Γύρισαν τους Έλληνες στην εποχή της Ιεράς Συμμαχίας

Jean-Baptiste Isαbey (1767-1855), «Συνέδριο της Βιέννης (1814-1815)». Οι εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών κρατών διαπραγματεύονται στο Συνέδριο της Βιέννης. Α. Ο Αυστριακός καγκελάριος Μέτερνιχ. Β. Ο υπουργός Εξωτερικών της Μ. Βρετανίας κόμης Κάσλρι. Γ. Ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Ταλεϋράνδος.

 

Γύρισαν τους Έλληνες 

στην εποχή της Ιεράς Συμμαχίας

... Η  συμμορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ως δόγμα τη γερμανική πειθαρχία όλων στις αξιώσεις των ισχυρών αποικιοκρατών και δεν θέλει να δείξει καμιά ρεαλιστική διάθεση. Στόχος του Βερολίνου είναι να αφανίσει τον ελληνικό λαό και να ρίξει από την κυβέρνηση την «απείθαρχη» Αριστερά. Θέλει να την γκρεμίσει, όπως λέει και το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη, «διότι δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις». 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα δεν διαφέρει σε τίποτα από την Ιερά Συμμαχία του Μέτερνιχ. Δεν πρόκειται για «ρητορικό σχήμα», αλλά για ιστορική πραγματικότητα. Όπως σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση των τραπεζιτών και του άκρατου καπιταλισμού δεν θέλει αριστερές κυβερνήσεις που να αντιστέκονται, έτσι και τότε δεν ήθελαν φιλελεύθερες φωνές μέσα στον ίδιο γεωγραφικό χώρο. 

Παραθέτω ένα εκπληκτικό ιστορικό ντοκουμέντο: 

Στο Συνέδριο της Ιεράς Συμμαχίας στο Τροπάου, στην τελική δήλωση της 15ης Νοεμβρίου του 1820, αναφέρονται τα εξής:

«Όσα κράτη μετέχουν στην ευρωπαϊκή συμμαχία και υποστούν ως προς την μορφήν του εσωτερικού καθεστώτος μίαν αλλοίωσιν που να προκαλούνταν από μια στάση της οποίας οι συνέπειες θα ήταν απειλητικές για άλλα κράτη, με το γεγονός αυτό, παύουν να είναι μέλη της συμμαχίας αυτής και μένουν από αυτήν αποκλεισμένα, έως ότου η κατάστασή τους, παρουσιάσει εγγυήσεις ευταξίας και σταθερότητας…»! 

Το κείμενο αυτό λες και το έγραψε ο… Σόιμπλε! Το ΙΔΙΟ ακριβώς λένε τώρα οι «εταίροι» και η καγκελαρία: Όσα κράτη δεν υπακούουν στη σημερινή «Ιερά Συμμαχία» και με τη στάση τους κλονίζουν την «ευταξία» και τη «σταθερότητα» των τραπεζιτών του στυγνού καπιταλισμού, πρέπει να χτυπηθούν αμείλικτα. 

Οι αποικιοκράτες «εταίροι» μας γύρισαν στο 1820. Λογικά θα πρέπει να ακολουθήσει μια νέα ελληνική εξέγερση, όπως το 1821, φυσικά σε άλλα πλαίσια. Το όραμα όμως της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας παραμένει το ίδιο. Διότι στόχος της πρωτοφανούς αυτής κρίσης είναι η υποκατάσταση της πολιτικής, ως ρυθμιστικής αρχής της πολιτικής κοινωνίας, με την οικονομική εξουσία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα εκφράζει την κερδοσκοπική και γεωπολιτική βουλιμία του υπερεθνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος όπως τη θέλουν η Γερμανία και οι «εταίροι». Αποβλέπουν στην οριστική κατάλυση της νομιμότητας της αστικής δημοκρατίας. Επιδιώκουν τη «νέα τάξη» και το «ιδεώδες» για έναν «ενωμένο κόσμο», όπως ακριβώς τον περιγράφει ο Χίτλερ στο βιβλίο του «Ο Αγών μου». Η Γερμανία παίρνει τώρα τη «ρεβάνς» και ακολουθεί το δόγμα του αμερικανού οικονομολόγου, μέλους κάποτε της Παγκόσμιας Τράπεζας, Ντάνι Ρόντρικ, που έλεγε: «Θέλετε να σώσετε τη χώρα σας; Ξεπουλήστε τη…».

Οι ευρωλάγνοι πρέπει να καταλάβουν ότι η κατάλυση του εθνικού κράτους από την υπερεθνική οικονομική εξουσία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου δεν είναι μόνο καταστροφική, θανατηφόρα για τον άνθρωπο και την ποιότητα της ζωής του. Συγχρόνως, εξαιτίας των «εταίρων», βιώνουμε κρίση και του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Αυτοί είναι που καταστρέφουν, σβήνουν την ιστορική και πολιτική οντότητα της Ευρώπης. Από τον καιρό ακόμα της δόλιας Κοινής Αγοράς, ο βετεράνος κομμουνιστής ηγέτης της Πορτογαλίας, ο Αλβάρο Κουνιάλ, είχε επισημάνει την καταστροφή και έλεγε: «Η φύση και η πολιτική της Κοινής Αγοράς δεν είναι δυνατόν να μεταβληθούν με την τυπική δημοκρατικοποίηση των θεσμών της, αλλά μόνο με την αντικατάσταση της εξουσίας των μονοπωλίων από την εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Δεν υπάρχει ανεξαρτησία της Ευρώπης χωρίς ανεξαρτησία των ευρωπαϊκών χωρών…». Και ακριβώς όλη αυτή η συμμορία των Γιούνκερ, Ντάισελμπλουμ και ΣΙΑ δεν θέλει με τίποτα την ανεξαρτησία των ευρωπαϊκών χωρών. Τις θέλουν αποικίες της Γερμανίας και τους λαούς σκλάβους μέσω του ευρώ. Οι μνημονιακοί δεν μπορούν να διανοηθούν άλλη πολιτική έξω από την Ευρωζώνη. Αλλά η ψυχή του ελληνικού λαού σήμερα είναι έξω από την Ευρωζώνη. Το σύνθημα που πηγάζει από τις καρδιές όλων των πολιτών, αδιακρίτως κομματικής προελεύσεως, δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολιών: Ευρώπη των λαών, ΝΑΙ. Γερμανική Ευρώπη του καπιταλισμού, ΟΧΙ. 

Δεν είναι η πρώτη φορά που το απάνθρωπο κεφάλαιο, οι άρχοντες του σκοτεινού τραστ των μονοπωλίων επιδιώκουν την εξαθλίωση των εργαζομένων, με ενιαίο σύνολο των μεγαλοκαρχαριών. Η Ρόζα Λούξεμπουργκ υπενθύμιζε τη διορατικότητα του Κάουτσκι. Ο γερμανός σοσιαλδημοκράτης, οικονομολόγος, ιστορικός και θεωρητικός της Β' Διεθνούς Κάρολος Κάουτσκι είχε έλθει σε αντίθεση με τον Λένιν, γι' αυτό και ο ηγέτης των Μπολσεβίκων τον χαρακτήρισε ως… «αποστάτη»! Έλεγε, λοιπόν, η Λούξεμπουργκ ότι: «Ο Κάουτσκι ήξερε να περιγράφει σε όλο τους το βάθος τους διεθνείς οικονομικούς δεσμούς του κεφαλαίου, που ενώνουν όλα τα σύγχρονα κράτη σε ένα ενιαίο σύνολο…». Αυτούς τους δεσμούς του κεφαλαίου, που ενώνουν σήμερα τις συντηρητικές - δωσιλογικές κυβερνήσεις στον ευρωπαϊκό χώρο, ποιος θα τους αναλύσει προκειμένου να καταλάβει ο κόσμος τι συμβαίνει; 

Ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιώργος Κασιμάτης, στην επιτροπή της Βουλής για τα επαίσχυντα Μνημόνια, ανέλυσε με επιστημονικά κριτήρια τους λόγους για τους οποίους τα Μνημόνια είναι αντισυνταγματικά και άκυρα. Επρόκειτο για μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και σε βάθος ανάλυση του προβλήματος της εποχής μας. Η κατάθεσή του υπήρξε καταπέλτης για εκείνους που τα υπέγραψαν και τα αποδέχθηκαν. Γι' αυτό και ο εκπρόσωπος του αμαρτωλού ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Λοβέρδος κατά την συζήτηση  θεώρησε υποχρέωσή του να υπερασπισθεί τα Μνημόνια της ντροπής προκειμένου να αμβλύνει τις δυσμενείς εντυπώσεις για τις ευθύνες του κόμματός του. Κι επειδή δεν μπορούσε να πείσει, έκανε μια χυδαία επίθεση κατά του κ. Κασιμάτη. Η αγένεια όμως και οι αγοραίοι τρόποι με τους οποίους θέλησε να «αντικρούσει» τον σεβαστό καθηγητή, έναν κορυφαίο επιστήμονα και πνευματικό άνθρωπο, προκάλεσαν αλγεινή εντύπωση σε όσους παρακολουθούσαν τη συνεδρίαση εκείνη από το Κανάλι της Βουλής. Οι ενοχές εκείνων που υπέγραψαν τα κατάπτυστα Μνημόνια δεν εξωραΐζονται με τη χυδαιότητα των τρόπων. Και δεν πέρασε απαρατήρητο, βέβαια, ότι τα όσα άκρως σημαντικά είπε ο κ. Κασιμάτης αποσιωπήθηκαν τελείως από όλα τα τηλεοπτικά κανάλια που υπηρετούν το «σύστημα».

Ας επανέλθουμε όμως στο θέμα των απαράδεκτων αξιώσεων και πιέσεων των «εταίρων», που μας γύρισαν στο… 1820. Η Γερμανία ήταν και θα είναι πάντοτε εχθρός μας. Ο Ολάντ πρόδωσε τα δημοκρατικά ιδεώδη της χώρας του. Το φιλόδοξο εκείνο πρόγραμμα των γάλλων σοσιαλιστών, κομμουνιστών και ριζοσπαστών της Αριστεράς για μια δημοκρατική διακυβέρνηση, που είχε μεγάλη απήχηση όχι μόνο στη Γαλλία αλλά και σε άλλα κράτη το 1972, έδινε τελείως διαφορετική προοπτική στον ευρωπαϊκό χώρο, αλλά ο Ολάντ το πέταξε και ακολουθεί την πολιτική του Πετέν. Προτιμά η πατρίδα του να βρίσκεται πάλι κάτω από το σκήπτρο της καγκελαρίας του Βερολίνου με το ευρώ. Αυτή η νέα κατοχή ενθαρρύνει τις διαφοροποιήσεις στην περιοχή μας. Μεταξύ γερμανοευρωπαϊκής ένωσης και Αμερικής υπάρχει κι ένας «τρίτος κόσμος» με Ρωσία, Κίνα, Άραβες. Υπάρχουν οι οικονομικές προοπτικές με την τράπεζα των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότιος Αφρική), που μπορούν να μας δώσουν ανάσα. Ήλθε η ώρα να στραφούμε προς τα εκεί, έξω από τη μολυσμένη ατμόσφαιρα της Ευρωζώνης… 

Διασκευή από το άρθρο "Μας γύρισαν στο ...1820"

του Γ. Λεονταρίτη στο ΠΑΡΟΝ της 14.6.2015