ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Ή
ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ
ΠΑΡΑ ΤΩ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΩ
Η χαρά όλων των Εκκλησιομάχων ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος
ΕΙΣ ΕΠΟΧΑΣ δύσκολους δια τον τόπον η Ορθόδοξος Εκκλησία στερείται Αρχιεπισκόπου. Είναι άφωνος, άφαντος, υποχωρητικός έναντι πάσης μορφής εκκλησιομάχων, συμβιβαστικός και «αβανταδόρος» μιας εξουσιαστικής κομματοκρατίας, η οποία περιφρονεί και εξευτελίζει το ιερόν πρόσωπον του ανθρώπου. Ανέμενον πολλοί, πιστοί και μη ότι κατά την κρίσιν την οποίαν διερχόμεθα ο Αρχιεπίσκοπος θα ανεδείκνυε τον ρόλον της Εκκλησίας και τον θεραπευτικόν λόγον των Αγίων και θεοφόρων Πατέρων. «Ηλθεν η ώρα της Εκκλησίας» έλεγον πολλοί. Δυστυχώς διεψεύσθησαν. Η Εκκλησία, ως διοίκησις είναι εις το σύνολον της απούσα. Τούτο θλίβει τον πιστόν λαόν, ο όποιος θέτει προβληματισμούς διά τήν πνευματικήν κυρίως ανυπαρξίαν πολλών Επισκόπων και του ιδίου του Αρχιεπισκόπου.
Όσο η κρίσις μεγεθύνεται τόσον απομακρύνεται ο πιστός λαός από την Εκκλησίαν. Αντί να γεμίζουν αι Εκκλησίαι κυριολεκτικώς αδειάζουν. Διότι τα πάντα είναι «αγγαρεία» δια πολλούς ιερωμένους. Ενώ δια πολλούς Επισκόπους είναι επίδειξις των πολύ ακριβών αρχιερατικών αμφίων και εγκολπίων. Απουσιάζει το κήρυγμα. Οι Πατέρες της Εκκλησίας, οι όποιοι έχουν δώσει λύσεις δι' όλα τα ζητήματα θεωρούνται ξένα σώματα υπό πολλών Επισκόπων και Κληρικών. Ο πιστός λαός αναζητεί την παρηγοριάν, την ελπίδα, την ενίσχυσιν του θρησκευτικού, οικογενειακού και εθνικού φρονήματος εις την Εκκλησίαν, αλλά οι περισσότεροι ταγοί του φροντίζουν διά την ενίσχυσιν της θέσεως των έναντι της άθεου, αντιεκκλησιαστικής πολιτικής εξουσίας. Ο πιστός λαός αναζητεί τον παιδαγωγικόν λόγον των Πατέρων της 'Εκκλησίας, άλλα αυτός έχει εξαφανισθή, διότι αρκετοί Μητροπολίται έχουν αποκηρύξει τους Πατέρας της 'Εκκλησίας και μάς λέγουν ότι σώζουν όλαι αι «Εκκλησίαι» πλέον. Όλον το έργον της Εκκλησίας εξαντλείται εις τα συσσίτια, τα όποια διοργανώνει, πρωτίστως δια τους αλλοδαπούς και δευτερευόντως δια τους Έλληνας, οι οποίοι συμφώνως με δηλώσεις εκπροσώπων της Εκκλησίας τελευταίως προσέρχονται εις αυτά.
Το έργον όμως της Εκκλησίας είναι ή μετατροπή της εις Ερυθρόν Σταυρόν ή η μετατροπή της εις φορέαν του Κράτους, πού αναλαμβάνει να υλοποίηση τα προγράμματα του; Αυτό δυστυχώς συμβαίνει από την ημέραν κατά την οποίαν ο 'Αρχιεπίσκοπος ενεφανίσθη εις το υπουργικόν συμβούλιον, παρά τω Πρωθυπουργώ, ως συγκυβερνήτης του Κράτους. Έκτοτε ανέλαβε την εκτέλεσιν καθηκόντων ατύπου υπερυπουργού κοινωνικής προνοίας.Ο Πρωθυπουργός κατέστησε τον Αρχιεπίσκοπον συμμέτοχον εις την πολιτικήν του. Ο ένας εξαθλιώνει τον λαόν, νόμιμον και μή, και ο άλλος φροντίζει δια τα συσσίτια, απαγορεύων ταυτοχρόνως είς τους Μητροπολίτας νά ομιλούν.
Τόσον ό πιστός λαός όσον και οι άθεοι προβληματίζονται με την συμπεριφοράν του Αρχιεπισκόπου. Μόνον οι εκκλησιομάχοι πανηγυρίζουν. Ο Αρχιεπίσκοπος είναι η χαρά όλων των Εκκλήσιομάχων και των αιρετικών. Διότι επί των ήμερων του κάμνουν ό,τι θέλουν άνευ αντιστάσεως. Παραδείγματα:
1ον) Μέ θεολόγους της νοοτροπίας του ηλλοίωσαν τον χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών. Υπάρχει μεγαλύτερα υποχώρησις υπό της Διοικούσης Εκκλησίας έναντι της 'Ορθοδόξου Πίστεως.
2ον) Οι κυβερνητικοί Εκκλησιομάχοι εφορολόγησαν με έκτακτον εισφοράν την Εκκλησίαν, ή οποία ήτο μεγαλύτερα από εέκείνην η όποια επεβλήθη εις πολυεθνικός και άλλας μικροτέρας επιχειρήσεις.
3ον) Οι Εκκλησιομάχοι εμπαίζουν την Εκκλησίαν με την αξιοποίησιν της περιουσίας της, την οποίαν κατέχουν το δημόσιον και Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, ενώ φορολογείται δι’ αυτήν η Εκκλησία.
4ον) Οι κυβερνώντες - Εκκλησιομάχοι απαγορεύουν τάς χειροτονίας και αντιμετωπίζουν τους κληρικούς ως δημοσίους υπαλλήλους, τους απειλούν με διακοπήν μισθοδοσίας και τους δίδουν εξευτελιστικούς μισθούς. Πάντα ταύτα εις το όνομα της οικονομικής κρίσεως.
5ον) Την ιδίαν ώραν οι Εκκλησιομάχοι - Κυβερνώντες έχουν «ζεστό χρήμα» διά την ανέγερσιν του Τεμένους, το όποιον έχει την «σφραγίδα» του Αρχιεπίσκοπου και μιας μεγάλης μερίδος Ιεραρχών υπό τον Σεβ. Δημητριάδος. Επέτρεψεν η Διοικούσα Εκκλησία την ανέγερση Τεμένους, το οποίον έχει μεγάλους συμβολισμούς διά την Μουσουλμανικήν θρησκείαν. (Δεν είναι ένα απλόν τζαμί, το όποιον θά άποδεχώμεθα, είναι Τέμενος). Αι Κυβερνήσεις απεφάσισαν και όταν εξέλιπαν οι αντιδράσεις από την Διοικούσαν Εκκλησία ν απεφάσισαν με την «ευλογίαν» του Αρχιεπισκόπου να το ανεγείρουν εις την ναυτικήν βάσιν του Πολεμικού Ναυτικού. Αι αντιδράσεις εξησθενησαν πολύ μετά την κοίμησιν του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών κυρού Χριστοδούλου. Αν και η απόφασις διά το Τέμενος εις το Βοτανικόν ελήφθη ενώ ευρίσκετο εις την ζωήν και επί παντοδυμανίας της κυβερνήσεως της Ν.Δ. Τό παράδοξον είναι ότι οι σημαντικώτεροι ρασοφόροι συνεργάται του μακαριστού Αρχιεπισκόπου είναι στενοί συνεργάται του σημερινού Αρχιεπισκόπου και του Σεβ: Δημητριάδος. Άλλα συνεβούλευσαν τότε και άλλας συμβουλάς δίδουν σήμερον. Προφανώς διά να ευρίσκωνται εις τα κέντρα της εξουσίας.
6ον) Οι κυβερνώντες - Εκκλησιομάχοι δέν έχουν χρήματα διά χειροτονίας νέων κληρικών, έχουν όμως χρήματα διά την ενίσχυσιν των, Μουφτειών και των ίεροδιδασκαλείων τών Μουσουλμάνων με επαρκέστατον προσωπικόν διά την διδασκαλίαν του Κορανίου, Οι ιερείς μας, όπως και τα στελέχη των 'Ενόπλων Δυνάμεων και της Αστυνομίας, είναι αντιπαραγωγικοί, διότι διδάσκουν Χριστόν και συμφώνως με υψηλόβαθμον κυβερνητικόγ Αξιωματούχον, Ελλάδα. Ενώ οι διδάσκαλοι του Κορανίου είναι περισσότερον ωφέλιμοι, διότι διδάσκουν Μωάμεθ και Τουρκία.
Είς ποίας ενεργείας προέβη ό Αρχιεπίσκοπος διά την ανατροπήν αυτής της πολιτικής; 'Υπέργηρος Ιεράρχης, με γνώσιν, εμπειρίαν και αγωνίαν του υπέδειξε να πιάσει το καριοφίλι και μαζί με το Πετραχήλι να κάμνη αγώνας υπέρ των δικαίων της 'Εκκλησίας. Τούτο υποδεικνύουν οι περισσότεροι Ιεράρχαι, οι όποιοι σέβονται τηνΕπισκοπικήν - Αποστολικήν Αποστολήν των. Αλλά ο Αρχιεπίσκοπος «φοράει» το πετραχήλι του και «αβαντάρει» τους Εκκλησιομάχους που πυροβολούν την Εκκλησίαν, άνευ αντιστάσεως. Είναι η χαρά των Έκκλήσιομάχων. Αλλωστε εις δηλώσεις των χαιρετίζουν την στάσιν του «πρασίνου» Αρχιεπισκόπου (ο μακαριστός Χριστόδουλος ήταν δι'αύτούς «δεξιός έως ακροδεξιός»).
Ο σημερινός, όμως, Αρχιεπίσκοπος είναι και η χαρά των αιρετικών, αφού κυριολεκτικώς αλωνίζουν εις ολόκληρον την Ελλάδα. Παρατηρείται δε το παράδοξον γεγονός δύο Μητροπολίται να καταγγέλλονται επισήμως υπό άλλων Μητροπολιτών ως αιρετικοί, ένας Μητροπολίτης να καταγγέλλη ότι κυοφορείται αίρεσις υπό φορέως 'Ιεράς Μητροπόλεως εντός της 'Ορθοδόξου 'Εκκλησίας και ό Αρχιεπίσκοπος με την ιδιότητα του Προέδρου της Ιεράς Συνόδου να είναι αδιάφορος.
Δι'αύτό εις την αρχήν του παρόντος σημειώματος είπομεν: Εις δύσκολους καιρούς δια τον τόπον η Ορθόδοξος Εκκλησία στερείται Αρχιεπίσκοπου.
Γ. Ζερβός
Πηγή:
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ
16.9.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου