ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ : Ενας πόλεμος έτοιμος να ξεσπάσει

Ενας πόλεμος έτοιμος να ξεσπάσει

Tης Τασουλας Kαραϊσκακη

Ζούμε κρίσιμες μέρες. Με το μυαλό γεμάτο τρόμο και αδιέξοδα, κατακρημνίσεις και ερέβη, συντρίμμια και χάος. Με τον καναπέ του σαλονιού σπαρμένο «χειροβομβίδες». Με τα παράθυρα πολιορκημένα από σκιές ένοπλων σαλταδόρων. Δύσκολο να πεις, ήρεμα, όλα θα πάνε καλύτερα. Ο Ρουβικώνας στέκεται εμπρός...

Η έκρηξη του εγκλήματος, συστατικό μέρος του καζανιού που βράζει και μετρητής της καλπάζουσας αποδόμησης, δεν συντελέστηκε χθες, λαμβάνει χώρα εδώ και καιρό με ακατάπαυστες αναφλέξεις. Αύριο θα ξεχαστεί, μεθαύριο θα απασχολήσει και πάλι, με αφορμή ένα συμβάν, που θα γίνει πολύκροτο «σημάδι» των ταραγμένων καιρών μας. Το θεριό που εγκλήματος, που -μανιασμένο από την οικονομική κρίση- απλώνει τις άκρες του έως τα ανυποψίαστα σπίτια, λυμαίνεται εδώ και χρόνια τη χώρα. Διότι δεν είναι μόνο οι 290 διαρρήξεις, κλοπές και ληστείες που διαπράττονται καθημερινά. Ανά 5 λεπτά μια κλοπή ή διάρρηξη, ανά μία ώρα και 15΄, μία ληστεία. Πανίσχυρες μαφίες, πολυπλόκαμες συμμορίες, διακινούν ναρκωτικά, γυναίκες, όπλα, υπογράφουν συμβόλαια θανάτου, πωλούν προστασία, καταληστεύουν, ρημάζουν. Με περισσότερα πιστόλια και πυροβόλα όπλα (υπολογίζονται σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες), από τα 80.000 όπλα των 55.000 αστυνομικών. Εχουμε τα περισσότερα παράνομα όπλα από κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης, λέει συχνά η Αστυνομία, ίσως ως ελαφρυντικό για την ωμή, σκληρή βία. Πώς μπαίνουν στην Ελλάδα αυτά τα όπλα; Πόσο άπιαστα είναι τα γνωστά στην αστυνομία κυκλώματα που εισάγουν διά ξηράς ή διά θαλάσσης (συνήθως μέσω Κρήτης) όπλα από τα Βαλκάνια, από λεηλατημένες στρατιωτικές αποθήκες, ή τη Ρωσία; Είναι γνωστό ότι από συγκεκριμένα στέκια στην Ομόνοια μπορεί, όποιος επιθυμεί, να προμηθευτεί με μερικές εκατοντάδες ή λίγες χιλιάδες ευρώ (όχι πάνω από 4.000 - 5.000) από χειροβομβίδες, πιστόλια και περίστροφα μέχρι πολεμικά όπλα.

Το πρόβλημα είναι ότι μπροστά στην αδυναμία της αστυνομίας να ελέγξει τον αρματωμένο υπόκοσμο, χιλιάδες είναι εκείνοι που καταφεύγουν στην οπλοφορία. Περίπου 1,5 εκατ. καραμπίνες και κυνηγετικά όπλα είναι δηλωμένα στην αστυνομία, ενώ οι εγγεγραμμένοι στους κυνηγετικούς συλλόγους δεν ξεπερνούν τις 235.000. Περίπου 5.000 έχουν νόμιμη άδεια χρήσης πιστολιού ή περιστρόφου. Αγνωστο πόσοι κατέχουν όπλα παράνομα...

Οι «σπίθες» (κακοποιήσεις, βασανισμοί, τραυματισμοί -καμιά φορά θανάσιμοι- πολιτών από ληστές που αναζητούν το καλοκρυμμένο κομπόδεμα), είναι πλέον τόσες που τα περιστατικά αυτοδικίας, όταν μάλιστα στηρίζονται από σύσσωμη την τοπική κοινωνία, δεν θα αργήσουν να ξεσπούν σαν αλυσιδωτές αντιδράσεις.

Ομως αυτό είναι πόλεμος. Ολέθρια διολίσθηση από την προσπάθεια να ορθοποδήσουμε, στην κουλτούρα του όπλου και της λεπίδας. Δηλαδή το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε μια δοκιμαζόμενη κοινωνία. Η βία μολύνει ό,τι αγγίζει. Ο εκδικητής επικαλείται ως κίνητρο την απόδοση δικαιοσύνης, αλλά καταλήγει σ’ αυτό που αποστρέφεται και ενάντια στο οποίο επαναστατεί: τη βία. Η αυτοδικία είναι ένα έγκλημα από την αντίστροφη, που βυθίζει τ’ αγκάθια του πιο βαθιά στο σώμα της κοινωνίας... Φτάνει εκεί ψηλά, στα άνω δώματα της προσωρινής ή της μέλλουσας εξουσίας ή μυρωδιά της υφέρπουσας φωτιάς, του χυμένου αίματος;

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_10/06/2012_446185

Εκρηξη της εγκληματικότητας 

και του φόβου των πολιτών 

Αυξήθηκε τον τελευταίο καιρό το ενδιαφέρον για την αγορά μέσων αυτοάμυνας

  Του Κωστα Oνισενκο

«Ποτέ άλλοτε δεν είχε σημειωθεί τέτοιο ενδιαφέρον για κυνηγετικές καραμπίνες», λένε στην «Κ» ιδιοκτήτες οπλοπωλείων, αποδίδοντας το φαινόμενο στη διάχυση του φόβου από την εκτίναξη περιστατικών εγκληματικότητας και γενίκευσης πράξεων βίας, αλλά και στην αίσθηση ασφάλειας που αισθάνονται πολλοί «έχοντας όπλο στο σπίτι». Ετσι, «φιλήσυχοι πολίτες, αφού διαπιστώσουν ότι η νόμιμη εξασφάλιση ενός πιστολιού είναι δύσκολη και χρονοβόρα εξαιτίας της νομοθεσίας, στρέφονται στα κυνηγετικά, όπου η διαδικασία είναι σχετικά απλή». Πληροφορίες αναφέρουν ότι τις προηγούμενες ημέρες ορισμένες εταιρείες που εισάγουν κυνηγετικά όπλα έκαναν έξτρα παραγγελίες, αφού τα αποθέματά τους εξαντλήθηκαν!

«Την αμέσως επόμενη ημέρα του περιστατικού αυτοδικίας στην Παιανία, δεκάδες άνθρωποι πέρασαν από εδώ ρωτώντας τις διαδικασίες για την αγορά καραμπίνας. Οι περισσότεροι από αυτούς έλεγαν ξεκάθαρα ότι το θέλουν για την προσωπική ασφάλεια και όχι για κυνήγι. Πρόκειται για άτομα από διάφορες περιοχές της Αττικής», είπε στην «Κ» ο κ. Γιώργος Σταματόπουλος, που διατηρεί κατάστημα όπλων στην Ομόνοια. Οπως ανέφερε, το ενδιαφέρον για μέσα αυτοάμυνας εκτινάχθηκε και πολλοί είναι εκείνοι που ρωτούν για τη δυνατότητα προμήθειας σφαιρών καουτσούκ, σπρέι πιπεριού και αεροβόλων...

«Η αντίληψη περί της μη αποτελεσματικής αστυνομίας, σε συνδυασμό με την έξαρση μερικών μορφών εγκληματικότητας όπως οι εισβολές σε σπίτια, ενδέχεται να έχει πολύ βαθύτερες συνέπειες, όπως η απονομιμοποίηση των θεσμών και η σταδιακή δημιουργία ατμόσφαιρας αυτοδικίας», σχολιάζει στην «Κ» ο καθηγητής Εγκληματολογίας Βασίλης Καρύδης. Αυτή η αντίληψη της έλλειψης νομιμότητας εκφράζεται με πολλούς τρόπους, από την οδική συμπεριφορά μέχρι και την όλο και πιο συχνή σύγκρουση ομάδων των άκρων του πολιτικού χώρου, όπως για παράδειγμα αυτό της περασμένης Πέμπτης (7.6.2012) στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Εκεί, παράπλευρο θύμα της άγριας σύγκρουσης μεταξύ αντιεξουσιαστών - ακροδεξιών έγιναν Ελληνοπόντιοι που παρευρίσκονταν σε εκδήλωση μνήμης σε παρακείμενη ταβέρνα καθώς -εξαιτίας των μαύρων ρούχων που φορούσαν- θεωρήθηκαν... ακροδεξιοί.

Τα απανωτά περιστατικά βίας που επέτειναν το αίσθημα ανασφάλειας έχουν να κάνουν κυρίως με εισβολές αδίστακτων κακοποιών και «μπουκαδόρων» σε σπίτια. «Μία, δύο, τρεις, ο δράστης ξέρει ότι σε κάποιο από τα σπίτια θα βρει κρυμμένα χρήματα», λέει στην «Κ» αστυνομικός της Ασφάλειας, ενώ «τα συνήθη θύματα είναι άνθρωποι ηλικιωμένοι και μοναχικοί. Σε πολλές από τις περιπτώσεις καταγράφονται περιστατικά ξυλοδαρμών ή και βασανισμών από τους ληστές». Οι επιθέσεις, σύμφωνα με εκτιμήσεις των Αρχών, διαπράττονται από τρεις-τέσσερις «βασικές» σπείρες, αλλά δρουν και πολύ περισσότερες, μικρότερες ομάδες, οι οποίες δεν έχουν «συστηματοποιήσει» ακόμα τη δράση τους σε τέτοιο βαθμό ώστε να είναι αναγνωρίσιμες από τις Αρχές. «Δεν υπάρχει πλέον αυτός ο ιδιότυπος κώδικας συμπεριφοράς που είχαν οι παλαιότεροι ληστές, που χτυπούσαν κυρίως τράπεζες. Σήμερα οι ληστές είναι απάνθρωποι, δεν διστάζουν να σκοτώσουν με ευκολία», περιγράφει έμπειρος αστυνομικός. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι οι περισσότεροι δράστες είναι αλλοδαποί, μικρές ομάδες Αλβανών ή μεγαλύτερες ομάδες Γεωργιανών και ατόμων από χώρες της πρώην ΕΣΣΔ.

«Πιάνουμε ξανά και ξανά τα ίδια άτομα. Οι αστυνομικοί αισθάνονται ότι κυνηγούν κακοποιούς, τους συλλαμβάνουν, αλλά κάνουν μια τρύπα στο νερό», αναφέρει αξιωματικός, προσθέτοντας και τον παράγοντα ελλείψεων σε υλικοτεχνική υποδομή.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100058_10/06/2012_485041