ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ
ΣΑΛΟΝΙ
Ω!!!
ΤΙ ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΓΙΚΟΣ!!!
Γράφει η Μάριον Μίντση
Ε
, λοιπόν, το έχεις προσέξει ότι το face και ο έρωτας έχουν κοινή λατρεία;
Στην
αρχή, όλα τόσο ιδανικά, στη συνέχεια οι συμβαλλόμενοι γνωρίζονται … μετά… μέσα
απ΄την ασύστολη οικειότητα που τραυματίζει τη μαγεία, παραγνωρίζονται, για να
δώσουν τη σκυτάλη στις ξιφολόγχες του ανταγωνισμού και της μίζερης αντιδικίας.
-‘’Δέκα
like σου έβαλα εγώ και συ μονάχα τρία; Διαγραφή’’
Μα
βρε χρυσό μου, τον ίδιο χρόνο χρειάζεται ο αντιγραφέας, τον ίδιο ο Δημιουργός;
Ο
πρώτος, ενός λεπτού αντιγραφή.
Μήπως
τώρα θέλεις να σου πω, πόσο χρόνο θέλει ο γενεσιουργός της Τέχνης, για να
βρούμε εμείς, έτοιμη πνευματική τροφή;
Πόσοοοο;
Για ξαναπέστο αυτό; Ώρες; Βδομάδες; Χρόνια;
Λάθος.
Μια ολόκληρη ζωή, στην Ανάσταση του Έργου του γονυπετής!
‘Όχι,
όχι, καθόλου δεν σε ειρωνεύομαι … αντιθέτως σε θαυμάζω, γιατί χρησιμοποιείς το
face για ψυχαγωγία και όχι ως λειτούργημα, στο λίκνο της πνευματικής γιορτής!
Κάνε
το κέφι σου λοιπόν εσύ και άκου…
Ακόμα
και να ‘’ξεχάσεις,’’ που λέει ο λόγος, να βάλεις το όνομα του Δημιουργού πάνω
στην ανάρτησή σου, μη σκιάζεσαι για την κλοπή Πνευματικής Ιδιοκτησίας, γιατί …
μπορεί
τα αποσπάσματα να ήτανε δικά σου και να μην τα θυμόσουν μήτ΄εσύ…
Τρέχα
λοιπόν να πιεις τα φραπεδάκια, δείξε και ενσταντανέ με χάχανα, φλερτ και
τσιγαράκια, να δω κι εγώ πόσο πικρή συχνά, είναι έξω η ζωή!
Κι
άσε μας εμάς… άσε μας να αλυσοδεθούμε στα Καβαλέτα μας, στην Γλυπτική, στις
Νότες, την Ποίηση, τη Συγγραφή, να πληγιάσουμε στoν γλυκό πόνο της δημιουργίας,
ώστε να μας θωπεύσει χαράματα ο ύπνος, πάνω στο γυαλί.
Αμ
για τον άλλον, τι να πεις; Ολοένα στην ξεφτύλα μας ξερνάει:
-‘’
Όλοι σας εδώ μέσα, μόνο τα like κυνηγάτε, αντί να σκύψετε στο ανάστημά σας….
αίσχος και ντροπή’’
Καλέ,
τι άλλο να κυνηγήσουμε εδώ μέσα, εκτός από…
-Την
θαυματουργή αύρα του επαίνου
και
της έξωθεν καλή μας μαρτυρίας, το λυτρωτικό φιλί;
Όχι
ρε φίλε, πες μου, τι;
Ο
γλυκός λόγος της συνύπαρξης,
είναι
της Γενναιοδωρίας Αρετή!!!
Όρμα
λοιπόν στης κατηγόριας τη μιζέρια, ρούφα και τα ουίσκάκια σου με ‘’ειδυλλιακό’’
φόντο τις καμένες θάλασσες που ρούφηξαν ζωές ……και σαν γυρίσεις, θα σε
καρτεράει της Ανοχής μας η Σιωπή, όμως….
Όσα
δεν φτάνουμε,
Όχι
στα κρεμαστάρια της οργής, αλλά,
στον
Θαυμασμό των προικισμένων,
με
το ήθος της γνήσιας υπογραφής!!!
Facebook/Μάριον Μίντση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου