Εκλογές άλλοτε και οι Γάμα2
ΟΧΙΟΧΙ δεν τους γνωρίζετε.
Είναι οι Γάμα 2.
Ναι ναι οι Γαμα 2
Ούτε εγώ τους γνώριζα
Τους έμαθα τότε
.
Ας πάρουμε τα πράγματα απ την αρχή.
Νοέμβρης 1974
Υπηρετώ ως Ανθυπολοχαγός στον Ελληνικό Στρατό.
Έπρεπε να'χα απολυθεί.
Η πατρίδα με κράτησε πέραν της κανονικής μου θητείας.
Χαρακτηρίστηκα εγώ κι άλλοι συνυπηρετούντες ως παρατεταμένης θητείας.
Τα γεγονότα της περιόδου εκείνης γνωστά.
Ημέρα Σάββατο.
Αναλαμβάνω Αξιωματικός Υπηρεσίας.
Ο προηγούμενος, μόνιμος Ανθυπασπιστής, με ενημερώνει
-Κύριε Ανθυπολοχαγέ είναι έτοιμες οι άδειες για να πάνε οι οπλίτες αύριο να ψηφίσουν στις εκλογές.
Πράγματι στο γραφείο σ ένα φάκελο οι άδειες.
Ξημέρωσε η Κυριακή
Οι οπλίτες παίρναν τις άδειες.
Η Πολιτεία τους καλούσε να ασκήσουν το ύψιστο δικαίωμα.
ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ.
Με όλους τους οπλίτες ήμουν φίλος. Έφεδρος εγώ Έφεδροι κι αυτοί
Μας ένωναν τα προηγηθέντα γεγονότα. Τότε που όλοι ήμασταν σε ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ.
Όλοι οι οπλίτες φορούσαν την Κυριακή εκείνη την στολή εξόδου.
Αυτός όμως ο οπλίτης φορούσε την στολή αγγαρείας, την φαιοπράσινη, όπως την λέγαμε. Ας τον πούμε Βασίλη.
-Έτσι είναι. Στα δύσκολα η πατρίδα μας θέλει πρώτους. Στις εκλογές μας ξεχνά είπε ο Βασίλης με παραπονεμένο ύφος.
-Συγνώμη Βασίλη, του απήντησα. Γιατί σε ξέχασε η πατρίδα;;;;;;;
Χαμογέλασε
-Εμένα δεν μ αφήνει να ψηφίσω κύριε Ανθυπολοχαγέ. Ούτε εμένα ούτε τον Γιώργο, ούτε τον Βαγγέλη, ούτε τον Φώτη. Τους άλλους θα τους βρείτε στον φάκελο. Αυτόν που υπάρχει στο συρτάρι σας.
Αυτά είπε και έφυγε παραπονεμένος όπως είχε έρθει.
Κάτι μου είχε πει ο Ανθύπας . Για κάποιο φάκελο. Δεν είχα δώσει σημασία.
-Σημασία έχει να ψηφίσουν αυτοί που έχουν άδεια τόνισε ο Ανθύπας. Διαταγή Διοικητού.
Άνοιξα το συρτάρι. Βρήκα τον φάκελο. Διάβασα.
"Οι κάτωθι οπλιται τάδε ,τάδε τάδε και τάδε, έχουν συγγενή α η β βαθμού με φρονήματα αναρχοκουμουνιστικά και δια τον λόγο αυτόν χαρακτηρίζονται ως Γάμα2. Να μην χορηγηθεί άδεια προς άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος κατά τας εθνικάς εκλογάς"
Τα μάτια μου είχαν πεταχτεί έξω. Ένα βουητό κυρίευσε τον εγκέφαλο μου.
Άρχισα να τρέμω.
-ΟΧΙ ΘΕΕ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ μουρμούρισα
Μου 'ρχοταν να σκίσω το κολόχαρτο. Έδειχνε μια πατρίδα αχάριστη
Τα παιδιά αυτά που περάσαμε μαζί τις δύσκολες ώρες δεν θα ψήφιζαν;;;;;;
Τα παιδιά αυτά που πρόθυμα θα θυσίαζαν την ζωή τους για χάρη της δεν θα ψήφιζαν;;;;;;;;;;;;;;;;;
Έπρεπε να προλάβω Άρχισα να συμπληρώνω τις άδειες. Μόλις τέλειωσα έτρεξα στο θάλαμο οπλιτών.
Στο θάλαμο με την φαιοπράσινη στολή οι ΓΑΜΑ 2.
-Δεν ντρέπεστε, τους έβαλα τις φωνές. Ακόμα δεν ντυθήκατε;;;;;
Πότε θα πάτε να ψηφίσετε εσείς;;;;;;;;;;
Οι άδειες σας σας περιμένουν στο γραφείο μου. Ελάτε Γρήγορα.
Τις έχω υπογράψει ΕΓΩ ΣΑΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Οι στρατιώτες ,ναι ναι οι ΓΑΜΑ 2,τα χάσανε.
Με κοιτούσαν έκπληκτοι
Κάτι πήγε να πει ο Βασίλης. Τον διέκοψα.
-Η Πατρίδα δεν σας ξέχασε Βασίλη. Δεν σας ξέχασε.....................
Θεοφάνης Γραικιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου