ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΡ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ.Ε.ΔΡΟΥΓΟΣ
Οι διμερείς μας σχέσεις με τις ΗΠΑ δεν είναι σε καλό σημείο, αφού οι διαφορές είναι πολλές και επιμελώς κρύβονται με σκοπό να μην υπάρξει κάποια γενικότερη εμπλοκή
Πρώτα από όλα η χημεία σε προσωπικό επίπεδο μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ και του Έλληνα πρωθυπουργού δεν είναι συγκλισιακή. Οι βασικοί σύμβουλοι της Αμερικανικής
κυβέρνησης θεωρούν ότι ο Α. Σαμαράς είναι υπερβολικά κοντά ως αυτοκόλλητος στην Μέρκελ και στις θέσεις του Βερολίνου. Οι Αμερικανοί μπορεί να έχουν βάλει την Ευρώπη σε δεύτερη και τρίτη μοίρα συγκριτικά με την Ασία, Αφρική και Μ. Ανατολή , αλλά δεν παύουν να έχουνε συμμαχίες και ειδικές σχέσεις με πολλές χώρες της ηπείρου μας, ειδικά στη νότια Ευρώπη. Δεν έχουν σταματήσει να παρακολουθούν τις εξελίξεις στο Κόσοβο, καθώς και τα ενεργειακά.
Η ελληνική πλευρά χαρακτηρίζεται από ανύπαρκτη εξωτερική παρουσία και πολιτική στα πλείστα των διεθνών και άλλων θεμάτων, με αποτέλεσμα οι δύο χώρες να απέχουν πολύ και τον Ομπάμα να μην ασχολείται μαζί μας. Κάτι που βέβαια είναι αρνητικό για εμάς. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Σαμαράς είναι σχεδόν ένα χρόνο πρωθυπουργός και ενώ ο Αμερικανός πρόεδρος έχει δει 104 ηγέτες κρατών κατ ιδίαν και σε διεθνείς διασκέψεις , δεν έχει δει τον δικό μας πρωθυπουργό.
Δεύτερο. Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδος-και προφανώς λόγω κρίσης σε οικονομικό και κοινωνικό τομέα –δεν έχει κάποιες διεθνείς διαστάσεις που θα μπορούσε να συνεισφέρει στην Δύση και ειδικά στις ΗΠΑ με κάποιες υπηρεσίες καλής θέλησης και οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Η χώρα μας δεν εκλαμβάνεται ως σημαντικός παράγοντας στην Μ.ΑΝΑΤΟΛΗ-Β.ΑΦΡΙΚΗ-ΥΠΕΡΚΑΥΚΑΣΙΑ-ΒΑΛΚΑΝΙΑ, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να διαδραματίσει ορισμένους αναβαθμισμένους ρόλους που θα την ήθελαν να παίξει οι ΗΠΑ. Εμφανιζόμαστε στο διεθνές και περιφερειακό στερέωμα χωρίς λόγο και με ισχνή παρουσία, ενώ η τρικομματική κυβέρνηση δεν έχει στην σύνθεση της άτομα με ειδικές γνώσεις και υπολογίσιμη εμβέλεια και κύρος στις διεθνείς-Ευρωατλαντικές και διμερείς σχέσεις μας. Υπάρχουν υπολογίσιμα προβλήματα στις επαφές και λόγω του ότι μας έχουνε περιθωριοποιήσει δεν μπορούμε να αναλάβουμε κάποιες πρωτοβουλίες. Ακόμα και να γίνει αύριο επίσκεψη σαμαρά στις ΗΠΑ, η αξία της δεν θα είναι υπολογίσιμη. Ας μην λησμονούμε ότι και όταν ήταν Αρχηγός της αντιπολίτευσης ούτε ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν τον είχε δεχθεί.
Τρίτο. Η Αμερικανική κυβέρνηση σε παγκόσμιο επίπεδο έχει θέσει στον χάρτη ορισμένες χώρες με υπολογίσιμη διεθνή παρουσία και συμμετοχή με τις όποιες διατηρί ιδιαίτερα στενές και εγκάρδιες σχέσεις. Μεταξύ αυτών είναι η ΤΟΥΡΚΙΑ, η ΠΟΛΩΝΙΑ, το ΚΑΤΑΡ, η ΑΛΓΕΡΙΑ, η ΙΑΠΩΝΙΑ, η ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ, κα. Δεν αναφέρομαι σε χώρες που οι Αμερικανοί έχουν πολύ ειδικές σχέσεις όπως η Μ.ΒΡΕΤΑΝΙΑ, ο ΚΑΝΑΔΑΣ, η ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ, το ΙΣΡΑΗΛ κλπ Η Τουρκία του Ερντογκάν είναι από τις χώρες που από την πρώτη στιγμή η κυβέρνηση Ομπάμα έθεσε σε ξεχωριστή θέση λόγω Ισλάμ, Αραβικής Άνοιξης, εξελίξεων στην Συρία, πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, αντιπυραυλική άμυνα, Κουρδικό, ενεργειακά κα. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει επεμβεί σε προσωπικό επίπεδο για την προώθηση της διαδικασίας συμφιλίωσης ΑΓΚΥΡΑΣ-ΤΕΛ ΑΒΙΒ , γιατί χρειάζεται και τις δύο χώρες στην υιοθέτηση και εφαρμογή των Αμερικανικών σχεδίων σε Μ. ΑΝΑΤΟΛΗ και στον κόλπο των πετρελαίων , ειδικά απέναντι στην πυρηνική απειλή της Τεχεράνης. Οι Τούρκοι φιλοξενούν την βάση του ραντάρ της αντιπυραυλικής άμυνας στο Κιουρετσίκ, εξακολουθούν από την εποχή του ψυχρού πολέμου να φιλοξενούν τακτικά πυρηνικά όπλα για χρήση από τις Νατοϊκές αεροπορικές δυνάμεις, παρέχουν έδαφος για την δράση των αντικαθεστωτικών της Συρίας, ενώ συνεργάζονται πολύ στενά με τις βασικές συμμάχους των ΗΠΑ στον Κόλπο που είναι η ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ, το ΚΑΤΑΡ και τα ΗΝΩΜΕΝΑ ΑΡΑΒΙΚΑ ΕΜΙΡΑΤΑ. Ας μην λησμονούμε το ειδικό βάρος της Τουρκίας σε ότι αφορά τις Αμερικανικές κινήσεις σε πολλές περιφερειακής και υποπεριφερειακές ζώνες. Η συμμετοχή της Τουρκίας στο G-20,καθός και σε ομάδες όπως «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ», ενισχύουν σημαντικά τις σχέσεις τους. Η χώρα μας δεν έχει κάποια διευρυμένη παρουσία και δεν εκλαμβάνεται από τις ΗΠΑ ως στρατηγικός εταίρος και σύμμαχος. Για αυτό και οι Αμερικανοί σε πολλά θέματα της Μεσογείου, όπως στην Αραβική άνοιξη, στις εξελίξεις στην Λιβύη κα έχουνε με την Άγκυρα ταυτόσημες θέσεις.
Τέταρτο. Η χώρα μας και οι ΗΠΑ δεν είναι στο ίδιο «καλάθι» αναφορικά με τα ενεργειακά. Η προσπάθεια της Μόσχας να διεισδύσει σε διάφορους τομείς στην Ελληνική αγορά(παρά τις καλές σχέσεις ΤΟΥΡΚΙΑΣ-ΡΩΣΙΑΣ), επί χρόνια προβλημάτιζε και προβληματίζει τις ΗΠΑ. Η σημαντική πρόταση της Μόσχας αναφορικά με το φυσικό αέριο , και η τυχόν τελική επιλογή της από την Αθήνα, είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει περαιτέρω παρενέργειες……με ευρύτερες επιπτώσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι συγκριτικά με το παρελθόν οι Αμερικανοί δεν είναι τόσο θερμοί για πολιτικές-στρατιωτικές και άλλες επαφές…Συγκεκριμένα νέα-μέλη του ΝΑΤΟ, όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Κροατία έχουν ενδυναμώσει την διμερή σχέση τους με τις ΗΠΑ.
Πέμπτο. Η επικείμενη επίσκεψη Ομπάμα τον άλλο μήνα στην Γερμανία αναμένεται να σηματοδοτήσει καθοριστικές αλλαγές σε πολλά σημεία. Ο Αμερικανός πρόεδρος και οι πλείστοι σύμβουλοι του δεν βλέπουν καθόλου θετικά τις κινήσεις των Γερμανών στα Βαλκάνια, ενώ δεν τρέφουν ιδιαίτερη συμπάθια για τον Σαμαρά και την τρικομματική του κυβέρνηση, την όποια σε κατ ιδία συνομιλίες επικρίνουν ότι χειροτέρευσε ακόμα πιο πολύ την θέση της Ελλάδος.. Εκτιμούν ότι εφαρμοστήκαν λαθεμένες συνταγές και η χώρα μας δεν πρόκειται να ανακάμψει εύκολα. Κατ ίδιαν λένε ότι ο Γερμανικός αυταρχισμός και αυτά τα σοκαριστικά αντιαναπτυξιακά δόγματα του Βερολίνου είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα οδηγήσουν την Ελλάδα στο χάος. Και ως εκ τούτου όλα τα «σφιχταγκαλιάσματα» των δικών μας με το Βερολίνο τα έχουνε δει πολύ αρνητικά. Υποστηρίζουν ότι έχουνε μια άλλη πιο ευέλικτη και αναπτυξιακή συνταγή για την βελτίωση των συνθηκών στην χώρα μας, ενώ σε κατ ιδίαν συνομιλίες εκφράζονται από ουδέτερα ως αρνητικά για την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Σημειώτεον ότι δεν βλέπουν για πολύ ακόμα αυτή την κυβέρνηση να διατηρείται στα πράγματα…. Μιλούν για πολύ περιορισμένο χρόνο ζωής , εδώ και μερικούς μήνες….
Τέλος παρά τα λεγόμενα δεν πραγματοποιήθηκε μέχρι σήμερα και η επίσκεψη του υπουργού άμυνας Παν. Παναγιωτόπουλου στις ΗΠΑ, αν και οι προσπάθειες συνεχίζονται (συμφώνως με τον υπουργό, να γίνει η επίσκεψη μέσα στο προσεχές δίμηνο). Οι δυσκολίες είναι πάρα πολλές (όπως γνωρίζει ο υπογράφων) και για προφανείς λόγους δεν χρειάζεται να καταγραφούν εδώ. Ο Αμερικανός ομόλογος του και πρώην Γερουσιαστής της πολιτείας Νεμπράσκα Τσακ Χέιγκελ μέσα σε λιγότερο από 3 μήνες έχει συναντήσει 46 υπουργούς Άμυνας , 16 Υπουργούς Εξωτερικών και 11 επικεφαλής Μυστικών υπηρεσιών.(με στοιχεία). Την εβδομάδα που ήταν να γίνει η επίσκεψη του Έλληνα υπουργού ο βετεράνος του Βιετνάμ και τιμημένος με τα κορυφαία παράσημα των ΗΠΑ Χέιγκελ είχε επαφές με ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ-ΓΙΛΜΑΖ και τον Αρχηγό της ΜΙΤ ΧΑΚΑΝ ΦΙΝΤΑΝ. Στις ΗΠΑ δεν έχουμε πλέον επιρροή. Χρειάζεται μια άλλη επιλογή με άλλα άτομα και με υπολογίσιμους διεθνείς παίκτες. Αυτή την στιγμή και στην κατάσταση που βρισκόμαστε, οι σχέσεις μας είναι αναιμικές και οριακοτατες.
Συνεπώς για λόγους πολιτικούς-στρατιωτικούς-περιφερειακούς-αλλά και προσωπικούς οι διμερείς μας σχέσεις με τις ΗΠΑ είναι στάσιμες και με την παρούσα πολιτική κατάσταση και συγκυρίες δεν πρόκειται να βελτιωθούν. Πιθανότατα γιατί οι Αμερικανοί περιμένουν στο εσωτερικό και εξωτερικό μας χώρο καταιγίδα εξελίξεων…οι οποίες είναι θέμα πολύ λίγου χρόνου…
http://www.analystsforchange.org/2013/05/blog-post_1634.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου