ.λ., δώσαμε ο ένας στον άλλον συμβουλές για ροφήματα που μας ηρεμούν, τροφές που κάνουν καλό στην καρδιά, ασκήσεις που οξυγονώνουν τον εγκέφαλο μας, και τι καταφέραμε; Μελαγχολήσαμε μπροστά στα χρόνια που πέρασαν και μας άφησαν κουσούρια. Μελαγχολήσαμε περισσότερο για τα χρόνια που θα έρθουν και για τα πιεσόμετρα νέας τεχνολογίας που θα φέρουν μαζί τους. Τα οποία θα αγοράσουμε. «Ώσπου», είπε η αισιόδοξη της παρέας, «θα κυκλοφορήσει το υπερπιεσόμετρο που όχι μόνο θα καταγράφει, αλλά και θα... στρώνει την πίεση». Αυτό περιμένουμε όλοι οι σημερινοί μεσήλικοι, που κάτι τα γονίδια, κάτι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ξεκινώντας από τη μόλυνση του περιβάλλοντος και φθάνοντας στην «ανάκαμψη» του Σαμαρά, πέσαμε στην ανάγκη των καρδιολόγων. «Και μη χειρότερα» είπε και πάλι η αισιόδοξη. Συμφωνήσαμε μηχανικά.

Την επομένη, ενώ περπατούσα, το μάτι μου έπεσε στο μισάνοιχτο σακίδιο του προπορευόμενου νεαρού. Μέσα του, ένα πιεσόμετρο! Δεν ξέρω αν το πήγαινε κάπου, αν το χρησιμοποιούσε ο ίδιος ή αν το... γκατζετάκι είναι η τελευταία λέξη της μόδας και στις φοιτητοπαρέες, πάντως σκέφτηκα ότι στα σύγχρονα ελληνικά νοικοκυριά πιο εύκολα βρίσκεις πιεσόμετρο παρά τοστιέρα.  Θυμήθηκα, επιπλέον, τη Ζέτα, η οποία, αν και δεν έχει ζάχαρο, αγόρασε συσκευή μέτρησης σακχάρου, τον Μάνο που δεν πηγαίνει πουθενά χωρίς το «διαστημικό» θερμόμετρο του, τον Νάσο που καταγράφει τις εξετάσεις αίματος που κάνει κάθε λίγο και λιγάκι σε Excel και τις αρχειοθετεί!

Αναρωτήθηκα μήπως το παρακάνουμε. Λίγο αργότερα μετρούσα την πίεση μου στο γραφείο, όταν με πλησίασε η Ελένη με το δικό της πιεσόμετρο: «Δοκίμασε και με αυτό, είναι ακριβές, το έχω τσεκάρει με το άλλο πιεσόμετρο που έχω στο σπίτι». Η Αφροδίτη, βλέποντας με με τη μία συσκευή στο μπράτσο, με την άλλη έτοιμη για χρήση επάνω στο γραφείο και με την Ελένη από πάνω ως αδελφή του ελέους, εξανέστη: «Είστε στα καλά σας;». Είμαστε; Ας αποφανθούν οι καρδιολόγοι μας, οι παθολόγοι μας, οι ψυχολόγοι μας, οι ψυχίατροι μας - κυρίως οι τελευταίοι.

Εκείνο που εγώ έχω παρατηρήσει είναι ότι όσο περισσότερα ιατρικά ραντεβού κλείνουμε, όσο περισσότερα χάπια καταπίνουμε, όσο πιο συχνά μετράμε την πίεση μας, τόσο πιο άρρωστοι νιώθουμε. Οπότε, μήπως προτού κλείσουμε ραντεβού με τον επόμενο ειδικό να επανεξετάσουμε πιο ψύχραιμα την κατάσταση μας; Και ακολούθως να ανοίξουμε την πόρτα στην άνοιξη που έρχεται και να κρύψουμε στο ντουλάπι μετά μάλλινα τον χειμώνα της καρδιάς μας; Χωρίς ναφθαλίνη, για να τον φάει ο σκόρος. Κοντολογίς, αφού δοκιμάσαμε όλες τις θεραπείες για ασθένειες πολύ συχνά φανταστικές (που όμως μας ταλαιπωρούν όσο και οι πραγματικές), ας δοκιμάσουμε και εκείνη της χαρούμενης και αισιόδοξης διάθεσης! Μπορεί και να πιάσει. Τη συνιστούν εξάλλου, όλο και περισσότεροι γιατροί...

BHmagazino