Όποτε παίρνω βαρύγδουπα e-mail για παρούσες ή μελλοντικές τραγωδίες είμαι πάντα επιφυλακτικός και αρχίζω το ψάξιμο μέσα από τα διάφορα "ψαχτήρια" δηλαδή τις μηχανές αναζήτησης του διαδικτύου.
Έτσι ακριβώς συνέβηκε και σήμερα με το e-mail που μου διαβίβασε μια καλή μου φίλη. Μόνο που αυτή την φορά βασανίστηκα λίγο περισσότερο. Ο λόγος απλός για δύο κυρίως λόγους :
Ο πρώτος είναι ότι το i-doser είναι ένα πρόγραμμα υπαρκτό και πανάκριβο (500 ευρώ +). (Βέβαια το ιντερνέτ και τα τόρρεντ είναι μια αστείρευτη πηγή όπου αν ψάξεις βρίσκεις σχεδόν τα πάντα. Στην προκειμένη λοιπόν περίπτωση μπορείς να βρεις και να κατεβάσεις και το i-doser μόνο που στην περίπτωση αυτή μπορεί να κινδυνεύεις να βρεθείς αντιμέτωπος και με κάποια Trojan, γεγονός που δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστο).
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι το faq του i-doser σου περιπλέκει λίγο την κατάσταση (http://www.i-doser.com/faq.htm#Answer1) αφού σε προβληματίζει άν πραγματικά υπάρχει κάποιος κίνδυνος σύμφωνα με τις τόσες ιδιότητές του.
Αν και δεν έχω ιδιαίτερες γνώσεις φυσικής (και η ακουστική ουδέποτε υπήρξε σαν μάθημα η συμπάθειά μου) είπα να ψάξω λίγο περισσότερο βάζοντας κάτω την στοιχειώδη λογική.
Στις ιστοσελίδες του εξωτερικού δεν διάβασα για το i-doser κάτι το συγκλονιστικό περί απειλής της υγείας του πληθυσμού και ούτε υπάρχει κάποια προειδοποίηση για κάποια επικίνδυνη απειλή (όπως την παρουσίασε η Espresso) από τις διάφορες οργανώσεις Υγείας.
Στην Ελλάδα το κείμενο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Espresso στις 3.7.2008 με τίτλο ΄"Ναρκωτικό με ήχο" (http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&catid=1&artID=761060) κυκλοφόρησε και με αλυσίδα e-mail στο διαδίκτυο και έχει ως εξής:
Το ναρκωτικό που αναμένεται να σημαδέψει τον εικοστό πρώτο αιώνα δεν θα μπορούσε παρά να κατασκευάζεται και να διακινείται μέσω Ιντερνετ. Ο λόγος για το iDoser, τη νέα εθιστική «ουσία» που κάνει θραύση σε όλο τον κόσμο και δεν λαμβάνεται με χάπια, ενέσεις ή εισπνοές, αλλά κυκλοφορεί σε ψηφιακά αρχεία, που οι χρήστες κατεβάζουν εύκολα από το Διαδίκτυο. Η «δόση» είναι βασισμένη σε ηχητικά κύματα, τα οποία έχουν ενσωματωθεί με ειδική επεξεργασία σε κοινά μουσικά αρχεία .mp3 και πωλούνται ως αρχεία .drg. Οι χρήστες δεν έχουν παρά να τα αναζητήσουν στις εκατοντάδες ιστοσελίδες-βαποράκια, να τα κατεβάσουν στον υπολογιστή τους και με ένα ειδικό πρόγραμμα, που διατίθεται δωρεάν στο Ιντερνετ, να τα αποσυμπιέσουν, να τα ακούσουν και να φτιάξουν… κεφάλι στην κυριολεξία, αφού τα ηχητικά αυτά ναρκωτικά δρουν κατευθείαν στον εγκέφαλο.
Οπως εξηγούν οι ειδικοί, πρόκειται για συγκεκριμένα κύματα συχνότητας 3 έως 30 Hertz (τα λεγόμενα υποηχητικά κύματα) που επηρεάζουν τη λειτουργία του εγκεφάλου προκαλώντας διάφορες αντιδράσεις. Για παράδειγμα, τα κύματα άλφα (τα οποία κυμαίνονται από 7 έως 13 Hertz) έχουν χαλαρωτική δράση, όμως υπάρχουν και άλλα που προκαλούν αντιθέτως υπερδιέγερση και ευφορία.
Ηδη οι αρχές έχουν εντοπίσει αμέτρητες ιστοσελίδες όπου μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να βρουν τη δόση τους. Μάλιστα, υπάρχει και ιστοσελίδα όπου παρέχονται οδηγίες χρήσης του νέου ναρκωτικού για τους αρχάριους και πωλούνται CDs με τραγούδια-«δόσεις». Οπως συμβαίνει σε αρκετές περιπτώσεις και με τα κοινά ναρκωτικά, οι πρώτες χαμηλές «δόσεις» παρέχονται δωρεάν, με στόχο την προσέλκυση νέων πελατών. Ακόμα όμως και οι πιο ισχυρές «δόσεις» προσφέρονται σε πολύ χαμηλές τιμές (περίπου 5 ευρώ το τραγούδι), παρά το γεγονός ότι μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν αμέτρητες φορές. Την ίδια στιγμή, στο YouTube μπορεί να βρει κανείς πολλά σχετικά βιντεάκια και να δει νέους να παραληρούν από ευφορία τη στιγμή που δοκιμάζουν το ναρκωτικό της ψηφιακής εποχής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η χρήση των υποηχητικών κυμάτων δεν είναι κάτι καινούργιο για τις αστυνομικές αρχές, οι οποίες στο εξωτερικό τα χρησιμοποιούν ως κατασταλτικά μέσα, για παράδειγμα, στις ντισκοτέκ ώστε να ηρεμούν τη νεολαία. Η χρήση τους έχει πραγματοποιηθεί στο παρελθόν και σε στρατιωτικούς χώρους. Παρ’ όλα αυτά, οι κίνδυνοι για την υγεία που σχετίζονται με τη χρήση των cyber-ναρκωτικών δεν έχουν διαπιστωθεί ακόμα. Οι ειδικοί έχουν αρχίσει έρευνες σχετικά με το μέγεθος και τις επιπτώσεις του εθισμού.
Πρόσφατα, Ιταλοί ερευνητές μελέτησαν και υπολόγισαν την αθροιστική επίδραση του ήχου και του ecstasy στον εγκέφαλο πειραματόζωων. «Χορηγήσαμε σε ποντίκια μία μικρή δόση ecstasy ανίκανη να προκαλέσει την παραμικρή νευρολογική επίδραση και στη συνέχεια χορηγήσαμε στα ίδια ποντίκια μία “δόση” ήχου 95 ντεσιμπέλ, τη μέγιστη που επιτρέπεται στις ντισκοτέκ. Αμέσως διαπιστώσαμε ενίσχυση της επίδρασης του ecstasy. Και όχι μόνο: όταν αυξήσαμε την αρχική δόση του ecstasy, η μετέπειτα “δόση” του ήχου προκάλεσε ενίσχυση της επίδρασης που διήρκεσε πέντε ολόκληρες ημέρες» εξήγησε ο Μικελάντζελο Ιανόνε, ερευνητής από το Ινστιτούτο Νευρολογικών Επιστημών του Εθνικού Συμβουλίου Ερευνών του Καταντζάρο. «Αυτό εξηγεί γιατί ορισμένα είδη ναρκωτικών, όπως για παράδειγμα το ecstasy, καταναλώνονται σε ιδιαίτερα μεγάλες ποσότητες σε περιστάσεις όπως ρέιβ-πάρτι, όπου προφανώς η μουσική ενισχύει την επίδρασή τους».
Ρεπορτάζ της
ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΥ
Στο διαδίκτυο κυκλοφόρησε με τίτλο: "FW: Το ναρκωτικο που θα σημαδεψει τον 21ο αιωνα-S.O.S"
Αναφορά στο θέμα αυτό έγινε επίσης στον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ ΤΥΠΟ στις 12.2.2009
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: "Νέο ισχυρό ναρκωτικό με... ηχητικά κύματα. Θα σημαδέψει τον 21ο Αιώνα".
Η εφημερίδα γράφει ότι "η σκοτεινή πλευρά του διαδικτύου "γέννησε" και το ναρκωτικό που θα σημαδέψει -όπως όλα δείχνουν- τον εικοστό πρώτο αιώνα. Είναι το "iDoser" το οποίο παρασκευάζεται και διακινείται μέσω Ιντερνετ. Παρ' ότι είναι καινούργια για την Ελλάδα, η νέα εθιστική "ουσία" κάνει θραύση σε όλο τον κόσμο και δεν λαμβάνεται με χάπια, ενέσεις ή εισπνοές, αλλά κυκλοφορεί σε ψηφιακά αρχεία, που οι χρήστες κατεβάζουν εύκολα από το Διαδίκτυο".
Στις 9 Αυγούστου 2009 η εφημερίδα "ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ" γράφει:
Χιλιάδες ανυποψίαστοι χρήστες του Διαδικτύου τα υποψήφια θύματα της ψηφιακής εξάρτησης
Ένα νέο «ναρκωτικό», με χιλιάδες χρήστες σε ολόκληρο τον πλανήτη – κυρίως άτομα νεαρής ηλικίας- έχει κάνει εδώ και μερικούς μήνες την εμφάνισή του και απειλεί να εξελιχθεί σε μάστιγα του 21ου αιώνα.
Λες και υπάρχει μια διεθνής συνωμοσία σιωπής, που έχει στόχο να
προστατεύσει την… υπόληψη του Διαδικτύου, ελάχιστα πράγματα έχουν γίνει γνωστά για το νέο ναρκωτικό. Γιατί; Διότι απλούστατα είναι ψηφιακό!
Γράφει ο Γιώργος Γκιώνης
Τα τεράστια συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από το «Ίντερνετ» λειτουργούν ως προπέτασμα καπνού και οι μόνες διαρροές γίνονται από κάποια ευαισθητοποιημένα άτομα -ανάμεσά τους και αρκετοί αστυνομικοί, διώκτες των παραδοσιακών ναρκωτικών και του ηλεκτρονικού εγκλήματος- που ως «ελεύθερες φωνές» προσπαθούν να σπάσουν τα στεγανά και να αποκαλύψουν την αλήθεια.
Η απειλή του αιώνα αποκαλείται «Idoser». Στην κυριολεξία πρόκειται για ψηφιακό ναρκωτικό, που η αρρωστημένη φαντασία των εφευρετών του το δημιούργησε με στόχο να πάρει τα πρωτεία από το «ναρκωτικό των πλουσίων», την κοκαΐνη, διεκδικώντας ένα μεγάλο -το μεγαλύτερο ίσως- μερίδιο της παράνομης αγοράς των ναρκωτικών.
Περί τίνος πρόκειται;
Κάποιοι «επιστήμονες» με αμφισβητούμενη ηθική, που απεργάζονται μυστηριώδη σχέδια σε ανήλιαγα εργαστήρια, σκέφτηκαν ότι θα μπορούσαν να εφαρμόσουν στον άνθρωπο κάτι ανάλογο με την ανάλγητη αντιμετώπιση των δελφινιών. Είναι γνωστό ότι για λόγους στρατηγικής μεθοδεύτηκε στο παρελθόν η δημιουργία «στρατιωτών» από δελφίνια που τα αιχμαλώτιζαν με εκπομπές υπερήχων από ειδικά μηχανήματα «σόναρ», για να τα χρησιμοποιήσουν σε στρατιωτικές-κατασκοπικές αποστολές.
Έτσι, χρησιμοποιώντας υποηχητικά κύματα δημιούργησαν ολόκληρη σειρά ήχων που κυριολεκτικά αιχμαλωτίζουν το ανθρώπινο μυαλό και προκαλούν εξάρτηση. Επιστήμονες από την αντίπερα όχθη χαρακτηρίζουν το «Idoser» ως ψηφιακό ναρκωτικό. Και μάλιστα πιο επικίνδυνο από τα παραδοσιακά, αφού χτυπάει κατευθείαν τα εγκεφαλικά κέντρα.
Ο τρόπος της διάδοσής του, οι «πιάτσες διακίνησης» όπως λέγαμε παλιά, βρίσκονται μέσα στο Διαδίκτυο και επομένως διαδικτυακή είναι και η διακίνησή του, μέσα από τις διάφορες ιστοσελίδες, στις οποίες «σερφάρουν» οι νεαροί, κυρίως, χρήστες του Ίντερνετ.
Αν πριν από μερικά χρόνια κάποιος ισχυριζόταν ότι μελλοντικά θα δημιουργηθεί ηλεκτρονικό ναρκωτικό, το πιθανότερο θα ήταν να τον χαρακτήριζαν από ευφάνταστο έως… τρελό. Και όμως ναι. Στην πραγματικότητα αυτό ακριβώς συμβαίνει.
Για να γίνει αντιληπτό το πόσο καινούριο είναι αυτό το «επίτευγμα» αρκεί να αναφερθεί ότι στην τελευταία πολυσέλιδη έκθεση του Συντονιστικού Οργάνου Δίωξης Ναρκωτικών (ΣΟΔΝ) τον Οκτώβριο 2008 δεν αναφέρεται τίποτα για το νέο ηλεκτρονικό «ναρκωτικό». Είναι γνωστό ότι στο ΣΟΔΝ συμμετέχουν όλες οι συναρμόδιες αρχές δίωξης ναρκωτικών.
Με άλλα λόγια, η Αστυνομία (Υπηρεσίες Δίωξης Ναρκωτικών-Τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος), το Λιμενικό Σώμα, οι τελωνειακές αρχές, η Υπηρεσία Ειδικών Ερευνών (πρώην ΣΔΟΕ) και η αρμόδια αρχή για το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος φαίνεται ότι πιάστηκαν στον ύπνο.
Το ψηφιακό ναρκωτικό κάνει διεθνώς θραύση στη νεολαία, που δεν έχει ενδοιασμούς να δοκιμάσει τα πάντα και που λόγω της ραγδαίας εξέλιξης της τεχνολογίας, κυριολεκτικά παίζει το Ίντερνετ στα δάκτυλα.
Ενας επικίνδυνος ψηφιακός εθισμός που κυκλοφορεί ελεύθερα σαν… τραγούδι
Αρχεία ψηφιακού τύπου που ενσωματώνονται μέσω ειδικής επεξεργασίας στα γνωστά μουσικά αρχεία mp3
Η διάδοση του ψηφιακού ναρκωτικού στους νέους δεν διαφέρει σε τίποτα από την καθημερινή αναζήτηση μουσικών κομματιών που «κατεβάζει» ο χρήστης του υπολογιστή στο μηχάνημά του.
Φορώντας τα ακουστικά του ο νεαρός «σερφάρει» στις διάφορες ιστοσελίδες και τελικά παγιδεύεται. Μέσα στους μουσικούς ήχους των τραγουδιών που ψάχνει γίνεται δέκτης μιας σειράς πρωτόγνωρων ήχων που φθάνουν στον ακουστικό του πόρο με τη «μορφή» υποηχητικών κυμάτων σε συχνότητες από 3 έως 30 Hz.
Στην αρχή η «λήψη» είναι δωρεάν. Είναι το κόλπο για να παρασύρουν οι διακινητές του ψηφιακού ναρκωτικού νέους δέκτες-χρήστες. Μόλις αρχίζει ο εθισμός και οι απαιτήσεις του θύματος αυξηθούν αρχίζει η αγοραπωλησία.
Στην αρχή η τιμή είναι χαμηλή. Συν τω χρόνω αυξάνεται, αφού οι αδίστακτοι διακινητές καταλαβαίνουν ότι δημιούργησαν στο νέο εθισμό.
«Είναι το ίδιο ισχυρό με τα σκληρά ναρκωτικά αν όχι πιο επικίνδυνο ,αφού χτυπάει κατευθείαν στο μυαλό» μας είπε έμπειρος αξιωματικός από το Ηλεκτρονικό Έγκλημα που κρούει κώδωνα κινδύνου, για να προσθέσει:
«Οι ήχοι αυτοί και η πολύχρονη χρήση τους σου προκαλούν σίγουρα εθισμό που οδηγεί στην τρέλα.
Υπάρχουν ιατρικά αποτελέσματα που δείχνουν ότι έχουμε μπροστά μας μια νέα μάστιγα. Και το χειρότερο είναι η τεράστια δυσκολία του κατασταλτικού έργου, αφού δεν μπορεί ο γονιός να γνωρίζει τι ακούει το παιδί του πιστεύοντας ότι τον απασχολούν νέα μουσικά ακούσματα. Στην Ελλάδα μέχρι στιγμής δεν έχουμε κάτι το χειροπιαστό. Φοβάμαι, όμως, ότι θα μας απασχολήσει έντονα στο μέλλον. Ο μόνος τρόπος δίωξης είναι να εντοπίσεις τις συγκεκριμένες ιστοσελίδες, που προμηθεύουν το ψηφιακό ναρκωτικό».
Το ανατριχιαστικό της υπόθεσης είναι ότι πρόκειται για αρχεία ψηφιακού τύπου που κυκλοφορούν ελεύθερα στο Διαδίκτυο και ενσωματώνονται μέσω ειδικής επεξεργασίας (συμπίεση-αποσυμπίεση) στα γνωστά μουσικά αρχεία mp3.
Όταν η επεξεργασία των ήχων αυτών τους μεταβάλει σε «ναρκωτικό» που προσβάλει εγκεφαλικά κέντρα, οι dealers τους δίνουν το χαρακτηρισμό στο αρχείο ως «.drg» που αποτελεί σύντμηση της λέξης drug (σημαίνει ναρκωτικό) ώστε να προσελκύσει τους εθισμένους-μυημένους. Μέσα σε cd τραγούδια υπάρχουν οδηγίες χρήσεως του ψηφιακού ναρκωτικού.
Ειδικοί επιστήμονες, εξετάζοντας την κλίμακα αυτών των ήχων, ανάλογα με τα Hz εκπομπής, υποστηρίζουν ότι κύματα «θήτα» από 4-7 Ηz προκαλούν λήθαργο, κύματα 7-13 Hz προκαλούν χαλάρωση και κύματα «βήτα» από 13 έως 60 Hz προκαλούν υπερδιέγερση.
Ιταλοί μελετητές ερεύνησαν την αλληλεπίδραση του «Idoser» με ταυτόχρονη χρήση διαφόρων ναρκωτικών ουσιών. Προχωρώντας σε πειράματα με ποντίκια διαπίστωσαν ότι τα μικρά τρωκτικά αποκτούν επιθετικές τάσεις και κατέληξαν ότι πρόκειται για επικίνδυνο συνδυασμό.
Δοκιμάζοντας τις αλληλεπιδράσεις του ναρκωτικού ecstasy με τη χορήγηση του μέγιστου επιτρεπτού ήχου των 95 db που παίζουν στα διάφορα νυχτερινά κέντρα όπου συχνάζει η νεολαία, οι επιστήμονες διαπίστωσαν διαφορετική αντίδραση στα πειραματόζωα (ποντίκια).
Οι επιστήμονες είναι ιδιαίτερα προβληματισμένοι από όλα αυτά και συμπεραίνουν ότι το «Idoser» είναι πιο επικίνδυνο από τα συμβατά ναρκωτικά γιατί επιδρά άμεσα και απευθείας στον εγκέφαλο.
Είναι λοιπόν τόσο τραγικά τα πράγματα ; ;
ΟΧΙ απαντούν κάποιοι που έχουν γνώση υπολογιστών και ασχολήθηκαν με το θέμα. Μάλιστα το όχι αυτό συνοδεύεται με ανάλογη τεκμηρίωση.
Στην ιστοσελίδα http://www.psaxtiria.com/2009/02/idoser.html διάβασα :
- Τι είναι το iDoser?
Το iDoser υποτίθεται ότι είναι ένα πρόγραμμα μέσω του οποίου ο χρήστης ακούει ειδικά τροποποιημένα αρχεία ήχου, που έχουν την ιδιότητα να δημιουργούν συμπτώματα παρόμοια με αυτά της χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Αλλά τα "οφέλη" δεν σταματούν εκεί. Αν ρίξετε μια ματιά στο επίσημο site, θα βρείτε ηχητικά κομμάτια που έχουν κάθε είδους αποτέλεσμα, από το να χάσετε κιλά μέχρι να αυξήσετε τις σεξουαλικές σας επιδόσεις.
Η ιδέα στην οποία στηρίζεται το idoser είναι αυτό που ονομάζεται "binaural beats". Δύο διαφορετικές συχνότητες που μέσω των αυτιών και της ακουστικής οδού, αλλάζουν την συχνότητα των εγκεφαλικών κυμάτων. Τα Binaural beats ανακαλύφθηκαν στις αρχές του 19ου αιώνα, η δημοτικότητα τους όμως απογειώθηκε κατά την δεκαετία του '70. Μερικοί υπνωτιστές τα χρησιμοποιούν για να βοηθήσουν τους ασθενείς τους να εισέλθουν σε κατάσταση ύπνωσης, αλλά υπάρχουν τόσα άλλα μέσα για να το πετύχουν που ελάχιστοι καταφεύγουν σε αυτά.
- Επιστημονικές έρευνες και ειδησεογραφικές αναφορές για το idoser.
Σκέφτηκα ότι ένα τέτοιο ναρκωτικό δεν θα πέρασε απαρατήρητο από τα μεγάλα ειδησεογραφικά site του εξωτερικού αλλά ούτε και από επίσημα επιστημονικά portal. Έψαξα λοιπόν να δώ τι μέτρα έχουν λάβει στο εξωτερικό για την προστασία της νεολαίας από την καινούργια αυτή "λαίλαπα". Πέραν των αναφορών από ανώνυμους χρήστες σε κάποια ανεπίσημα forum, σας πληροφορώ ότι δεν ασχολείται κανείς. Απόλυτη αδιαφορία. Στην Ελλάδα όμως, αρκετά ελληνικά blogs είχαν κάνει copy-paste ένα άρθρο της εφημερίδας Espresso με ημερομηνία 03/07/09 και με τίτλο "Ναρκωτικά με ήχο". Πέραν τούτου? Η εφημερίδα Αδέσμευτος τύπος. Και ποιο πέρα? Τίποτα. Ε δεν μπορεί...σκέφτηκα. Και τότε αποφάσισα να λάβω ακραία μέτρα και να θυσιάσω το κορμί μου χάριν της γνώσης και της δικής σας ενημέρωσης!!!.
- Η προσωπική μου εμπειρία από την χρήση του iDoser.
Λοιπόν...αυτάαααα. Τι άλλα νέα? Τα παιδιά καλά? Γιατί αν περιμένατε να σας πω ότι είδα ροζ ελέφαντες και παράξενα ανθρωπάκια να χοροπηδούν ολόγυρα, μάλλον θα σας δυσαρεστήσω. Κατέβασα (μην ρωτάτε από που) την καινούργια έκδοση του προγράμματος μαζί με όλα τα ηχητικά κομμάτια που διατίθενται στο site της εταιρίας και τα οποία κοστολογούνται από 5 ως 200 δολάρια. Κάθισα αναπαυτικά, φόρεσα τα ακουστικά και για σίγουρα αποτελέσματα έβαλα το επονομαζόμενο "Hand of God", ένα κομμάτι που υποτίθεται ότι δεν πρέπει να βάζουν οι πρωτάρηδες και οι άπειροι χρήστες. Έκανα υπομονή και το άκουσα μέχρι το τέλος. 30 λεπτά συνεχόμενου, μονότονου, εκνευριστικού πλούσιου σε θόρυβο ήχου (για την ελληνική blog-οσφαιρα ρε γαμώτο). Λοιπόν παιδιά... τζάμπα καίει η λάμπα... τζίφος.
- Συμπέρασμα.
Πρόκειται, χωρίς αμφιβολία, για μια φάρσα που βασίζεται στην δύναμη της αυθυποβολής. Κυρίως όμως είναι μία ακόμη δημοσιογραφική αποτυχία των εν λόγω εφημερίδων καθώς θα έπρεπε να ψάξουν λίγο καλύτερα πριν τρομοκρατήσουν για μια ακόμη φορά τον κόσμο με αυτό το κακό και διαβολικό κατασκεύασμα που λέγεται Internet (που τους τρώει τους αναγνώστες...πάλι την είπα την κακία).
Στην συνέχεια πήρα κάποιες περισσότερο τεκμηριωμένες απόψεις από την ιστοσελίδα
http://productivity.gr/articles/302 όπου αναφέρονται τα ακόλουθα:
Κεφάλαιο 1: ΤΙ ΕΙΝΑΙ τα «ηχητικά ναρκωτικά»;
Αρκετό καιρό πριν, στον 19ο και ουχί στον 20ο αιώνα, ανακαλύφθηκαν τα binaural beats. Πρόκειται ουσιαστικά για μια πληρέστερη εκδοχή του στερεοφωνικού ήχου (με τον οποίο και συγχέεται συχνά ο όρος), και αφορά «ηχητικά κύμματα» (για τους προαναφερθέντες που θα δυσκολευτούν να το καταλάβουν και αυτό, μεταφράζεται ως «πάσης-φύσεως-ήχος») που γράφονται με διαφορετικά μέσα, π.χ. με περισσότερα από ένα μικρόφωνα. Η τεχνική προσπαθεί να καταγράψει τις διαφορές του ήχου που βρίσκεται στο χώρο, όπως αυτός γίνεται αντιληπτός από δύο διαφορετικά σημεία, τα οποία αντιστοιχούν, για μαντέψτε: στα αυτιά μας. Διότι, βλέπετε, τουλάχιστον οι περισσότεροι έχουμε δύο αυτάκια, και χάρη σε αυτό μπορούμε να αντιληφθούμε «από πού έρχεται ο ήχος». Αυτό τον «όγκο» του ήχου προσπαθούν να αναπαράγουν οι binaural εγγραφές. Έχοντας αυτό κατά νου, ας «πηδήξουμε» για λίγο σε ένα σχετικό θεματάκι.
Έχουν γίνει, λοιπόν, αρκετές έρευνες σχετικά με το πώς εξωγενείς παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργία του εγκεφάλου, και ένας από τους τομείς υπό μελέτη είναι τα ηχητικά κύματα. Έχει λοιπόν ανακαλυφθεί πως με τη χρήση binaural waves είναι δυνατόν να επηρεαστεί η λειτουργία του εγκεφάλου – ακριβώς με την ίδια λογική που ένα… κομπρεσέρ που ακούγεται επί ώρες έξω από το γραφείο μπορεί να «επηρεάσει τη λειτουργία του εγκεφάλου», εκνευρίζοντας αυτόν που το ακούει για ώρες. Επάνω σε αυτή τη λογική έχουν «χτιστεί» τα «ηχητικά ναρκωτικά» που είχαν κυκλοφορήσει με πολλούς και διάφορους τρόπους. Το Internet μας «τα έφερε» σε MP3 και η τελευταία εκδοχή τους είναι το γνωστό iDoser. Όλως περιέργως, σε θεωρητικό επίπεδο, το iDoser έχει περισσότερες πιθανότητες να «δουλέψει» από ότι τα MP3.
Κεφάλαιο 2: (ΔΕΝ) Βλέπω αστεράκια
Ας ξεκινήσουμε με το «γιατί ΔΕΝ δουλεύουν τα ηχητικά ναρκωτικά με μορφή MP3″ (ελπίζω να το διαβάζει ειδικά ο προαναφερθέντας blogger που μας «χάρισε» το… MP3 αδρεναλίνης, μαζί με άλλα χρήσιμα «βοηθήματα»). Στην παρακάτω εικόνα βλέπετε μια τυπική κυμματομορφή ενός μουσικού κομματιού, που απλά κατέβασα από το Google Images – ήταν μια από τις πρώτες που συνάντησα, και θα χρησιμεύσει ως το παράδειγμα μας.
Στην εικόνα βλέπετε ουσιαστικά δύο κυμματομορφές: μια για το αριστερό κανάλι ήχου και μια για το δεξί. Αυτό εξάλλου είναι ο στερεοφωνικός ήχος: δύο διαφορετικά κανάλια, που όπως και η binaural εγγραφή, προσπαθεί να αναπλάσει τον «όγκο» του ήχου, δίνοντας μας άλλους ήχους για το αριστερό και άλλους για το δεξί αυτί. Θεωρητικά, «σαν να βρισκόμασταν εκεί που καταγράφτηκε ο ήχος». Πρακτικά, αυτό δεν ισχύει για λόγους που θα δούμε παρακάτω. Για την ώρα, ας επικεντρωθούμε στα MP3. Στην εικόνα έχω σημειώσει… στην τύχη δύο παραλληλόγραμμα, για να καταλάβετε «τι είναι τα MP3″. Βλέπετε, «MP3″ δεν καλείται ένα «είδος μουσικής», αλλά ένας τρόπος συμπίεσης ήχου. Συμπίεσης. Βλέπετε, για να γραφτεί ασυμπίεστος ο ήχος, χρειάζεται πολύ, πάρα πολύ χώρο. Ένα τυπικό μουσικό CD, που είναι αρκετά κοντά σε αυτό που λέμε «ασυμπίεστος ήχος», έχει συνήθως, πόσα, 12, 14 μουσικά κομμάτια; Στο ίδιο δισκάκι, χωρούν τουλάχιστον δεκαπλάσια MP3s. Αυτό γίνεται για τον εξής λόγο: τα MP3s δεν περιέχουν όλες τις «πληροφορίες» του ασυμπίεστου ήχου. Η συμπίεση MP3 πρώτα «παίρνει» ένα αρχείο ήχου και «κόβει» τις ανώτατες και τις κατώτατες συχνότητες, που υπολογίζει πως δεν γίνονται αισθητές από το ανθρώπινο αυτί. Ουσιαστικά λοιπόν… «κλέβει», αφού αφαιρεί ένα κομμάτι του ήχου – για αυτό, για να το καταλάβετε, «σημείωσα» τα δύο παραλληλόγραμμα. Πάμε τώρα στο δεύτερο στάδιο συμπίεσης MP3…
…Αφού αφαιρεθεί ένα κομμάτι του ήχου που, θεωρητικά, «δεν ακούνε τα αυτιά μας», η συμπίεση συνεχίζει με έναν υπολογισμό των κοινών σημείων ανάμεσα στα δύο κανάλια. Για να το απλοποιήσω, φαντασθείτε πως σε ένα τραγούδι, ο τραγουδιστής ακούγεται «στο κέντρο», τα drums «από αριστερά» και η κιθάρα «από δεξιά». Αυτό, σε μια στερεοφωνική εγγραφή, σημαίνει πως το αριστερό κανάλι περιέχει τα drums και τη φωνή του τραγουδιστή και το δεξιά περιλαμβάνει την κιθάρα και τη φωνή του τραγουδιστή. Γιατί όμως να έχει κανείς δύο φορές «τη φωνή του τραγουδιστή», όταν μπορεί να τη γράψει με έξυπνο τρόπο μονάχα μια φορά και να κερδίσει περισσότερο χώρο; Κατά τη συμπίεση MP3 λοιπόν, το αριστερό και το δεξί κανάλι ήχου «ενώνονται» και υπολογίζονται τα κοινά τους σημεία. Για αυτό ένωσα τις κυμματομορφές των δύο καναλιών, ώστε να μπορείτε να δείτε με πορτοκαλί χρώμα το ένα κανάλι και με γαλάζιο το άλλο. Στο κέντρο της βλέπετε τους ήχους που είναι κοινοί ανάμεσα στα δύο κανάλια.
Μετά από την «ένωση» των δύο καναλιών λοιπόν, δημιουργείται ένα τρίτο κανάλι ήχου, στο οποίο καταγράφονται όλα τα κοινά στοιχεία των άλλων δύο. Έτσι η συμπίεση MP3 έχει ήδη «κόψει» περίπου το μισό μέγεθος ενός πλήρως στερεοφωνικού αρχείου ήχου. Αυτό, όμως, δεν είναι μονοφωνικό; Ναι, για αυτό και στη συνέχεια γίνεται η… «πατέντα» που βλέπετε στην εικόνα: το τρίτο κανάλι ήχου «αφαιρείται» από το αριστερό και από το δεξί κανάλι ήχου, ξεχωριστά. Έτσι, απομένουν οι «διαφορές» από κάθε κανάλι: τα στοιχεία που ακούγονται μονάχα από αριστερά και μονάχα από δεξιά. Τα «πραγματικά στερεοφωνικά» τμήματα του ήχου. Τα drums και η κιθάρα από το προαναφερθέν παράδειγμα μας. Όταν όλα ενώνονται στο τέλος, το αποτέλεσμα δεν είναι και πολύ διαφορετικό από το αρχικό: και πάλι ακούγονται οι ίδιοι ήχοι από αριστερά και δεξιά, και πάλι ακούγεται η φωνή του τραγουδιστή στο κέντρο. Ο ήχος, όμως, έχει υποστεί όπως είδαμε σημαντικές αλλά όχι και τόσο αισθητές αλλοιώσεις, με στόχο να μικρύνει το μέγεθος του αρχείου. Ο όρος, για όσους θέλουν να «το ψάξουν περισσότερο» ή να το εκμεταλλευτούν για καλύτερη συμπίεση των δικών τους MP3s είναι «Joint Stereo» (»ενωμένο stereo»). Καλά όλα αυτά, αλλά… τι σχέση έχουν με τα «ηχητικά ναρκωτικά»;
Κεφάλαιο 3: Η απάτη της απάτης, Ω, απάτη
Τα «ηχητικά ναρκωτικά» λοιπόν, όπως και το iDoser, λειτουργούν «αναπαράγοντας κύματα συχνότητας 3 έως 30 Hertz» (το αντιγράφω από ελληνικό blog που… έσπευσε να μας προειδοποιήσει για το κακό, κακό iDoser). Ακριβώς όμως επειδή η συμπίεση MP3 «κόβει ότι δεν είναι αισθητό από το ανθρώπινο αυτί», δεν κρατά όλους τους ήχους στις πολύ υψηλές και πολύ χαμηλές συχνότητες. Αποτέλεσμα, ένα μεγάλο τμήμα των ήχων που, θεωρητικά, θα μπορούσαν να επηρεάσουν τον εγκέφαλο, να αφαιρείται κατά τη συμπίεση. Έτσι, τα MP3s εξαρχής αφαιρούνται από το… mix: απλά δεν λειτουργούν. Μένουμε, λοιπόν, με το iDoser, που λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο: πρόκειται για μια εφαρμογή που παράγει «σε πραγματικό χρόνο» τον ήχο (εξαιρούνται τα MP3s που πουλά ο κατασκευαστής του τα οποία, όπως καταλάβατε από τα παραπάνω, μάλλον… δεν λειτουργούν και τόσο καλά). Λογικά, λοιπόν, θα λειτουργεί, σωστά; Όχι. Το iDoser βασίζεται σε binaural waves, δηλαδή ηχητικά κύματα που «στέλνουν» διαφορετικό ήχο σε κάθε αυτί.Δεν λειτουργεί, λοιπόν, με ηχεία, αλλά μόνο με ακουστικά, διότι ο ήχος από τα ηχεία «μπλέκεται» μέχρι να φτάσει στα αυτιά, και έτσι το αριστερό αυτί ακούει και ήχους που απευθύνονται στο δεξί αυτί, και το αντίστροφο. Ωραία λοιπόν, έστω πως χρησιμοποιεί κανείς ακουστικά. Δεν θα λειτουργήσει; Και πάλι όχι. Στην παρακάτω εικόνα βλέπετε το «γιατί».
Στην εικόνα μπορείτε να δείτε το πλέον high-end μοντέλο ακουστικών «HD800″ της εταιρείας Sennheiser, η οποία ειδικεύεται στην κατασκευή ακουστικών πραγματικά υψηλής ποιότητας. Προσέξτε το εύρος συχνοτήτων που μπορεί να αναπαράγει το συγκεκριμένο μοντέλο – σας το έχω σημειώσει με ένα κυκλάκι. Θυμάστε σε ποιές συχνότητες είπαμε πως λειτουργεί το iDoser; Να το επαναλάβω: 3 με 30 Hertz. Σε ποιες συχνότητες βλέπετε να λειτουργούν αυτά τα ακουστικά; Από 6Hz και άνω. Καλά είμαστε λοιπόν, έτσι – αν και έχουμε ήδη… χάσει 3Hz; Μάλλον οχι. Έχετε αυτά τα ακουστικά, ή κάποια άλλα; Μάλλον κάποια άλλα, διότι αυτά χαρακτηρίζονται ως «audiophile» και κοστίζουν…
…$1400. Διασκεδαστικό ως εδώ, έτσι; Εντάξει, είμαι υπερβολικός, μάλλον τα ακουστικά σας είναι φθηνότερα, αλλά αυτό δεν σημαίνει και πως δεν λειτουργούν. Μήπως έχετε αυτά που βλέπετε δεξιά;
Πρόκειται για ένα «πιο καταναλωτικό» μοντέλο της Sennheiser, που όμως απευθύνεται στον PC gamer. Μόνο $250. Σημειώστε πως ήδη οι κατώτερες συχνότητες που μπορούν να αναπαράγουν έχουν «ανέβει» στα 10Hz, κοινώς, χάνονται 7Hz από τους… «μαγικούς ήχους» του iDoser. Μάλλον, όμως, δεν έχετε ούτε αυτά. Το πιθανότερο είναι πως έχετε κάτι σαν αυτά που βλέπετε στην εικόνα κάτω αριστερά:
…τα οποία είναι πιο προσιτά, πιο… ρεαλιστικά για τον απλό χρήστη και, φυσικά, με ακόμη χαμηλότερες προδιαγραφές. Και μάλλον δεν είναι και Sennheiser. Να συνεχίσω αναφέροντας πως η πτώση στην ακοή μας αρχίζει ήδη από τα είκοσι χρόνια, και μέχρι τα τριάντα έχουμε ήδη «χάσει» ένα σημαντικό εύρος συχνοτήτων που μπορούμε να ακούσουμε; Αλλά, ξέχασα, το iDoser απειλεί… τα νιάτα μας. Τα νιάτα με ακουστικά Sennheiser για audiophiles που χρησιμοποιούν το original πρόγραμμα για την παραγωγή συχνοτήτων. Δεν θα συνεχίσω λοιπόν – ήδη είπα πάρα πολλά περισσότερα από όσα θα ταίριαζαν σε ένα «τυπικό post σε blog». Θα βάλω, μονάχα, μια άσκηση σε δημοσιογράφους, σε «υπεύθυνους bloggers» και στον κύριο που, χαρούμενος, ένιωθε να «τονώνεται» από τα ακουστικά του iPod του… Κάντε, αυτή τη φορά, μια αναζήτηση από το Google. Μη βαριέστε. Ψάξτε για τη λέξη «placebo», και καλή ανάγνωση.
Σημειώνω προς κάθε καλοθελητή που θα σπεύσει να σχολιάσει τα παραπάνω να έχει κατά νου πως τα παραπάνω είναι απλοποιημένα ώστε να είναι περισσότερο κατανοητά. Για παράδειγμα, οι εικόνες με τις κυματομορφές -ΔΕΝ- θα έπρεπε να έχουν αυτή την εμφάνιση. ΔΕΝ αναφέρω άλλες απώλειες και αλλοιώσεις ήχου, ΔΕΝ αναφέρω το πώς οι ρυθμίσεις «βελτίωσης» στις κάρτες ήχου εξαφανίζουν κάθε πιθανότητα λειτουργίας των binaural waves, δεν, δεν, δεν… Ah, anyways…
Επίσης :
2. Είχε σημειωθεί από άλλους πως το iDoser λειτουργεί με ΔΙΑΦΟΡΑ 5Hz ανάμεσα στα δύο ακουστικά, και ΟΧΙ με ήχους χαμηλής συχνότητας στα 5Hz. Είχα αναφέρει πως ο λόγος που παραθέτω τα παραπάνω, και που εσφαλμένα δεν τόνισα, είναι για να φανεί πως δεν είναι δυνατόν από τυπικό εξοπλισμό (π.χ. ακουστικά των €30) να έχουμε ελεγχόμενη διαφορά 5Hz ανάμεσα στα δύο ακουστικά δίχως κάποιες αλλοιώσεις. Για να το θέσω διαφορετικά, τώρα που το… ξανασκέφτομαι, σε ένα πιο κατανοητό παράδειγμα, αν το iDoser λειτουργούσε ως πραγματικό ναρκωτικό, τότε μέσα από τυπικό εξοπλισμό θα είχε τα ίδια αποτελέσματα με ένα «νερωμένο» ούζο. Λέμε, τώρα..!
3ον: Όπως σημειώνω στο κλείσιμο, ο εξοπλισμός που χρησιμοποιούμε έχει τα χίλια-μύρια συστήματα για να μας παρέχει «καλύτερο» ήχο – όπου, όμως, το «καλύτερος» είναι κάτι αμφιλεγόμενο. Για παράδειγμα, για να ακούμε τα στερεοφωνικά MP3 μας και από τα 5 ηχεία μας, η κάρτα ήχου «απλώνει» τον ήχο «μοιράζοντας» διαφορετικές συχνότητες στα μπροστά και τα πίσω. Για να ακούμε τις σφαίρες να βουίζουν γύρω μας σε ένα παιχνίδι, η κάρτα ήχου επεμβαίνει και αλλοιώνει τους ήχους του ώστε να δίνει την αίσθηση ψευδο-surround συστήματος ενώ παίζουμε από ακουστικά. Φίλτρα εξομάλυνσης έντασης, «εμπλουτισμού» του ήχου κ.λπ. συνήθως είναι από default ενεργοποιημένα «πειράζοντας» αυτά που ακούμε. Όλα αυτά, αν δούλευε κανονικά το iDoser (που, τι να πω, μπορεί και να δουλεύει, κάπου, κάπως), θα εμπόδιζαν τη σωστή λειτουργία του. Ο μέσος χρήστης συνήθως δεν γνωρίζει ή, απλά, δεν σκοτίζεται για αυτά, και δεν θα καθόταν να «παίζει» με τις ρυθμίσεις της κάρτας ήχου και του λειτουργικού συστήματος ειδικά για να τρέξει το iDoser με στόχο να… «μαστουρώσει»: θα το έτρεχε, θα έβλεπε πως δεν λειτουργεί και θα το παρατούσε.
4ον: Η πλειοψηφία του κόσμου ούτε καν καταλαβαίνει για τι μιλάμε. Απλοποιεί το θέμα (που σηκώνει μεγάλη ανάλυση αφού, ναι, τα Binaural Beats υποτίθεται πως έχουν αποτελέσματα σε εργαστηριακό περιβάλλον με συγκεκριμένο εξοπλισμό και υπό ιατρική επίβλεψη) στο «ο ήχος μαστουρώνει – the end». Ψάξτε και θα δείτε πλήθος posts από χρήστες να λένε πως έτρεξαν το iDoser και δεν δούλεψε καθώς άκουγαν τους ήχους του ΑΠΟ ΤΑ ΗΧΕΙΑ. Δεν μπορούν να καταλάβουν πως ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ακουστικά για να λειτουργήσουν τα binaural beats στα οποία βασίζεται, και, απλά, βαριούνται να διαβάσουν λιγάκι παραπάνω. Δεν τους κατηγορώ για αυτό, αλλά για το ότι κάποιοι από αυτούς αναπλάθουν και διαδίδουν ότι διάβασαν χωρίς να «το ψάξουν», ακόμη και αν οι όποιες αναγκαίες πληροφορίες βρίσκονταν μπροστά τους και τους χτυπούσαν το κούτελό.
5ον: Αν κανείς θέλει να «παίξει» με τα binaural beats και την τεχνολογία του iDoser, αντί να βασίζεται σε αυτό που κατέβασε σε πειρατική έκδοση επειδή διάβασε σε κάποιο blog ή «εφημερίδα» της κακιάς κατάρας πως «μοιράζουν τσάμπα πρέζα», ας κατεβάσει το «πιο ψαγμένο» Gnaural. Ίδιο πράμα, αλλά πιο ψαγμένο και, το σημαντικότερο, Open Source και δωρεάν.
Και θα κλείσω μέ όσα αναφέρoυν αναγνώστες των blog www.psaxtiria.com και hamomilaki.blogspot.com
1. blackcoatman είπε...
Απλά ρίξτε μία ματιά (όσοι ξέρουν αγγλικά) εδώ:
http://www.bwgen.com/
...για να μάθετε περισσότερα για τον πρόγονο του iDoser που κάποιοι αντέγραψαν και έντυσαν με την εικόνα των ναρκωτικών για να προσελκύσουν κόσμο. Ουδε μία σχέση με ναρκωτικά έχει ο τρόπος λειτουργίας του προγράμματος. Πληροφορίες θα βρείτε στη σελίδα που έδωσα. Οι συχνότητες που αναφέρονται δεν είναι ακουστές, όντως, όπως λέει ο συνάδελφος από πάνω :) Απλά, όταν ακούς ημίτονο συχνότητας στο αριστερό αυτί 100Hz και στο αριστερό 107Hz, η διαφορά τους γίνεται αντιληπτή από τον εγκέφαλο, και σε αυτό βασίζονται αυτά τα προγράμματα. Περισσότερα στο παραπάνω site.
GrGeorgios είπε... Χαλαρώστε λίγο και μάθετε κατ' αρχάς πως λειτουργεί η κάθε συσκευή πριν την χρησιμοποιήσετε και πριν αρχίσετε να διαδίδετε φήμες για τον ερχομό του Θηρίου και την ενασχόλησή του με την μουσική.
Πριν αρχίσετε να πιστεύετε οτι τα ακουστικά με τα 2 ευρώ που αγοράσατε και η φτηνιάρικη κάρτα ήχου του pc σας μπορεί να βγάλει συχνότητες 3-4-5-6-7Hz, σε δυνατές εντάσεις κιόλας, μπείτε στον κόπο να διαβάσετε λίγο περι ψηφιοποίησης, περι ψηφιακού σήματος και περι συμπίεσης....
...καθώς και να μάθετε τι υλικά θα έπρεπε να έχουν τα ακουστικά σας για να παράγουν 3Hz συχνότητα και το πιθανό κόστος τους!
Εμένα μου κάνει ένα κόλπο των δισκογραφικών εταιριών προκειμένου να φοβίσουν τη μάζα και να μην κατεβάζουν mp3 πλέον, φοβούμαινοι τα "ψηφιακά ναρκωτικά" αναγκάζοντας τον κόσμο να αγοράζει τα cd τους.
Να έχουμε λίγη κρίση και να μπορούμε να καταλαβαίνουμε αν αυτά που διαβάζουμε είναι αληθινά ή κακόγουστες φάρσες....
3. Παιδιά "αγόρασα" το προγραμματάκι πολύ πριν τα χριστούγεννα (Full package δηλαδή μιλάμε για αγορά 500$+ lol)έχω δοκιμάσει καμιά 10ρια κομμάτια και η γνώμη μου είναι ότι δουλεύει αλλά όχι όπως υποστηρίζουν οι δημιουργοί του.
Το όλο Drug θέμα είναι μια απάτη, ένα διαφημιστικό κόλπο για να προσελκύσουν κόσμο.
Απο την εμπειρία μου πιστεύω ότι το i-doser είναι ένα πρόγραμμα διαλογισμού που έχει κάποια αποτελέσματα σε μια μερίδα , σε όσους πιστεύουν στην λειτουργεία του(διότι είναι χαλαρωμένοι όταν το ακούνε και δεν "κρίνουν τον ήχο"όλη την ώρα.
Κακά τα ψέματα αρκετά κομμάτια δεν δουλεύουν όπως θα έπρεπε απλώς σου δίνουν μια περίεργη αίσθηση που πιθανός σχετίζεται με αυθηποβολή.
Παρόλα αυτά το opium/heroin πιθανός βοηθούν στον ύπνο(πχ κοιμήθηκα πριν τελειώσει το κομμάτι και κοιμάμαι δύσκολα εγώ!)το speed μου έδωσε μια αίσθηση εγρήγορσης και το peyote η trip(δεν θυμάμαι καλά)μου έδωσε μια περίεργη ταξιδιάρικη αίσθηση που έφυγε αμέσως όταν έβγαλα τα ακουστικά καθώς και μια μικρή ηχητική παραμόρφωση για κάποια δευτερόλεπτα..
Πάντως γέλασα με την ψυχή μου όταν διάβασα κάτι άρθρα του τύπου:
I doser το νέο ΘΑΝΑΣΗΜΟ (GTP ελεος)ΝΑΡΚΩΤΙΚΟ!!!
Με τι ασχολούνται κάτι άνθρωποι..
Όσο για τον εθισμό μπορώ να πω ότι είμαι "καθαρός" 4+ μήνες(η και παραπάνω δεν θυμάμαι τώρα)και αυτό επειδή απλός ξέχασα την ύπαρξή του..
..μέχρι και τώρα.....
GJ Sourouk.!!
Πηγή:
internet/google search
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου