Το χρήμα δηλητηριάζει τα πάντα. Zούμε την κρίση όχι τη χρηματοπιστωτική αλλά του καπιταλιστικού συστήματος, που δεν μπορεί να διασωθεί από τους διάφορους απολογητές του, που μέσα από τον "τρισάθλιο ρόλο των τηλεοπτικών δικτύων της οικουμένης" μεταδίδουν "τη διαφθορά των εξουσιών γοργά, διαβρωτικά και μολυσματικά στις κοινωνίες συμβάλλοντας στη δημιουργία του πολιτισμού της αγοράς και της βαρβαρότητας".

Πού είναι οι διανοούμενοι και οι πνευματικοί άνθρωποι αναρωτιόντουσαν οι εξεγερμένοι νέοι τον Δεκέμβριο του 2008; Πού είναι σήμερα να κατεβούν στους δρόμους και να ενώσουν τη φωνή τους με όλους τους δεινοπαθούντες; Προβάλλονται από τα έντυπα και τα ηλεκτρονικά μέσα και ένα μέρος τους στηρίζει το σύστημα και, όταν το καταγγέλλει το καταγγέλλει γενικώς και αορίστως, καθότι αποτελούν τα δεκανίκια του.

Αυτό δεν σημαίνει πως όσοι απομένουν όρθιοι με ευθύνη του λειτουργήματός τους κάθονται με σταυρωμένα χέρια.

Ο Κυριάκος Σιμόπουλος έγραψε πως "αληθινός διανοούμενος είναι εκείνος που υπερασπίζεται τις αιώνιες αξίες και αγωνίζεται, χωρίς σκοπιμότητες και συμφεροντολογικά κίνητρα, για τη δικαιοσύνη και τη διαχρονική αρετή (...) Σύμβολο και ήρωας των διανοουμένων πρέπει να είναι ο Προμηθέας που, κατά την αρχαία Ελληνική Μυθολογία, άρπαξε τη φωτιά από τον ουρανό και τη χάρισε στους ανθρώπους".

Οι διανοούμενοι θα πρέπει να αγωνιστούν και να αποκαταστήσουν τον ρόλο τους στην κοινωνία. Να δώσουν νόημα και αξία στην πνευματική τους οντότητα, όχι μόνο με τα έργα τους, αλλά και με τη στάση ζωής τους, που είναι να βρίσκονται ψυχή τε, πνεύματι και σώματι απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας.

Απόσπασμα από το άρθρο: "Οι διανοούμενοι και η κρίση"

του Δημ. Παπαχρήστου από το ΕΘΝΟΣ της 15.10.2011