ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ

ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ 

ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ

Συχνά ακούμε να γίνεται λόγος για προθέσεις, για σκοπούς, για επιδιώξεις και άλλα ταυτόσημα και πού όλα αυτά, αποδίδονται στους δημιουργούς κάθε ωραίας τέχνης, από εκείνους, όσους έχουν αναλάβει να αναλύουν και νά αξιολογούν τα έργα τους. Οι περισσότεροι αυτοί κριτικοί ερμηνευταί, (λίγο - πολύ), ξεχνούν ασφαλώς, ή αγνοούν, ή (ακόμα χειρότερα) αποσιωπούν, από κακώς εννοούμενο σεβασμό προς την προσωπικότητα πού αναλύουν, το πιο σπουδαίο: Παραβλέπουν πώς ό καλλιτέχνης δημιουργεί, πρώτα από κάθε τι άλλο, για δική του και μόνο απόλαυση. Αφού μόνον όταν μέσα στη μέθη της έμπνευσης του επιτύχη να εκφράσει την συγκίνηση του παραστατικά, τότε και μόνο δοκιμάζει ο ίδιος την χαρά της λύτρωσης πού διά μέσου του ωραίου μεταδίδεται με αφιλοκέρδεια και στους άλλους.

Ο καλλιτέχνης με οποιοδήποτε τρόπο κι αν εκφράζεται ποτές δεν προγραμματίζει, ποτές δεν σκέπτεται να κάνει κάτι πού δεν συνταυτίζεται με μια βαθύτερη και αναπόδραστη εσωτερική επιταγή. Ποτές δεν προδίδει την συγκίνηση του για να κάνει εκείνο πού «πρέπει», αφού κι αν ακόμα το επιθυμεί κάτι τέτοιο, είναι έξω από τις δυνάμεις του, να το μπορεί! Καλά βέβαια, θάταν οι καλλιτέχνες να περιέστρεφαν τις προσπάθειες τους γύρω σε φλέγοντα ζητήματα κοινής ωφέλειας! Κάτι τέτοιο όμως θάπρεπε να γίνεται τουλάχιστον αβίαστα...

Ο αληθινός δημιουργός είναι πάντοτε ειλικρινής, αφού ή Τέχνη μας μιλάει πάντα για την αλήθεια. Και αφού ωραίο στην τέχνη σημαίνει: αληθινό. Είναι λοιπόν αναπόφευκτο και πρωταρχικό το προβάδισμα της ειλικρίνειας στην Τέχνη, με την διαφορά πώς η ειλικρίνεια αυτή μπορεί να γίνει επικίνδυνη όταν καταλήγει στην ωμότητα. Γιατί η ωμότητα είναι η πιο αποκρουστική μορφή της αλήθειας. Χρειάζεται μεγάλη περίσκεψη στην επιλογή των εικόνων πού θα εκφράσουν μιαν αλήθεια.  Όσο πιο γοητευτική είναι η εικόνα, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η πιστικότητά της και η αντοχή της στον χρόνο.

Μια άσχημη «αλήθεια» είναι το πιο ευκολόφθαρτο πράγμα, αφού «αλήθεια» δεν σημαίνει πάντοτε και «βεβαιότητα». Είναι τις περισσότερες φορές (αν όχι όλες) υπόθεση προσωπική και η αξία της για τους άλλους υπολογίζεται μονάχα από τον τρόπο πού προσφέρεται, από την δύναμη της καλλονής της. Γιατί όσο ισχυρότερη γίνεται η λάμψη της, τόσο πιο μεγάλη πιθανότητα έχει να επιζήσει. Γιατί μίαν αλήθεια πού την υπερασπίζεται η ομορφιά, μπορεί να ελπίζει άφοβα στην διάρκεια και στην ευγνωμοσύνη των ανθρώπων.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΑΚΟΣ

Φιλολογική Πρωτοχρονιά