Σε μνημονιακή εξαθλίωση οι εργαζόμενοι

ΤΟΥ "ΚΥΡ"

Σε μνημονιακή εξαθλίωση οι εργαζόμενοι

 

Tου ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΔΙΖΕΛΟΥ

Επειδή βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, και μάλιστα σε θερμό κλίμα, με σφοδρή αντιπαράθεση στον τομέα της οικονομίας, ακούγονται πάρα πολλά παραμύθια. Και κυρίως από την ηγεσία και τα στελέχη του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που προσπαθεί τώρα, εκ των υστέρων, να απολογηθεί για τη μετάλλαξη που υπέστη προσχωρώντας στο μνημονιακό μέτωπο. Θα θέλαμε λοιπόν σήμερα, προκειμένου να συνειδητοποιήσει ο εργαζόμενος λαός την αλήθεια, να παρουσιάσουμε την τελευταία, πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ (Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) γύρω από τις απώλειες εισοδήματος των μισθωτών, συνεπεία των φορολογικών μέτρων που ελήφθησαν τα τελευταία δυόμισι χρόνια και μείωσαν αισθητά, για να μην πούμε κατακρεούργησαν, το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων.

H έκθεση περιορίζεται δυστυχώς μόνο στις απώλειες εισοδήματος από την εφαρμογή των φορολογικών μέτρων και δεν υπολογίζει καθόλου το «κούρεμα» των μισθών και των συντάξεων, καθώς και τις απώλειες από την αύξηση των τιμών (πληθωρισμός). 

Ο ΟΟΣΑ λοιπόν διαπιστώνει ότι το μέγεθος της φορολογίας στην Ελλάδα το 2011 είναι το πλέον υψηλότερο από όλα τα κράτη - μέλη του. Σύμφωνα με τη μελέτη, η φορολόγηση εισοδήματος μιας τυπικής τετραμελούς οικογένειας (δύο γονείς και δύο παιδιά) φτάνει στο 38% και είναι το υψηλότερο, κατά 12 ποσοστιαίες μονάδες, ποσοστό σε σχέση με τον μέσο όρο επιβάρυνσης των χωρών-μελών. Ο μέσος όρος των χωρών φτάνει στο 25,4%. Και η έκθεση σημειώνει ότι στην Ελλάδα η φορολογική επιβάρυνση αυξήθηκε το 2011 για όλους τους εργαζόμενους, και κυρίως γι' αυτούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, και σε όλα τα κλιμάκια αμοιβών. Και επισημαίνει ότι το ποσοστό υποχώρησης του εισοδήματος της μισθωτής εργασίας που παρατηρείται στην Ελλάδα με τα μέτρα που ελήφθησαν τα τελευταία δυόμισι χρόνια είναι το υψηλότερο και απέχει τεράστια από τη δεύτερη χώρα, που είναι η Β. Κορέα, η οποία παρουσιάζει μείωση εισοδήματος 6,3%, και την τρίτη Βρετανία, με πτώση 4,3%, ως συνέπεια της αύξησης της φορολογικής επιβάρυνσης.

Και εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι η Ελλάδα παρουσιάζει τον κρατικό προϋπολογισμό να στηρίζεται στην άμεση και έμμεση φορολογία και στον δανεισμό κυρίως από το εξωτερικό. Και είναι εντελώς αδιάφορο εάν τα δάνεια εισρέουν από τη χρηματοπιστωτική αγορά ή από την «τρόικα».

 Υπενθυμίζουμε στους φίλους αναγνώστες μας ότι τα φορολογικά μέτρα που ελήφθησαν τα τελευταία δυόμισι χρόνια και αυτά που θα ληφθούν στο μέλλον δεν προήλθαν όλα από πιέσεις της «τρόικας». Τα περισσότερα και τα επαχθέστερα είναι το αποτέλεσμα προτάσεων και εισηγήσεων της υπηρεσιακής ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών, που έχει την τάση συνεχώς να επαυξάνει τη φορολογική επιβάρυνση με μέτρα για τα οποία δεν έχει γίνει ουδεμία μελέτη για την επίπτωσή τους στην οικονομία γενικότερα. Η «τρόικα» απαιτούσε μέτρα μείωσης του ελλείμματος και πίεζε προς αυτήν την κατεύθυνση. Και οι κ. Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλος, αρμόδιοι υπουργοί, αντί να δώσουν βαρύτητα στη μείωση του ελλείμματος μέσα από τον περιορισμό των δημόσιων δαπανών, έδωσαν βαρύτητα στην αύξηση των φορολογικών βαρών, ανεξάρτητα από τις όποιες αρνητικές επιπτώσεις των αποφάσεών τους αυτών. Στον τομέα του περιορισμού των δαπανών έγιναν επίσης τρομερά σφάλματα. Περιορίστηκαν και εκεί ορισμένες δαπάνες, ενώ παράλληλα αυξήθηκαν υπέρμετρα άλλες, που δεν ήταν καθόλου απαραίτητες για την ομαλή λειτουργία του κρατικού μηχανισμού. Όπως, π.χ., οι δαπάνες αύξησης των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου (υπουργών, αναπληρωτών υπουργών, υφυπουργών, πληθώρας γενικών και ειδικών γραμματέων και στρατιάς συμβούλων).

Η επιβάρυνση του εργαζόμενου λαού δεν σταμάτησε δυστυχώς μόνο στην υπέρμετρη αύξηση της φορολογίας. Παράλληλα εφαρμόστηκε ένα σύστημα συνεχούς μείωσης των αποδοχών των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Οι εν ενεργεία μισθωτοί του δημόσιου τομέα και κυρίως του κρατικού μηχανισμού και των ΔΕΚΟ υπέστησαν στις αποδοχές τους συνεχή «κουρέματα». Και αν αυτά είναι δικαιολογημένα στην περίπτωση των υψηλά αμειβόμενων δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών και των στελεχών των ΔΕΚΟ, υπάρχει η πανστρατιά των μεσαίων και κατώτερων στελεχών, που είδαν τις αποδοχές τους να μειώνονται συνεχώς, και μάλιστα σε υψηλά ποσοστά. Αυτά δεν περιορίστηκαν μόνο στους εν ενεργεία εργαζόμενους, αλλά επεκτάθηκαν και στους συνταξιούχους με τα «κουρέματα» των κύριων συντάξεων, με τη σχεδόν κατάργηση των επικουρικών και έμμεσα με τη σχεδόν κατάρρευση του ΕΣΥ.

Σύμφωνα με όσα γράφονται στη φετινή έκθεση του διοικητή της ΤτΕ (πίνακας VΙΙ 5, σελίς 82), το 2010 οι ακαθάριστες αποδοχές (ονομαστικές) στον δημόσιο τομέα μειώθηκαν κατά 8,5% και το 2011 κατά 4,9%, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Η εκτίμηση του διοικητή της ΤτΕ για το 2012 είναι ότι από το «κούρεμα» θα υπάρξει μείωση κατά 7,4%. Εάν δεχθούμε ως αληθινά τα στοιχεία αυτά, και δεν είναι κουτσουρεμένα, μέσα στην τριετία 2010-2012 έχουμε μείωση των αποδοχών κατά 20,8%. Καθόσον αφορά τα «κουρέματα» των αποδοχών των ΔΕΚΟ, η έκθεση μας λέει ότι το 2010 σημειώθηκε μείωση κατά 5,5%, το 2011 κατά 7,9% και η πρόβλεψη της Τράπεζας της Ελλάδος για το 2012 μιλάει για μείωση σε ποσοστό 9,5%. Επομένως, εδώ την τριετία έχουμε συνολική μείωση κατά 22,9% με τους μετριότερους υπολογισμούς. Το συμπέρασμα είναι ότι το κράτος, μαζί με τη φορολογία και τα «κουρέματα», μείωσε το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων πάνω από 60%. Και αυτό είναι που βάθυνε την ύφεση, έκανε ανάλγητη τη φορολογική και εισοδηματική πολιτική και υποβίβασε σημαντικά το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και των συνταξιούχων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Οι ασχολούμενοι στον ιδιωτικό τομέα το 2010 υπέστησαν μείωση αποδοχών κατά 2,9%, το 2011 κατά 1,7% και η πρόγνωση της Τράπεζας της Ελλάδος είναι ότι το 2012 η μείωση των αποδοχών θα υπερβεί το 10%. Τελικά, και οι αποδοχές του ιδιωτικού τομέα στο σύνολό τους θα έχουν μειωθεί μέχρι το τέλος της φετινής χρονιάς κατά ποσοστό μέχρι και 20% συνολικά.

Και πρέπει να τονίσουμε ότι η φορολογική επιβάρυνση και το «κούρεμα» μισθών και συντάξεων δεν είναι οι μοναδικές αιτίες που έχουν προκαλέσει μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των μισθωτών και των συνταξιούχων. Υπάρχει και τρίτη αιτία, εξίσου σημαντική, που είναι ο πληθωρισμός, δηλαδή οι αυξήσεις των τιμών σε αγαθά και υπηρεσίες. Λογικά, θα έπρεπε η μείωση της κατανάλωσης αγαθών και υπηρεσιών να προκαλέσει περιορισμό του πληθωρισμού. Συνέβη όμως το εντελώς αντίθετο. Ο δείκτης τιμών καταναλωτή το 2009 παρουσίασε αύξηση μόνο 1,2%, ενώ το 2010 έφτασε στο 4,7% και το 2011 στο 3,3%, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Και σημειώνουμε ότι ο μέσος όρος αύξησης του πληθωρισμού στην Ευρωζώνη τα τρία αυτά χρόνια κινήθηκε αυξητικά κάτω από το 1%.

Έτσι, λοιπόν, η ελληνική οικονομία καταδικάστηκε σε κατάσταση στασιμοπληθωρισμού. Κι όμως υπάρχουν ακόμη ένθερμοι οπαδοί των Μνημονίων και των αποτυχημένων συνταγών της «τρόικας». Και, δυστυχώς, διατηρούνται σε δράση και επιχειρηματολογούν αναιδέστατα και αθεμελίωτα οι δημιουργοί και οι οπαδοί αυτής της κατάστασης. Θα έπρεπε, εάν είχαν έστω και ίχνη σύνεσης και σωφροσύνης, να μην προκαλούν τη νοημοσύνη του λαού. Φαίνεται ότι το μήνυμα που έστειλε ο έλληνας πολίτης στις 6 Μαΐου δεν κατάφεραν να το διαβάσουν. Αυτά όσον αφορά τους δικούς μας πολιτικούς. Στην κ. Μέρκελ, που τόσο έχει ταπεινώσει την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι την περίοδο που υπήρχε το ναζιστικό καθεστώς στη Γερμανία και κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου το δημόσιο χρέος της Γερμανίας είχε φτάσει στο 600% του ΑΕΠ! Την περίοδο εκείνη η Γερμανία κατανάλωνε τριπλάσιες ποσότητες τροφίμων και διαρκών καταναλωτικών αγαθών σε σύγκριση με τα προηγούμενα έτη. Μέχρι και με την Ελλάδα είχαν συνάψει δάνειο! Και μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου οι νικήτριες δυνάμεις διέγραψαν ολόκληρο το χρέος αυτό. Το συμπέρασμα είναι ότι η Γερμανία δεν επέστρεψε ούτε μια δεκάρα από όσα είχε δανειστεί. Μόνο στην περίπτωση τη δική μας η κ. Μέρκελ ξέχασε τη νομισματική ιστορία της δικής της χώρας.

Από τα παραπάνω στοιχεία που παραθέσαμε προκύπτει ότι η εξουθένωση της εργατικής τάξης στην Ελλάδα με την πολιτική λιτότητας που θέσπισαν οι κυβερνήσεις Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμου προκάλεσε την ύφεση, λόγω της σημαντικής μείωσης της καταναλωτικής δαπάνης των νοικοκυριών. Και η μείωση αυτή σημαίνει σοβαρή υποβάθμιση του επιπέδου ζωής. Να γιατί το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ στις μεγαλουπόλεις όπου ο πληθυσμός είναι κυρίως εργατικός ναυάγησαν. Και οι ψηφοφόροι στη μεγάλη τους πλειοψηφία στράφηκαν στα κόμματα που δεν υιοθέτησαν τη λιτότητα και τα προστάγματα των δύο Μνημονίων.

Και ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ έχει απόλυτο δίκιο όταν λέει ότι «τα λάθη των αντιπάλων μάς ωφέλησαν». Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι τα τελευταία δυόμισι χρόνια το ΠΑΣΟΚ με την πολιτική του καταλήστευσε τα εισοδήματα όχι μόνο των μισθωτών και των συνταξιούχων, αλλά όλων των κοινωνικών τάξεων. Και είναι υπαίτιο για την εξαθλίωσή μας.  
http://www.paron.gr/