Οπούς Ντέι, η «κρυφή στρατιά» του Παπισμού

Οπούς Ντέι, η «κρυφή στρατιά» του Παπισμού

Το Οπούς Ντέι έχει γίνει ο προσωπικός «φρουρός» του Παπισμού και έχει διεισδύσει σε θέσεις κλειδιά στο Βατικανό

Κάθε πρωί που ξυπνάνε σκύβουν και φιλούν το έδαφος. Ευχαριστούν τον Θεό που τους δέχτηκε στον Μεγάλο Οίκο. Δεν είναι ούτε ιερείς ούτε μοναχοί. Είναι τραπεζίτες, χρηματιστές, καθηγητές πανεπιστημίου, γιατροί, διευθυντές επιχειρήσεων, δημοσιογράφοι. Πιστεύουν ότι μπορούν να φτάσουν στη χριστιανική τελειότητα χωρίς το ράσο. Ο «Πατέρας», άλλωστε, τους το έχει διαβεβαιώσει : μπορεί να γίνει κανείς Άγιος Φραγκίσκος της Ασσίζης παραμένοντας στο γραφείο του και κερδίζοντας πολλά χρήματα.

Μήπως και ο ίδιος ο «Πατέρας», ο Χοσέ Μαρία Εσκρίβα ντε Μπαλαγκέρ, δεν έγινε άγιος με τις ευλογίες του Πάπα Ιωάννη-Παύλου. Ο «Πατέρας» έδωσε τη συνταγή για την αγιοσύνη στο βιβλίο του CAMINO («Ο Δρόμος»), που εκδόθηκε το 1934 και έχει πουλήσει 4 εκατομμύρια αντίτυπα. Είναι η βίβλος όλων των μελών του Οπούς Ντέι και περιέχει 999 σκέψεις του αγίου Χοσέ Μαρία. Η σκέψη νούμερο 16 λέει: «Εσύ λοιπόν θα αφεθείς;... Θα ακολουθήσεις το κοπάδι; Ενώ είσαι γεννημένος για να διατάζεις;».

Δεν ήταν οπαδός της ισότητας ο «Πατέρας». Ήθελε τα παιδιά του Θεού σε υψηλά αξιώματα. Τους φτωχούς τους αφήνει στη Μητέρα Τερέζα. Δημιούργησε το Οπούς Ντέι («Έργο Θεού») για να σώσει την Καθολική Εκκλησία, που πίστευε ότι βρισκόταν σε κίνδυνο, δημιουργώντας μια στρατιά από «καλόγερους με πολιτικά», ακραιφνείς καθολικούς, έτοιμους για κάθε θυσία. Διακριτικούς απόστολους, σχεδόν αόρατους, με στόχο να ανέβουν όσο γίνεται πιο ψηλά στις σφαίρες της πολιτικής, οικονομικής ή πολιτικής εξουσίας. Στους ιησουίτες και τους δομηνικανούς αφήνει τον ευαγγελισμό των απόκληρων - το Οπούς Ντέι θέλει στους κόλπους του εκείνους που μέλλουν να ανέλθουν στην κοινωνική κλίμακα και να καπνίζουν χοντρά πούρα Αβάνας...

SAN JOSEMARIA ESCRIVA

 

«Αγία Μαφία»

Εξήντα χρόνια αργότερα, ο σκοπός του «Πατέρα» φαίνεται να έχει εκπληρωθεί. Το Οπούς Ντέι είναι σήμερα μια τεράστια μηχανή που παράγει καθολικούς «υψηλών προδιαγραφών». Μετρά πάνω από 80.000 μέλη στον κόσμο, ανάμεσα τους 2.000 ιερείς. Έχει πάρει σχεδόν την εξουσία στο Βατικανό κι έχει γίνει μια σημαντική οικονομική δύναμη - διαχειρίζεται γύρω στα 20-30 εκατομμύρια δολάρια το μήνα, χωρίς να υπολογίζονται τα ακίνητα που έχει σ' όλο τον κόσμο. Επιπλέον, το Οπούς Ντέι σήμερα δεν νιώθει καθόλου στριμωγμένο στη γωνία. Η οργάνωση που πριν από λίγα χρόνια χαρακτηριζόταν «Αγία Μαφία» και «Λευκή Μασονία», σήμερα έχει γίνει ευυπόληπτη.

Και ωστόσο, δεν έχει περάσει πολύς καιρός που ήταν σε καραντίνα. Στη Γαλλία, ο Σύνδεσμος για την Υπεράσπιση της Οικογένειας και του Ατόμου και η Ένωση ενάντια στις Σέκτες την παρουσίαζαν σαν εργοστάσιο κατασκευής ψυχοπαθών. Επέκριναν τις μεθόδους της προσηλυτισμού, παρόμοιες με αυτές των «Παιδιών του Θεού» ή της «εκκλησίας του Μούν», τη σιδερένια πειθαρχία, τους μεσαιωνικούς κανονισμούς που οφείλουν να ακολουθούν τα μέλη: τυφλή υπακοή στους ανωτέρους, όρκοι αγνότητας, αυτοβασανισμοί και κυρίως, την υποχρέωση να δίνουν, ασυζητητί, όλα τα χρήματα τους στο Έργο....

Η Μαρία Ανγκούστιας Μορένο είναι Σεβιλιάνα, καθηγήτρια θεολογίας. Υπήρξε για είκοσι χρόνια υπεύθυνη του τομέα γυναικών του Οπούς Ντέι. Έπειτα από πολλές δυσκολίες κατάφερε να φύγει από την οργάνωση. Έχει γράψει πολλά βιβλία εναντίον του «Έργου» που το χαρακτηρίζει «μυστική οργάνωση». «Χιλιάδες οικογένειες κλαίνε για την απώλεια των παιδιών τους, που η οργάνωση τα έχει απομακρύνει συναισθηματικά, διανοητικά,  γεωγραφικά  και  που συχνά τους αποσπά τα περιουσιακά τους στοιχεία βάζοντας τα να υπογράψουν χαρτιά των οποίων αγνοούν τη σημασία», αναφέρει η κ. Μορένο. «Όταν καταφέρνουν να βγουν από το Οπούς, δεν μπορούν να πάρουν πίσω τίποτα απ' όσα έδωσαν, φεύγουν με τα ρούχα που φορούν».

«Όλα αυτά είναι παράλογα», διαμαρτύρεται χαμογελώντας  ο  Φρανσουά   Γκοντράν,   ανώτερο   στέλεχος του Οπούς Ντέι στη Γαλλία, «Πώς θα μπορούσε κάποιος που ζει μέσα στον κόσμο, συχνά σε περιβάλλον έντονου ανταγωνισμού, στις επιχειρήσεις, στη διοίκηση, στη δημοσιογραφία, να είναι τόσο κλεισμένος; Δεν είμαστε χριστιανοί αγιατολάχ. Τα "πιστεύω" μας είναι   αυτά  της εκκλησίας. Υιοθετούμε, αν θέλουμε, τις θέσεις της Θεολογίας της Απελευθέρωσης πάνω σε ζητήματα κοινωνικά ή ηθικά. Ο καθένας μας πιστεύει ό,τι θέλει. Δεν υπάρχει ιδεολογία του Οπούς Ντέι».

Στο πλευρό του Φράνκο

Για να κατανοήσουμε την εξέλιξη της καθολικής αυτής σέκτας, που μέσα σε μερικά χρόνια εξελίχθηκε σε πραιτωριανή φρουρά του πάπα και κατέκτησε πολλές θέσεις-κλειδιά στην ιεραρχία του Βατικανού, πρέπει να ανατρέξουμε λίγο στην ιστορία της. Το 1928, όταν ο Αραγωνέζος Χοσέ Μαρία Εσκρίβα ίδρυσε το Οπούς Ντέι, ήταν μόλις 26 ετών. Ήταν φοιτητής της νομικής, πιστός καθολικός, αλλά χωρίς καμιά πρόθεση να γίνει ιερέας. Για λογούς οικονομικούς, όμως, διάλεξε να φοιτήσει σε ιερατική σχολή και αναχώρησε για τη Μαδρίτη. Ο νεαρός αββάς βρέθηκε ξαφνικά σε μια ταραγμένη πόλη. Ήταν η εποχή του έντονου αντικληρισμού. Στη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου είδε πολλούς ιερωμένους και καλογριές να σκοτώνονται και ο ίδιος γλίτωσε παρά τρίχα το θάνατο. Ύστερα από πολλές περιπέτειες και μετακινήσεις έφτασε στο Μπούργκος όπου εντάχθηκε στα στρατεύματα του Φράνκο.

Τα χρόνια εκείνα ήταν που ο Εσκρίβα άρχισε να βλέπει το Οπούς Ντέι σαν μια οργάνωση αντίστασης κατά του μαρξισμού, με θεμελιακή αρχή τη μυστικότητα και με δομή πυραμίδας. Οι πυρήνες της βάσης δεν γνωρίζουν τίποτα για την κορυφή και οφείλουν να αρκούνται στον τομέα όπου εργάζονται χωρίς να θέτουν ερωτήματα. Η υπακοή στον ηγέτη πρέπει να είναι απόλυτη. Ο προσηλυτισμός νέων εξασφαλίζεται με την εγκατάσταση πυρήνων κοντά σε μεγάλα πανεπιστήμια, με τη δημιουργία ξενώνων για φοιτητές, πολιτιστικών κέντρων. Το μήνυμα που περνά στους νεοπροσήλυτους είναι ότι «η εργασία καθαγιάζει». Δηλαδή, ένας καλός μαραγκός, αν δουλεύει φιλότιμα και μέσα στην ευλάβεια, μπορεί να διεκδικήσει την αγιότητα· το ίδιο και ένας καλός τραπεζίτης, αν κερδίζει πολλά χρήματα και συγχρόνως είναι αφοσιωμένος στον Θεό. Οταν πρόβαλε αυτό το καλβινιστικό σύνθημα, ο Εσκρίβα αντιμετωπίστηκε σαν αιρετικός. Μπορεί να ήταν φρανκικός μέχρι το μεδούλι, αλλά οι φαλαγγίτες του επιτέθηκαν. Η ισπανική εκκλησία τον επέκρινε, τον χαρακτήρισαν «εβραιομασόνο» και «μαθητή του Βέμπερ». Οι ιησουίτες έβλεπαν με δυσπιστία αυτόν τον ιερέα με το παιδικό χαμόγελο και τις υπέρμετρες φιλοδοξίες. Δεν είχαν άδικο. Ο Χο-σέ Μαρία Εσκρίβα πίστευε στο καλό του άστρο - πρώτα πρώτα για τον εαυτό του. Ο γιος του ταπεινού εμπόρου ψιλικών πρόσθεσε στ' όνομα του «ντε Μπαλαγκουέρ» και αργότερα κατάφερε να πάρει τον τίτλο του μαρκησίου της Περάλτα. Για το Οπούς Ντέι, είχε οικουμενικά σχέδια - να εγκαταστήσει πυρήνες, «οίκους», σ' όλο τον κόσμο. Να διεισδύσει στις ελίτ και στους κόλπους του Βατικανού - για να έχει μερίδιο στις αποφάσεις και, κυρίως, να πολεμήσει τον κομμουνισμό.

