Οι
αγνείες των Μαινάδων και οι νηστείες του Χριστιανισμού
Γράφει ο Μιχάλης Χουρδάκης
Νίσπιτας
Στα Κρητικά Ελευσίνια αλλά
και στα πλειότερα αρχαία Μυστήρια, η νηστεία ήταν θεσμός.
Πριν ακόμη αρχίσει η
μύηση, ο υποψήφιος μύστης έπρεπε να περάσει από τα στάδιο της νηστείας.
Ο Πυθαγόρας μας πληροφορεί
ότι, όταν ήρθε στην Κρήτη για να μυηθεί στα Μυστήριά της, νήστεψε 9 μέρες και
έκαμε καθαρμό σε παραλία του νησιού μας.
Αντίθετα, στα Μυθραϊκά
Μυστήρια επιβαλλόταν πρώτα ο καθαρμός, και μετά η νηστεία.
Από τα αρχαία εκείνα
χρόνια, η νηστεία θεωρούνταν ως δρόμος που οδηγεί στην ψυχική εξύψωση και
τελειότητα. Μήπως ο χριστιανισμός δεν θεωρεί τη νηστεία ως μέσο πνευματικής
ανάτασης και κυριαρχίας του πνεύματος επί της σάρκας;
Αρκετές οδηγίες για τη
νηστεία, δηλαδή με ποιο τρόπο ο χριστιανός πρέπει να νηστεύει, μας δίνουν, τόσο
ο Ιερός Χρυσόστομος, όσο και ο Μέγας Βασίλειος, αλλά και ο Μέγας Αθανάσιος
τονίζει, ότι, νηστεία πρέπει να κάνει και η ψυχή που έχει την ιδιότητα να
ενδυναμώνεται με πλήθος αρετών.
Ο Πλούταρχος διέδωσε στα
έργα του, μαρτυρία για νηστεία (αγνεία) και καθαρμό των Μαινάδων, αλλά και ο
όρκος των Γεραρών αναφέρει: «αγιστεύω και ειμί καθαρά και αγνή από τε των άλλων
των ου καθαρευόντων και απ’ ανδρός συνουσίας…» αλλά γνωρίζομε ότι και τα
Ρωμαϊκά Βακχεία απαιτούσαν για τη συμμετοχή σ’ αυτά 10ήμερη αγνότητα, το δε
τραγούδι των Βάκχων, κάνει λόγο για μακαριότητα κάθε μυημένου που κρατά
αμόλευτα και καθαρά σώμα και ψυχή.
Γνωρίζομε, ασφαλώς, ότι οι
Μαθητές του Ιησού ενήστευαν, όμως ο Μεγάλος Δάσκαλος δεν επέβαλλε καμία νηστεία
στους πιστούς του.
Οι νηστείες στο
Χριστιανισμό, καθιερώθηκαν από το τέλος του 2ου και αρχές του 3ου μ.Χ. αιώνα
ώστε με τον υποσιτισμό ανάμεσα στους πιστούς, να υπάρχουν μεγαλύτερες προσφορές
προς την Εκκλησία για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στο τότε έργο της (να σιτίζει
περισσότερους φτωχούς).
Από
το βιβλίο του Μιχάλη Χουρδάκη Νίσπιτα
"
Τα Διάφορα του Νίσπιτα " , τόμος Γ΄
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου