ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ : Πολιτικοί ακροβατισμοί

Πολιτικοί ακροβατισμοί

Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ

Εάν η κατάσταση δεν ήταν τόσο τραγική θα διασκεδάζαμε με τις συνεχείς παλινωδίες της γελοίας συγκυβέρνησης, που κάθε τόσο αναιρεί όσα η ίδια υπόσχεται. Ό,τι λέει για φόρους, Μνημόνια, δόσεις πληρωμών, αγορές, θέσεις εργασίας, κατασχέσεις κατοικιών κ.λπ. μέσα σε λίγες ώρες τα «καταπίνει», διότι λογαριάζει χωρίς το αφεντικό της. Έρχεται η «τρόικα», η κατοχική δύναμη και τα αναιρεί. Δίνει καρπαζιές στον Σαμαρά και στον ιπποκόμο του Βενιζέλο και τους επαναφέρει στη γερμανική «νέα τάξη πραγμάτων».

Η «τρόικα» είναι η περικεφαλαία της συγκυβέρνησης. Περικεφαλαία σε μια συγκυβέρνηση που στερείται εγκεφάλου. Προσπαθεί εναγωνίως να κρατηθεί με τα δόντια όσο γίνεται περισσότερο χρόνο στην πολυθρόνα της εξουσίας. Και την διακατέχει πανικός για το θέμα του μαγικού αριθμού, που αφορά την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας.

Μέσα στον πανικό τους οι Σαμαράς-Βενιζέλος αφρίζουν και επιδίδονται -πότε οι ίδιοι πότε η κυβερνητική εκπρόσωπός τους- σε ένα υβρεολόγιο κατά του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, που προκαλεί τα αντίθετα αποτελέσματα απ' ό,τι περιμένουν. Διότι είναι τόση η οργή του κόσμου κατά της κυβερνητικής ληστοκρατίας, ώστε όσο στοχοποιούν την αξιωματική αντιπολίτευση τόσο περισσότεροι πολίτες συσπειρώνονται σ' αυτήν. Το βλέπουν άλλωστε και στις δημοσκοπήσεις, όπου η διαφορά μεταξύ πρώτου και δευτέρου κόμματος συνεχώς μεγαλώνει. Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, δεν είναι μόνο το γεγονός ότι έχει φτάσει στα πιο χαμηλά επίπεδα που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς για το κάποτε έτερον σκέλος του δικομματισμού, αλλά καθίσταται φανερό ότι οι ημέρες της παραμονής του Ευάγγελου Βενιζέλου στην αρχηγία του αμαρτωλού αυτού σχήματος είναι μετρημένες. Προκειμένου λοιπόν οι δύο συνέταιροι της συγκυβέρνησης της ληστοκρατίας να φθείρουν τον ΣΥΡΙΖΑ, έχουν επιστρατεύει τα «δεκανίκια» τους.

Το ένα «δεκανίκι» είναι το φαιδρό Ποτάμι και το έτερον κάποιοι τηλεοπτικοί παράγοντες. Το Ποτάμι θα μας διασκέδαζε σαν νούμερο σατιρικής επιθεωρήσεως, αν δεν αποτελούσε «εξάρτημα» των σκοτεινών μεθοδεύσεων των ξένων κέντρων για να παρεμβάλλουν εμπόδια στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο αρχηγός του «παραπόταμου» της συγκυβέρνησης νομίζει ότι το να ηγείσαι ενός κόμματος είναι το ίδιο με το να παρουσιάζεις τηλεοπτικά σκουπίδια. Να λες ό,τι «αρλούμπα» θέλεις με τη βεβαιότητα ότι αυτοί που σε παρακολουθούν είναι χαμηλού διανοητικού επιπέδου. Έσπευσε να διατυπώσει την «ανησυχία» του, ο κ. Θεοδωράκης, για τη συνάντηση που είχε ο κ. Τσίπρας με τον κ. Καμμένο… Είπε ότι ήταν… «ανάρμοστο» για αριστερό ηγέτη να συνδιαλέγεται με την Κεντροδεξιά! Περιέργως, το ίδιο κωμικό «επιχείρημα» διετύπωσε και «ανανήψας» τηλεοπτικός παράγων. Φοβούνται τη συνεργασία των δύο αντιμνημονιακών παρατάξεων. Οι αστοιχείωτοι αγνοούν ότι η Ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα αριστερών κομμάτων που, σε ώρες μεγάλων κρίσεων, έκαναν συνεργασία και «Λαϊκά Μέτωπα» με άλλες δυνάμεις από τον αστικό χώρο. Αυτά τα έχουμε γράψει πολλές φορές και έχουμε προβεί σε συγκεκριμένες αναφορές τόσο για την ελληνική όσο και για τη διεθνή Αριστερά. Άριστα έπραξαν οι κ. Τσίπρας και Καμμένος που ήλθαν σε επαφή. Και θα πρέπει να συστηματοποιήσουν μια μακρά συνεργασία σ' ένα μίνιμουμ πρόγραμμα κοινά αποδεκτό. Και οι δύο θα ωφεληθούν ενώ θα προσελκύσουν ακόμη περισσότερους ψηφοφόρους. Η ενότητα αυτή (που δεν σημαίνει συγχώνευση) δεν αθροίζει δυνάμεις. Τις πολλαπλασιάζει. Η πρόθεση των «κουκιών» είναι φτωχός λογαριασμός. Εκείνο που ενδιαφέρει είναι η δυναμική της πολιτικής μάχης. Έχει όλες τις δυνατότητες το αντιμνημονιακό στρατόπεδο ενωμένο και άρτιο να συντρίψει τους υποτακτικούς της Μέρκελ και του Σόιμπλε.  

Περιέργως, την ίδια ανησυχία για τις επαφές ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξαρτήτων Ελλήνων διετύπωσε και τηλεοπτικός σχολιαστής. Μέχρι πρότινος τον βλέπαμε να αναθεματίζει τη Μέρκελ, να κατακεραυνώνει Νέα Δημοκρατία - ΠΑΣΟΚ, να προβάλλει ντοκιμαντέρ της γερμανικής κατοχής και να οδύρεται που γίναμε αποικία και μπανανία. Αιφνιδίως, όμως, το σκηνικό άλλαξε! Τώρα, κατά τον τηλεοπτικό «αστέρα», όλοι οι κίνδυνοι προέρχονται μόνον από τον… Τσίπρα! Τι είπε και τι δεν είπε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, φόβοι για το πώς θα υλοποιήσει τις υποσχέσεις του, εμβριθείς «αναλύσεις» για να πιστέψουμε ότι αυτά που λέει δεν γίνονται κ.λπ. Συγχρόνως, τον έπιασε ο πόνος για τον καημένο τον Άδωνη Γεωργιάδη, «σουλατσαδόρο» όλων των τηλεοπτικών καναλιών, όπου ωρύεται σαν να διαφημίζει τα βιβλία του, ότι δεν τον αφήνουν να… μιλήσει! Του έδωσε, λοιπόν, άμβωνα του «καταδιωγμένου» για να μας «φωτίσει». Και δεν τον διέκοψε ούτε μια φορά…

Δικαίωμα, βεβαίως, του καθενός είναι να υποστηρίζει όποιον θέλει. Δικαίωμά του και να αλλάζει πεποιθήσεις όταν κρίνει ότι θα κερδίσει «κάτι» από αυτούς τους ακροβατισμούς. Αλλά οι «κωλοτούμπες» γίνονται αντιληπτές από το κοινό. Και τότε εκείνος που φιλοδοξεί να κατευθύνει την κοινή γνώμη γελοιοποιείται και καθίσταται αναξιόπιστος. Χάνει για πάντα τη σοβαρότητά του και την εμπιστοσύνη των πολιτών. Η πολιτική απάτη ποτέ δεν μπορεί να έχει μακρά αντοχή.

Πρόσφατα έγινε πολύς θόρυβος για χρηματισμό βουλευτών προκειμένου να ψηφίσουν Πρόεδρο Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή. Αναστατώθηκαν Νεοδημοκράτες και Πασοκτζήδες από τις καταγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ και, κατεχόμενοι από προσποιητή «ιεράν αγανάκτησιν», ζητούσαν ονόματα… Ποιοι είναι αυτοί που χρηματοδοτούν βουλευτές για να στηρίξουν τα κυβερνητικά σχέδια; Η υπόθεση απησχόλησε και τον Εισαγγελέα και εκλήθησαν να καταθέσουν τόσο ο διευθυντής της κυριακάτικης «Kontra News» που έγραψε την είδηση, ο κ. Αιμίλιος Λιάτσος, όσο και πολιτικοί της Αριστεράς. Στη μακρά κοινοβουλευτική μας πορεία, περιστατικά τέτοια έχουν συμβεί πολλές φορές. Δεν είναι κάτι καινούργιο για να μας εκπλήξει. Σ' όλες τις περιπτώσεις αναφέρονται αορίστως ονόματα και πληροφορίες. Διότι δεν ήταν δυνατόν, βεβαίως, να μαγνητοφωνήσει κανείς τέτοιου είδους συναλλαγές. Φαίνονταν εκ του αποτελέσματος και πολλοί γνωρίζοντες εκ των «έσω» τα διέρρεαν σε δημοσιογράφους, αλλά χωρίς να είναι διατεθειμένοι να καταθέσουν επωνύμως. Ωστόσο, το γεγονός της «συναλλαγής» υπήρχε και οι πολίτες το διαισθάνονταν.

Στις μέρες μας η γερμανική καγκελαρία -διά της «τρόικας»- είναι η Κίρκη που μεταμορφώνει πολιτικούς και κάποιους ανθρώπους των ΜΜΕ. Τους μετατρέπει σε υπηρέτες των μνημονιακών συμφερόντων. Αυτοί όμως οι «υπηρέτες» έχουν πλήρη συνείδηση του τι πράττουν. Θυσιάζουν το συμφέρον του λαού στον βωμό των προσωπικών φιλοδοξιών και ατομικών «ωφελημάτων». Το «χρηματιστήριο των συνειδήσεων» θριαμβεύει. Προκειμένου Σαμαράς - Βενιζέλος να εξασφαλίσουν τον μαγικό αριθμό που απαιτείται για την εκλογή Προέδρου (αλλά και για τη δική τους επιβίωση στους κυβερνητικούς θώκους) οιοσδήποτε εκ των αμφιταλαντευομένων βουλευτών δείξει ενδιαφέρον γίνεται δεκτός μετ' επαίνων. Και φυσικά, αυτή η «προθυμία» έχει και το σχετικό… «αντίτιμο». Πάσα προσφορά δεκτή. Τα πάντα για να μη γίνουν εκλογές. Δεν είναι η… «εθνική ανησυχία» που οδηγεί τη συγκυβέρνηση στην άρνηση της προσφυγής στη λαϊκή ετυμηγορία. Είναι η πρόβλεψη της αποτυχίας. Και προ αυτού του φόβου δίνονται «κίνητρα» σε τηλεοπτικούς προπαγανδιστές να συνδράμουν τους εκφραστές της γερμανονευρωπαϊκής πολιτικής.

Και στην προηγούμενη Κατοχή υπήρξαν παράγοντες του Τύπου που έθεσαν τη γραφίδα τους στην υπηρεσία των κατακτητών. Στην Θεσσαλονίκη, π.χ., η εβδομαδιαία εφημερίδα «Νέοι Καιροί», τον Αύγουστο του 1942, έγραφε για την «ωρίμανση των συνειδήσεων» και την «ανάγκη εξυπηρετήσεως του μεγάλου σκοπού τον οποίον καθημερινώς πραγματοποιεί ο δοξασμένος στρατός του Γ' Ράιχ, αγωνιζόμενος διά μίαν συνηνωμένην και ευημερούσαν Ευρώπη». Και θεωρούσε ότι «η αποδοχή αυτής της συνηνωμένης Ευρώπης εξυπηρετεί το εθνικόν συμφέρον…». Το ίδιο πιστεύουν σήμερα οι μνημονιακοί κατασκευαστές του ΕΝΦΙΑ, για την «Ευρωπαϊκή Ένωση» και την αυτήν αντίληψη έχουν περί «εθνικού συμφέροντος»…

http://www.paron.gr/v3/new.php?id=89265&colid=&catid=34&dt=2014-11-02%200:0:0