  

Συμπάθεια για τον Χίτλερ

Ο Εσκρίβα θέλησε μ' άλλα λόγια να δημιουργήσει ένα στρατό σύγχρονων ναϊτών. «Η ομοιότητα με τους ναΐτες εκτείνεται σε πολλά επίπεδα: το στρατιωτικό πνεύμα, τη λατρεία της ανδροπρέπειας», λέει ο πατέρας Βλαντιμίρ Φέλζμαν που υπήρξε συνεργάτης του Εσκρίβα και σήμερα είναι εφημέριος σε μια ενορία του Λονδίνου. «Οι ναΐτες ξεκίνησαν να πολεμήσουν για να απελευθερώσουν   από   το Ισλάμ τον Χριστιανισμό και τους Αγίους Τόπους. Το Οπούς Ντέι επιδιώκει να ελευθερώσει το χριστιανισμό από αυτό που θα αποκαλούσαμε μοντερνισμό, υποκειμενισμό, υλιστική νοοτροπία». Ο πατέρας Φέλτζμαν, που για πολλά χρόνια τον γοήτευε αυτή η σύγχρονη «σταυροφορία», σήμερα είναι πολύ ανήσυχος και θυμάται με φρίκη τη συμπάθεια του Εσκρίβα για τον Χίτλερ. «Έβλεπε τον Χίτλερ σαν ένα σταυροφόρο που ξεσηκώθηκε εναντίον του μαρξισμού. Πρέπει να ξέρετε ότι όλα τα μέλη με σημαντική θέση στο Οπούς Ντέι είχαν εγγραφεί ως εθελοντές στην περίφημη γαλάζια μεραρχία που πολέμησε στο πλευρό των Γερμανών εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης. Ο αντικομουνισμός του τον τύφλωνε. Μου έλεγε ότι υπερέβαλλαν αυτοί που ισχυρίζονταν ότι ο Χίτλερ σκότωσε έξι εκατομμύρια εβραίους. Ο Χίτλερ δεν ήταν κακός, κατά τη γνώμη του. Δεν είχε σκοτώσει παρά τρία με τέσσερα εκατομμύρια! Έλεγε ότι ο Χίτλερ έσωσε την Ισπανία από τον κομμουνισμό, γιατί χωρίς εκείνον ο Φράνκο δεν θα είχε νικήσει». Χωρίς τον Φράνκο, θα είχε γνωρίσει το Οπούς Ντει μια τόσο ραγδαία ανάπτυξη; Μέσα σε δέκα χρόνια, η σέκτα του Αραγωνέζου παπά απέκτησε μέλη μέσα στους τραπεζικούς κύκλους και στα ανώτερα κυβερνητικά κλιμάκια.

Το 1969, η οργάνωση είναι στο απόγειο της. Παραδόξως στις 17 Σεπτεμβρίου 1969, οι φρανκιστές διαδηλώνουν στη Μαδρίτη εναντίον του Οπούς Ντέι. Η αλήθεια είναι ότι η οργάνωση δεν υποστηρίζει πλέον τον Φράνκο,   αλλά  τους   Ισπανούς κεφαλαιούχους που θέλουν ν' ανοίξουν τα σύνορα της χώρας στις ξένες επενδύσεις. Οι «παπάδες χωρίς ράσο» έχουν γίνει θιασώτες της ελεύθερης αγοράς και ευνοούν τη δημοκρατική μετάβαση και τη συνταγματική   μοναρχία και αυτοί είναι που πείθουν τον Φράνκο να ορίσει ως μελλοντικό βασιλέα της Ισπανίας τον Χουάν Κάρλος. Και ενώ ο φρανκισμός αργοπέθαινε μέσα σ' ένα σκοροφαγωμένο προστατευτισμό, το Οπούς επεκτεινόταν σ' όλο τον κόσμο. Πάντα με την ίδια τεχνική: ο «μητρικός οίκος» είναι ορκισμένος στην πενία. Περιτριγυρίζεται όμως από δεκάδες εταιρίες, ιδρύματα, συνδέσμους κ.τ.λ. που μπορούν να τζιράρουν και να κερδίζουν τεράστια ποσά. Από τη δεκαετία του 70, οι φίλοι του Οπούς ιδρύουν αλυσίδες εταιριών σε όλο τον κόσμο: Μ. Βρετανία (Netherhall Education Association), Ελβετία (Fondation Limmat), Βενεζουέλα (Fundation General Latinoamericana), Γερμανία (Ιδρυμα Ρήνου- Δούναβη), Βαρκελώνη (Fundation General Mediterranea), πρώην ανατολικές χώρες (Βοήθεια στους Ιερείς των πρώηνΑνατολικών Χωρών)... Ο κατάλογος είναι ενδεικτικός. Στη Γαλλία υπάρχουν δεκάδες εταιρίες συνδεμένες με το Οπούς Ντέι, με «κεντρική» ανάμεσα τους την «Ανώνυμη Εταιρία Επενδύσεων για την Πολιτιστική Ανάπτυξη», που διαχειρίζεται τουριστικές επιχειρήσεις, κέντρα νεολαίας, φοιτητικούς ξενώνες κ.λ.π.

«Δωρητές» και σκάνδαλα

Πώς χρηματοδοτείται, λοιπόν, το Οπούς Ντέι; Επίσημα, από γενναιόδωρους δωρητές, από συμπαθούντες. Το   1978,   ο   Γάλλος   πρωθυπουργός Ρεϊμόν Μπαρ είχε προσφέρει την υποστήριξη του στο «Έργο» δηλώνοντας, με την ευκαιρία του αιτήματος προς την Αγία Έδρα να ανακηρυχθεί άγιος ο Χουάν Μαρία Εσκρίβα, που πέθανε το 1975: «Η αυξανόμενη επιρροή της διδασκαλίας του και η δράση των μελών του Οπούς Ντέι σε διάφορες χώρες του κόσμου στην υπηρεσία του Ευαγγελίου επιτρέπουν να σκεφτούμε ότι ο Μονσενιέρ Εσκρίβα ντε Μπαλαγκέρ είναι ένα πρόσωπο που φέρει τη σφραγίδα της αγιότητας». Ή μήπως η οργάνωση χρηματοδοτείται από τους επικεφαλής επιχειρήσεων που, π.χ., πήγαν να δώσουν διαλέξεις στο Κέντρο Γκαρνέλ, επίσημα συνδεμένο με το Οπούς Ντέι;

Είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στον σκοτεινό αυτό γαλαξία. Ωστόσο, ορισμένα σκάνδαλα στα οποία ακούστηκε το όνομα του Οπούς Ντέι, επιτρέπουν να φωτιστούν κάπως τα πράγματα. Στην Ισπανία, το 1982, ο εκατομμυριούχος Ρουίθ Ματέος, μέλος του Οπούς, αποκάλυψε πως υπεξαιρούσε τα χρήματα των επιχειρήσεων του για να τα δίνει στις εταιρίες του Οπούς Ντέι. Στην Ισπανία πάλι, ένα άλλο σκάνδαλο, η υπόθεση Ματέσα, αποκάλυψε ότι πολλά εκατομμύρια φράγκα υπεξαιρούνταν για να καταλήξουν στο λογαριασμό μιας λουξεμβουργιανής εταιρίας, της Sodetex. με πρόεδρο τον ταμία των Ανεξάρτητων Ρεπουμπλικάνων (του κόμματος του Ζισκάρ ντ' Εστέν), τον πρίγκιπα Ζαν ντε Μπρολί, ο οποίος δολοφονήθηκε λίγο καιρό αργότερα. Ο ντε Μπρολί ήταν «συμπαθών» του Οπούς Ντέι.

Διείσδυση στο Βατικανό

Πιο σχετικά πρόσφατα, το 1993, ένας επιχειρηματίας και δικηγόρος από τη Βενεζουέλα, ο Αλμπέρτο Μπέρτι, αναζωπύρωσε την πολεμική γύρω από το σκάνδαλο της τράπεζας Αμπροζιάνο και της δολοφονίας του Ρομπέρτο Κάλβι, τραπεζίτη και ανθρώπου του Βατικανού. Ισχυρίστηκε ότι «ξέπλυνε» γύρω στα 3 δισ, ευρώ για λογαριασμό της τράπεζας του Βατικανού (IDR - Ίδρυμα Θρησκευτικών Έργων) αλλά και του Οπούς Ντέι, μέσω της εταιρίας του Inecclesia. Ο Μπέρτι είπε ότι ο Κάλβι, λίγο πριν δολοφονηθεί, τον επισκέφθηκε για να του ζητήσει επειγόντως χρήματα για να καλύψει το έλλειμμα της τράπεζας Αμπροζιάνο και να αποφευχθεί το σκάνδαλο που θα έθιγε υψηλά κλιμάκια του Βατικανού. Δύο ημέρες αργότερα, ο Ρομπέρτο Κάλβι βρέθηκε κρεμασμένος κάτω από την Μπλακ Μπριτζ, στο Λονδίνο. Ποιος κάλυψε τελικά το έλλειμμα της τράπεζας, που εκτιμάται σε πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια; Στη Ρώμη και τη Μαδρίτη λένε ότι επιχειρηματίες του Οπούς Ντέι ήταν εκείνοι που πλήρωσαν.

Ένα πράγμα είναι σίγουρο: από τότε, το Οπούς Ντέι έγινε ο προσωπικός προστάτης του πάπα και έχει διεισδύσει σε θέσεις-κλειδιά στο Βατικανό.

Ο πάπας ανακήρυξε άγιο τον Χοσέ Μαρία Εσκρίβα στις 17 Μαΐου 1992, στην πλατεία του Αγίου Πέτρου μπροστά σε 300.000 άτομα.

Κάθε ποντίφηκας έχει κι άλλους λόγους να συμπαθεί το Οπούς Ντέι. «Το 1994», αποκαλύπτει και πάλι ο Αλμπέρτο Μπέρτι, «ο πρώην πρόεδρος μιας αμερικανικής τράπεζας μου διαβεβαίωσε ότι το Οπούς Ντέι χρηματοδότησε με σημαντικά ποσά την οργάνωση "Αλληλεγγύη", γι' αυτό και έχει αποκτήσει αυξημένη επιρροή στο Βατικανό και ιδιαίτερα στις οικονομικές του υποθέσεις».

Έτσι, η «Αγία Μαφία» βρίσκεται σήμερα στην κορυφή της εκκλησιαστικής εξουσίας.

Θα μπορέσει στο μέλλον το «Έργο» να υποδεικνύει τους διάδοχους της Αγίας Έδρας; Αυτός είναι ο μεγάλος φόβος όλων εκείνων που δεν θέλουν να επιστρέψει η Καθολική Εκκλησία στην εποχή των ναϊτών και να επιβληθούν κατά κράτος οι «καλόγεροι επιχειρηματίες» του Οπούς Ντέι, για τους οποίους ύψιστη αρετή δεν είναι η αγάπη για τον άνθρωπο αλλά η επιχειρηματική αποτελεσματικότητα.

 Η ΕΞΑΠΛΩΣΗ

H διάρθρωση του Οπούς Ντέι

• Αριθμημένοι: Διαβιούν σε κέντρο της οργάνωσης. Είναι άγαμοι, ορισμένοι απ' αυτούς είναι ιερωμένοι, οι υπόλοιποι λαϊκοί, με έντονη κοινωνική δραστηριότητα.

• Υπεράριθμοι: Μέλη που έχουν παντρευτεί και δεν ζουν κοινοβιακά

• Εταίροι: Άγαμα μέλη, που συνήθως μένουν με τις οικογένειες τους

• Συνεργάτες: Δεν είναι μέλη αλλά υποστηρίζουν την οργάνωση με προσευχές και δωρεές.

Εντολές του «Πατέρα»

Αποσπάσματα από τη «Βίβλο» του Οπούς Ντει το βιβλίο «Καμίνο» του Χοσέ Μαρία Εσκριβα ντε Μπαλαγκέρ, στο οποίο παρατίθενται 999 «σκέψεις».

121. Πρέπει ν' αναλάβουμε μια σταυροφορία ανδρισμού και αγνότητας που να εξουδετερώνει και να εκμηδενίζει την καταστροφική δράση αυτών που θεωρούν ζώο τον άνθρωπο. Η σταυροφορία αυτή είναι το έργο

130. Απάλλαξε με Χριστέ μου από το περίβλημα αισθησιακής σήψης που σκεπάζει την κάρδια μου!                                         

157. Μην ανατρέπεις την τάξη των πραγμάτων: Εφόσον σου δίνεται ο ίδιος ο Θεός προς τι αυτή η προσήλωση στα πλάσματα

175. Απαρνήσου τον εαυτό σου Είναι ωραίο να είσαι θύμα!

208. Ευλογημένος να είναι ο πόνος! Αγαπημένος να είναι ο πόνος! Καθαγιασμένος να είναι ο πόνος!                                    s

343. Δούλευε!  Όταν θα γνωρίσεις την έγνοια μιας επαγγελματικής εργασίας, η ζωή της ψυχής σου θα βελτιωθεί και θα γίνεις πιο ανδροπρεπής.                                  

Είναι το καμάρι του Οπούς Ντέι. Το Πανεπιστήμιο της Ναβάρας, στην Παμπλόνα, που ιδρύθηκε το 1952 και διευθύνεται από το «Έργο του Θεού», θα μπορούσε να χαρακτηριστεί οικολογικό πάρκο. Τριάντα χιλιάδες δέντρα σπάνιων ποικιλιών φυτεμένα σε 115 εκτάρια καλυμμένα με γρασίδι. Είναι ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο με παγκόσμιο κύρος, έχει 1.903 καθηγητές, 18.000 φοιτητές, σχολή δημοσιογραφίας, ιατρική σχολή, τεχνολογικά ινστιτούτα, 14 μονάδες έρευνας. Είναι περιζήτητο, γιατί εκεί κάνει κανείς σπουδές υψηλού επίπεδου με όλες τις ανέσεις Και όμως, το ισπανικό κράτος δεν ξοδεύει γι' αυτό ούτε μια πεσέτα. Πηγή χρηματοδότηση τα δίδακτρα που πληρώνουν οι σπουδαστές - από 675.000 μέχρι ένα εκατομμύριο δραχμές το χρόνο. Μέσα στην ιατρική σχολή λειτουργεί μια από τις καλύτερες ιδιωτικές κλινικές της Ισπανίας - εδώ νοσηλεύτηκε το 1993 ο πατέρας του βασιλιά Χουάν Κάρλος

Γίνεται «κατήχηση»  των φοιτητών στη διάρκεια των σπουδών τους; «Καθόλου» άπαντα ο πρύτανης Αλεχάντρο Λιάνο. «Είμαστε υπέρ του πλουραλισμού και τον ενθαρρύνουμε στους σπουδαστές μας. Δεν έχουμε καμιά επίσημη ιδεολογία». Στην πραγματικότητα, το Οπούς Ντέι δεν δουλεύει δημοσία και φανερά αλλά με διακριτικότητα και κατά μονάς. Το Πανεπιστήμιο της Ναβάρας παίζει ρολό προτύπου, παραδείγματος. Έρχεται κάνεις για την ποιότητα των σπουδών ή για τα κέντρα έρευνας. Και τίποτα δεν αποκλείει την προσέγγιση στα κρυφά. Το Οπούς Ντει προσηλυτίζει «με το γάντι»

Από παλαιότερο άρθρο του Serge Raffy