ΘΕΑΝΩ ΚΑΡΟΥΤΑ : Τι «είπε» η Ιερά Σινδόνη

Τι  «είπε» η Ιερά Σινδόνη

Οι διάσπαρτες σε όλο το μήκος του υφάσματος κηλίδες αίματος υποδεικνύουν τραύματα που έχουν προκληθεί από σταύρωση

Από τη ΘΕΑΝΩ ΚΑΡΟΥΤΑ

thkarouta@dimokratianews.gr

Φως στο πλέον αμφιλεγόμενο και μυστηριώδες κειμήλιο της χριστιανοσύνης έρχεται να ρίξει μια νέα επιστημονική έρευνα και, παρά την πεποίθηση πως «δουλειά» της επιστήμης είναι να αποδομεί τη θρησκεία, απεφάνθη ότι η Ιερά Σινδόνη, ή Σινδόνη του Τορίνο, δεν είναι έργο πλαστογράφων του Μεσαίωνα, όπως είχε υποστηριχτεί σε παλαιότερες μελέτες. Μαζί με το λινό ύφασμα ξετυλίγεται μια ιστορία τραγική· η ιστορία ενός θύματος βασανιστηρίων, ενός ανθρώπου με ιδιαίτερα κακή κλινική εικόνα λόγω των κακουχιών που είχε περάσει. Ένα εύρημα που ενισχύει την πεποίθηση πως πάνω στην ύφανση του σε σχέδιο ψαροκόκαλο είχε αποτεθεί το άψυχο σώμα του Ιησού μετά την αποκαθήλωσή Του από τον σταυρό.

Το λινό ύφασμα, που εκτίθεται στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στο Τορίνο, εμφανίζει στην επιφάνεια του μια φιγούρα ενός γενειοφόρου άνδρα γύρω στα 1,80 μ. και αυτή η απεικόνιση, που μελετήθηκε από τον Ελβιο Καρλίνο, ερευνητή στο Ινστιτούτο Κρυσταλλογραφίας στο Μπάρι της Ιταλίας, κατέδειξε πως ο άνθρωπος που είχε τυλιχτεί με αυτό έφερε βαρύτατα τραύματα από βασανισμούς. Νανοσωματίδια φερριτίνης και κρετανίνης, «ιδιόμορφης δομής, μεγέθους και διανομής», που μπήκαν στο μικροσκόπιο αποκάλυψαν «μεγάλη κακουχία» ενός θύματος, που, όπως εξήγησε ο καθηγητής Τζούλιο Φάντι του Πανεπιστημίου της Πάντοβα, υπέφερε βίαιο θάνατο. Η «σκιά» της πλαστότητας ωστόσο, καθώς, σύμφωνα με μία από τις πλέον δημοφιλείς απόψεις, το αποτύπωμα έχει ζωγραφιστεί στο σεντόνι από πλαστογράφους την εποχή του Μεσαίωνα, εξακολουθεί να πέφτει βαριά πάνω στο ιερό κειμήλιο. «Κι όμως, τα χαρακτηριστικά των σωματιδίων δεν θα μπορούσαν να έχουν τοποθετηθεί με τεχνητά μέσα, σύμφωνα με την τεχνογνωσία της μεσαιωνικής εποχής στο ύφασμα» καταλήγει ο καθηγητής.

Η εν λόγω μελέτη, που διεξήχθη από το Ινστιτούτο Κρυσταλλογραφίας στο Μπάρι υπό την αιγίδα του Ιταλικού Συμβουλίου Εθνικών Ερευνών, βασίστηκε σε δεδομένα ιατρικών αναλύσεων επί ασθενών που πριν καταλήξουν είχαν υποστεί πολλαπλούς τραυματισμούς και βασανιστήρια. Τα ευρήματα της έρχονται να συμπληρώσουν παλαιότερα που συνέτειναν στο ίδιο συμπέρασμα αλλά και να ενισχύσουν την πίστη των απανταχού πιστών. Προϋπάρχουσες έρευνες ανέφεραν ότι οι διάσπαρτες σε όλο το μήκος του υφάσματος κηλίδες αίματος υποδείκνυαν τραύματα που έχουν προκληθεί από σταύρωση. Ο άνθρωπος της Σινδόνης, όποιος κι αν ήταν, είχε σημάδια στους καρπούς των χεριών και των πελμάτων και τραύματα από μαστίγιο στην πλάτη.

Όσο για το περίφημο πρόσωπο που αποτυπώνεται, οι διογκώσεις (οι επιστήμονες τις έχουν αποδώσει σε αιματώματα που προκλήθηκαν από φρικτά βασανιστήρια) είναι κάτι περισσότερο από ευδιάκριτες. Μώλωπες και κάθε είδους πληγές έρχονται να συμπληρώσουν το παζλ της ταυτότητας του βασανισμένου ανθρώπου που, αφού κατέληξε, τυλίχτηκε στο λινό σεντόνι. Κι ακόμα, αν δεν είναι ο ίδιος ο Ιησούς, δεν παύει να είναι ένας άνθρωπος που βασανίστηκε απάνθρωπα. Και η ιστορία του θεανθρώπου αντικατοπτρίζεται σε καθέναν από αυτούς τους ανθρώπους.

Οι αντικρουόμενες έρευνες και η εξέταση του DNA

Η επιστήμη έχει πολλάκις επιχειρήσει να δώσει απαντήσεις στο ζήτημα της γνησιότητας της Σινδόνης του Τορίνο, χωρίς όμως ως σήμερα με ιδιαίτερη επιτυχία, καθώς οι έρευνες στην πλειονότητα τους αντικρούουν η μία την άλλη και καμία δεν έχει καταλήξει σε αναμφισβήτητα συμπεράσματα. Μία από τις πλέον πρόσφατες μελέτες, του 2015, ήταν αυτή του Ιταλού καθηγητή Γενετικής και Γονιδιωματικής, δρος Τζιάνι Μπαρκάτσια, ο οποίος μαζί με την ομάδα του από το πανεπιστήμιο της Πάντοβα μελέτησε το κειμήλιο που πιστεύεται ότι αποτελεί το νεκρικό σάβανο του Ιησού και εντόπισε ίχνη φυτών που συναντώνται σχεδόν σε όλη τη Γη. Ο δρ Μπαρκάτσια εξέτασε τα ίχνη DNA που υπάρχουν στο λινό ύφασμα με την πλέον ακριβή μέθοδο, αυτή της ραδιοχρονολόγησης.

Η γύρη και η σκόνη που εντοπίστηκαν στο ύφασμα προέρχονται από ομάδες φυτών της Μεσογείου και της Ασίας, καθώς και της Μέσης Ανατολής. Ανεξαρτήτως, πάντως, των ιχνών που άφησαν τα φυτά στο λινό στο πέρασμα των αιώνων, το πιο ενδιαφέρον εύρημα είναι ότι το διάσημο ύφασμα κατασκευάστηκε πιθανότατα στην Ινδία και μετέπειτα ακολούθησε το ταξίδι του από τη Μέση Ανατολή ως το Τορίνο της Ιταλίας. Τη μη γνησιότητα του υφάσματος υποστηρίζουν και καταδεικνύουν όμως και άλλες μελέτες, που συγκλίνουν στο ότι η δημιουργία του σάβανου τοποθετείται μεταξύ 1260 και 1390.

Η αποτυχία της επιστήμης να δώσει σαφείς απαντήσεις

Σε ποια συμπεράσματα κατέληξαν τρεις ανεξάρτητες μελέτες που έγιναν το 1988

Η αυθεντικότητα και η προέλευση της Ιεράς Σινδόνης έχουν απασχολήσει όσο λίγα ζητήματα τους θρησκειολόγους, τους υποστηρικτές και τους πολέμιους. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι μετά το Άγιο Δισκοπότηρο η Σινδόνη του Τορίνο είναι το πιο αγαπητό στους συνωμοσιολόγους θέμα.

Σε αυτό έχει συμβάλει βέβαια και η ασάφεια, το πέπλο μυστηρίου που καλύπτει τη χρονολόγηση του υφάσματος, καθώς κανείς δεν έχει καταλήξει με σαφήνεια στο πότε δημιουργήθηκε.

Το 1988 τρεις ανεξάρτητες εργαστηριακές μελέτες, του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Ελβετίας και του πανεπιστημίου της Αριζόνα, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το συγκεκριμένο κομμάτι υφάσματος δημιουργήθηκε κάπου ανάμεσα στο 1260 και το 1390. Αυτά τα αποτελέσματα ήταν που έλαβε υπόψη της η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και κατέληξε στη μη αυθεντικότητα της Σινδόνης.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, δεν ήταν λίγοι οι επιστήμονες που πρότειναν ότι στο ύφασμα παρουσιάζεται το μοναδικό αποτύπωμα του Χριστού, αφήνοντας ωστόσο πολλά κενά στις θεωρίες τους για τον τρόπο με τον οποίο το λινό πανί διατήρησε την εικόνα του ανθρώπου που έκλεισε μέσα του με τόση ευκρίνεια και λεπτομέρεια για τόσες χιλιάδες χρόνια.

Γενικά, η επιστήμη έχει αποτύχει να δώσει απαντήσεις στο μυστήριο της Σινδόνης, όμως και η Εκκλησία αρνείται να αφήσει στους επιστήμονες ένα τόσο σημαντικό, ιερό αντικείμενο. Μέχρι να συμβεί αυτό, η Σινδόνη του Τορίνο θα κρατά καλά φυλαγμένα τα μυστικά της.

«Κυριακάτικη Δημοκρατία»/ENJOY/23.7.2017