ΠΟΥ
ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΘΕΜΑ;
Τα
παιχνίδια της Τουρκίας και το Συριακό, που ακόμα παραμένει ανοιχτό παρά την
απελευθέρωση της Ράκας
Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης
Την ώρα που γράφονται
αυτές οι γραμμές οι Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας (SDF), ραχοκοκαλιά των
οποίων είναι οι Δυνάμεις Προστασίας του Λαού (YPG), που στελεχώνονται κυρίως
από Κούρδους της Συρίας, δίνουν διεθνή συνέντευξη Τύπου, παρουσία δεκάδων ξένων
τηλεοπτικών καναλιών. Το θέμα της συνέντευξης, η απελευθέρωση της Ράκας, την
οποία οι τζιχαντιστές είχαν ανακηρύξει «πρωτεύουσα» του Χαλιφάτου.
Μάλιστα πρέπει να
υπογραμμιστεί ότι η συνέντευξη δόθηκε στην πλατεία Αλ Ναΐμ, εκεί όπου οι
τζιχαντιστές αποκεφάλιζαν δημοσίως τα θύματά τους και κάρφωναν τα κεφάλια τους
στα κάγκελα της πλατείας. Εκεί, στην ίδια πλατεία όπου οι τζιχαντιστές έριχναν
από τον δεύτερο και τον τρίτο όροφο νεαρά παιδιά τιμωρώντας τα με θάνατο, λόγω
ομοφυλοφιλίας. Πρόκειται για την πλατεία όπου η φρίκη μιας παρανοϊκής
ιδεολογίας έφερε τον άνθρωπο όχι αιώνες αλλά χιλιετίες πίσω.
Απελευθερώθηκε λοιπόν η
Ράκα, με τους τζιχαντιστές να μετρούν 6.000 νεκρούς και τους νικητές να μην
έχουν ανακοινώσει ακόμα τις απώλειές τους.
Θα πρέπει δε να πούμε ότι
παράλληλα, όλο αυτό το διάστημα που οι Κούρδοι σφράγισαν τα σύνορα της Συρίας
με την Τουρκία σε μήκος περίπου 750 χλμ., σταμάτησε και η ροή προσφύγων από τη
Συρία προς την Τουρκία και εκείθεν στην Ελλάδα, με τις γνωστές και από κάθε
άποψη τραγικές συνέπειες.
Να σημειωθεί ότι όσο είχαν
κοινά σύνορα Τουρκία και Ισλαμικό Κράτος ο Ερντογάν είχε παραχωρήσει όλες τις
δομές του τουρκικού κράτους στους τζιχαντιστές. Εκεί τους υποδέχονταν οι
τουρκικές υπηρεσίες, στα αεροδρόμια και στις συνοριακές πύλες της Τουρκίας, στη
συνέχεια τους έστελναν σε βάσεις εκπαίδευσης, τους εξόπλιζαν και τους έστελναν
στη Συρία, να διαλύσουν μια γειτονική χώρα. Για το εμπόριο πετρελαίου που έκανε
η οικογένεια Ερντογάν με τους τζιχαντιστές δεν χρειάζεται να πούμε εμείς
τίποτα, κατέθεσαν ολόκληρο φάκελο οι Ρώσοι στον ΟΗΕ, προτού «αιχμαλωτίσουν» τον
ίδιο και ολόκληρη την Τουρκία, λόγω του κουρδικού τρόμου που κατέλαβε την Άγκυρα.
Όμως το σημαντικότερο ίσως
ζήτημα που αφορά την Ελλάδα και την Ε.Ε. ήταν το θέμα των προσφύγων. Το
Ισλαμικό Κράτος δεν συνεργάστηκε μόνο στον τομέα του πετρελαίου με τον Ερντογάν
και την Τουρκία, έκανε και εμπόριο ψυχών. Εκατομμύρια άνθρωποι «σπρώχτηκαν» στην
Τουρκία, η οποία τους χρησιμοποίησε κυρίως για δύο σκοπούς. Ο ένας ήταν η
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ εγκατάσταση περίπου 2.000.000 ανθρώπων σε ευαίσθητες περιοχές
Κούρδων και αλεβιτών, για τη δημογραφική αλλοίωση και για να δημιουργήσει
«ανάχωμα» που θα αναχαιτίσει την έξοδο των Κούρδων στη θάλασσα.
Ο άλλος, η διοχέτευση
περίπου 1.000.000 προσφύγων στην Ελλάδα, με διπλό στόχο: Το σμπαράλιασμα των
συνόρων και της έννοιας της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας στα νησιά του
ανατολικού Αιγαίου και η δημιουργία σημαντικής μουσουλμανικής κοινότητας και
στα νησιά και στην ενδοχώρα. Συναρτώμενος στόχος, ο εκβιασμός της Ευρώπης, για
προσπορισμό στρατηγικών κερδών σε όλους τους τομείς της ατζέντας Ε.Ε. -
Τουρκίας.
Ο άλλος στόχος ήταν το
χρήμα. Η διακίνηση εκατομμυρίων ανθρώπων αποτέλεσε για την Τουρκία στην
κυριολεξία πηγή πλούτου, αφού τα λεφτά που πλήρωσαν αυτοί οι άνθρωποι για
διαμονή και διακίνηση στην Ελλάδα και την Ευρώπη ξεπερνούν τα 10 δισεκατομμύρια
δολάρια, σύμφωνα με υπολογισμούς.
Ενώ λοιπόν αυτός ο
πονοκέφαλος για την Ελλάδα και την Ευρώπη, στο μέτρο που αφορούσε τους
πρόσφυγες από τη Συρία, τελειώνει, η Τουρκία συνεχίζει το «παιχνίδι» και προς
την Ελλάδα και προς την Ευρώπη, παρά την υφιστάμενη συμφωνία, διοχετεύοντας και
πάλι δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που προέρχονται από χώρες της Αφρικής, ακόμα
και από τη Λατινική Αμερική. Αρκεί να διανοηθεί κανείς ότι ο Μαροκινός που
θέλει να πάει στην Ευρώπη έρχεται στην Ελλάδα μέσω Τουρκίας, αντί να περάσει
στις ακτές της Ισπανίας, που φυλάγονται σωστά και δεν αποτελούν ξέφραγο αμπέλι
όπως κατάντησε την Ελλάδα η πολιτική των ανοιχτών συνόρων που εγκαινίασε η
κυρία Χριστοδουλοπούλου της Βίλας Αμαλίας και συνεχίζει να τηρεί η κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ.
Δεν έκλεισε όμως η αυλαία
στη Συρία, με την απελευθέρωση της Ράκκας. Μένουν δύο υπόλοιπα: Το ένα είναι
παιχνίδι πετρελαίου και παίζεται μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας στην περιοχή της
επαρχίας Ντερ εζ Ζορ, που ελέγχουν ακόμα οι τζιχαντιστές, και το άλλο παίγνιο
γεωπολιτικής και αφορά τον έλεγχο της επαρχίας Ιντλίμπ, που θα οδηγήσει τους
Κούρδους στη Μεσόγειο.
Θα τα δούμε σε επόμενο
επεισόδιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου