Μάριον Μίντση : ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΝΝΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΟΝ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΣΑΛΟΝΙ

ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΝΝΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΟΝ

Από ώρες τώρα, την πέννα μου στην σκέψη μου τσαλαβουτώ, ώστε κάποιο κείμενο στην κόλλα μου να γράψω, αλλά… την φαιά μου ουσία, μάταια θολώνω.

Οι λέξεις μου ολόγυρα, λικνίζονται σ΄ένα ξέφρενο προκλητικό χορό μπροστά μου. Λέξεις σεμνές και τολμηρές, εμπόλεμες κι ειρηνικές, ανέραστες κι ερωτικές, αμετανόητες όλες νυφούλες του κονδυλοφόρου μου, ρουφούν με βουλιμία του μελάνι του, σ΄ένα μεθύσι νίκης και επιβολής
και 'γω... με την ιδέα κατά νου, αλλά να μην μπορώ να την συναρμολογήσω.

-Έλα κορίτσι μου, ξημέρωσε, ξεκίνα επιτέλους, γρυλίζει το άγραφο χαρτί με χείλη στεγνά και θυμωμένα.
Χιλιάδες λέξεις γονάτισαν μπροστά σου, δεν τις βλέπεις;
-Τις λέξεις; Και που τις βλέπω, τι; Ξέμπαρκες φιγούρες στ΄ ορφανεμένο λεξικό, που από μένα περιμένουν, να τις δώσω όραση, αίσθηση, λαλιά και ψυχισμό!

Περίμενε, μη με μαλώνεις, να τις φιλτράρω πρώτα απ΄ οντισιόν, να δω ποιες θα επικρατήσουν… στη συνέχεια με τα πινέλα τις ηρωίδες μου να ζωγραφίσω, ώστε να κυοφορήσουν τις εικόνες για το θέμα που θα εμπνευστώ!
Ύστερα, μια- μια να τις σμιλέψω, με αίσθημα, με γέλιο, ελπίδα , σπαραγμό και με πανανθρώπινο προβληματισμό, να τις παντρέψω!

Στη θέση του το πιάνο; Avanti μαέστρο, χάρισε στις λέξεις μου από μία νότα, ώστε ν΄αποκτήσουν μεταξύ τους, μουσικό ρυθμό!
Πανέτοιμες τώρα για την πρόβα τζενεράλε! Πρωταγωνίστριες όλες πάνω στην Λογοτεχνική Σκηνή, με Λόγο, Όραμα, Σκοπό!

Έτοιμος κύριε σκηνοθέτα; Βάλε τις τελευταίες πινελιές και άνοιξε αυλαία. Οι προβολείς, στις φιλντισένιες λέξεις μου επάνω!

Πάμε κορίτσια, λικνιστείτε με πάθος, πνεύμα και ρεαλισμό! Χαρίστε στο κοινό σας τη συγκίνηση, μαγέψτε την ψυχή τους, τη δική σας θαλπωρή γυρεύουν, για να γλυκάνουν της καθημερινότητάς τους τον καημό.
Υποκλιθείτε τώρα με σεβασμό και ήθος, για να σας χαρίσουν και οι θεατές, της καρδιάς το χειροκρότημα!

Ευτυχισμένοι Συγγραφείς! Ποιητές! Θεατράνθρωποι! Ζωγράφοι! Μουσουργοί!
Μέσα από την προαιώνια Δημιουργική σας θλίψη, χαρίζετε απλόχερα στον κόσμο, το όνειρο του Ευ Ζην!

Είστε όμως στ΄ αλήθεια ευτυχισμένοι; Από πού αντλείτε αυτήν την ευτυχία, αφού την έμπνευσή σας την στραγγίζετε απ΄ την πίκρα της ζωής;
Το πληγωμένο δάκρυ στην γραφίδα σου σταλάζει, να μαζέψει το κουράγιο και μ΄ ανακούφιση ν΄ αναστηθεί!

Εξέχοντες των Καλών Τεχνών Δημιουργοί !!!
Μέσα από το ταλέντο σας, Δωρεά Συμπαντική,
για Γνώση, για Αγάπη, Αφύπνιση και Φως,
με κρυφό όνειρο την καταξίωση, ίσως εν ζωή...

Θα είστε πάντα οι Αθάνατοι της Πνευματικής Σκηνής!!!

facebook/Μάριον Μίντση