Στο ίδιο έργο θεατές 7 χρόνια τώρα...

Το παρακάτω άρθρο του Μάκη Κουρή δημοσιεύτηκε στο χριστουγεννιάτικο φύλλο της εφημερίδας ΤΟ ΠΑΡΟΝ αλλά είπα να μην σας στενοχωρήσω μέρα που ήταν. Καθώς όμως βλέπω ότι πολλά επιβεβαιώνονται θεώρησα καλό να σας το ανεβάσω έστω και καθυστερημένα.

Μετά το πράσινο και το γαλάζιο, ζούμε τώρα το κόκκινο παραμύθι...

Στο ίδιο έργο θεατές 7 χρόνια τώρα...

του ΜΑΚΗ ΚΟΥΡΗ

Μας πάνε στην κόλαση αν συνεχίσουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση να κάνουν τα χατίρια του Σόιμπλε

Ούτε τώρα, μέρες Χριστουγέννων, δεν επιτρέπουν τα αφεντικά, με τον κ. Σόιμπλε επικεφαλής, να χαμογελάσει το χειλάκι του Έλληνα. Να ξεχάσει προς στιγμήν το μαρτύριο που ζει, έχοντας καταντήσει επτά χρόνια τώρα ζητιάνος στον τόπο του... Δεν είπε τυχαία ο γάλλος Επίτροπος ότι θέλουν την Ελλάδα καταδικασμένη σε ισόβια λιτότητα. Γνωρίζει τι συζητιέται πίσω από τις κλειστές πόρτες και ποιο κουστούμι μάς ράβουν, με πρωτοράφτη τον γερμανό υπουργό Οικονομικών, ο οποίος για τη χώρα του καλά κάνει. Μακάρι να είχαμε κι εμείς έναν Σόιμπλε να δουλεύει για την πατρίδα του και όχι να εκτελεί εντολές...

Όχι μόνο συνεχίζουν να ζητούν τα πάντα αλλά θέλουν και να μας εξευτελίζουν. Να δηλώνουμε δημόσια υποταγή. Να σκύβουμε το κεφάλι. Ό,τι πεις, αφέντη... Γιατί τι άλλο είναι η επιστολή-δήλωση μετανοίας που απαιτούν να στείλει η κυβέρνηση, με την οποία θα δεσμεύεται ότι δεν θα ξαναδώσει επίδομα χωρίς την άδειά τους;

Δεν ξέρουμε πόσες φορές θα απαιτήσει ο... δάσκαλος από τον μαθητή –τον Ευκλείδη Τσακαλώτο– να γράψει σε μια κόλλα διαγωνισμού: «Δεν θα το ξανακάνω» για να γλιτώσει την τιμωρία, να κάτσει όρθιος στη γωνία...

Αυτός ο ωμός εκβιασμός μάς γυρίζει πίσω στις δεκαετίες που το κράτος ζητούσε δήλωση μετανοίας –η οποία, μάλιστα, δημοσιευόταν για διασυρμό στην τοπική κοινωνία– για να πάρει κανείς «πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων», αλλιώς δεν μπορούσε να διορισθεί στο Δημόσιο ούτε να βγάλει διαβατήριο ή ναυτικό φυλλάδιο για να μπαρκάρει.

Για να δείξει, μάλιστα, ο Ευκλείδης πόσο καλός και υπάκουος μαθητής είναι, ζήτησε από τον... δάσκαλο να του στείλει το κείμενο που πρέπει να γράψει στην κόλλα του για να μην κάνει κανένα λάθος και τον απορρίψει...

Αυτήν ακριβώς την κατάσταση ζούμε. Σε αυτήν την καταισχύνη συνεχίζει να ζει η χώρα. Και την πόρτα στον Σόιμπλε και στην παρέα του την άνοιξε ο Γιώργος Παπανδρέου και συνέχισαν να την κρατάνε ανοιχτή οι Σαμαράς και Βενιζέλος. Και ο Τσίπρας, αντί να την κλείσει, όπως υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό, που για αυτόν τον λόγο τον ψήφισε, όχι μόνο την άφησε ανοιχτή αλλά την άνοιξε ακόμα περισσότερο, την άφησε διάπλατα ανοιχτή... Τώρα, δε, έτρεξε ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης στον Σόιμπλε να δώσει όρκους πίστης και αφοσίωσης, να δεσμευθεί ότι θα εκτελεί τις εντολές του μέχρι κεραίας, θα είναι πειθήνιο όργανο του Βερολίνου, έτσι και τον κάνει πρωθυπουργό. Πονηρός ο Γερμανός, έκανε το πρώτο τεστ, του ζήτησε να μην ψηφίσει η ΝΔ τη χορήγηση του επιδόματος στους 1.600.000 συνταξιούχους, όπως είχε πει δημόσια. Και ο Κυριάκος πήρε τηλέφωνο τον αντιπρόεδρό του Κωστή Χατζηδάκη να του πει ότι αλλάζει η γραμμή και θα καταψηφίσουν το βοήθημα για τους συνταξιούχους. Να μην κάνουν Χριστούγεννα. Και ο Χατζηδάκης έμεινε σύξυλος!

Δυστυχώς, από τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας συμβιβάσθηκε με αυτούς που κατήγγελλε όταν διεκδικούσε την εξουσία, διαβεβαιώνοντας μάλιστα τον ελληνικό λαό ότι θα έβαζε τέλος στα Μνημόνια και θα πετούσε έξω την «τρόικα» (αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο ψηφίσθηκε και έγινε πρωθυπουργός), το βασανιστήριο συνεχίζεται και οι αντοχές εξαντλούνται. Όμως τους έξω, αυτούς που αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς, δεν τους ενδιαφέρει πόσοι θα μείνουμε ζωντανοί. Συνεχίζουν τον χαβά τους. Ο Σόιμπλε απαιτεί να παραταθεί το μαρτύριο μέχρι το... 2029! Μέχρι τότε στα κάτεργα και μετά βλέπουν...

Και το ερώτημα, Αλέξη, είναι ωμό και αμείλικτο:

– Αντέχει ο ελληνικός λαός; Αντέχει η πατρίδα αυτήν την ξένη κατοχή; Μία ακόμη γερμανική κατοχή;

Το ερώτημα απευθύνεται σε όλα τα κόμματα, και κυρίως στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ λόγω της κυβερνητικής εμπειρίας του.

Δούλοι θα γίνουμε;

Ό,τι πει το Βερολίνο; Ό,τι και να ψηφίζουμε;

Μήπως πρέπει να σκεφθούμε ότι υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές, από τη στιγμή που μας θέλουν αποθήκη ψυχών;

Είναι, Αλέξη, η ώρα των μεγάλων αποφάσεων. Για την πατρίδα αλλά και για σένα. Και για όλο τον πολιτικό κόσμο.

Πρέπει κάποια στιγμή να πούμε: «Ως εδώ»! Από δω και πέρα μόνο η κόλαση υπάρχει. Και όχι μόνο για εμάς... Αν συνεχίσουν την ίδια τακτική. Το ίδιο έργο... Αν συνεχίσουν να φορτώνουν τον… γάιδαρο αντί να του πουν ένα «ευχαριστώ» που ακόμη δεν έχει αρχίσει να... κλοτσάει...

Η Ελλάδα μας έχει και δυνάμεις και πολλές δυνατότητες. Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που λένε ότι μπορούμε ακόμη και μέσα σε τρεις μήνες να αλλάξουμε μόνοι μας τα πράγματα. Αρκεί το καράβι να κυβερνηθεί με την απλή λογική...

ΤΟ ΠΑΡΟΝ