15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1951: ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΤΣΗΣ

Στις 15 Νοεμβρίου 1951 καταδικάζεται σε θάνατο ο Νίκος Μπελογιάννης, με κατηγορία την παράβαση του νόμου 509/1947 για απόπειρα ανασυγκρότησης του Κ.Κ.Ε  και μαζί του και ο σπουδαίος οικονομολόγος Δημήτρης Μπάτσης, που το σύγγραμμά του « Η ΒΑΡΕΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ» είχε σκοπό να υποδείξει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδας και να βοηθήσει στην ανάπτυξή τους. 

Ο Μπάτσης στο βιβλίο του αυτό που το είχε γράψει το 1947 αποκάλυψε την ύπαρξη της λεγόμενης “Σύμβασης Cooper” (υπογράφηκε το 1940 και έληξε την 31/12/2010) μιας σύμβασης που παραδινόταν από υπουργό σε υπουργό  στο Υπουργείο Βιομηχανίας  σαν “ιερό κείμενο”. Με την σύμβαση αυτή τα λεγόμενα “στρατηγικά ορυκτά” της Ελλάδας καθώς και ο υδάτινός μας πλούτος, ετίθεντο υπό την αιγίδα ενός Αμερικανικού consortium εταιρειών!

Το αποτέλεσμα αυτής της αποκάλυψης ήταν να εκτελεστεί ο Μπάτσης μαζί με τον Μπελογιάννη το 1952! Από τους 12 που ήταν για  εκτέλεση, επέλεξαν μόνον 4, ένας εκ των οποίων ήταν και ο Μπάτσης!

Καταλάβατε τώρα γιατί κανένας μνημονιακός πολιτικός δεν αποτολμά να υπερασπιστεί τα κοιτάσματα ορυκτού πλούτου που βρίσκονται στην Ελλάδα. Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη με σίδερο-χρώμιο και νικέλιο και δεν παράγουμε ούτε γραμμάριο ανοξείδωτου χάλυβα. Και τώρα με την περίπτωση της ΑΟΖ και την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων οι μνημονιακοί πολιτικοί αποφεύγουν να ασχοληθούν με την ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ φοβούμενοι να χειριστούν το θέμα.

Ο Δημήτρης Μπάτσης ανήκε στην «ανώτερη κοινωνία». Ήταν  γιος ναυάρχου ε.α. Υπήρξε γνωστός δικηγόρος της Αθήνας και ακόμη πιο γνωστός για την πνευματική του παρουσία και δράση. Ήταν ο συγγραφέας του πολύ γνωστού τότε βιβλίου «Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα» και υπήρξε εκδότης του 15νθήμερου περιοδικού «Ανταίος». Εκτελέσθηκε στα 35 του χρόνια σαν κατάσκοπος μαζί με τους Ν. Μπελογιάννη, Ν. Καλούμενο, Η. Αργυριάδη.

Το ότι ο Δημήτρης Μπάτσης εκτελέστηκε πλάι στον Νίκο Μπελογιάννη δεν ήταν τυχαίο.  Ότι εκτελέστηκε για το βιβλίο του και τις ανακαλύψεις του, ούτε κι αυτό είναι τυχαίο. Ότι μια γενιά Ελλήνων αγνόησε την ύπαρξη του βιβλίου και τον συγγραφέα του και αυτό δεν ήταν τυχαίο. Το κατεστημένο είχε πολλές και βαριές ενοχές για να μπορέσει να σταθεί στο έργο του Μπάτση και να αντλήσει από αυτό έστω και λίγα διδάγματα..

Συνοπτικά το βιβλίο ασχολείται με τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδος και με τις δυνατότητες της βιομηχανικής ανάπτυξής της :

• Α Η Αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων
• Β Το Οικονομικό σχέδιο για την εκβιομηχάνιση
• Γ Εκβιομηχάνιση και Βιωσιμότητα.

Στην εισαγωγή του βιβλίου του ο Δημήτρης Μπάτσης αναφέρει:

Η εργασία μου αυτή γράφτηκε με την βέβαιη προοπτική πως παρ όλα τα εμπόδια και παρ όλες τις πολύμορφες επεμβάσεις, ο ελληνικός λαός που πάντα αγωνίζεται ηρωικά θα ανοίξει και πάλι με τον αγώνα του διάπλατα τον δρόμο για μια ελεύθερη δημοκρατική ανοδική πορεία, και θα αρχίσει με τον ίδιο ενθουσιασμό , με την ίδια ορμή και αυτοθυσία να χτίσει την ερειπωμένη από την ναζιστοφασιστική κατοχή και τον οικτρό εμφύλιο, πατρίδα.

Η Ελλάδα θα γίνει οικονομικά και εθνικά πραγματικά ελεύθερη τότε και μόνο τότε που η ανοικοδόμηση αυτή γίνει από τον λαό της.

Θα σπάσουν τα δεσμά και θα αλλάξει ριζικά η διάρθρωση της σημερινής οικονομίας μας, θα ανοίξει δηλαδή ο δρόμος για να λυτρωθούν οι πιο ενεργές παραγωγικές και άξιες δυνάμεις της νεοελληνικής κοινωνίας μας.

Ο δρόμος αυτός μας οδηγήσει στην ορθολογική διάγνωση και οργάνωση και στη σχεδιασμένη ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας , στη δημιουργία ανώτερης τεχνικής βάσης, στη γοργή συσσώρευση των οικονομικών αυτών δυνατοτήτων και μέσων που θα δώσουν την ευκαιρία να ανθήσει και σε μας μια γερή, προοδευτική-προοδεμένη κοινωνική ζωή.

Για το χτίσιμο αυτής της νέας Ελλάδας δουλεύουν σήμερα , μέσα σε τραγικές πραγματικά συνθήκες και αψηφώντας κάθε κίνδυνο , όλοι οι επιστήμονες που βλέπουν μπροστά, όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι των επιστημών πλάι και μαζί με τον αδάμαστο Ελληνικό λαό, προσφέροντας ακόμη και την ζωή τους, ότι πολυτιμότερο δηλαδή έχουν, προσπαθώντας έτσι να στεριώσουν όσο το δυνατό περισσότερο την νίκη του.

Σε όλους αυτούς τους πραγματικούς ηρωικούς αγωνιστές προσφέρω και εγώ την μικρότατη αυτή συμβολή.

Δημητρης Μπατσης.
Αθηνα, ΕΜΠ , Ιουνιος 1947.

Και  ο Νίκος Κιτσίκης στον πρόλογο της έκδοσης του 1947 γράφει: 

"Στο έργο του κ. Μπάτση, με σαφήνεια και απλότητα που πραγματικά αιχμαλωτίζουν, αναπτύσσονται οι απόψεις των τεχνικών για τις δυνατότητες της βαρειάς μεταλλουργικής και χημικής βιομηχανίας. Δίνονται τα συμπεράσματα των τεχνικών μελετών, αναφορικά με την ύπαρξη των προϋποθέσεων, δηλαδή του ορυκτού και ενεργειακού πλούτου, διατυπώνονται κρίσεις για την αξία των αριθμών που χαρακτηρίζουν τον όγκο των αποθεμάτων και το ενεργειακό δυναμικό. [...] Κόστος, τιμή και κατανομή της ηλεκτρενέργειας γίνονται αντικείμενο λεπτολόγου διερεύνησης και το ενεργειακό βρίσκει τη λύση του στο πλαίσιο της λαϊκής ανοικοδόμησης.

[...] Η βαρειά βιομηχανία σαν βασικός συντελεστής στην εσωτερική συγκρότηση και οργανική ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας είναι η κύρια οικονομική θέση του έργου".

(Ν. Κιτσίκης, από τον πρόλογό του στην πρώτη έκδοση, Μάιος 1947)

Αυτός λοιπόν ήταν ο Δημήτρης Μπάτσης που εκτελέστηκε σαν σήμερα  γιατί υπεστήριξε ότι η Ελλάδα θα γίνει οικονομικά και εθνικά πραγματικά ελεύθερη τότε και μόνο τότε που η ανοικοδόμηση αυτή γίνει από τον λαό της.