Η κατασκευή ολόκληρου «ζωτικού ψεύδους» κλειδώνει την ημερομηνία και των εκλογών!

Η κατασκευή ολόκληρου «ζωτικού ψεύδους» κλειδώνει την ημερομηνία και των εκλογών!

Του ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ*

Μια ματιά στον χάρτη των κινήσεων και του λόγου της κυβέρνησης και της ΝΔ το τελευταίο εξάμηνο αποκαλύπτει την προσπάθεια και των δύο για δημιουργία ενός τοπίου ψευδαισθήσεων στους πολίτες. Πρόκειται ουσιαστικά για μια στημένη υπόθεση εργασίας για την υποστήριξη πλαστών διλημμάτων στις εκλογές.

Η μεν κυβέρνηση θέλει να εξασφαλίσει -τουλάχιστον φαινομενικά-, μετά το κάψιμο της απομείωσης του χρέους, τη δυνατότητα επιχειρηματολογίας για έξοδο από τα Μνημόνια, η δε ΝΔ να δημιουργήσει την ελπίδα ότι αυτή μπορεί να πετύχει κάτι τέτοιο.

Άραγε, πού είναι η αλήθεια και πού το ζωτικό ψεύδος;

Είναι δεδομένο ότι στην επιμήκυνση της επιτροπείας έχουν ήδη συνθηκολογήσει και οι δύο, γι’ αυτό και στη συζήτηση επί του προϋπολογισμού ούτε λέξη δεν υπήρξε για την «ταμπακέρα». Το ζήτημα είναι ότι η αβεβαιότητα, κυρίως εξαιτίας των εξελίξεων στην Ιταλία και λιγότερο λόγω των επερχόμενων εκλογών στην Γαλλία -όπου προς το παρόν δεν διαφαίνεται, μετά την αποχώρηση Ολάντ και την επιλογή υποψηφίου στην Κεντροδεξιά, να υπάρχει η αγωνία που υπήρχε πριν από έναν ή δύο μήνες-, δεν επιτρέπει την έγκριση ή τις ανάλογες ανταποκρίσεις και από το ευρωπαϊκό «ιερατείο», προκειμένου το αφήγημα να είναι πειστικό.

Γιατί αυτός ο μύθος φυγής από την πραγματικότητα δεν είναι τόσο «γλυκός» και «θεατρικός» όπως του Νορβηγού Έρικ Ίψεν, αφού έχει και δράκο. Η μεν κυβέρνηση θέλει να παρατείνει όσο γίνεται την παραμονή της αλλά, εκτός από τα πλεονάσματα, θέλει η όποια ποσοτική χαλάρωση να μεταφραστεί και σε πακέτο το οποίο να επιτρέπει χαραμάδες για προσδοκίες -έστω και ελάχιστα- δημοσίων επενδύσεων, που είναι απαραίτητες για σοβαρή κίνηση και των ιδιωτικών, και εκεί να επιλέξει την καλύτερη στιγμή για προσφυγή στην κάλπη. Το σύνθημα θα είναι «έρχονται επιτέλους οι καλύτερες μέρες», με στόχο όχι τη νίκη αλλά τη συγκράτηση ποσοστών προβολής, προκειμένου να είναι εντός του πολιτικού παιχνιδιού και με ισχυρή δύναμη τη μεθεπόμενη (με απλή αναλογική) και όχι την επομένη.

Από την άλλη, η ΝΔ δεν επιθυμεί τέτοια «βελούδινη» δική της νίκη και ήττα, γιατί το σημερινό επιχείρημα της κυβέρνησης -«δεν θέλαμε, αλλά αναγκαστήκαμε»- δεν θα υπάρχει γι’ αυτή στην επιμήκυνση ή τη συνομολόγηση ενδεχόμενου 4ου Μνημονίου. Αυτός είναι και ο λόγος που ενώ στα λόγια πιέζει για εκλογές, στην πράξη βολεύεται με τη θεωρία του ώριμου φρούτου και πλασάρει τη θεωρία της αυτοδυναμίας, όσο η κυβέρνηση καθυστερεί, ώστε να διατηρήσει υψηλά τη συσπείρωση των πιο σκληροπυρηνικών οπαδών της. Εδώ όμως υπάρχει το κλειδί της αξιολόγησης που είναι σε εκκρεμότητα και μπορεί να φέρει επίσπευση εξελίξεων, ακόμα και πριν από την άνοιξη, αφού η κυβέρνηση -αν κινδυνεύει το ελπιδοφόρο σενάριο και μειώνεται η πιθανότατα να επιλέξει η ίδια την πιο κατάλληλη στιγμή για κάλπη- μπορεί να επιχειρήσει ηρωική απάντηση και πάλι. Τότε τα πράγματα θα πάνε πιο άμεσα και πιο σκληρά και σε μέτρα και θα μπούμε στον κύκλο άλλης μιας κυβέρνησης που θα καταπιεί η κρίση και σύντομα και πιθανά αμιγώς Νεοδημοκρατικής, αφού η συμμαχία για μοίρασμα, και μάλιστα ετεροβαρώς, των ευθυνών, δεν προκύπτει πλέον, σύμφωνα με τα δεδομένα του σήμερα!

* Μάστερ στις Δημόσιες Πολιτικές, Συντονιστής του Ομίλου Πολιτικού και Κοινωνικού Προβληματισμού «Ακτίδα»