Η Κύπρος μπροστά σε ένα νέο Σχέδιο Ανάν

του Γιάννη Παπαδάτου

ΣΙΩΠΗΡΗ εκδίκηση από τον Τάσσο Παπαδόπουλο παίρνουν αυτές τις μέρες οι υπέρμαχοι του Σχεδίου Ανάν, που με τη μια ή την άλλη μορφή θα επανέλθει σύντομα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό.

Η διαφορά σε σχέση με το 2004 είναι ότι η Τουρκία έχει πάψει να επιθυμεί την πλήρη ένταξη σε μια Ε.Ε. σπαρασσόμενη από τη λιτότητα και τον καβγά Βορρά -Νότου (εδώ ολόκληρη Βρετανία συζητά το ενδεχόμενο εξόδου!) αλλά επιδιώκει μια σχέση αλά καρτ, που σε αυτή τη φάση εξυπηρετεί απόλυτα και τις δύο πλευρές (την Τουρκία και τη Γερμανία, για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομα τους).

Το θέμα είναι τι δυνατότητες αντίστασης απέμειναν στην Κύπρο μετά τη μετατροπή της σε ευρωπαϊκό προτεκτοράτο χρέους και πόσο μπορεί να εκμεταλλευτεί τις αντιθέσεις των δυνάμεων με γεωπολιτικά και ενεργειακά συμφέροντα στην περιοχή (Αγγλοαμερικανοί, Γερμανοί, Τούρκοι και Ισραηλινοί. Με τη Ρωσία θα χρειαστεί χρόνος για να λιώσει ο πάγος).

Δυστυχώς, όλα δείχνουν πως ο αμερικανικός και ο ευρωπαϊκός παράγων θέλουν να βάλουν την Τουρκία στο παιχνίδι των κοιτασμάτων -έστω με πολιτικά ανταλλάγματα σε ό,τι αφορά τη λύση του Κυπριακού- κάτι που πάντως δεν είναι σίγουρο ότι έχει την έγκριση του αμερικανοεβραϊκού λόμπι.

Οπωσδήποτε η κινητικότητα του επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Τζον Κέρι, στο συριακό και στην Κύπρο, σε συνδυασμό με τις  δηλώσεις του Ολι Ρεν περί ευκταίας επανένωσης του Νησιού ως μέσον για το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης, σήμαναν συναγερμό στην κυπριακή ομογένεια, που εξόρκισε το Κογκρέσο να μην αλλάξει γραμμή στο Κυπριακό.

Η ρεαλιστική ανάγνωση λέει ότι όσο καλά κι αν χειριστεί από εδώ και μπρος την κατάσταση η κυπριακή ηγεσία (που αποδεδειγμένα δεν διαθέτει το όραμα και την αποφασιστικότητα του Τάσσου Παπαδόπουλου) δύσκολα η Κύπρος θα αποφύγει τις απώλειες. Τουλάχιστον ας περισώσει το στοιχειώδες, δηλαδή την κρατική της οντότητα, ελπίζοντας ότι στο μέλλον θα υπάρξουν καλύτεροι συσχετισμοί, εντός και εκτός των τειχών.  

"ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"