Παραμονές των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου 2009 σε συζήτηση που είχα με στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας σχετικά με τις προεκλογικές δηλώσεις Καραμανλή για ανάγκη σφιχτής οικονομικής πολιτικής και για τα οικονομικά μέτρα που ανακοίνωνε ότι θα πάρει, πήρα την ακόλουθη απάντηση: «Να είσαι βέβαιος ότι ο Καραμανλής ξέρει τι κάνει και ίσως ο ίδιος να μην επιθυμεί να επανεκλεγεί γιατί όπως δήλωσε σε ένα στενό συνεργάτη και φίλο του, του ασκούνται σοβαρές πιέσεις και δεν επιθυμεί να συνδέσει το όνομά του με πράξεις εθνικής μειοδοσίας».
Εκείνη την στιγμή δεν πίστεψα αυτά που άκουγα παρότι θυμόμουνα πολύ καλά τα όσα είχε πει , κατά την προσφώνησή της προς τον νέο Πρόεδρο της Ελλάδος κ. Κάρολο Παπούλια, η Πρόεδρος της Βουλής κα Μπενάκη.
Σήμερα δύο δημοσιεύματα στην online ιστοσελίδα VIMAONLINE, αλλά καί όσα έχουν μεσολαβήσει από τις εκλογές μέχρι σήμερα έρχονται να επιβεβαιώσουν το πόσο δίκιο είχε ο αγαπητός φίλος.
Πιστεύω ότι καθώς θα τελειώνετε την ανάγνωση και των δύο άρθρων θα συμφωνήσετε και εσείς μαζί μου.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Η Αλήθεια για τις εκλογές του 2009 και την διαδοχή στη ΝΔ
....Πριν προχωρήσω πιο κάτω θα πρέπει να πω ότι η σταθερή μου θέση είναι πως η μόνη λύση για την παράταξη και τον τόπο είναι να πειστεί ο Κώστας Καραμανλής, δικαιωμένος πια από τις εξελίξεις, να επιστρέψει ενεργά στα δημόσια δρώμενα. Αποτελεί χρέος του και συνιστά την μόνη διέξοδο. Ας κάνουμε όμως μια βουτιά στο παρασκήνιο που θα μας βοηθήσει να αντιληφθούμε πλήρως πώς φτάσαμε στην σημερινή κατάσταση. Ήταν 19 Μαΐου το 2009 και στην σύσκεψη που είχαμε στην εφημερίδα Νίκη όπου τότε εργαζόμουν ως αρχισυντάκτης έπεσε για πρώτη φορά στο τραπέζι το ενδεχόμενο προώρων εκλογών και ήττας της Ν.Δ. Η οικονομική κρίση ήταν ήδη παρούσα.
Ο Καραμανλής το λέγε προβλέποντας την εξάπλωση της αλλά η τότε αντιπολίτευση με πρώτο τον κύριο Παπανδρέου φερόμενη ανεύθυνα αμφισβητούσε οφθαλμοφανή δεδομένα. Τότε ο εκδότης της εφημερίδας Νίκος Μανδραβέλος με ρώτησε έβλεπα πιθανότητα αποχώρησης Καραμανλή. Του είπα τότε πως αυτό θα μπορούσε να συμβεί μόνο σε περίπτωση εκκωφαντικής ήττας της Ν.Δ. ενδεχόμενο το οποίο δεν φαινόταν ξεκάθαρα. Σημείωσα πάντως πως σε περίπτωση αποχώρησης του Καραμανλή ο πιθανότερος διάδοχος του δεν θα ήταν η Ντόρα Μπακογιάννη αλλά ο Αντώνης Σαμαράς.
Το κόμμα κατά την άποψη μου παραμένει γενεές επί γενεών Καραμανλικό και οι παράγοντες του, βάση και στελέχη, θα ήταν απρόθυμοι να το επαναπαραδώσουν στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.Βάσισα δε την επιχειρηματολογία μου, σε μια ομιλία που είχε κάνει ο Αντώνης Σαμαράς σε εκδήλωση του ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής». Η ομιλία εκείνη ήταν εμπνευσμένη και είχε στο ακροατήριο της σχεδόν όλα τα Καραμανλικά στελέχη της Ν.Δ.
Είχα δε προβλέψει ότι μετά την ανοιχτή διαδικασία του ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ. θα ήταν υποχρεωμένη να ακολουθήσει την ίδια διαδικασία και να αναδείξει τον διάδοχο του Κώστα Καραμανλή από μέλη και στελέχη του κόμματος και όχι απλώς από την κλειστεί διαδικασία του συνεδρίου. Άλλωστε κανείς από τους εν δυνάμει υποψηφίους αρχηγούς δεν είχε την λάμψη και αποδοχή που είχε ο Κώστας Καραμανλής στην κοινωνία ώστε να αρκεστεί σε μια πολιτική νομιμοποίηση συνεδρίου.
Μετά από πολλή συζήτηση καταλήξαμε πώς προκειμένου να δημιουργήσει εντύπωση και ουσιαστικές αντιδράσεις το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας την επόμενη μέρα θα έπρεπε να καταπιαστεί με τα τότε συμβαίνοντα στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας εισηγήθηκα τον τίτλο και έγραψα το ρεπορτάζ με εκτιμήσεις και προβλέψεις που καθοδηγούνται από την καλή προσωπική γνώση που είχα περί του εσωκομματικού τοπίο της Ν.Δ.
Ο τίτλος του πρωτοσέλιδου της επόμενης μέρας (20 Μαΐου 2009) ήταν ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΣΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ. Την επόμενη μέρα ο στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά Γιώργος Μουρούτης μου τηλεφώνησε από το τότε γραφείο του Υπουργού πολιτισμού για να μου πει πόσο άρεσε στον τότε Υπουργό και σημερινό αρχηγό, το δημοσίευμα. Γι αυτό το δημοσίευμα με ευχαρίστησε και προσωπικά ο Αντώνης Σαμαράς σε μια από τις συνεδριάσεις των οργάνων της Νέας Δημοκρατίας που ακολούθησε.
Ήμουν από εκείνους που στήριζα και ενίσχυα από τις γραμμές τις Αυριανής στις αρχές της πρώτης 10ετίας του 21ου αιώνα την επιστροφή του Αντώνη Σαμαρά στην Νέα Δημοκρατία ως αυτονόητη προϋπόθεση της ενότητας της παράταξης. Όταν αυτό έγινε και την ώρα που ο Αντώνης Σαμαράς πέρναγε το κατώφλι τις Ρηγίλλης στα τέλη του 2003 λίγους μήνες πριν τις εκλογές του Μαρτίου 2004, υποδέχτηκα αυτήν την εξέλιξη με διθυράμβους μέσω ενός άρθρου μου στην Αυριανή. Τότε ήταν που αντιμετώπισα τις πιο οξείες αντιδράσεις από ανθρώπους κινούμενους στο περιβάλλον του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Στην ανοιχτή συγκέντρωση του Κώστα Καραμανλή του Φλεβάρη του 2004 στην Καλαμάτα αποφασίστηκε ορθώς να μην ανέβει μαζί του στην εξέδρα ο Αντώνης Σαμαράς ώστε να μην γεννήσει αρνητικά αντανακλαστικά στην μητσοτακική μερίδα του κόμματος. Και αυτό αν και η προσωπική δυναμική του Καραμανλή ήταν τότε κάτι σαν ασταμάτητο ποτάμι. Πέντε χρόνια αργότερα κάποιοι εγχώριοι και ξένοι κύκλοι ¨έστησαν¨ στον Καραμανλή ένα σκάνδαλο - αυτό της SIEMENS - που δεν αφορούσε καθόλου την Ν.Δ. και ένα ψευδές και συκοφαντικό υποτιθέμενο σκάνδαλο με εμπλεκόμενη την μονή Βατοπεδίου στο οποίο στοχοποιήθηκε ο ίδιος αλλά και οι κορυφαίοι υπουργοί τις κυβέρνησης του Θεόδωρος Ρουσσόπουλος και Γιώργος Βουλγαράκης.
Μόνο το γεγονός πως μετά από προανακριτική επιτροπή που έστησε το κυβερνών ΠΑΣΟΚ για να κηλιδώσει τον Κώστα Καραμανλή και οι στενοί του συνεργάτες του απαλλάχτηκαν και οι δύο, δείχνει ότι ουδέποτε υπήρξε εμπλοκή η αληθινό σκάνδαλο στο Βατοπέδι. Οι λόγοι της επινόησης αυτού του δήθεν σκανδάλου ήταν απλοί: Ο Καραμανλής μη διαπραγματευόμενος το δίκαιο των εθνικών μας θεμάτων είχε, κόντρα στην θέληση των Αμερικανών, θέσει βέτο στην εισδοχή του Κρατιδίου των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, στο πλαίσιο της συνόδου της Βορειοατλαντικής συμμαχίας στο Βουκουρεστι.
Ο Καραμανλής ανεξάρτητα από τα λάθη, που κάποιοι του καταλογίζουν και τις προσωπικές του επιλογές στο εσωτερικό, πλήρωσε κατά κύριο λόγο το veto στο Βουκουρέστι, όπως και την ενεργειακή του πολιτική με το άνοιγμα στον Πούτιν και ασφαλώς το Όχι στο σχέδιο Ανάν.
Σωστά κάνει και τα περιγράφει στην Real news, ο στενός του συνεργάτης Προκόπης Παυλόπουλος, διότι πρέπει τουλάχιστον να υπάρχει μία ιστορική καταγραφή.
Ο Καραμανλής το λέγε προβλέποντας την εξάπλωση της αλλά η τότε αντιπολίτευση με πρώτο τον κύριο Παπανδρέου φερόμενη ανεύθυνα αμφισβητούσε οφθαλμοφανή δεδομένα. Τότε ο εκδότης της εφημερίδας Νίκος Μανδραβέλος με ρώτησε έβλεπα πιθανότητα αποχώρησης Καραμανλή. Του είπα τότε πως αυτό θα μπορούσε να συμβεί μόνο σε περίπτωση εκκωφαντικής ήττας της Ν.Δ. ενδεχόμενο το οποίο δεν φαινόταν ξεκάθαρα. Σημείωσα πάντως πως σε περίπτωση αποχώρησης του Καραμανλή ο πιθανότερος διάδοχος του δεν θα ήταν η Ντόρα Μπακογιάννη αλλά ο Αντώνης Σαμαράς.
Το κόμμα κατά την άποψη μου παραμένει γενεές επί γενεών Καραμανλικό και οι παράγοντες του, βάση και στελέχη, θα ήταν απρόθυμοι να το επαναπαραδώσουν στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.Βάσισα δε την επιχειρηματολογία μου, σε μια ομιλία που είχε κάνει ο Αντώνης Σαμαράς σε εκδήλωση του ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής». Η ομιλία εκείνη ήταν εμπνευσμένη και είχε στο ακροατήριο της σχεδόν όλα τα Καραμανλικά στελέχη της Ν.Δ.
Είχα δε προβλέψει ότι μετά την ανοιχτή διαδικασία του ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ. θα ήταν υποχρεωμένη να ακολουθήσει την ίδια διαδικασία και να αναδείξει τον διάδοχο του Κώστα Καραμανλή από μέλη και στελέχη του κόμματος και όχι απλώς από την κλειστεί διαδικασία του συνεδρίου. Άλλωστε κανείς από τους εν δυνάμει υποψηφίους αρχηγούς δεν είχε την λάμψη και αποδοχή που είχε ο Κώστας Καραμανλής στην κοινωνία ώστε να αρκεστεί σε μια πολιτική νομιμοποίηση συνεδρίου.
Μετά από πολλή συζήτηση καταλήξαμε πώς προκειμένου να δημιουργήσει εντύπωση και ουσιαστικές αντιδράσεις το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας την επόμενη μέρα θα έπρεπε να καταπιαστεί με τα τότε συμβαίνοντα στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας εισηγήθηκα τον τίτλο και έγραψα το ρεπορτάζ με εκτιμήσεις και προβλέψεις που καθοδηγούνται από την καλή προσωπική γνώση που είχα περί του εσωκομματικού τοπίο της Ν.Δ.
Ο τίτλος του πρωτοσέλιδου της επόμενης μέρας (20 Μαΐου 2009) ήταν ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΣΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ. Την επόμενη μέρα ο στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά Γιώργος Μουρούτης μου τηλεφώνησε από το τότε γραφείο του Υπουργού πολιτισμού για να μου πει πόσο άρεσε στον τότε Υπουργό και σημερινό αρχηγό, το δημοσίευμα. Γι αυτό το δημοσίευμα με ευχαρίστησε και προσωπικά ο Αντώνης Σαμαράς σε μια από τις συνεδριάσεις των οργάνων της Νέας Δημοκρατίας που ακολούθησε.
Ήμουν από εκείνους που στήριζα και ενίσχυα από τις γραμμές τις Αυριανής στις αρχές της πρώτης 10ετίας του 21ου αιώνα την επιστροφή του Αντώνη Σαμαρά στην Νέα Δημοκρατία ως αυτονόητη προϋπόθεση της ενότητας της παράταξης. Όταν αυτό έγινε και την ώρα που ο Αντώνης Σαμαράς πέρναγε το κατώφλι τις Ρηγίλλης στα τέλη του 2003 λίγους μήνες πριν τις εκλογές του Μαρτίου 2004, υποδέχτηκα αυτήν την εξέλιξη με διθυράμβους μέσω ενός άρθρου μου στην Αυριανή. Τότε ήταν που αντιμετώπισα τις πιο οξείες αντιδράσεις από ανθρώπους κινούμενους στο περιβάλλον του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Στην ανοιχτή συγκέντρωση του Κώστα Καραμανλή του Φλεβάρη του 2004 στην Καλαμάτα αποφασίστηκε ορθώς να μην ανέβει μαζί του στην εξέδρα ο Αντώνης Σαμαράς ώστε να μην γεννήσει αρνητικά αντανακλαστικά στην μητσοτακική μερίδα του κόμματος. Και αυτό αν και η προσωπική δυναμική του Καραμανλή ήταν τότε κάτι σαν ασταμάτητο ποτάμι. Πέντε χρόνια αργότερα κάποιοι εγχώριοι και ξένοι κύκλοι ¨έστησαν¨ στον Καραμανλή ένα σκάνδαλο - αυτό της SIEMENS - που δεν αφορούσε καθόλου την Ν.Δ. και ένα ψευδές και συκοφαντικό υποτιθέμενο σκάνδαλο με εμπλεκόμενη την μονή Βατοπεδίου στο οποίο στοχοποιήθηκε ο ίδιος αλλά και οι κορυφαίοι υπουργοί τις κυβέρνησης του Θεόδωρος Ρουσσόπουλος και Γιώργος Βουλγαράκης.
Μόνο το γεγονός πως μετά από προανακριτική επιτροπή που έστησε το κυβερνών ΠΑΣΟΚ για να κηλιδώσει τον Κώστα Καραμανλή και οι στενοί του συνεργάτες του απαλλάχτηκαν και οι δύο, δείχνει ότι ουδέποτε υπήρξε εμπλοκή η αληθινό σκάνδαλο στο Βατοπέδι. Οι λόγοι της επινόησης αυτού του δήθεν σκανδάλου ήταν απλοί: Ο Καραμανλής μη διαπραγματευόμενος το δίκαιο των εθνικών μας θεμάτων είχε, κόντρα στην θέληση των Αμερικανών, θέσει βέτο στην εισδοχή του Κρατιδίου των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, στο πλαίσιο της συνόδου της Βορειοατλαντικής συμμαχίας στο Βουκουρεστι.
Ο Καραμανλής ανεξάρτητα από τα λάθη, που κάποιοι του καταλογίζουν και τις προσωπικές του επιλογές στο εσωτερικό, πλήρωσε κατά κύριο λόγο το veto στο Βουκουρέστι, όπως και την ενεργειακή του πολιτική με το άνοιγμα στον Πούτιν και ασφαλώς το Όχι στο σχέδιο Ανάν.
Σωστά κάνει και τα περιγράφει στην Real news, ο στενός του συνεργάτης Προκόπης Παυλόπουλος, διότι πρέπει τουλάχιστον να υπάρχει μία ιστορική καταγραφή.
- Ηδη, από την επαύριο της υπογραφής του Μπουργκάζ-Αλεξανδρούπολης, είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.
- Ποιός παριστάνει ότι δεν θυμάται, ότι ο Καραμανλής αιφνιδίασε τον Μπούς και την Κοντολίζα στο Βουκουρέστι. με το ΟΧΙ, το οποίον για "προφανείς" λόγους είχε επιμελώς αποκρύψει από την Ντόρα;
- Θυμηθείτε τουλάχιστον ότι την ανακοίνωση του sauth stream, στην Κωνσταντινούπολη που έκαναν από κοινού Πούτιν - Καραμανλής, ενημέρωσαν την Ντόρα επίσης γιά "προφανείς" λόγους μόνο... μία ώρα πρίν την ανακοίνωση.!!!
- Αμφιβάλει κανείς γιά τις φωτιες το καλοκαίρι του 2007, ποιόν και γιατί είχαν ως στόχο;
- Ή αμφιβάλει κανείς και παριστάνει ότι δεν ξέρει, ποιός είναι ο ρόλος εξωγενών παραγόντων, στην διαμόρφωση της πολιτικής στην Ελλάδα;
Σε διάστημα λίγων εβδομάδων, ο άνθρωπος που... έπεσε από το ποδήλατο, που... σφουγγάριζε μόνος του το κλειστό του Τάε -κβο – ντο, στο Νέο Φάληρο, όταν ολοκληρωνόταν η συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑ. ΣΟ.Κ. και που έκαιγε ο ίδιος μία προς μία τις επιλογές του, στα πρόσωπα που αποτελούσαν την ηγετική ομάδα του Κινήματος, έγινε αίφνης, ελέω Μ.Μ. Ε. ο... ηγέτης του νέου... ανένδοτου. Χάθηκαν ξαφνικά από τα τηλεοπτικά παράθυρα οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι που με “κεφαλή” τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον ανεβοκατέβαζαν “ανίκανο”, “άνθρωπο που όλο χάνει” και τον κατηγορούσαν ακόμη και για κακοδιαχείριση στο υπουργείο εξωτερικών. Εκ των υστέρων, όλοι αυτοί έγιναν “κορυφαίοι υπουργοί” σε μια κυβέρνηση “Γιουσουφάκι” στο πλαίσιο της οποίας δεν μιλούν και πολύ.
Για να επιτευχθεί όμως η ... ανοικοδόμηση του πολιτικού ερειπίου του Γιώργου Παπανδρέου έπρεπε να αποδομηθεί αποτελεσματικά το πολιτικό είδωλο του Κώστα Καραμανλή που είχε αξιόπιστα χτιστεί στα μάτια της κοινωνίας. Τούτην την επιχείρηση αποδόμησης μου την είχε περιγράψει όταν ακόμη ο Καραμανλής έδρεπε δάφνες, ο τ. Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού της Ν. Δ. Νίκος Καραχάλιος. Του είχα τηλεφωνήσει μια μέρα εύχαρης για να σχολιάσουμε μια δημοσκόπηση με θετικά εξαγόμενα για την Νέα Δημοκρατία και τον Καραμανλή.
“Θα είναι από τις τελευταίες” μου είπε κι εγώ ανακάτεψα στην αντίδραση μου την έκπληξη με την θυμηδία. “Γιατί;” τον ρώτησα. “Διότι οι μεγάλοι άλλα κελεύουν” μου απάντησε με εκνευριστικό κυνισμό. Κι ενώ, ακόμη, τίποτα δεν “μύριζε” μπαρούτη, στο παρασκήνιο γράφονταν οι εξελίξεις. Σαν μυθιστόρημα, υπογεγραμμένο με ψευδόνυμο, γιατί κανείς από τους “εμπνευστές” του δεν τολμούσε να το υπογράψει. Μυθιστόρημα Θρίλερ. Το οποίο ξεκινά με έναν φάκελο μιας υπόθεσης που βρέθηκε στα χέρια ενός κομφερασιέ με μεγάλη επιρροή στην κοινωνία κι από εκεί στο γραφείο ενός υπόδικου επιχειρηματία στο χώρο των ΜΜΕ. Από εκεί και πέρα το κουβάρι της οργής άρχισε να ξετυλίγεται. Όταν, δε, θα φτάσει στην άκρη του, ίσως διαπιστώσουμε, πως και οι πολίτες πολλές φορές, αυτοχειριάζονται ιδανικά, στο θυσιαστήριο της κάλπης.
http://www.vimaonline.gr/default.asp?pid=20&ct=1&artid=2446
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Σχέδιο Δολοφονίας του Κωνσταντίνου Καραμανλή
Αναδημοσίευση από το ιστορικό περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ.
Σχέδιο δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή με την κωδική ονομασία «Πυθία 1», το οποίο φέρεται να εκπονήθηκε από «συμμαχικές μυστικές υπηρεσίες» και να ανατέθηκε σε τουλάχιστον είκοσι Έλληνες συνεργάτες τους, που «δεν ανήκουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο», αποκαλύπτουν σήμερα τα «Επίκαιρα». Άκρως απόρρητο έγγραφο της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), με την κωδική ονομασία «Ειδικό Δελτίο Ενημέρωσης» (Νο 219/5 Φεβρουαρίου 2009), ενημέρωνε την τότε κυβέρνηση Καραμανλή ότι η υπηρεσία έλαβε γνώση από την FSB, δηλαδή τη Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας, πως μία «ομάδα Εργασίας» της, που αποτελούνταν από δεκαεννέα άτομα, εντόπισε και αποκάλυψε σχέδιο επίθεσης σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού, «με σκοπό την αναβολή ή τη ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας».
Η συγκεκριμένη ομάδα είχε αναπτυχθεί στην Ελλάδα με αφορμή «απόπειρα τηλεφωνικής υποκλοπής συνομιλιών μεταξύ των κυρίων Κ. Καραμανλή, Β. Πούτιν και Τζ. Παρβάνοφ», διοργανώνοντας κυρίως επιχειρήσεις «αντιπαρακολούθησης». Πρόκειται, δηλαδή, για επιχειρήσεις που ως στόχο είχαν τον εντοπισμό ατόμων ή ομάδων που παρακολουθούσαν τον πρώην πρωθυπουργό, ιδιαίτερα κατά τις μετακινήσεις του, καταγράφοντας με κάθε λεπτομέρεια οτιδήποτε θα μπορούσε να τους φανεί χρήσιμο, στο πλαίσιο μιας διαδικασίας που η προαναφερόμενη «ομάδα Εργασίας» περιέγραψε ως «επαγγελματική και εντεινόμενη από τις αρχές Απριλίου 2008».
Ωστόσο, στο πλαίσιο της παραπάνω διαδικασίας και σε μία τουλάχιστον περίπτωση, οι ομάδες των πρακτόρων της FSB και οι άνδρες που παρακολουθούσαν το αυτοκίνητο του Έλληνα πρωθυπουργού αντιπαρατέθηκαν μεταξύ τους στην «περιοχή της Νέας Μάκρης Αττικής, και πιο συγκεκριμένα στη διασταύρωση των φωτεινών σηματοδοτών που οδηγούν στην Ιερά Μονή του Αγίου Εφραίμ». Σύμφωνα με το έγγραφο των μυστικών υπηρεσιών, κατά τις απογευματινές ώρες και σε χρόνο που δεν προσδιορίζεται ακριβώς, μεταξύ του πενθημέρου 20 και 25 Απριλίου 2008, έλαβε χώρα μια «ελεγχόμενη διαδικασία εμπλοκής» μεταξύ FSB και πρακτόρων Δυτικών Υπηρεσιών και της MOSSAD, που δεν κράτησε πάνω από 30 δευτερόλεπτα.
«Η εν λόγω ελεγχόμενη διαδικασία εμπλοκής υλοποιήθηκε λόγω του ότι στην προαναφερόμενη περιοχή είχε εντοπιστεί όχημα τύπου VAN, μάρκας Toyota Hiace, χρώματος μπεζ. Τα άτομα του κλιμακίου της “ομάδας Εργασίας“ της FSB που συμμετείχαν στην αναφερόμενη εμπλοκή ήταν τέσσερα, ενώ τα άτομα του άλλου “Χώρου” ήταν δύο, άοπλα, γυμνασμένα, μιλούσαν ελληνικά και διέφυγαν από το χώρο της εμπλοκής χρησιμοποιώντας μοτοσικλέτα τύπου Enduro, χρώματος κίτρινου, που δεν έφερε πινακίδες κυκλοφορίας.
Το προαναφερόμενο όχημα εγκαταλείφθηκε στο χώρο της εμπλοκής», αναφέρει χαρακτηριστικά το έγγραφο που κοινοποιήθηκε στον πρώην πρωθυπουργό. Λίγες γραμμές παρακάτω το συγκεκριμένο έγγραφο επιβεβαιώνει ότι στόχος των ατόμων του άλλου «Χώρου» ήταν ο κ. Κώστας Καραμανλής, καθώς μέσα στο εγκαταλελειμμένο όχημα βρέθηκαν:
- Χάρτες στους οποίους είχε γίνει λεπτομερής καταγραφή της διαδρομής που ακολουθούσε κατά τη μετακίνησή του από το Μέγαρο Μαξίμου στο σπίτι του στη Ραφήνα.
- Ο αριθμός των ανδρών της ασφάλειάς του και τα στοιχεία των συνοδευτικών οχημάτων και μηχανών ασφαλείας που συνέθεταν την πρωθυπουργική πομπή.
- Άλλοι χάρτες πάνω στους οποίους είχαν σημειωθεί τα σημεία συνάντησης των ομάδων παρακολούθησης και υποστήριξης που είχαν στοχοποιήσει τον κ. Καραμανλή.
- Κιάλια νυχτερινής όρασης και υλικά καμουφλάζ, όπως εργαλεία μακιγιάζ, μολύβια, κουκούλες μη χρησιμοποιημένες και χωρίς διακριτικά κ.ά.
- Συστήματα επικοινωνίας συγχρονισμένα στις συχνότητες της ΕΛ.ΑΣ., υψηλής ευκρίνειας και εμβέλειας.
- Όπλα τύπου Τοκάρεφ και Καλάσνικοφ, τηλεχειριστήριο, τρόφιμα και σκηνές.
- Εκρηκτική ύλη C-4. Πρόκειται για στρατιωτική εκρηκτική ύλη, η οποία δεν κυκλοφορεί στο εμπόριο και δεν έχει χρησιμοποιηθεί μέχρι σήμερα σε καμία από τις τρομοκρατικές ενέργειες που έχουν πραγματοποιηθεί στη χώρα μας.
Η επιχείρηση δολοφονίας του κ. Κώστα Καραμανλή, σύμφωνα με το ενημερωτικό δελτίο της ΕΥΠ, εντασσόταν σε ένα ευρύτερο σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας, με «πραγματοποίηση επίθεσης σε βάρος του στόχου, με ειδικότερο σκοπό την αναβολή ή τη ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας».
Δηλαδή, κάποιοι ήθελαν να ανατρέψουν την ενεργειακή πολιτική, μεταχειριζόμενοι όχι πολιτικά, διπλωματικά ή οικονομικά μέσα, αλλά τη φυσική εξόντωση του «στόχου» με «επίθεση». Ειδικότερα, το σχέδιο «Πυθία 1» περιλάμβανε τέσσερα σημεία:
1. Πολιτική αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με την υπόθεση Βατοπαιδίου. Σημειώνουμε ότι η υπόθεση αυτή, ενώ βρισκόταν εν εξελίξει αρκετά χρόνια, είδε το φως της δημοσιότητας το καλοκαίρι του 2008, σηματοδοτώντας την αρχή του τέλους της κυβέρνησης Καραμανλή.
2. Επιχειρηματική αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με την καθ’ οιονδήποτε τρόπο υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας. Στην εν λόγω μορφή αποσταθεροποίησης περιλαμβάνονται και οι απαγωγές επιχειρηματιών. Υπενθυμίζουμε τις απαγωγές του Γιώργου Μυλωνά (Ιούνιος 2008) και του Περικλή Παναγόπουλου (Ιανουάριος 2009).
3. Κοινωνική αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με διάφορες μορφές κοινωνικής αναταραχής, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι τρομοκρατικές ενέργειες. Το Δεκέμβριο του 2008 η Αθήνα μετετράπη σε πεδίο μάχης με πυρπολήσεις καταστημάτων, περιουσιών ανύποπτων πολιτών από τους γνωστούς-άγνωστους. Στο παρασκήνιο των συγκεκριμένων γεγονότων είχε γίνει πολύς λόγος για την εμπλοκή και «ξένων υπηρεσιών».
4. Διάφορα προβλήματα στην εξωτερική πολιτική. Καμία θετική έκβαση και δήλωση για τα εθνικά μας ζητήματα, ακόμη και για το ήσσονος, συγκριτικά, σημασίας γεγονός κατάργησης της βίζας για την επίσκεψη Ελλήνων πολιτών στις ΗΠΑ.
Όλες οι πληροφορίες που εμπεριέχονται στο συγκεκριμένο έγγραφο των μυστικών υπηρεσιών προέρχονται από ρωσικές πηγές, και πιο συγκεκριμένα από Ρώσο αξιωματούχο. Ο ίδιος περιγράφει αναλυτικά όλα τα γεγονότα και τη δράση της «ομάδας Εργασίας» της FSB, η οποία, όπως προκύπτει, κράτησε από το Μάρτιο έως και το τέλος του 2008, με τον κ. Καραμανλή να ενημερώνεται για όλα όσα διαδραματίστηκαν το προηγούμενο διάστημα, τόσο κοντά του και τόσο μακριά του συνάμα, μόλις στις 5 Φεβρουαρίου του 2009.
Όπως προκύπτει με βάση το συγκεκριμένο έγγραφο και με δεδομένο ότι όλα αυτά απηχούν την πραγματικότητα, αβίαστα βγαίνει το συμπέρασμα ότι οι Αμερικανοί αλλά και πολλοί από τους λοιπούς συμμάχους μας όχι μόνο ήταν ενοχλημένοι από τη στάση της κυβέρνησης Καραμανλή στην ενεργειακή πολιτική, αλλά και γενικότερα από την εξωτερική και οικονομική πολιτική που ασκούσε.
Πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι η κρίση του δημόσιου χρέους θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί εντελώς διαφορετικά, καθώς τα οικονομικά της χώρας ήταν γνωστά παγκοσμίως και μέχρι το τέλος του 2009 η Ελλάδα δανειζόταν με πολύ χαμηλά επιτόκια, καθώς τα spreads βρίσκονταν μόλις στις 130-140 μονάδες. Εξάλλου, οι οικονομικές συμμαχίες που είχαν τότε προωθηθεί επέτρεπαν στη χώρα να απευθυνθεί για βοήθεια σε ανταγωνίστριες δυνάμεις (Ρωσία, Κίνα), πετυχαίνοντας σε κάθε περίπτωση καλύτερους όρους χρηματοδότησης από το μνημονιακό μονόδρομο.
Ωστόσο, όπως επισημαίνει η ΕΥΠ μέσω του ενημερωτικού δελτίου της, η εγκυρότητα των συγκεκριμένων πληροφοριών δεν μπορεί να ελεγχθεί, ενώ δεν αποκλείει το γεγονός οι πληροφορίες να εντάσσονται στο πλαίσιο της επιχειρούμενης παραπληροφόρησης των κρατικών Αρχών της χώρας μας, με στόχο την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων σκοπιμοτήτων.
Μυστικές υπηρεσίες και τρομοκρατία
Ιδιαίτερα ενδιαφέροντα είναι όμως όλα όσα φέρεται να υποστηρίζουν οι Ρώσοι για την τρομοκρατία, δίνοντας με τα στοιχεία που παρουσιάζουν μία διαφορετική οπτική γύρω από τη δράση των τρομοκρατικών ομάδων στη χώρα μας. Σύμφωνα με το έγγραφο, οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες εκτιμούν ότι η σημερινή γενιά τρομοκρατών είναι ελεγχόμενη από τις Δυτικές Υπηρεσίες. Η «ομάδα Εργασίας» της FSB κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα, μέσα από τη «χαρτογράφηση» των ελληνικών τρομοκρατικών ομάδων, τις οποίες και κατατάσσει σε δύο κατηγορίες:
Σε αυτές που ασκούν αντάρτικο πόλεων και σε αυτές που ειδικεύονται σε ληστείες και απαγωγές, σημειώνοντας ότι θεωρούνται άριστοι χειριστές όπλων και μέσων μετακίνησης και έχουν πάντα σχέδιο διαφυγής, ενώ πιθανολογούν και τους χώρους απόκρυψής τους. Αν και αυτά είναι αληθή, τότε επιβεβαιώνονται οι ισχυρισμοί πολλών περί συγκοινωνούντων δοχείων μεταξύ τρομοκρατίας, κοινού εγκλήματος και ξένων μυστικών υπηρεσιών...
Πηγή: http://www.vimaonline.gr/default.asp?pid=20&ct=1&artid=2445
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου