Μνημόνιο ή δραχμή;

Μνημόνιο ή δραχμή;

Το ψευτοδίλημμα, οι καταστροφολόγοι και η αλήθεια

Το εκβιαστικό ψευτοδίλημμα «ευρώ ή δραχμή», που πολλοί ευρωπαίοι πολιτικοί, μαζί και έλληνες αρχηγοί κομμάτων, προτάσσουν εκφοβιστικά στον ελληνικό λαό εν όψει των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου, θυμίζει πολύ το άλλο εκείνο δίλημμα «Καραμανλής ή τανκς» των εκλογών του 1974.

Οι έλληνες κομματάρχες δαιμονοποιούν τη δραχμή και προσπαθούν να τρομοκρατήσουν το εκλογικό σώμα και τον ελληνικό λαό πως δήθεν θα επέλθει μεσαίωνας και καταστροφή αν το εκλογικό σώμα δεν τους προτιμήσει...

Με αυτόν τον τρόπο ελπίζουν να περισώσουν τα ελάχιστα από τον δικό τους προσωπικό και κομματικό πολιτικό αφανισμό. Οι ευρωπαίοι πολιτικοί παρουσιάζουν τη δραχμή σαν τον μπαμπούλα που θα αφανίσει την Ελλάδα. Προβάλλουν τη θέση αυτή χωρίς κανένα απολύτως επιχείρημα.

Τα αποτελέσματα του ευρώ

Η καθιέρωση του ευρώ δημιούργησε ένα οικονομικό και παραγωγικό «πλεόνασμα» στην Ευρωζώνη, από το οποίο ωφελήθηκε, σχεδόν αποκλειστικά, η Γερμανία (όχι απαραίτητα ο γερμανικός λαός). Η Ευρώπη στο σύνολο της, ακόμη και η ίδια η Ευρωζώνη, μη εξαιρουμένης ούτε αυτής της Γαλλίας, ελάχιστα ή καθόλου ωφελήθηκαν από το κοινό νόμισμα. Τα ισοζύγια πληρωμών των περισσότερων χωρών της Ευρωζώνης καταδεικνύουν ότι οι περισσότερες χώρες της ζώνης βρίσκονται σε δεινή οικονομική κατάσταση, εν αντιθέσει με χώρες της ΕΕ έξω από την Ευρωζώνη.

Η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιταλία αλλά και άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ και κυρίως οι λαοί των χωρών αυτών ξέρουν πολύ καλά ότι με το ευρώ δεν δημιουργήθηκε κανένας «Κήπος της Εδέμ». Αντίθετα, πολλά πρόσθετα δυσεπίλυτα προβλήματα έχουν επωμιστεί οι λαοί των χωρών αυτών. Ας μην προσπαθούν, επομένως. να παρουσιάζουν σαν οικονομική κόλαση μια ενδεχόμενη επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.

Ευρώ ή δραχμή; Οι συνέπειες

Βεβαίως, η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα έχει και δυσάρεστες συνέπειες, κυρίως κατά τον απαιτούμενο χρόνο προσαρμογής. Η φυγή των κεφαλαίων και ο πληθωρισμός είναι οι πιο σημαντικές παρενέργειες. Η «δαιμονοποίηση» της δραχμής και η καλλιεργούμενη φοβία του πληθυσμού από τους προπαγανδιστές της πολιτικής είναι η βασική αιτία μιας σχετικής φυγής κεφαλαίων, η έκταση της οποίας μπορεί να μετριαστεί αν ληφθούν έγκαιρα τα κατάλληλα μέτρα.

Ο πληθωρισμός θα είναι το αποτέλεσμα των στοχευμένων υποτιμήσεων του εθνικού νομίσματος. Η υποτίμηση όμως του νομίσματος αποτελεί ένα από τα κύρια «εργαλεία» ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας, κατά συνέπεια και της ανασυγκρότησης της. Ο πληθωρισμός αποδυναμώνει την αγοραστική δύναμη των μισθωτών, εκτός αν τιμαριθμοποιηθούν οι μισθοί. Με την υποτίμηση και τον πληθωρισμό τα δάνεια, παλαιά και νέα, χάνουν με τον χρόνο μέρος του βάρους τους και της αξίας τους, όπως και οι καταθέσεις των αποταμιευτών. Όσον αφορά το επιχείρημα ότι με λίγα ευρώ ή δολάρια ή στερλίνες ή άλλο ξένο συνάλλαγμα οι «αετονύχηδες» θα μπορούν να αγοράσουν περισσότερα περιουσιακά στοιχεία στην Ελλάδα της δραχμής, αυτό είναι μάλλον θετικό, γιατί θα υπάρξει εισροή κεφαλαίων, που θα βοηθήσει την οικονομία και την ανάπτυξη.

Υπάρχουν, επομένως, και θετικά και αρνητικά για τον λαό και την οικονομία από μια ενδεχόμενη επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Η βαρύτητα των αρνητικών στοιχείων και το μέγεθος των θετικών είναι μεγέθη μετρήσιμα.

Η αλήθεια

Εξέχουσες προσωπικότητες, οικονομολόγοι διεθνούς φήμης και εμβέλειας, νομπελίστες καθηγητές και μεγάλοι οικονομικοί παράγοντες προτείνουν ως τη μόνη βιώσιμη λύση της ελληνικής κρίσης, κατ' επέκταση και της ευρωπαϊκής, την επιστροφή στη δραχμή. Θεωρούν ότι με τη δραχμή, σε συνδυασμό με άλλα μέτρα και με ένα μη οικειοθελές «κούρεμα» του χρέους, θα υπάρξει αναπτυξιακή προοπτική της οικονομίας και νοικοκύρεμα των δημόσιων οικονομικών, αν βέβαια τη διακυβέρνηση της χώρας αναλάβουν έντιμοι και ικανοί.

Βέβαια, δεν θα υπάρξει ούτε καταστροφή ούτε σωτηρία είτε στη μια είτε στην άλλη περίπτωση. Χρειάζονται κόπος, επίπονες προσπάθειες και θυσίες, είτε έτσι είτε αλλιώς. Χρειαζόμαστε, κυρίως, μια διακυβέρνηση από έντιμους και ικανούς, που να λένε την αλήθεια στον λαό, μια διακυβέρνηση που να την εμπιστεύεται ο λαός. Το θέμα είναι να μην πάνε οι θυσίες του λαού χαμένες.