Translate -TRANSLATE -

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Δημητρίου Χατζηνικολάου : Γιὰ τὴν ἔξοδο ἀπὸ τὴν πολλαπλὴ κρίση

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου ( Αν. Καθηγητή τμήματος Οικονομικών Επιστημών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων) δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στις 17.7.2011 και το ανακάλυψα σήμερα τυχαία στο διαδίκτυο. Το άρθρο αυτό παρουσιάζει ένα διαχρονικό ενδιαφέρον και θα ήταν πολύ καλό να το διαβάσουν όσοι ενδιαφέρονται να δουν και από μια άλλη σκοπιά την σημερινή κρίση.

Το άρθρο δεν είναι εύκολο αλλά όποιος καταφέρει να το διαβάσει μέχρι το τέλος θα βγεί σίγουρα πολλαπλά κερδισμένος από τις γνώσεις που θα αποκομίσει. Καλή ανάγνωση






Γι τν ξοδο π τν πολλαπλ κρίση

Το Δημητρίου Χατζηνικολάου,
Αν. Καθηγητο τμήματος Οκονομικν πιστημν 
Πανεπιστημίου ωαννίνων

χουν γίνει διάφορες προτάσεις γι τν ξοδο π τν πολλαπλ κρίση πο μαστίζει τν χώρα. π’ σες πέπεσαν στν ντίληψή μου, στόσο, νομίζω τι ο περισσότερες εναι ετε εχολόγια (βελτιώσεις στ πολιτικ σύστημα, καταπολέμηση τς φοροδιαφυγς κα το ρουσφετιο κτλ.) ετε λύσεις πο εναι μν ναγκαες κα ρεαλιστικς (νοιγμα τν κλειστν παγγελμάτων, πελευθέρωση τς γορς ργασίας κτλ.), λλ ν ποτ φαρμοστον, τ ποτελέσματά τους θ ργήσουν ν φανον.
Μία π τς προτεινόμενες λύσεις, ξοδος π τν ερωζώνη κα πιστροφ στν δραχμή, ποία ναμένεται ν βγάλει τν χώρα π τν κρίση σ μικρ σχετικ χρονικ διάστημα, δν χει ξεταστε μ τν σοβαρότητα πο θ τς ξιζε. Τ πιχειρήματα πο κούγονται εναι τουλάχιστον λλιπ κα περτονίζουν τ ρνητικ ατς τς λύσεως, ν ποβαθμίζουν, οτε κν ναφέρουν, λα τ θετικά. Συνήθως ναφέρονται ορίστως κάποια “νομικ προβλήματα” κα κούγονται φορισμοί, πως τι “ πιστροφ στν δραχμ θ μς γυρίσει 50 χρόνια πίσω”! πιπλέον, ο ποστηρικτς τς παραμονς μας στν ερωζώνη δν χουν μία ξιόπιστη πρόταση γι τ πς θ βγε χώρα π τν οκονομικ κρίση κα τν κρίση χρέους, χωρς ν ξεπουληθε χώρα. Τ παρν ρθρο προσπαθε ν ναδείξει κάποιες θέσεις πο δν χουν προβληθε παρκς μέχρι τώρα.
Πρτον, γι ν μπε χώρα σ τροχι θνικς ξιοπρέπειας, ναπτύξεως κα λπίδας, πρέπει πωσδήποτε ν φύγει κυβέρνηση Παπανδρέου. Δν γνωρίζω στ σίγουρα ν ο νέργειές της εναι πλς σφαλμένοι χειρισμο σκεμμένη προδοσία. Ατ θ τ κρίνει τ δικαστήριο, ταν κδικαστε μήνυση το κ. Δ. ντωνίου γι σχάτη προδοσία ατν πο ψήφισαν τ «Μνημόνιο Ι». Τ σίγουρο εναι τι χουν βάλει τν χώρα σ τροχι θνικς ποτέλειας κα οκονομικς καταστροφς. τόπος χρειάζεται κυβέρνηση προσωπικοτήτων μ γνωσμένο κύρος.
Δεύτερον, θ πρέπει ν καταγγείλουμε τ χρέος ς παχθς κα ς δημιουργηθν π τος διους τος τοκογλύφους σ συνεργασία μ τος δ τοποτηρητές τους, ο ποοι λειτούργησαν κα ξακολουθον ν λειτουργον ς “οκονομικο δολοφόνοι” (economic hitmen), John Perkins (βλ. διαδίκτυο). πρξαν πολλ δημοσιεύματα κατ τς ρχς τς δεκαετίας το 1990, τ ποα δειχναν τι π τότε χώρα εχε χρεωκοπήσει. Χάριν παραδείγματος, τ 1990, πρωθυπουργς τς οκουμενικς κυβερνήσεως (Νοέμβριος 1989 – πρίλιος 1990) κα καθηγητς Ξενοφν Ζολώτας κανε τν κόλουθη δήλωση: “χουμε φτωχύνει κα πρέπει ατ ν γίνει κοιν συνείδηση” (“Τ Βμα”, 9-12-1990, σ. Δ2-Δ3). Πολλο λλοι καναν πίσης λόγο γι πτώχευση κα νάγκη ναδιαπραγματεύσεως το χρέους κα γραφαν ρθρα μ τίτλους πως “ πτώχευση εναι δ!” (βλ. “Οικονομικός”, 1-3-1990, σ. 14·14-2-1991, σ. 11, κα 10-10-1991, σ. 16-17). Τέλος, ς ναφέρουμε κα τν τίτλο το κυρίου ρθρου τς γαλλικς φημερίδος “Μντ” τς 1 κτωβρίου 1990: “ λλς βαδίζει πρς τ χάος” (βλ. “Οικονομικός”, 8-11-1990, σ. 92). Συνεπς, τ ελογο ρώτημα πο προκύπτει εναι: φ σον ο τοκογλύφοι γνώριζαν τι λλς εχε οσιαστικς πτωχεύσει π τ 1990, τότε γιατί συνέχιζαν ν τς δανείζουν; Μήπως διότι ποφθαλμιοσαν τν πλοτο της;
Σ ατ τ σημεο τίθεται να ρώτημα: Γιατί ραγε, τώρα πο χώρα μας βρίσκεται σ σχάτη νάγκη, δν καθορίζεται ποκλειστικ Οκονομικ Ζώνη (ΑΟΖ) μ τν Κύπρο, πως τονίζει Στρατηγς Ν. Καρατουλιώτης, προκειμένου ν ρχίσει κμετάλλευση το ποθαλασσίου πλούτου του στ Αγαο; Τίθεται πίσης τ ξς (συναφς μ τ προηγούμενο) ρώτημα: ταν τ τεράστιο γερμανικ χρέος (τὸὁποο χει κτιμηθε τι περβαίνει τ 500 δισ. ερ) πρς τν λλάδα (πολεμικς ποζημιώσεις + τ ναγκαστικ δάνειο) παραμένει π 70 χρόνια πλήρωτο, γιατί λοι ο λληνες ν στηθον κα πάλι στν τοχο γι χρήματα πο φαγαν ο διεφθαρμένοι πολιτικο κα ομέτεροί” τους;
Τρίτον, γι ν βγομε π τν φεση κα τν κρίση χρέους κα γι ν ποφύγουμε τ ξεπούλημα τς λλάδος σ τιμ εκαιρίας, τ ποο χει δη ρχίσει, πρέπει ν βγομε π τν ερωζώνη κα ν πιστρέψουμε στν δραχμή. λλωστε, ν καταγγείλουμε τ χρέος, πως προανέφερα, δν πάρχει κα λλος δρόμος, δεδομένου τι τ ΔΝΤ κα ο γορς θ κλείσουν τς πόρτες τους γιά μς. Μ τν πολιτικ τν μνημονίων, μς λένε τι τ 2014 “θ βγομε κα πάλι στς γορές”! Παρηγορηθήκαμε! Πο θ φθάσει τ χρέος;
πίσης, μ τν πολιτικ τν μνημονίων θεωρ ναποτελεσματικ τν προσπάθειά μας ν βγομε π τ βαθει φεση χωρς τ ργαλεα τς νομισματικς, συναλλαγματικς κα δημοσιονομικς πολιτικς. Τ δύο πρτα τ πεμπολήσαμε μ τν εσοδό μας στν ερωζώνη, ν τ τρίτο δν μπορε ν θεωρηθε διαθέσιμο, δεδομένων τν δη μεγάλων λλειμμάτων κα το ψηλο χρέους τς λλάδος. Γι τν κρίβεια, χι μόνο δν μπορε ν εναι πεκτατικ δημοσιονομικ πολιτική, λλ εναι κα συσταλτική, δηλαδ ντίθετη π ατ πο πρέπει, λόγ τν πιβληθέντων μέτρων λιτότητας. δ συναλλαγματικ πολιτικ εναι τ διο παράλογη, λόγ τν νατιμήσεων το ερ π τ καλοκαίρι το 2010 κα μετά. Δηλαδή, π τ μία φτωχαίνουμε κα π τν λλη προσφέρουμε λο κα πι κριβ τ προϊόντα μας (πως τν τουρισμ) πρς τς χρες κτς ερωζώνης! τσι, νεργία πειλε ν φθάσει σύντομα στ 25%! Κα τότε ο οκονομικς κα κοινωνικς συνέπειες θ εναι καταστροφικές. Πολλο συμπολίτες μας θ ξοντωθον. Ατό, μως, δν φαίνεται ν πασχολε τόσο τος κυβερνντες σο τ πότε θ ξαναβγομε στς γορς γι ν αξήσουμε τ χρέος! λλά, ν δν βγομε π τν φεση, τότε πς θ μπορέσουμε ν δημιουργήσουμε πρωτογεν πλεονάσματα, τ ποα παιτονται γι τν ποπληρωμ το χρέους; Εναι φανερό, νομίζω, τι πολιτικ τν μνημονίων εναι ντιφατικ κα ρα ναξιόπιστη.
Τέταρτον, ς συνέχεια το προηγουμένου, χώρα χρειάζεται ν ντιμετωπίσει μ δική της νομισματικ κα συναλλαγματικ πολιτικ τν οκονομικ κρίση, ποία λο κα χειροτερεύει τν νεργία ν χει φθάσει στ πρωτάκουστο 16,2% τν περασμένο Μάρτιο), φαρμόζοντας τν κλασικ συνταγή: “Σ μία κρίση, δάνειζε χωρς τόκο!” (“During crisis discount freely!”, βλ. R. Dornbusch κα S. Fischer, 1996, Macroeconomics, 6-th Εd., McGraw-Hill, New York, σ. 412-413, κα M. Friedman and A. Schwartz, 1963, A Monetary History of the United States, 1867-1960, Princeton University Press, Princeton, NJ, σ. 395). Μ τ τοκα ατ δάνεια, ο πιχειρήσεις πο τώρα δν μπορον ν πληρώσουν τ χρέη τους κα δηγονται στν χρεωκοπία κα στ κλείσιμο θ παραμείνουν στν γορά. Τ διο κα ο προμηθευτές τους, ο ποοι τώρα κινδυνεύουν ν κλείσουν. τσι, οκονομικ δραστηριότητα θ ξαναβρε τν κανονικ ρυθμό της. Τ κόστος τς ξόδου π τν ερωζώνη θ εναι πληθωρισμς κα πώλεια τν γνωστν πλεονεκτημάτων πο μς παρέχει τ κοιν νόμισμα. ν, μως, συνεχίσουμε τσι, τότε κα τν λλάδα θ χάσουμε (φ σον τ ξεπούλημα σ τιμ εκαιρίας χει δη ρχίσει) κα στ τέλος πάλι κτς ερωζώνης θ βρεθομε! Γιατί, λοιπόν, χι π τώρα, σώζοντας τσι τν λλάδα;
ς σημειωθε τι πάρχει μοφωνία κεϊνσιανν κα μονεταριστν γι τν παραπάνω συνταγή. Κατ τος μονεταριστς Friedman κα Schwartz, κατ τν μεγάλη πτώση το χρηματιστηρίου στς ΗΠΑ τν κτώβριο το 1929 Κεντρικ Τράπεζα τν ΗΠΑ (Fed) πέτυχε ν λειτουργήσει ς δανειστς σχάτης νάγκης, διότι φησε περισσότερες π 600 μπορικς τράπεζες ν κλείσουν. λόγος γι’ ατν τν ποτυχία, λένε ο διοι, ταν τι ο περισσότεροι π τος τότε πευθύνους τς Fed δν καταλάβαιναν(!) τι τ κλείσιμο τραπεζν μπορε ν δηγήσει σ τραπεζικος πανικούς, στ κλείσιμο κόμη περισσοτέρων τραπεζν, σ σοβαρ μείωση τς προσφορς χρήματος κα σ οκονομικ κρίση. Δυστυχς, ατ λα συνέβησαν. π τ 1929 μέχρι κα τ 1933 κλεισε τ να τρίτο τν τραπεζν (πάνω π 9.000 τράπεζες), προσφορ χρήματος μειώθηκε κατ να τρίτο κα κολούθησε Μεγάλη Κρίση (βλ. M. Friedman and A. Schwartz, ε.α., σ. 11, 308-309, 358 κα 438). Τ παράδειγμα ατ δείχνει τν σχ τς νομισματικς πολιτικς, τν ποία μες στερούμεθα, λόγ συμμετοχς στν ερωζώνη.
 στόσο, Μεγάλη Κρίση το ’30 γινε μάθημα γι τν Fed. τσι, κατ τν μεγάλη πτώση (κατ 22,6%) το δείκτη τιμν το χρηματιστηρίου τς “Μαύρης Δευτέρας” (19-10-1987), Fed λειτούργησε ς δανειστς σχάτης νάγκης. Συγκεκριμένα, τότε πρόεδρός της, λαν Γκρίνσπαν, νακοίνωσε (κα ρχισε μέσως ν λοποιε) τ ξς: “ μοσπονδιακ Τράπεζα, συνεπς μ τς εθύνες της ς κεντρικ τράπεζα το θνους, βεβαίωσε σήμερα τν τοιμότητά της ν λειτουργήσει ς πηγ ρευστότητας, γι ν στηρίξει τ οκονομικ κα τ χρηματοοικονομικ σύστημα” (“Wall Street Journal”, 21-10-1987, σ. 1). Βεβαίως, ν τει 1987, πιθανότητα ν συνέβαινε τ διο μ ,τι συνέβη κατ τ δεκαετία το 1930, ν δν παρενέβαινε Fed, ταν πολ μικρότερη, λόγ τς πάρξεως τς σφάλειας τν καταθέσεων, τν ποία παρέχει ταιρεία FDIC π τ 1934 κα μετά. Παρ τατα, μως, παρέμβαση τς Fed ρθς κρίθηκε π πολλος ναλυτς ς παραίτητη γι τν ποκατάσταση τς μπιστοσύνης πρς τς γορές.
Πέμπτον, ν πιστρέψουμε στν δραχμή, νέα σοτιμία δν πρέπει ν εναι αθαίρετη, λλ θ πρέπει ρχικ ν καθοριστε ναπροσαρμόζοντας τν παλαι (340,75 δρχ. ν ερ) μ βάση τς διαφορς πο παρατηρήθηκαν π τ 2002 μέχρι σήμερα στος ρυθμος πληθωρισμο μεταξύ της λλάδος κα το μέσου ρου τν μπορικν μας ταίρων, πως παγορεύει σχετικ θεωρία τς σοδυναμίας τν γοραστικν δυνάμεων (ΡΡΡ). Ο διαφορς στος ρυθμος πληθωρισμο ντανακλον τς διαφορς στος ρυθμος αξήσεως τν νομαστικν μισθν σ σχέση μ τος ρυθμος αξήσεως τς παραγωγικότητας τς ργασίας μεταξ μεδαπς κα λλοδαπς. Δεδομένου τι ο διαφορς στος ρυθμος πληθωρισμο δν ταν πολ μεγάλες τ τελευταα δέκα χρόνια, πεται τι νέα σοτιμία δν θ εναι διπλάσια κα τριπλάσια τς παλαις, πως σχυρίζονται ο ποστηρικτς τς πολιτικς τν μνημονίων, λλ λίγο μεγαλύτερη π τν παλαιά. τσι, τ δραχμοποιημένο σωτερικ χρέος δν θ διπλασιασθε, οτε θ τριπλασιασθε, πως λένε σφαλμένα, λλ θ πολογισθε σύμφωνα μ τ νέα ατ σοτιμία.
κτον, λόγ το πληθωρισμο, ποος εναι βέβαιο τι θ κολουθήσει τν πιστροφ στ δραχμή, πραγματικ ξία το δη δραχμοποιημένου σωτερικο χρέους θ μειωθε. Κα ατ πο λήγει θ μπορομε ν τ ποπληρώνουμε μ πληθωρικς δραχμές! Βεβαίως, ατ σημαίνει τι θ πρέπει ν ποστομε τς γνωστς συνέπειες το πληθωρισμο. Γι παράδειγμα, τς ποταμιεύσεις μας θ τς φάει πληθωρισμός! στόσο, ν θέλουμε ν κρατήσουμε τν λλάδα μας (κα χι ν τν ξεπουλήσουμε σ τιμ εκαιρίας) κα πιπλέον ν βγομε π τν φοβερ φεση κα τν τρομακτικ φαλο κύκλο το χρέους, δανειζόμενοι πλς κα μόνο γι ν πληρώνουμε τοκοχρεωλύσια, τότε δν βλέπω λλη ξιοπρεπ λύση π τν πιστροφ στν δραχμή.
βδομον, νας κίνδυνος τν ποο ρθς πισημαίνουν ο ποστηρικτς τς πολιτικς τν μνημονίων εναι τι πιστροφ στν δραχμ θ συνοδευτε π μία “πιδρομ στς τράπεζες” γι μαζικς ναλήψεις, καθς κα π μία μαζικ ξοδο κεφαλαίων στ ξωτερικό. Ατ εναι σχεδν βέβαιο τι θ συμβε, ν πιστροφ στν δραχμ δν γίνει σωστά. Μπορε, στόσο, ν ποφευχθε, μ τν προϋπόθεση τι θ ληφθον τ κατάλληλα μέτρα λέγχου κα τι πιστροφ στν δραχμ θ γίνει μ πσα μυστικότητα κα πότομα, κα χι μετ π διαβούλευση κα συζήτηση π μακρν στ τηλεοπτικ παράθυρα. Μετ τς παραίτητες τεχνικς λλαγές, πρέπει ν νακοινωθε κα ν λοποιηθε πότομα κα φο θ χουν ληφθε κα λλα μέτρα, γι ν ποφευχθε φυγ κεφαλαίων στ ξωτερικό. τσι γινε μεγάλη ποτίμηση το 1953, κατόπιν παραγγελίας το τότε πουργο Συντονισμο Σ. Μαρκεζίνη. Τόση ταν μυστικότητα πο Ξενοφν Ζολώτας, μέλος τότε τς Νομισματικς πιτροπς, ποία πεφάσισε τν ποτίμηση, δν τ επε οτε στν πατέρα του, ποος ταν χρυσοχόος κα τν προηγουμένη τς ποτιμήσεως πώλησε χρυσ κα πρε δραχμές! Μετ λεγε στν γιό του: “Τί πάθαμε, βρ παιδί μου!” (“Τ Βμα”, 11-4-1993, σ. Δ11, κα “Τ πρτα πενήντα χρόνια της Τραπέζης τς λλάδος: 1928-1978”, Τράπεζα τς λλάδος, θήνα 1978, σ. 391).
γδοον, πρέπει ν καταβληθε κάθε τίμια κα δημοκρατικ προσπάθεια ν γίνουν διαρθρωτικς λλαγές, ο ποες θ χουν ς στόχο τν μείωση το ρόλου το κράτους, τν καταπολέμηση τς ναξιοκρατίας, τς γραφειοκρατίας, τς διαφθορς κα τς φοροδιαφυγς, τν κατάργηση φορολογικν ντικινήτρων, καθς κα τν βελτίωση τν ποδομν, τς παραγωγικότητας κα τς νταγωνιστικότητας. ς σημειωθε, στόσο, τι ο ν λόγ διαρθρωτικς λλαγς δν πρέπει ν ποβαίνουν ες βάρος τν λευθεριν το λαο, πως χουν κάνει πρόσφατα μ τν “ ντιρατσιστικ” (λλ νελεύθερο κα ντισυνταγματικ) νόμο κα θέλουν ν κάνουν μ τν (πίσης ντισυνταγματικ κα νελευθέρα) “ Κάρτα το Πολίτη.”
νατον, να πρόσφατο δημοσίευμα στ διαδίκτυο το δημοσιογράφου Δ. Κωνσταντακόπουλου, μ τίτλο “Ερωπαϊκ περιδίνηση”, λέγει τ ξς: νας πολ γνωστς οκονομολόγος κα παλαις φίλος του νδρέα Παπανδρέου, μο διηγήθηκε τς προάλλες ναν διάλογό του, πρν π πολλ χρόνια, μ τν Ζκ Ντελόρ, π τος ρχιτέκτονες το Μάαστριχτ. Ατς το ’πε, σχολιάζοντας τ σχέδια εσαγωγς, τότε, νιαίου ερωπαϊκο νομίσματος: “Ατ τ πράγμα δν βγαίνει. Βάλατε τ κάρο μπροστ π τ λογο. Φτιάχνετε νόμισμα χωρς κράτος”. Ντελρ τν κοίταξε καλ-καλά, πιε μία γουλι π τ ποτ πο συνήθιζε τ πογεύματα κα το πάντησε: “Μ περνς γι λίθιο; σφαλς κα δν γίνεται. Φτιάχνουμε τ νόμισμα, στε, ταν ρθει κρίση, ν ναγκαστον ο Ερωπαοι ν φτιάξουν κα τ κράτος”.
Τ τι κύριος στόχος τς δρύσεως τς ερωζώνης εναι προώθηση τς παγκοσμιοποιήσεως εναι βεβαίως γνωστ δ κα δεκαετίες (βλ. π.χ. “New York Times”, 5 ουνίου 1989, σ. D10, κα “Τ Βμα”, 2-7-1989, σ. 42). Εναι χαρακτηριστικ δήλωση το Ξ. Ζολώτα (Τ Βμα, 31-3-1991, σ. Δ6-Δ7): οκονομική, νομισματικ κα πολιτικ νωση ποτελον τς τρες βασικς πιδιώξεις τς Ερωπαϊκς Κοινότητας, ο ποες βρίσκονται σ λληλεξάρτηση. Δν εναι δυνατν ν πάρξει πλήρης κα τελεία οκονομικ νωση πως πίσης πλήρης κα τελεία νομισματικ πολιτικ νωση, χωρς κα τν ταυτόχρονη λοκλήρωση κα τν δύο λλων διαδικασιν.
Τ γεγονότα π τ μέσα το 2009 κα μετ βοον τι κρίση κατασκευάστηκε σκοπίμως γι ν προωθηθε παγκοσμιοποίηση κα Νέα Τάξη Πραγμάτων, τν ποία βλέπουμε τώρα ν πιβάλλεται δι πυρς κα σιδήρου! Ο λαο δν ρωτνται οτε κν ποις θ εναι πρόεδρος τς Ερωπαϊκς νώσεως! βαλαν κάποιον κ. H. van Rompuy, τν ποο δικαίως Βρετανς ερωβουλευτς Nigel Farage ρώτησε: “Ποιός εσαι; Ποιός σ ψήφισε;” (βλ. Youtube). Οτε φυσικ ρωτνται ο λαοί, ν γκρίνουν χι τς πολιτικς ποτέλειας, πεμπολήσεως τς θνικς κυριαρχίας κα τν παραδοσιακν τους ξιν. ν δέ τολμήσουν ν προβάλουν κάποια δικαιολογημένη διαμαρτυρία, τότε κτυπνται λύπητα, πως συνέβη πρόσφατα στν θήνα.
Δέκατον, ς συνέχεια το προηγουμένου, μία πρόσφατη εδηση λέγει τ ξς: Μ τν δηγία 12267, χάριν τν μοφυλοφίλων, Ερωπαϊκ νωση κατήργησε τν λέξη “μητέρα”, διότι θεωρήθηκε σεξιστικ στερεοτυπία! Μάλιστα, συνέστησε ρος ν παρακάμπτεται, καθς ννοιά της εναι νασταλτικ γι τν σότητα τν φίλων. Στν λβετία δν ναγνωρίζονται ο λέξεις “μητέρα” κα “πατέρας”, καθς νήκουν στν κατηγορία τν καλουμένων “ννοιν διακρίσεων”! τσι, ο δύο ννοιες περιγράφονται π τν φράση “γονεϊκ μέρη” κα χωρίζονται σ “α” κα “β”, φο ο γονες μπορον στ ξς ν εναι ετε “γυναίκα-ντρας”, ετε “ντρα-ντρας”, ετε “γυναίκα-γυναίκα”! Μάλιστα, κ. Isabel Kamber, ποδιευθύντρια το γερμανικο τομέα τς Κεντρικς Γλωσσικς πηρεσίας τς μοσπονδιακς καγκελαρίας τς λβετίας τόνισε: “ δηγία εναι ποχρεωτικ προκειμένου περ πηρεσιακν δημοσιευμάτων κα γγράφων”! (βλ. διαδίκτυο καρθόδοξος Τύπος”, τς 13-5-11, σελ. 1).
χουμε κούσει κα στ παρελθν τι παρόμοιες “δηγίες”, νόμοι κτλ. παγορεύονται π τν Ερωπαϊκ νωση χάριν τς παγκοσμιοποιήσεως κα τς τοιμαζομένης παγκοσμίου κυβερνήσεως, ποία ναμένεται ν εναι χειροτέρα δικτατορία λων τν ποχν. ν ληθεύουν λες ατς ο εδήσεις, τότε τίθεται πλέον θέμα ν θέλουμε ν νήκουμε σ μία τέτοια “ οκογένεια”. Νομίζω τι εναι καιρς γι λλαγ πλεύσεως.

ΠΗΓΗ: φημ. «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», 17.07.2011

http://www.pentapostagma.gr/2011/07/2009.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: