DCA και θεραπεία του καρκίνου;

Μπορείτε να θεραπεύσετε τον καρκίνο,

δρ. Μιχελάκη;

Ο Έλληνας καθηγητής του Πανεπιστημίου της Alberta του Καναδά ερευνά την «αχίλλειο πτέρνα» της νόσου και περιγράφει στο «Κ» τα πολύκροτα ευρήματα του.

Των Γρηγόρη Λάσκαρη - Μιχάλη Πιτσιλίδη

Το «φάρμακο κατά του καρκίνου» αποτελεί το ιερό δισκοπότηρο της φαρμακευτικής έρευνας. Βασιζόμενος σε μια θεωρία που διατυπώθηκε για πρώτη φορά πριν από 80 χρόνια, ο Ευάγγελος Μιχελάκης έκανε ένα αποφασιστικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. To DCΑ, μια απλή και φτηνή ουσία, φαίνεται πως ανοίγει διάπλατα την πόρτα σε μια νέα κατηγορία φαρμάκων που έχουν αναπτερώσει τις ελπίδες για το πιο αποφασιστικό χτύπημα στη μάχη κατά της νόσου.

Μπορείτε να μας περιγράψετε εν συντομία την ανακάλυψη σας;

Κατ' αρχάς, πρέπει να διευκρινίσουμε κάποια βασικά πράγματα σχετικά με την παραγωγή ενέργειας από τα ανθρώπινα κύτταρα. Μέσα στα κύτταρα μας υπάρχουν οργανίδια που λέγονται μιτοχόνδρια και είναι τα «εργοστάσια» παραγωγής ενέργειας. Αυτό που προσήλκυσε το ενδιαφέρον μου είναι ένα γεγονός το οποίο, ενώ είναι γνωστό εδώ και 80 χρόνια, δεν έτυχε έκτοτε της δέουσας προσοχής. Παρ' όλη τη σημασία που έχουν αυτά τα οργανίδια για την επιβίωση του κυττάρου, τα καρκινικά κύτταρα, τα οποία σημειωτέον έχουν πολύ αυξημένες ενεργειακές ανάγκες σε σχέση με τα φυσιολογικά, προτιμούν να ζουν χωρίς μιτοχόνδρια.              

Ποιος ο λόγος; Αυτή είναι επιλογή καταστροφής και όχι επιβίωσης.

Μπορεί να φαίνεται παράδοξο, αλλά η απενεργοποίηση των μιτοχονδρίων είναι στρατηγική επιλογή επιβίωσης των καρκινικών κυττάρων. Ας δούμε γιατί. Τα μιτοχόνδρια δεν είναι μόνο κέντρα παραγωγής ενέργειας. Είναι και ανιχνευτές καρκινογένεσης: Όταν αντιληφθούν ότι το κύτταρο έγινε καρκινικό, μπορούν να δράσουν ως ωρολογιακή βόμβα στο εσωτερικό του και να το σκοτώσουν. Άρα, τα καρκινικά κύτταρα προτιμούν να κλείσουν τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας και έτσι να αφοπλίσουν τη βόμβα που τα απειλεί.

Πώς κάνουμε τον καρκίνο να «αυτοκτονεί»

Εσείς τι ανακαλύψατε;

Βρήκαμε ότι ένα μικρό οργανικό μόριο, το διχλωροξικό οξύ ή αλλιώς DCA, μπορεί να θέσει σε πλήρη λειτουργία τα μιτοχόνδρια των καρκινικών κυττάρων. Για να γίνει κατανοητό αυτό, πρέπει να πούμε δυο πράγματα σχετικά με την παραγωγή ενέργειας. Τα κύτταρα μας, βασικά, «καίνε» γλυκόζη μέσω μιας διαδικασίας που λέγεται γλυκόλυση. Διασπούν τη γλυκόζη και τη μετατρέπουν σε ένα προϊόν που λέγεται πυροσταφυλικό οξύ. Με αυτόν τον τρόπο παράγεται ένα μικρό ποσό ενέργειας. Η μεγάλη ποσότητα ενέργειας παράγεται όταν ένα ένζυμο που λέγεται PDH πάρει το πυροσταφυλικό οξύ και το κατευθύνει μέσα στα μιτοχόνδρια. Εκεί το πυροσταφυλικό οξύ «καίγεται» με πολύ μεγάλη απόδοση και παράγονται πολύ μεγάλα ποσά ενέργειας. Η PDH, δηλαδή, στρέφει το ποτάμι της ενέργειας προς τα μιτοχόνδρια. Τα καρκινικά κύτταρα έχουν απενεργοποιήσει την PDH τους κι έτσι έχουν βγάλει τα μιτοχόνδρια εκτός λειτουργίας. Το DCA αποκαθιστά τη λειτουργία της PDH, με αποτέλεσμα η ροή της ενέργειας να στρέφεται ξανά προς τα μιτοχόνδρια. Έτσι, ενεργοποιείται η «ωρολογιακή βόμβα» και τα καρκινικά κύτταρα πεθαίνουν μέσω μιας διαδικασίας που λέγεται απόπτωση - ένα πρόγραμμα θανάτου το οποίο «τρέχει» ο οργανισμός και καταστρέφει τα κύτταρα, όταν αυτά αρχίσουν να εξαλλάσσονται σε καρκινικά. Δυστυχώς, τα τελευταία καταφέρνουν να παρακάμπτουν το μηχανισμό και να αποφεύγουν την καταστροφή τους. Ξέρετε ποιο είναι το κέντρο συντονισμού της αποπτωτικής αντίδρασης, ποιος είναι ο κεντρικός επεξεργαστής που «τρέχει» το πρόγραμμα καταστροφής των κυττάρων; Τα μιτοχόνδρια! Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο τα καρκινικά κύτταρα καταλαμβάνουν και εξουδετερώνουν άμεσα τα μιτοχόνδρια, για να μην προλάβουν τα τελευταία και «τρέξουν» το πρόγραμμα αυτοκαταστροφής των κυττάρων! Όταν, λοιπόν, χορηγήσαμε DCA σε ποντίκια, στα οποία είχαμε προηγουμένως εμφυτεύσει ανθρώπινους καρκινικούς όγκους, τα μιτοχόνδρια των καρκινικών τους κυττάρων ενεργοποιήθηκαν, όπως και ο μηχανισμός της απόπτωσης. Με άλλα λόγια, ενεργοποιήσαμε το σύστημα αυτοκαταστροφής και τα καρκινικά κύτταρα «αυτοκτόνησαν». Απ' ό,τι φαίνεται, η επιλεκτικότητα του DCA βασίζεται σε μια μεταβολική ιδιαιτερότητα του καρκίνου τόσο βασική, τόσο στοιχειώδη, που μάλλον υπάρχει στους περισσότερους τύπους καρκίνου! Τα φυσιολογικά κύτταρα δεν επηρεάζονται από το DCA γιατί έχουν ήδη σε πλήρη δράση τα μιτοχόνδρια τους, χωρίς να ενεργοποιείται ο μηχανισμός αυτοκαταστροφής. Με άλλα λόγια, μετά την ενεργοποίηση των μιτοχονδρίων τα καρκινικά κύτταρα καταστρέφονται, ενώ τα υγιή μένουν απολύτως ανεπηρέαστα.

Δοκιμές σε ασθενείς τελικού σταδίου

Έχουν αρχίσει οι κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους; Σε ποια φάση βρίσκονται οι σχετικές έρευνες;

Οι μελέτες άρχισαν τον Οκτώβριο του 2007 και είναι πολύ νωρίς για να βγάλουμε συμπεράσματα. Στις μελέτες μας συμμετέχουν καρκινοπαθείς τελικού σταδίου, οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται πια σε κλασικές θεραπείες. Ο αρχικός μας στόχος είναι να προσδιορίσουμε τη βέλτιστη δόση DCA και να εξετάσουμε ζητήματα ασφάλειας και πιθανών παρενεργειών. Βασικά, επειδή πρόκειται για ανθρώπους με τελικές μορφές καρκίνου, ξεκινάμε με μεγάλη δόση και τη μειώνουμε όταν βλέπουμε σημάδια τοξικότητας. Τα πρώτα αποτελέσματα μας κάνουν αισιόδοξους και ήδη σχεδιάζουμε νέες κλινικές δοκιμές στο Έντμοντον, σε συνεργασία και με άλλα πανεπιστήμια.

Υπάρχουν καρκίνοι που θεωρητικά δεν θα ανταποκριθούν στο DCA; Εχουν όλοι οι καρκίνοι «πειραγμένα» μιτοχόνδρια;

Το 1981, ένας επιστήμονας από το Danna Farber, ονόματι Chen, είχε ήδη περιγράψει ότι από τα 120 είδη καρκίνου που είχε μελετήσει, οι 110 είχαν υπερπολωμένα μιτοχόνδρια. Αυτό σημαίνει -βέβαια ο Chen τότε δεν το ήξερε- ότι η μεγάλη πλειονότητα των καρκίνων αντιστέκονται στην απόπτωση λόγω «πειραγμένων» μιτοχονδρίων. Αυτό είναι κάτι που ακόμα και σήμερα δεν μπορούν να το συνειδητοποιήσουν εύκολα πολλοί συνάδελφοι μου. Ακόμα και το περιοδικό στο  οποίο δημοσιεύσαμε την εργασία μας, είχε κάποια προβλήματα με αυτό. Τα σαρκώματα και κάποιου είδους λεμφώματα φαίνεται να μην εμπίπτουν σ' αυτή την κατηγορία των καρκίνων με υπερπολωμένα μιτοχόνδρια.

«Συγκινητικές οι δωρεές του απλού κόσμου»

Τι γίνεται με τη χρηματοδότηση της ερευνάς σας; Ξέρουμε ότι καμία φαρμακευτική εταιρεία δεν δέχεται να την χρηματοδοτήσει επειδή το μόριο του DCA δεν μπορεί να πατενταριστεί.

Μέσω συνεισφορών και μέσω του Πανεπιστημίου της Alberta συγκεντρώσαμε 1,5 εκατομμύριο δολάρια. Παίρνουμε γράμματα απ' όλο τον κόσμο που μας δίνουν 5 δολάρια, 10 δολάρια. Είναι συγκινητικό. Τα κεφάλαια που διασφαλίσαμε μ' αυτό τον τρόπο είναι πολύτιμα, αλλά δεν επαρκούν για τα επόμενα στάδια της έρευνας. Ο στόχος μας, λοιπόν, είναι να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα χρήματα για να ολοκληρώσουμε τα πρώτα βήματα. Για τα επόμενα, που είναι οι πολυκεντρικές μελέτες, χρειάζονται πολύ μεγαλύτερα κεφάλαια τα οποία, ειλικρινά, δεν γνωρίζω πώς θα τα εξασφαλίσουμε.

Αυτό που μου κάνει εντύπωση στο DCA είναι το πόσο απλό είναι στη δομή και τη χρήση του. Μήπως παραείναι καλό για να είναι αληθινό ή πρόκειται πραγματικά για τη χρυσή σφαίρα, το «magic bullet», εναντίον του καρκίνου;

Αυτό ήταν υπερβολή. Αυτό που είπε ο δημοσιογράφος του New Scientist ήταν ότι, αν υπήρχε μια «magic bullet» κατά του καρκίνου, θα είχε τα χαρακτηριστικά του DCA. To απλό της χρήσης του οφείλεται στο ότι συντίθεται εύκολα, είναι διαλυτό στο νερό και απορροφάται από το στομάχι. Η αποτελεσματικότητα του έναντι πολλών μορφών καρκίνου οφείλεται στο ότι η υπολειτουργία των μιτοχονδρίων αποτελεί τον κοινό παρονομαστή πολλών διαφορετικών καρκινικών διεργασιών. Είναι κάτι σαν την αχίλλειο πτέρνα του καρκίνου... Είμαι 100% πεπεισμένος ότι η μιτοχονδριακή θεωρία είναι σωστή. Το θέμα είναι τι φάρμακα θα βγουν από αυτή την ανακάλυψη. To DCA αποτελεί το πρώτο αυτής της νέας γενιάς φαρμάκων. Έχουμε ακόμα πολλά να δούμε.

Γιατί, όταν τα καρκινικά μιτοχόνδρια επαναλειτουργούν, ενεργοποιείται η απόπτωση, ενώ δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο με τα υγιή; Γιατί τα καρκινικά κύτταρα πεθαίνουν αν προσπαθήσουν να γίνουν φυσιολογικά;

Δεν υπάρχει κάποια ικανοποιητική απάντηση αυτή τη στιγμή. Να σας πω πώς το βλέπω εγώ. Φανταστείτε ότι έχετε ένα χωριό που έχει αποκοπεί από το ηλεκτρικό δίκτυο για πολλά χρόνια. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν λυχνάρια για να φωτίζονται, πλην όμως έχουν τις πρίζες τους, τις ηλεκτρικές συσκευές και τις εγκαταστάσεις. Ξαφνικά, το δίκτυο αυτό ηλεκτροδοτείται. Αυτό που θα συμβεί είναι ότι θα ανάψουν τα φώτα για μια στιγμή και μετά θα καούν τα πάντα! Κάτι αντίστοιχο, άλλωστε, συμβαίνει όταν το αίμα επανέρχεται σε ισχαιμικές περιοχές. Οι βλάβες δεν προκαλούνται τόσο από την ισχαιμία, όσο από την απότομη επαναιμάτωση της περιοχής.

Ποιος είναι ο λόγος που το 99% των ερευνητικών προσπαθειών στο πεδίο του καρκίνου έχουν επικεντρωθεί στα γονιδιακά μονοπάτια της καρκινογένεσης και όχι στην καρδιά του καρκίνου, την ενεργειακή του τροφοδότηση, τα λεγόμενα cancer bioenergetics;

Αυτό είναι αποτέλεσμα του ενθουσιασμού που επικράτησε όταν πριν από 30 - 40 χρόνια ανακαλύφθηκαν τα ογκογονίδια, δηλαδή, για να το πούμε απλά, γονίδια τα οποία, όταν ενεργοποιηθούν, μπορούν να οδηγήσουν σε καρκίνο. Αυτό αποτελούσε, θεωρητικά, το τέλειο έδαφος ανάπτυξης νέων, αποτελεσματικών φαρμάκων. Μέχρι που έγινε κατανοητό ότι σε έναν καρκίνο δεν ενεργοποιείται ένα, αλλά πολλά ογκογονίδια και δεν ξέρεις τι να πρωτοκάνεις. Αν στοχεύσεις σε ένα ογκογονίδιο, τι κάνεις με τα άλλα;

Η σύγχρονη αντικαρκινική έρευνα έχει γίνει πολύ «εξωτική». Με ανακουφίζει το γεγονός ότι με την ερευνά σας αρχίσαμε να μιλάμε πάλι με βασικούς όρους βιοχημείας. Θα συγκλίνουν οι δύο αυτές προσεγγίσεις;

Μα συγκλίνουν εκ των πραγμάτων. Οι «εξωτικοί» μηχανισμοί συγκλίνουν πάνω στη βιοενεργειακή πραγματικότητα των μιτοχονδρίων. Οι δράσεις όλων των ογκογονιδίων συγκλίνουν στο μιτοχόνδριο, το οποίο αποτελεί τον κοινό τόπο συνάντησης όλων αυτών των πολύπλοκων μονοπατιών. Αντί να στοχοποιείς λοιπόν κάθε βιοχημικό μονοπάτι χωριστά, επικεντρώνεσαι, με πολύ πιο οικονομικό και αποτελεσματικό τρόπο, στο κοινό τους σημείο, το μιτοχόνδριο.

Νομίζω ότι το DCA το πρωτοδουλέψατε ως μέσο αντιμετώπισης της πνευμονικής υπέρτασης, μιας νόσου που σήμερα απαιτεί τεράστια ποσά για τη φαρμακευτική της αντιμετώπιση.

Σωστά. Ο μηχανισμός πρόκλησης της πνευμονικής υπέρτασης θυμίζει καρκίνο, αλλά συμβαίνει στα κύτταρα των πνευμονικών αρτηριών. Βρήκαμε ότι το DCA βελτιώνει καταπληκτικά την πνευμονική υπέρταση σε ποντίκια, δρώντας στα μιτοχόνδρια τους, κι από εκεί μας ήρθε η ιδέα να το δοκιμάσουμε στον καρκίνο. Στην πνευμονική υπέρταση παρατηρείται πράγματι μια άκρατη επέμβαση της φαρμακοβιομηχανίας, με πανάκριβα φάρμακα. Υπάρχει φάρμακο για την πνευμονική υπέρταση που κοστίζει 60.000 δολάρια το χρόνο και, μολονότι δεν προσφέρει και πολλά πράγματα, δίνεται κατά κόρον. Τα πειράματα μας έδειξαν ότι το DCA μπορεί να αναστείλει την πορεία της νόσου, χωρίς να βλάπτει καθόλου τα υγιή κύτταρα.

 Τι ονειρεύεστε για το DCA;

Μου αρκεί να είναι ένα φθηνό φάρμακο που θα βοηθήσει τον κόσμο. Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα, στην Ασία, την Αφρική και αλλού, δεν έχουν καμία πρόσβαση στα κλασικά χημειοθεραπευτικά, έστω και αν αυτά έχουν περιορισμένη επιτυχία, λόγω κόστους. Ακόμα και στις ΗΠΑ, υπάρχουν άνθρωποι που ζουν π.χ. στη Νέα Υόρκη και δεν έχουν πρόσβαση σε φάρμακα, επειδή είναι πανάκριβα. Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο κόσμος χρειάζεται φάρμακα που να είναι όχι μόνο αποτελεσματικά και ασφαλή, αλλά και φθηνά. Εκεί είναι το μεγάλο στοίχημα με φάρμακα σαν το DCA: Αν αποδειχθεί αποτελεσματικό, θα ανήκει σε μια νέα γενιά φαρμάκων που θα είναι και πολύ φθηνά.

Info

Ο Ευ. Μιχελάκης τελείωσε το Πανεπιστήμιο της Πάτρας το 1990. Ακολούθως φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, έκανε ειδικότητα στην Παθολογία στο Yale, Καρδιολογία στο Πανεπιστήμιο της Minnesota και, τέλος, το 1999 έφτασε στο Πανεπιστήμιο της Alberta του Καναδά. Υπάρχει ειδικό site ενημέρωσης http://www.thedcasite.com/index.html σχετικά με την έρευνα του DCA, όπου οιοσδήποτε μπορεί να ενημερωθεί για την εξέλιξη της έρευνας. 

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "Κ" 15.3.2009 

Welcome to The DCA Site

This site is to help inform people of the exciting research done on DCA by scientists at the University of Alberta. In January 2007, a team of scientists at the University of Alberta published a paper in the scientific journal, Cancer Cell, describing the discovery that a simple, cheap molecule, DCA, worked to reactivate the apoptosis mechanism of cancer cells, causing rapid shrinkage of tumors in rats. Mitochondrial reactivation represents an entirely new approach to treating cancer.

The tumors shrank 70% in three weeks.

DCA is not patentable as a molecule. There is no incentive for private companies to spend the millions of dollars needed to get DCA approved as a cancer treatment by the FDA. This is where we, all of us, need to step in. We intend for TheDCAsite.com to be the meeting place, for the world, where all the important information on DCA is gathered and shared.

This site gives  the results of the Michelakis research, a look at the possible side effects of DCA and the prospects of it being used by YOU. We have posted the best summaries we can reach on dosages, side effect concerns and additional measures to take to help you fight cancer. Questions are answered and a chat room is provided.

To avoid any legal issues, we must state we are not doctors and cannot give medical advice.

DCA has not been approved by the Food and Drug Administration for the treatment of cancer. It can be prescribed "off-label" by your physician.

Please note that DCA is not active against all cancers. An excellent analysis by "Willis", which is supported by the limited feedback we are getting, indicates that sarcomas, for example, are not controlled by DCA. (Note. sarcoma patients, read this).(head and neck squamous cell patients, click here.) However, many cancers are definitely responding to DCA. Non small cell lung cancer patients, even in Stage 4 are showing good responses. We are seeing lymphatic, bladder and other cancers responding very well to DCA. And recently we are hearing that small cell lung cancers sometimes respond well to DCA.

DCA is serious medicine. Study the material on the site. Read our dosage page.

We want to encourage everyone to use the Chat Room or ask the questions you want answered. We strongly recommend you join and register as a chat room user.

The site was first uploaded late on February 5, 2007. The chat room was added February 8, 2007.

http://www.thedcasite.com/index.html