Χθες εντελώς τυχαία ανακάλυψα την ύπαρξη της ιστοσελίδας
για το 21ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών και αυτό με έφερε στο σημείο να ανατρέξω
σε παλιές αναμνήσεις για παλιούς φίλους και γεγονότα.
Κάποιους από αυτούς τους συνάντησα στην πορεία της ζωής μου.
Κάποιους τους έχασα και τους ξαναβρήκα. Κάποιους δεν τους ξανασυνάντησα ποτέ
αλλά έμειναν στην καρδιά μου και στις αναμνήσεις μου σαν «οι πρώτοι συμμαθητές μου», αυτούς που συνάντησα και γίναμε φίλοι όταν ήλθα το 1955 στην Αθήνα και που κάναμε παρέα καθημερινά στο σχολειό μας
μέχρι το 1960.
Ξέθαψα λοιπόν από το αρχείο μου μια ομαδική φωτογραφία του
1957 και κάποιες άλλες από σχολικές γιορτές. Αν κάποιοι αναγνωρίσουν τον εαυτό τους ή τους γονείς
τους σε κάποιο σημείο των φωτογραφιών ας μου στείλουν ένα μήνυμα με σχόλιο σε αυτήν
την ανάρτηση ή ας μου γράψουν στο kongrek@gmail.com. Θα χαρώ πολύ μια τέτοια
επικοινωνία.
Απλά για την ιστορία αναφέρω ότι Διευθυντής τότε του Πρώτυπου
Δημοτικού Σχολείου μας ήταν ο Αθανάσιος Πίπος και δασκάλα μας η κα Ελένη
Γιαννακάκου.
Με την ευκαιρία αυτή σας παρουσιάζω και την ιστορία του
σχολείου μου όπως την διάβασα στην ιστοσελίδα http://blogs.sch.gr/21dimath/?page_id=228
Ιστορία
Αυτό δεν είναι το σχολικό κτίριο αυτών που βλέπετε στις φωτογραφίες. Το δικό μας κτίριο ήταν "Ο ΦΑΡΟΣ" στην γωνία Αχαρνών και Θήρας που κατεδαφίστηκε και έγινε πολυκατοικία.
«ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΟ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ»
ΙΔΡΥΘΗΚΕ το 1933 με έξι (6) τάξεις εξέλιξης και προόδου 345 μαθητών, έχοντας την οργανικότητα 6/ταξίου.
ΠΡΩΤΟΣΤΕΓΑΣΤΗΚΕ στο ιδιόκτητο κτίριο της οδού ΑΧΑΡΝΩΝ (αρ.186) που μέχρι το 1934 στεγαζόταν το ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ «Ο ΦΑΡΟΣ» του οποίου ένα μέρος από το μαθητικό και διδακτικό δυναμικό απορρόφησε.
Τη λειτουργικότητά του όριζαν οι νόμοι 2858/1921 και 4397/1929 με υποχρεωτική την 6/χρονη φοίτηση στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΑΓΟΡΙΩΝ και ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ, αλλά χωρίς την πλήρη συμμόρφωση, παρόλο που ακολούθησε ο νόμος 3970/1939.
Με το ν. δ 1461/1942 επιτράπηκε ο διαχωρισμός των τάξεών του σε τμήματα, ώστε στο κατόπιν να λειτουργήσει ως 12/τάξιο και με το νόμο 3479/1964 να χαρακτηριστεί 12/θέσιο από το συνολικό αριθμό των οργανικών θέσεων διδακτικού προσωπικού που είχε. Ωράριο, αυτό της εναλλασσόμενης διπλής βάρδιας.
Στην περίοδο της εθνικής δοκιμασίας κατά την 10/ετία του ΣΑΡΑΝΤΑ (΄40), εξαιτίας της κατοχής και του εμφυλίου, το 21ο, όπως όλα τα σχολεία, πορεύτηκε με τις λειτουργικές μεταπτώσεις που οι συγκυρίες διαμόρφωσαν.
Οι ΜΕΤΑΣΤΕΓΑΣΕΙΣ, περιπετειώδεις. Στο σε εξέλιξη σχολικό έτος 1963 – 1964 ΜΕΤΑΣΤΕΓΑΖΕΤΑΙ στο ιδιόκτητο οίκημα της οδού ΤΕΛΕΣΤΟΥ (αρ.4). Σ’αυτό παραμένει μέχρι τις 23 Φεβρουαρίου 1981 για να το εγκαταλείψει την επομένη (24 – 2 – 1981), καθόσον κρίθηκε ακατάλληλο, χωρίς να επιδέχεται επισκευή, εξαιτίας των ζημιών που προκάλεσαν οι σεισμοί που επισυμβήκαν, ευτυχώς σε ώρα κατά την οποία δε λειτουργούσε. Άστεγο ως σεισμόπληκτο παύει να λειτουργεί για δεκαέξι (16) ημέρες.
Στις 12/3/1981, με εντολή του τότε ΝΟΜΑΡΧΗ ΑΘΗΝΩΝ, στεγάζεται προσωρινά ως τις 30/9/1981 στο διδακτήριο του ιδιωτικού ΛΥΚΕΙΟΥ Α. Γ. ΤΥΧΟΠΟΥΛΟΥ Α. Ε. στην οδό Λήμνου (αρ.16) που μετονομάστηκε αργότερα σε ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ.
Με την απαρχή του σχολικού έτους 1981 – 1982 ΜΕΤΑΣΤΕΓΑΖΕΤΑΙ και πάλι σε άλλο ιδιόκτητο ακίνητο που βρίσκεται στην οδό ΘΗΡΑΣ (αρ.77), μετά την αποχώρηση του 19ου Γυμνασίου Αθηνών που στεγάστηκε στην οδό ΚΑΜΠΑΝΗ.
Η διαδοχική στέγαση στα ιδιόκτητα κτίρια που πλην ενός ήταν προβληματικά, ταλάνιζε τους στεγαζόμενους με τα μετασχηματισμένα δωμάτια σε αίθουσες διδασκαλίας χωρίς προδιαγραφές υγιεινής πληρότητας, με βοηθητικούς χώρους σε ανεπάρκεια, με κλιμακοστάσια καρμανιόλες και με αυλές που η έκτασή τους δεν ξεπερνούσε τα πενήντα (50) με ογδόντα (80) τ.μ.
Κι όμως! Σ’ αυτά τα εν «πολλοίς» απαράδεκτα κτίρια, ως διδακτήρια με υπερπληθωρικά τμήματα, όσο κι αν φαντάζει απίστευτο κι αδιανόητο, συντελέστηκε σπουδαίο έργο μάθησης και αγωγής χάρη στην ευγενή άμιλλα μεταξύ των μαθητών και την άοκνη και εργώδη προσπάθεια διοικητικού και διδακτικού προσωπικού, που προκαλούσε τη συνειδησιακή, υπηρεσιακή και κοινωνική ικανοποίηση και καταξίωση.
ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ ΟΙΚΟΠΕΔΩΝ για ανέγερση ΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟΥ: Στο διάβα των πρώτων σαράντα τεσσάρων (44) σχολικών ετών, έγινε βραχνάς των εμπλεκομένων αρμοδίων φορέων η εξεύρεση του κατάλληλου οικοπέδου ώστε να γίνει ένα σύγχρονο διδακτήριο για το 21ο και να λήξουν μια για πάντα οι χρόνιες δοκιμασίες του. Η δυσκολία μεγάλη, γιατί ήταν ανύπαρκτοι οι οικοπεδικοί χώροι για διάθεση από το ΔΗΜΟΣΙΟ, το ΔΗΜΟ, τα Ν. Π. Δ. Δ. Τα ιδιωτικά που εντοπίζονταν, ή απορρίπτονταν ως ακατάλληλα ή υφαρπάζονταν από κατασκευαστικές εταιρίες πριν καν εκδηλωθεί η διαδικασία της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.
ΣΩΤΗΡΙΟ για το 21ο το σχολικό έτος 1977 – 78, καθόσον με τη δραστηριοποίηση τότε της Σχολική Επιτροπής, του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, τη χωρίς χρονοτριβή παρέμβαση της Πολιτείας και την αποτελεσματικότητα του Ο. Σ. Κ. απαλλοτριώθηκε η οικοπεδική έκταση 2000 τ. μ. της οδού Κύπρου 43 στο όνομα του Σχολείου και το όνειρο της ανέγερσης του διδακτηρίου του δεν ήταν παρά ζήτημα ΧΡΟΝΟΥ.
Η ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ του ΟΝΕΙΡΟΥ: Το «ουδέν κακόν αμιγές καλού» επαληθεύτηκε στην περίπτωση του 21ου. Ο χαρακτηρισμός του ως του μόνου σεισμόπληκτου σχολείου στο Δήμο της Αθήνας ευαισθητοποίησε το ίδρυμα Ωνάση, ώστε με χρηματική ΔΩΡΕΑ προς το ΥΠ. Ε. Π. Θ., όπως ευρέως διαδόθηκε τότε, αλλά αποσιωπήθηκε στη συνέχεια, να επισπευθεί η διαδικασία ανέγερσης του πολυπόθητου διδακτηρίου στην απαλλοτριωμένη οικοπεδική έκτασή του (ΚΥΠΡΟΥ 43).
Η 5η Μαρτίου του 1986 είναι μια ημέρα ξέχωρης χαράς και ικανοποίησης για το διοικητικό – διδακτικό προσωπικό, τους μαθητές, τους γονείς και κηδεμόνες, καθόσον το 21ο, μετακομίζοντας από το Θήρας 77 κτίριο, στεγάζεται πανηγυρικά και οριστικά στο δικό του σύγχρονο για την εποχή διδακτήριο στην οδό ΚΥΠΡΟΥ (αρ.43), ένα διδακτήριο χτισμένο με τις αντισεισμικές προδιαγραφές που θεσπίστηκαν μετά τους σεισμούς του 1981, αλλά και αυτές των νέων σχολικών κτιρίων, παρέχοντας πληρότητα, άνεση, ασφάλεια και συνθέτοντας ένα ευχάριστο και υγιεινό σχολικό περιβάλλον.
Η ΣΥΣΤΕΓΑΣΗ με το 165ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ: Το σύγχρονο διδακτήριο έγινε ο κράχτης για εγγραφές – μετεγγραφές μαθητών στο 21ο με αποτέλεσμα το μαθητικό του δυναμικό που προέκυπτε για το αμέσως επόμενο σχολικό έτος 1986 – 1987 να υπερβαίνει κατά πολύ το από το νόμο προσδιοριζόμενο όριο των μαθητών ανά τμήμα, αλλά και την οργανικότητα του σχολείου ως 12/θεσίου. Τη λύση στο πρόβλημα έδωσε η ΣΥΣΤΕΓΑΣΗ του νεοιδρυθέντος 165ου Δημοτικού, που απορρόφησε τους επιπλέον 180 μαθητές από το δυναμικό του 21ου και συλλειτουργούσε αυτόνομα με εβδομαδιαία εναλλαγή στο ωράριό του .
ΤΟ ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΝΕΟΚΛΑΣΙΚΟ ΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟ: Παραλήφθηκε αναπαλαιωμένο το Μάρτιο του 1991 από τους Δ/ντες του 21ου και του 165ου, Μαυρομάτη Εμμανουήλ και Μανίκα – Παπαδάκη Ευανθία αντίστοιχα, για να καλυφθούν λειτουργικές ανάγκες συστέγασης των σχολείων από βοηθητικές και βασικές αίθουσες αλλά και για τη ΣΥΣΤΕΓΑΣΗ του 37ου Νηπιαγωγείου σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους εντός του αυτού κτιρίου, γεγονός που επισυμβήκε από το σχολικό έτος 1991 – 1992.
Το κτίριο αυτό ήταν ένα ερείπιο πριν αναπαλαιωθεί. Όταν το 1987 απαλλοτριώθηκε μαζί με την οικοπεδική έκταση που ενυπήρχε και ήταν όμορη με τον αύλειο χώρο του 21ου , κρίθηκε κατεδαφιστέο. Επιδίωξη να ανεγερθεί μία νέα πτέρυγα σε σχήμα ορθής γωνίας (Γ). Ενώ είχαν γίνει οι μελέτες με εκπονημένα τα σχέδια ανέγερσης και θα άρχιζε η προγραμματισμένη κατεδάφιση, ανακλήθηκε η σχετική άδεια γιατί το κτίριο κρίθηκε ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ και σαν τέτοιο έπρεπε να αναπαλαιωθεί ύστερα από παρέμβαση του τότε ΠΡΟΕΔΡΟΥ της Βουλής των Ελλήνων και της τότε Υπουργού ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Αιτία: ο παραδοσιακός χαρακτήρας του κτιρίου και η ιστορικότητα της χρήσης του.
Γεγονός είναι πως στο κτίριο αυτό, που ήταν μισθωμένο, στεγάστηκε για πολλά χρόνια μέχρι το 1981 το ΓΥΜΝΑΣΙΟ – ΛΥΚΕΙΟ ΘΗΛΕΩΝ της περιοχής, που το εγκατέλειψε για λόγους ακαταλληλότητας, εξαιτίας της παλαιότητάς του ως συνόλου και των μεγάλων ζημιών που υπέστη από τους σεισμούς που είχαν επισυμβεί στην Αθήνα (1981).
Για την ιστορικότητα της περίπτωσης δεν είναι επαληθεύσιμος ο ισχυρισμός ότι το αυτό κτίριο είχε χρησιμοποιηθεί ως εντευκτήριο από το βασιλιά Όθωνα.
Συζητήσιμη είναι πάντως η εκδοχή ότι σ’ αυτό στεγάστηκε ΓΕΩΠΟΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ δημιουργώντας φυτώρια καλλωπιστικών φυτών. Μερικά από τα δέντρα αυτά ως αιωνόβια, όχι μόνο εξακολουθούν να υπάρχουν στους αύλειους χώρους του, αλλά και καταγράφονται πλεονασματικά στις δύο πράξεις απαλλοτρίωσης των όμορων οικοπέδων, που έγιναν για το 21ο .
Λέγεται ότι το αιωνόβιο καλλωπιστικό φυτό ΦΙΚΟΣ που υπάρχει στην πρόσοψη του ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟΥ είναι το ένα από τα δύο που διασώζονται στην Αθήνα.
Η ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ της περιουσίας του σχολείου στο ΔΗΜΟ: Συντελέστηκε τον ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ του 1995, οπότε και μεταβιβάστηκε η από τα δύο κτίριά του ακίνητη περιουσία, καθώς και η κινητή του εκτός από τα αντικείμενα που προέρχονταν από δωρεές προς το σχολείο Συλλόγων Γονέων – Κηδεμόνων ή άλλων δωρητών.
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ: Από το 1986 και μετά συντελέστηκε σταδιακά η ανανέωση, η επαύξηση και ο εκσυγχρονισμός του με χορηγήσεις από τον Ο.Σ.Κ. και από το ελεύθερο εμπόριο με δαπάνες της Σχολικής Επιτροπής, ώστε να εξασφαλίζεται η λειτουργική ανετότητα στα πλαίσια της αναλογικότητας σε σχέση με το συστεγαζόμενο 165ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ.
ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΗΜΕΔΑΠΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ: Άρχισε να παρατηρείται από τη δεκαετία του ’90 για να κορυφωθεί στη διανυόμενη δεκαετία του 2000 που η μείωση αντιπροσωπεύει το 60%.
ΑΙΤΙΑ:
I. Η υπογεννητικότητα, καθόσον οι περιπτώσεις να φοιτούν στο σχολείο πάνω από δύο αδέλφια φαίνονται να είναι σπάνιες.
II. Η στροφή στα ιδιωτικά σχολεία, αν και η παιδεία που παρέχεται από τα δημόσια σχολεία της Π. Ε. είναι αξιόλογη.
III. Οι μετοικεσίες των οικογενειών στα προάστια των Αθηνών και στην επαρχία.
Η ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ: Προήλθε και προέρχεται από τα παιδιά των οικονομικών μεταναστών – αλλοδαπών στην Ελλάδα, τα οποία σε μεγάλο βαθμό και ποσοστό προσαρμόζονται εκάστοτε στις λειτουργικές συνθήκες του σχολείου, βιώνοντας τις ίσες ευκαιρίες που τους παρέχονται για να εξελιχτούν μαθησιακά.
ΩΡΑΡΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 1986 και ΕΠΕΚΕΙΝΑ: Αυτά ήταν απαύγασμα του εκάστοτε πλαισίου που διαμόρφωσαν οι νόμοι, τα διατάγματα, η οργανικότητα, η στεγαστική δυνατότητα, η συστέγαση.
Από το σχολικό έτος 2004 – 2005 και εξής, έχοντας την οργανικότητα του 12/θεσίου, λειτουργεί ως πρωινό ΟΛΟΗΜΕΡΟ, αφού μετά από διοικητικές προσπάθειες διαμορφώθηκαν οι συγκυρίες να απαλλαγεί από το εναλλασσόμενο εβδομαδιαία ωράριο με το συστεγαζόμενο 165ο .
Η ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ: Με την 15966/ Δ4/ 8-2-2007 ΑΠΟΦΑΣΗ του Υ.Π.Ε.Π.Θ. το 21ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών μετονομάστηκε σε «21ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών – ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ», μετά από πρόταση του Συλλόγου Διδασκόντων του Σχολείου να τιμηθεί η ηρωίδα της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ της περιόδου 1941-1944, που κατοικούσε σε οίκημα εντός των ορίων της ΕΔΡΑΣ του από της ιδρύσεώς του.
ΟΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ ΤΟΥ(*): Όπως προκύπτει από τα υπαρκτά στοιχεία του ΑΡΧΕΙΟΥ, αυτοί που διετέλεσαν Δ/ντές κατά τα εβδομήντα τέσσερα (74) σχολικά έτη λειτουργίας του ήταν:
Α. ΟΙ ΑΠΟ ΠΡΟΑΓΩΓΗ Β. ΟΙ ΜΕ ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΙΑ ΘΗΤΕΙΑ
1. Σουραβλάς Ιωάννης 1. Τριανταφύλλου Ιωάννης
2. Παπαδαίος Δημήτριος 2. Οικονόμου Στέφανος
3. Κωνσταντοπούλου Ελένη 3. Μαυρομάτης Εμμανουήλ
4. Βασιλόπουλος Γεώργιος 4. Καλογήρου Βασίλειος
5. Κουδούσης Ιωάννης 5. Χαλκιά Ιωάννα
6. Γεννάδιος Θρασύβουλος
7. Φτούλης Δημήτριος
8. Τσούτης Αναστάσιος
9. Βαϊόπουλος Βασίλειος
10. Ρούπα Παναγιώτα
11. Παναγιωτοπούλου Ελένη
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ
ΜΑΥΡΟΜΑΤΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ 134ης Σ.Ε.
ΠΡΩΗΝ Δ/ΝΤΗΣ 21ου ΔΗΜ. ΣΧΟΛΕΙΟΥ
(*) Για κάποιο λόγο στούς Δ/ντας δεν συμπεριλαμβάνεται το όνομα του Διευθυντού μας, ενός αξιαγάπητου ανθρώπου, του Αθανάσιου Πίπου. Ελπίζω μετά και από το ηλεκτρονικό μήνυμα που έστειλα στον ιστοχώρο του 21ου Δημοτικού να γίνει η σχετική διόρθωση.
ΠΡΩΤΟΣΤΕΓΑΣΤΗΚΕ στο ιδιόκτητο κτίριο της οδού ΑΧΑΡΝΩΝ (αρ.186) που μέχρι το 1934 στεγαζόταν το ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ «Ο ΦΑΡΟΣ» του οποίου ένα μέρος από το μαθητικό και διδακτικό δυναμικό απορρόφησε.
Τη λειτουργικότητά του όριζαν οι νόμοι 2858/1921 και 4397/1929 με υποχρεωτική την 6/χρονη φοίτηση στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΑΓΟΡΙΩΝ και ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ, αλλά χωρίς την πλήρη συμμόρφωση, παρόλο που ακολούθησε ο νόμος 3970/1939.
Με το ν. δ 1461/1942 επιτράπηκε ο διαχωρισμός των τάξεών του σε τμήματα, ώστε στο κατόπιν να λειτουργήσει ως 12/τάξιο και με το νόμο 3479/1964 να χαρακτηριστεί 12/θέσιο από το συνολικό αριθμό των οργανικών θέσεων διδακτικού προσωπικού που είχε. Ωράριο, αυτό της εναλλασσόμενης διπλής βάρδιας.
Στην περίοδο της εθνικής δοκιμασίας κατά την 10/ετία του ΣΑΡΑΝΤΑ (΄40), εξαιτίας της κατοχής και του εμφυλίου, το 21ο, όπως όλα τα σχολεία, πορεύτηκε με τις λειτουργικές μεταπτώσεις που οι συγκυρίες διαμόρφωσαν.
Οι ΜΕΤΑΣΤΕΓΑΣΕΙΣ, περιπετειώδεις. Στο σε εξέλιξη σχολικό έτος 1963 – 1964 ΜΕΤΑΣΤΕΓΑΖΕΤΑΙ στο ιδιόκτητο οίκημα της οδού ΤΕΛΕΣΤΟΥ (αρ.4). Σ’αυτό παραμένει μέχρι τις 23 Φεβρουαρίου 1981 για να το εγκαταλείψει την επομένη (24 – 2 – 1981), καθόσον κρίθηκε ακατάλληλο, χωρίς να επιδέχεται επισκευή, εξαιτίας των ζημιών που προκάλεσαν οι σεισμοί που επισυμβήκαν, ευτυχώς σε ώρα κατά την οποία δε λειτουργούσε. Άστεγο ως σεισμόπληκτο παύει να λειτουργεί για δεκαέξι (16) ημέρες.
Στις 12/3/1981, με εντολή του τότε ΝΟΜΑΡΧΗ ΑΘΗΝΩΝ, στεγάζεται προσωρινά ως τις 30/9/1981 στο διδακτήριο του ιδιωτικού ΛΥΚΕΙΟΥ Α. Γ. ΤΥΧΟΠΟΥΛΟΥ Α. Ε. στην οδό Λήμνου (αρ.16) που μετονομάστηκε αργότερα σε ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ.
Με την απαρχή του σχολικού έτους 1981 – 1982 ΜΕΤΑΣΤΕΓΑΖΕΤΑΙ και πάλι σε άλλο ιδιόκτητο ακίνητο που βρίσκεται στην οδό ΘΗΡΑΣ (αρ.77), μετά την αποχώρηση του 19ου Γυμνασίου Αθηνών που στεγάστηκε στην οδό ΚΑΜΠΑΝΗ.
Η διαδοχική στέγαση στα ιδιόκτητα κτίρια που πλην ενός ήταν προβληματικά, ταλάνιζε τους στεγαζόμενους με τα μετασχηματισμένα δωμάτια σε αίθουσες διδασκαλίας χωρίς προδιαγραφές υγιεινής πληρότητας, με βοηθητικούς χώρους σε ανεπάρκεια, με κλιμακοστάσια καρμανιόλες και με αυλές που η έκτασή τους δεν ξεπερνούσε τα πενήντα (50) με ογδόντα (80) τ.μ.
Κι όμως! Σ’ αυτά τα εν «πολλοίς» απαράδεκτα κτίρια, ως διδακτήρια με υπερπληθωρικά τμήματα, όσο κι αν φαντάζει απίστευτο κι αδιανόητο, συντελέστηκε σπουδαίο έργο μάθησης και αγωγής χάρη στην ευγενή άμιλλα μεταξύ των μαθητών και την άοκνη και εργώδη προσπάθεια διοικητικού και διδακτικού προσωπικού, που προκαλούσε τη συνειδησιακή, υπηρεσιακή και κοινωνική ικανοποίηση και καταξίωση.
ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ ΟΙΚΟΠΕΔΩΝ για ανέγερση ΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟΥ: Στο διάβα των πρώτων σαράντα τεσσάρων (44) σχολικών ετών, έγινε βραχνάς των εμπλεκομένων αρμοδίων φορέων η εξεύρεση του κατάλληλου οικοπέδου ώστε να γίνει ένα σύγχρονο διδακτήριο για το 21ο και να λήξουν μια για πάντα οι χρόνιες δοκιμασίες του. Η δυσκολία μεγάλη, γιατί ήταν ανύπαρκτοι οι οικοπεδικοί χώροι για διάθεση από το ΔΗΜΟΣΙΟ, το ΔΗΜΟ, τα Ν. Π. Δ. Δ. Τα ιδιωτικά που εντοπίζονταν, ή απορρίπτονταν ως ακατάλληλα ή υφαρπάζονταν από κατασκευαστικές εταιρίες πριν καν εκδηλωθεί η διαδικασία της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.
ΣΩΤΗΡΙΟ για το 21ο το σχολικό έτος 1977 – 78, καθόσον με τη δραστηριοποίηση τότε της Σχολική Επιτροπής, του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, τη χωρίς χρονοτριβή παρέμβαση της Πολιτείας και την αποτελεσματικότητα του Ο. Σ. Κ. απαλλοτριώθηκε η οικοπεδική έκταση 2000 τ. μ. της οδού Κύπρου 43 στο όνομα του Σχολείου και το όνειρο της ανέγερσης του διδακτηρίου του δεν ήταν παρά ζήτημα ΧΡΟΝΟΥ.
Η ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ του ΟΝΕΙΡΟΥ: Το «ουδέν κακόν αμιγές καλού» επαληθεύτηκε στην περίπτωση του 21ου. Ο χαρακτηρισμός του ως του μόνου σεισμόπληκτου σχολείου στο Δήμο της Αθήνας ευαισθητοποίησε το ίδρυμα Ωνάση, ώστε με χρηματική ΔΩΡΕΑ προς το ΥΠ. Ε. Π. Θ., όπως ευρέως διαδόθηκε τότε, αλλά αποσιωπήθηκε στη συνέχεια, να επισπευθεί η διαδικασία ανέγερσης του πολυπόθητου διδακτηρίου στην απαλλοτριωμένη οικοπεδική έκτασή του (ΚΥΠΡΟΥ 43).
Η 5η Μαρτίου του 1986 είναι μια ημέρα ξέχωρης χαράς και ικανοποίησης για το διοικητικό – διδακτικό προσωπικό, τους μαθητές, τους γονείς και κηδεμόνες, καθόσον το 21ο, μετακομίζοντας από το Θήρας 77 κτίριο, στεγάζεται πανηγυρικά και οριστικά στο δικό του σύγχρονο για την εποχή διδακτήριο στην οδό ΚΥΠΡΟΥ (αρ.43), ένα διδακτήριο χτισμένο με τις αντισεισμικές προδιαγραφές που θεσπίστηκαν μετά τους σεισμούς του 1981, αλλά και αυτές των νέων σχολικών κτιρίων, παρέχοντας πληρότητα, άνεση, ασφάλεια και συνθέτοντας ένα ευχάριστο και υγιεινό σχολικό περιβάλλον.
Η ΣΥΣΤΕΓΑΣΗ με το 165ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ: Το σύγχρονο διδακτήριο έγινε ο κράχτης για εγγραφές – μετεγγραφές μαθητών στο 21ο με αποτέλεσμα το μαθητικό του δυναμικό που προέκυπτε για το αμέσως επόμενο σχολικό έτος 1986 – 1987 να υπερβαίνει κατά πολύ το από το νόμο προσδιοριζόμενο όριο των μαθητών ανά τμήμα, αλλά και την οργανικότητα του σχολείου ως 12/θεσίου. Τη λύση στο πρόβλημα έδωσε η ΣΥΣΤΕΓΑΣΗ του νεοιδρυθέντος 165ου Δημοτικού, που απορρόφησε τους επιπλέον 180 μαθητές από το δυναμικό του 21ου και συλλειτουργούσε αυτόνομα με εβδομαδιαία εναλλαγή στο ωράριό του .
ΤΟ ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΝΕΟΚΛΑΣΙΚΟ ΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟ: Παραλήφθηκε αναπαλαιωμένο το Μάρτιο του 1991 από τους Δ/ντες του 21ου και του 165ου, Μαυρομάτη Εμμανουήλ και Μανίκα – Παπαδάκη Ευανθία αντίστοιχα, για να καλυφθούν λειτουργικές ανάγκες συστέγασης των σχολείων από βοηθητικές και βασικές αίθουσες αλλά και για τη ΣΥΣΤΕΓΑΣΗ του 37ου Νηπιαγωγείου σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους εντός του αυτού κτιρίου, γεγονός που επισυμβήκε από το σχολικό έτος 1991 – 1992.
Το κτίριο αυτό ήταν ένα ερείπιο πριν αναπαλαιωθεί. Όταν το 1987 απαλλοτριώθηκε μαζί με την οικοπεδική έκταση που ενυπήρχε και ήταν όμορη με τον αύλειο χώρο του 21ου , κρίθηκε κατεδαφιστέο. Επιδίωξη να ανεγερθεί μία νέα πτέρυγα σε σχήμα ορθής γωνίας (Γ). Ενώ είχαν γίνει οι μελέτες με εκπονημένα τα σχέδια ανέγερσης και θα άρχιζε η προγραμματισμένη κατεδάφιση, ανακλήθηκε η σχετική άδεια γιατί το κτίριο κρίθηκε ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ και σαν τέτοιο έπρεπε να αναπαλαιωθεί ύστερα από παρέμβαση του τότε ΠΡΟΕΔΡΟΥ της Βουλής των Ελλήνων και της τότε Υπουργού ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Αιτία: ο παραδοσιακός χαρακτήρας του κτιρίου και η ιστορικότητα της χρήσης του.
Γεγονός είναι πως στο κτίριο αυτό, που ήταν μισθωμένο, στεγάστηκε για πολλά χρόνια μέχρι το 1981 το ΓΥΜΝΑΣΙΟ – ΛΥΚΕΙΟ ΘΗΛΕΩΝ της περιοχής, που το εγκατέλειψε για λόγους ακαταλληλότητας, εξαιτίας της παλαιότητάς του ως συνόλου και των μεγάλων ζημιών που υπέστη από τους σεισμούς που είχαν επισυμβεί στην Αθήνα (1981).
Για την ιστορικότητα της περίπτωσης δεν είναι επαληθεύσιμος ο ισχυρισμός ότι το αυτό κτίριο είχε χρησιμοποιηθεί ως εντευκτήριο από το βασιλιά Όθωνα.
Συζητήσιμη είναι πάντως η εκδοχή ότι σ’ αυτό στεγάστηκε ΓΕΩΠΟΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ δημιουργώντας φυτώρια καλλωπιστικών φυτών. Μερικά από τα δέντρα αυτά ως αιωνόβια, όχι μόνο εξακολουθούν να υπάρχουν στους αύλειους χώρους του, αλλά και καταγράφονται πλεονασματικά στις δύο πράξεις απαλλοτρίωσης των όμορων οικοπέδων, που έγιναν για το 21ο .
Λέγεται ότι το αιωνόβιο καλλωπιστικό φυτό ΦΙΚΟΣ που υπάρχει στην πρόσοψη του ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟΥ είναι το ένα από τα δύο που διασώζονται στην Αθήνα.
Η ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ της περιουσίας του σχολείου στο ΔΗΜΟ: Συντελέστηκε τον ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ του 1995, οπότε και μεταβιβάστηκε η από τα δύο κτίριά του ακίνητη περιουσία, καθώς και η κινητή του εκτός από τα αντικείμενα που προέρχονταν από δωρεές προς το σχολείο Συλλόγων Γονέων – Κηδεμόνων ή άλλων δωρητών.
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ: Από το 1986 και μετά συντελέστηκε σταδιακά η ανανέωση, η επαύξηση και ο εκσυγχρονισμός του με χορηγήσεις από τον Ο.Σ.Κ. και από το ελεύθερο εμπόριο με δαπάνες της Σχολικής Επιτροπής, ώστε να εξασφαλίζεται η λειτουργική ανετότητα στα πλαίσια της αναλογικότητας σε σχέση με το συστεγαζόμενο 165ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ.
ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΗΜΕΔΑΠΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ: Άρχισε να παρατηρείται από τη δεκαετία του ’90 για να κορυφωθεί στη διανυόμενη δεκαετία του 2000 που η μείωση αντιπροσωπεύει το 60%.
ΑΙΤΙΑ:
I. Η υπογεννητικότητα, καθόσον οι περιπτώσεις να φοιτούν στο σχολείο πάνω από δύο αδέλφια φαίνονται να είναι σπάνιες.
II. Η στροφή στα ιδιωτικά σχολεία, αν και η παιδεία που παρέχεται από τα δημόσια σχολεία της Π. Ε. είναι αξιόλογη.
III. Οι μετοικεσίες των οικογενειών στα προάστια των Αθηνών και στην επαρχία.
Η ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ: Προήλθε και προέρχεται από τα παιδιά των οικονομικών μεταναστών – αλλοδαπών στην Ελλάδα, τα οποία σε μεγάλο βαθμό και ποσοστό προσαρμόζονται εκάστοτε στις λειτουργικές συνθήκες του σχολείου, βιώνοντας τις ίσες ευκαιρίες που τους παρέχονται για να εξελιχτούν μαθησιακά.
ΩΡΑΡΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 1986 και ΕΠΕΚΕΙΝΑ: Αυτά ήταν απαύγασμα του εκάστοτε πλαισίου που διαμόρφωσαν οι νόμοι, τα διατάγματα, η οργανικότητα, η στεγαστική δυνατότητα, η συστέγαση.
Από το σχολικό έτος 2004 – 2005 και εξής, έχοντας την οργανικότητα του 12/θεσίου, λειτουργεί ως πρωινό ΟΛΟΗΜΕΡΟ, αφού μετά από διοικητικές προσπάθειες διαμορφώθηκαν οι συγκυρίες να απαλλαγεί από το εναλλασσόμενο εβδομαδιαία ωράριο με το συστεγαζόμενο 165ο .
Η ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ: Με την 15966/ Δ4/ 8-2-2007 ΑΠΟΦΑΣΗ του Υ.Π.Ε.Π.Θ. το 21ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών μετονομάστηκε σε «21ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών – ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ», μετά από πρόταση του Συλλόγου Διδασκόντων του Σχολείου να τιμηθεί η ηρωίδα της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ της περιόδου 1941-1944, που κατοικούσε σε οίκημα εντός των ορίων της ΕΔΡΑΣ του από της ιδρύσεώς του.
ΟΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ ΤΟΥ(*): Όπως προκύπτει από τα υπαρκτά στοιχεία του ΑΡΧΕΙΟΥ, αυτοί που διετέλεσαν Δ/ντές κατά τα εβδομήντα τέσσερα (74) σχολικά έτη λειτουργίας του ήταν:
Α. ΟΙ ΑΠΟ ΠΡΟΑΓΩΓΗ Β. ΟΙ ΜΕ ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΙΑ ΘΗΤΕΙΑ
1. Σουραβλάς Ιωάννης 1. Τριανταφύλλου Ιωάννης
2. Παπαδαίος Δημήτριος 2. Οικονόμου Στέφανος
3. Κωνσταντοπούλου Ελένη 3. Μαυρομάτης Εμμανουήλ
4. Βασιλόπουλος Γεώργιος 4. Καλογήρου Βασίλειος
5. Κουδούσης Ιωάννης 5. Χαλκιά Ιωάννα
6. Γεννάδιος Θρασύβουλος
7. Φτούλης Δημήτριος
8. Τσούτης Αναστάσιος
9. Βαϊόπουλος Βασίλειος
10. Ρούπα Παναγιώτα
11. Παναγιωτοπούλου Ελένη
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ
ΜΑΥΡΟΜΑΤΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ 134ης Σ.Ε.
ΠΡΩΗΝ Δ/ΝΤΗΣ 21ου ΔΗΜ. ΣΧΟΛΕΙΟΥ
(*) Για κάποιο λόγο στούς Δ/ντας δεν συμπεριλαμβάνεται το όνομα του Διευθυντού μας, ενός αξιαγάπητου ανθρώπου, του Αθανάσιου Πίπου. Ελπίζω μετά και από το ηλεκτρονικό μήνυμα που έστειλα στον ιστοχώρο του 21ου Δημοτικού να γίνει η σχετική διόρθωση.
10 σχόλια:
Παρακαλώ πολύ θα ήθελα πληροφορίες για το κτίριο της φωτογραφίας. Είναι το σχολείο μου (1η και 2α γυμνασιου)τότε ΙΖ που μετονομάστηκε σε ΚΑ (χρονιές 1978-1979). Υπάρχει ακόμη; και λειτουργεί ως σχολείο; δεν έχω καταλάβει από το κείμενό σας.. Ευχαριστώ πολύ
Θέμις Πούλια
Το κτίριο της φωτό είναι το γυμνάσιο θηλέων που φοίτησα κατα τα έτη 1977 εως 1979, ΙΖ και κατόπιν ΙΚ. Υπάρχει ακόμη ως σχολείο;
το κτίριο της φωτό είναι το ΙΖ κατόπιν ΙΚ γυμνάσιο θηλέων όπου φοίτησα κατά τα έτη 1977-1979. Υπάρχει ακόμη ως σχολείο;
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΑΤΕ ΠΡΟΛΑΒΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ 1964 ΣΤΗΝ Γ΄ ΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΑΧΑΡΝΩΝ .
ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΤΕΛΕΣΤΟΥ. ΕΚΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΜΕ ΔΑΣΚΑΛΟ ΤΟΝ κ.ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ. ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΑ ΤΗΝ κ. ΚΑΙΤΗ ΣΤΗΝ ΑΧΑΡΝΩΝ . ΕΠΙΣΗΣ ΤΟΝ ΠΑΠΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΗΤΑΝ ΔΝΤΡΙΑ.
ΛΑΖΑΡΗΣ ΤΙΜΟΣ
ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΤΕΛΕΣΤΟΥ ΕΙΧΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΟΜΙΖΩ ΤΟ 1967,ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΜΕ ΕΙΧΑΝ ΒΑΛΕΙ ΧΑΤΗΡΙΚΩΣ "ΑΚΡΟΑΤΗ",ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ,ΕΠΕΙΔΗ Η ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΚΥΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΝΙΤΣΑ,ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ,ΟΠΩΣ ΣΩΣΤΑ ΕΓΡΑΦΗ ΣΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΟ.ΗΜΑΣΤΑΝ 64 ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΜΑΚΡΟΣΤΕΝΗ ΑΙΘΟΥΣΑ,3-3 ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΞΥΛΙΝΑ ΘΡΑΝΙΑ.ΑΡΧΑΙΟ ΚΤΙΡΙΟ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΑΝΗΛΙΑΓΗ ΑΥΛΗ.ΤΑ ΘΡΑΝΙΑ ΣΕ 2 ΣΕΙΡΕΣ,ΑΡΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΑΝ 10 ΣΕΙΡΕΣ ΘΡΑΝΙΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΘΟΜΟΥΝ ΠΙΣΩ-ΠΙΣΩ.ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΑ ΟΥΤΕ ΕΒΛΕΠΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΘΟΜΟΥΝ ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ.ΣΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΑ ΜΕ ΕΚΑΝΑΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΠΕΙΔΗ ΗΜΟΥΝΑ ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΗΨΙΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ...ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΧΡΟΝΙΑ 1Η ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΠΗΓΑ ΣΤΟΝ ΦΑΡΟ,ΩΡΑΙΟ ΚΤΙΡΙΟ,ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΜΙΚΡΟ ΚΑΣΤΡΟ.ΔΕΥΤΕΡΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΕΒΑΛΕ ΣΤΟ ΜΑΡΑΣΛΕΙΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΔΕΙΑΣΕΙ ΜΙΑ ΘΕΣΗ...
θέλω να κάνω μια διόρθωση!Η μεταστέγαση από τον ΦΑΡΟ στην Τελεστου έγινε μετά το 1970 το ξέρω σίγουρα διότι τελείωσα την πρώτη δημοτικού εκεί1
Στη φώτο με τα παιδάκια που λένε ποιήματα σε εθνική γιορτή δαδκαλ η κυρία Βούλα Καλοτυχιυ. Υπέροχη γυναίκα με φωνή θεϊκή. Ήμουν μαθήτρια της
Πήγα κ εγώ στον Φάρο σχολείο Θήρας κ Αχαρνών γωνία! Ήταν σαν φρουρίου θυμάμαι!!! Φοιτησα από το 1962-1968 κάποια στιγμή θυμάμαι πηγαμε στην Τελεστου.Απο δασκάλους θυμάμαι την Κυρία Ματίνα , την Κυρία Γιαννακακου κ τον Κυριο Βασιλοπουλο.τα πρωτα χρόνια ήταν διευθυντής ο Κυριος Πιπος!
Μαρία Πανταζή
Πρωτοπήγα πρώτη δημοτικού το 1964 με δασκάλα την κα Ντίνα Τσιριμπα…. στο Φάρο Και μετά τον κο Χαρίλαο Κοντοδήμο στην Εφέσου και Τελεστου 4 ….Απίστευτες αναμνήσεις
Λαλος Αλέξανδρος
Με αυτά πού λένε οι προλαλησαντες συμφωνώ σε πολλά και σε άλλα όχι.
Α δημοτικού πήγα στον Φάρο 21 δημοτικό τη χρονιά 1969-70.
Β τάξη επίσης στον Φάρο το 1970-71 (ενδεικτικά θυμάμαι απέναντι στη γωνία που ήταν το βιβλιοπωλείο του Παπαδεα είχαν κρεμασμένες στην πολυκατοικία σημαίες του Παναθηναϊκού από το Γουέμπλεϊ.
Γ τάξη έως ΣΤ πήγαμε στην Τελεστου.
Στην σημερινή του θέση θυμάμαι το ΙΖ γυμνάσιο θηλέων Αθηνών.
Ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου