ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ : Η αναγκαία στροφή

ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΚΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Η αναγκαία στροφή

Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ

Η αγόρευση στη Βουλή του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα (οι προγραμματικές δηλώσεις) θα μείνει ιστορική. Μετά από πολλά χρόνια έδωσε πίστη, αισιοδοξία και κουράγιο σ' αυτόν τον βασανισμένο λαό. Ο Τσίπρας απέδειξε ότι είναι πραγματικός λαϊκός ηγέτης. Κάτι παραπάνω: Έσωσε την εθνική μας αξιοπρέπεια απέναντι στους ξένους πάτρωνες που θέλουν την Ελλάδα για αποικία. Η ομιλία του ήταν μήνυμα ελπίδας και αντίστασης για τους Έλληνες και προειδοποίηση για τα «παιδιά του Άιχμαν» και του Μαξ Μέρτεν. Η καγκελαρία του Βερολίνου -το γνωρίζουμε- θα κάνει τα πάντα για να ανατρέψει με τους υποτακτικούς της τον έλληνα πρωθυπουργό. Θα ήθελε σίγουρα ακόμα και να τον… «αυτοκτονήσει», όπως με τον διευθυντή της Ζήμενς. Μάταιος κόπος! Ο Τσίπρας βρίσκεται πάνω στο βάθρο της λαϊκής συσπείρωσης, κι από εκεί κανείς δεν μπορεί να τον κλονίσει.

«Χίλια έτη θα παρέλθουν, αλλά η ενοχή της Γερμανίας δεν θα έχει εξαλειφθεί…». Αυτά τα λόγια είπε ένας αιμοσταγής αξιωματούχος του Γ' Ράιχ, ο Χανς Φρανκ, γενικός διοικητής της Πολωνίας, λίγο προτού απαγχονιστεί στη Νυρεμβέργη. Δυστυχώς τα πράγματα δεν ακολούθησαν αυτόν τον δρόμο. Όχι χίλια, αλλά εβδομήντα χρόνια μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία αμετανόητη, όχι ενοχές δεν αισθάνεται αλλά επανήλθε με το Δ' Ράιχ της Μέρκελ και του αλαζόνα Σόιμπλε και αφανίζει τους λαούς του Νότου, με υπερόπλο το καταραμένο ευρώ. Οι λύκοι του Βερολίνου και των Βρυξελλών ουρλιάζουν μέσα στη σκοτεινή τους φωλιά και απειλούν την Ελλάδα διότι για πρώτη φορά ετόλμησε να υψώσει ανάστημα και να πει «όχι» στη λιτότητα και την εξόντωση των πολιτών. Ο Αλέξης Τσίπρας, ο Γιάννης Βαρουφάκης και ο Πάνος Καμμένος μας έκαναν να αισθανθούμε αγαλλίαση με την εθνική υπερήφανη στάση τους απέναντι στα θηρία του άκρατου καπιταλισμού που μετέβαλαν την Ευρωπαϊκή Ένωση σε μια παγκόσμια δικτατορία του αδυσώπητου μεγάλου κεφαλαίου. Η ιστορία του Δαβίδ με τον Γολιάθ επαναλαμβάνεται. Η μικρή Ελλάδα, χάρις στην αντιμνημονιακή ηγεσία της, έδωσε το παράδειγμα της αντίστασης στην παγκοσμιοποίηση, στη χειρότερη δικτατορία, που μεταμφιεσμένη σε «Ευρωζώνη», έχει καταργήσει κάθε έννοια δημοκρατίας και εθνικής ανεξαρτησίας. Έφθασε στο σημείο ο ανάπηρος στο μυαλό Σόιμπλε (αποτελεί την… μετεμψύχωση του Χίτλερ) να διατυπώσει κυνικά την περιφρόνησή του στη δημοκρατία με την ανήκουστη δήλωση, ότι: «Οι εκλογές για την Ελλάδα δεν αλλάζουν τίποτα και πρέπει να εφαρμόσετε τα μέτρα που θέλουμε εμείς…»! Το 1938, ο μακαρίτης Αδόλφος εκραύγαζε μπροστά στα πλήθη του γερμανικού λαού που τον ακολουθούσαν και τον θαύμαζαν: «Πρέπει να καθοδηγήσουμε τον κόσμο σε έναν νέο τρόπο ζωής…». Ο ίδιος αυτός γερμανικός λαός, που ψηφίζει τέτοιους δικτάτορες, ανέχεται τη σημερινή ηγεσία του, που συνεχίζει το «όραμα» του αρχηγού του Γ' Ράιχ. Διότι ο Χίτλερ δεν πρόλαβε να εφαρμόσει αυτόν τον «νέο τρόπο ζωής», αλλά τον εφαρμόζουν σήμερα τα παιδιά του, η μαντάμ Μέρκελ και ο ανισόρροπος Σόιμπλε. «Ο Χίτλερ υπήρξε η κακή μοίρα της Γερμανίας», είχε πει ο στρατάρχης Βάλτερ Φον Μπράουχιτς, αρχιστράτηγος του γερμανικού στρατού κατά την περίοδο 1938-1941. Μέρκελ και Σόιμπλε αποτελούν την κακή μοίρα της σημερινής Γερμανίας. Και το «βαρύ πυροβολικό» της, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μας εκβιάζει ωμά. Ο στρατηγός Φον Λέεμπ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, συγκλονισμένος από τις θηριωδίες των τότε ναζί, είχε πει: «Τα όσα γίνονται σε βάρος της Πολωνίας είναι ανάξια για ένα πολιτισμένο έθνος…». Τα όσα διαπράττονται σήμερα από τη Γερμανία σε βάρος της Ελλάδος θα πρέπει να προκαλούν αποτροπιασμό σε κάθε πολιτισμένο έθνος. Κι όμως! Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, που κατήντησαν μαρρονέτες της καγκελαρίας, ξέχασαν και την ιστορία τους και τον πολιτισμό τους ακόμα και τις αρχές τους. Ο Ολάντ π.χ. λησμόνησε τη διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτου, που αναφέρει ότι: «Σκοπός της κοινωνίας είναι η κοινή ευδαιμονία. Η εξουσία συστήθηκε μόνο ως εγγύηση προς τον άνθρωπο για την ασφαλή απόλαυση των φυσικών και απαραγράπτων δικαιωμάτων του. Τα δικαιώματα αυτά είναι η ισότητα, η ελευθερία, η ασφάλεια, η ιδιοκτησία…». Αυτά τα δικαιώματα καταπατούν τώρα οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που κατευθύνονται από το άντρον του διεθνούς καπιταλισμού. Ο Ολάντ ξέχασε ακόμα και την εκδίκηση του Χίτλερ, όπως την είχε διατυπώσει για τη Γαλλία: «Στόχος μας η ταπείνωση του παλαιού εχθρού…». Η σημερινή Γερμανία τον ίδιο στόχο έχει και ο γάλλος πρόεδρος δεν το συνειδητοποιεί. Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Ντε Γκωλ, του Λεόν Μπλουμ, του Τορέζ, ακόμα και του Μιτεράν. Ο Ηλίας Ηλιού, σε μια διάλεξή του τον Νοέμβριο του 1958, είχε πει προφητικά ότι: «Η σύνδεσή μας με την υπό κατασκευήν τελωνειακήν ένωσιν επιτυγχάνει με ειρηνικά οικονομικά μέσα ό,τι δεν επέτυχε ο Χίτλερ με τη βία των όπλων. Πράγματι, δύο επιδιώξεις του Χίτλερ με τη βία των όπλων, τις οποίες απέκρουσε η αντίσταση του ελληνικού λαού, επιτυγχάνονται με την ένταξή μας στην ΚΕΑ…» Ματαίως προειδοποιούσε ο Ηλιού: «Ό,τι δεν επέτυχεν η Γερμανία διά της δυνάμεως των όπλων επιδιώκεται ειρηνικώς υπό της τριάδος των μεγάλων ηπειρωτικών ευρωπαϊκών κρατών, Γερμανίας, Γαλλίας και Ιταλίας και των κρατών της Μπενελούς από του τέρματος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου»… Τις θέσεις αυτές η ΕΔΑ τις επεκύρωσε στην ουσία με σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε στις 31/3/1961, αμέσως μετά τη συμφωνία της σύνδεσης της Ελλάδος με την ΕΟΚ. Πολύ νωρίτερα, το 1951, ο αρχηγός των Δημοκρατικών Αριστερών, ο Γιάννης Σοφιανόπουλος, είχε τονίσει ότι: «Η μονόπλευρη ένταξις της Ελλάδος εις έναν οιονδήποτε συνασπισμόν είναι θανάσιμος. Διότι ημπορεί να μας δημιουργήσει εις το μέλλον διεθνή περιπλοκήν, που θα είναι τραγικωτέρα εκείνης που εζήσαμεν…». Δυστυχώς, εμείς εδώ δεν μελετάμε το παρελθόν προκειμένου να αποφύγουμε τραγικές παγίδες του σήμερα. Ο αρχηγός της Δημοκρατικής Ενώσεως, ο Ηλίας Τσιριμώκος, προλογίζοντας την μνημειώδη έκδοση του έργου του Ουίλιαμ Σάιρερ «Η άνοδος και η πτώσις του Γ' Ράιχ», επεσήμαινε: «Η ανιστόρησις των γεγονότων που συνετάραξαν τον κόσμο δεν είναι χρήσιμη μόνον ως ιστορική γνώσις, αλλά και ως εξοπλισμός πολιτικής, ιστορικής και ηθικής διά το μέλλον». Πραγματικά, εάν μελετούσαμε την άνοδο του Γ' Ράιχ, θα βλέπαμε ότι το Δ' Ράιχ σήμερα ακολουθεί τον ίδιο στόχο, με διαφορετικά μέσα. Την επιδοκιμασία και τον θαυμασμό της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού προκαλεί ο ανένδοτος αγώνας της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Δίνουν με άνισους όρους τη μάχη τους έξω για να υπερασπίσουν κυρίως την εθνική μας αξιοπρέπεια. Αγωνίζονται Τσίπρας, Βαρουφάκης, Καμμένος να δώσουν στους ξένους να καταλάβουν ότι οι Έλληνες δεν είναι δούλοι. Και μέσα σ' αυτόν τον υπέροχο αγώνα η Νέα Δημοκρατία, σαν να μην έχει μεσολαβήσει τίποτα, εξακολουθεί να λειτουργεί ως «εθνοκτόνος φατρία». Θα εξετάσει, λέει η Νέα Δημοκρατία, τα… αίτια της ήττας της! Μα, θέλει φιλοσοφία για να συνειδητοποιήσουν οι Νεοδημοκράτες τι έφταιξε; Με τη δουλοφροσύνη τους απέναντι στους ξένους άρπαγες εξόντωσαν την ελληνική κοινωνία επιβάλλοντας τρελές φοροκαταιγίδες. Ο κ. Σαμαράς (μοναδικός αρχηγός της Δεξιάς, που με την πολιτική του, έδιωξε από κοντά του τους ψηφοφόρους του) δείχνει ότι δεν έχει συναίσθηση για τη συμφορά που προκάλεσε στον λαό. Μιλώντας στην ΚΟ του κόμματός του δήλωσε με κωμική έπαρση: «Παρέλαβα χάος και παρέδωσα χώρα…»! Επιμελώς αποφεύγει ο κ. Σαμαράς να μας πει τι είδους χώρα παρέδωσε. Μια χώρα βουτηγμένη στη φτώχεια, στη μιζέρια, στην ανεργία, στην εξαθλίωση των πολιτών. Κατέστρεψε τη νεολαία, που δεν έχει ούτε παρόν ούτε μέλλον. Προκάλεσε αυτοκτονίες απελπισμένων ανθρώπων. Πήρε τα σπίτια των άλλοτε νοικοκυραίων, πέταξε στους δρόμους τους κάποτε εύπορους κι είχε το θράσος να μιλάει για… «ανάπτυξη» και success story. Και μόνον η εμφάνιση του κ. Σαμαρά στα κανάλια αποτελεί πρόκληση για τον πληγωμένο ελληνικό λαό. Δεν ετόλμησε ποτέ να ορθώσει ανάστημα απέναντι στους ξένους πάτρωνες. Υποτάχθηκε στην αισχρή «τρόικα» και προσκύνησε την Μέρκελ. O Αντώνης Σαμαράς έχει τελειώσει ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας. Το μόνο που κατέφερε ήταν να εδραιώσει και να επισημοποιήσει το στίγμα που είχαν προσάψει από πολύ παλιά τα δημοκρατικά κόμματα για τη συντηρητική παράταξη. Στις μέρες του ο κ. Σαμαράς απέδειξε ότι πράγματι υφίσταται η «ξενόδουλη Δεξιά». Θα πρέπει άπαντες να συνειδητοποιήσουν ότι τόσον η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και το ΝΑΤΟ δεν αποτελούν «ταμπού». Ίσως έχει έλθει η ώρα να επανεξετάσουμε εάν πλέον μας συμφέρει να παραμένουμε μέσα σε αυτούς τους οργανισμούς. Η πρόσκληση του Προέδρου της Ρωσίας, του κ. Πούτιν, προς τον κ. Τσίπρα να επισκεφθεί επίσημα τη Μόσχα, στην ιστορική ημερομηνία της 9ης Μαΐου, ίσως σηματοδοτήσει την αρχή μιας νέας περιόδου για τη χώρα μας και μια αναγκαία στροφή στην εξωτερική μας πολιτική. "ΤΟ ΠΑΡΟΝ"